سال‌ها قبل بازی‌های فایتینگ حیات خود را به عنوان آثاری دو بعدی ادامه می‌دانند. این روند تا سال 1993 ادامه داشت. سگا در این سال با انتشار Virtua Fighter ثابت کرد که بازی‌های مبارزه‌ای می‌توانند در دنیایی سه بعدی دنبال شوند و همچنان مانند قبل، رقابتی و جذاب باشند. با همین الگو، اولین نسخه از فرانچایز Tekken به عنوان نمونه‌ی خشن‌تر Virtua Fighter با ارائه‌ی گرافیکی چشم‌نواز، شخصیت‌پردازی‌های عمیق‌تر و تاکید بیشتر بر فضای رقابتی بازی‌های فایتینگ، خلق شد. خیلی زود اما تکن به اثری متمایز تبدیل شد که محبوبیت ویژه‌ای را در دستگاه‌های آرکید به دست آورد. با گذر زمان، Tekken پخته‌تر از قبل شد و ثابت کرد که بازی‌های ژانر مبارزه‌ای می‌توانند به صورت سه بعدی هم جذاب باشند و با عرضه هر نسخه جدید، گرافیک و کنترل روان‌تر بازی‌های تکن این اصل را اثبات می‌کرد. ویژگی دیگری که که باعث تمایز Tekken از دیگر بازی‌های سبک می‌شد، نوع سیستم حرکتی آن است. در حالی که دیگر بازی‌های مبارزه‌ای بر ورودی سریع و دقیق دکمه‌ها متکی بودند، Tekken با ارائه‌ی سیستمی جدید، هر دکمه را به اندامی متصل کرده بود تا بدون نیاز به لیست‌های اجرایی بتوان حرکات را تکرار کرد. محبوبیت بالای عناوین این سری باعث شده تا در این مطلب نگاهی به 10 حقیقتی که احتمالا در رابطه با این سری نمی‌دانید، داشته باشیم.
برای تماشای آیتم ویدیویی در یوتوب کلیک کنید
حالت‌های بولینگ و والیبال ساحلی
با افزایش محبوبیت سری Tekken کمپانی Namco هم سعی کرد تا در هر نسخه، محتوای اضافی و سرگرم‌کننده‌ای جای دهد. ابتدا این محتوای اضافی و قابل دسترس پس از پایان بازی، شامل شخصیت‌های خاص می‌شد. اما کم‌کم سازنده محتویات بازشدنی بیشتر و خلاقانه‌تری را برای نسخه‌های آتی در نظر گرفت.
برای مثال، اگ تکن 3 را با تمام شخصیت‌های معمول بازی به پایان می‌رساندید، یک حالت خاص بازی با نام Tekken Ball در دسترس قرار می‌گرفت که شما را به مود بازی والیبال ساحلی دعوت می‌کرد. این حالت جذاب، کاملا سرگرم‌کننده و با عمق کافی طراحی شده بود. به این صورت که انتخاب توپ‌های مختلف روی نوع بازی تاثیر مستقیم داشت و بسته به نوع حملات، عکس العمل توپ نیز تغییر می‌کرد. این حالت بازی به چنان محبوبیتی دست یافت که بعدها در Tekken Tag Tournament 2 نیز به کار گرفته شد. اما Namco حتی در حالت‌های بازی، بخش متفاوت دیگری را با نام Tekken Bowl معرفی کرد. این مود بازی با انتخاب دو شخصیت و تلاش برای برنده بودن در بازی بولینگ فضای جالب و متفاوتی را ایجاد کرده بود.
فیلمهای ساخته شده براساس سری Tekken
تا به حال چند فیلم بلند براساس فرانچایز Tekken ساخته شده است. مشهورترین فیلم این سری را باید نسخه سال 2009 دانست که داستان آن، تلاش Jin Kazama برای گرفتن انتقام مرگ مادرش را دنبال می‌کرد. بازخوردها در رابطه با فیلم تکن تقریبا مناسب بود و بیشتر مخاطبان آن را فیلم اکشنی خوب و با سکانس‌های مبارزه‌ی قابل قبول می‌دانستند. اما در بسیاری از ابعاد این فیلم خود را زیادی جدی گرفت و در نهایت نتوانست اکشن over-the-top حاضر در بازی‌های این سری و سایر فایتینگ‌ها را آن طور که باید و شاید روی پرده نقره‌ای به تصویر بکشد. فیلم در واقع قرار بود تا اتفاقات نسخه پیش درآمدی منتشر نشده با نام Tekken 2: Kazuya’s Revenge را دنبال کند. همچنین این بازی دو فیلم انیمیشنی نیز در سال‌های 1998 با نام Tekken: The Motion Picture و Tekken: Blood Vengeance را در سال 2011 داشته است. انیمیشن Tekken: The Motion Picture اتفاقات دو نسخه اول را با حضور Kazuya به عنوان قهرمان اصلی داستان در رقابت با پدر بدرفتارش Heihachi دنبال می‌کرد. در مقابل Tekken: Blood Vengeance از تکنولوژِی انیمیشن‌های سه بعدی به جای ساختار کلاسیک انیمه‌ای بهره می‌برد و تمرکز اصلی آن بر مسابقات King of the Iron Fist نبود. روایت این انیمیشن بیشتر حول سازمان‌های حاضر در دنیای این بازی می‌چرخید.
وجود حرکات و فنون مخفی
زمانی که بازی‌های فایتینگ در ابتدای مسیر خود بودند، خبری از لیست حرکات و فن‌ها نبود و سازنده انتظار داشت تا مخاطبان خود نحوه اجرای فنون مختلف را با آزمون و خطا بیاموزند. اما Tekken از اولین سری بازی‌های فایتینگ بود که لیستی برای چگونگی انجام حرکات مختلف در نظر گرفته بود. البته چندین حرکت پرقدرت به عنوان فوت کوزه‌گری وجود داشتند که در لیست چگونگی انجام حرکات قید نشده بود و باید خود بازیکنان نحوه اجرای آن‌ها را کشف می‌کردند. احتمالا شناخته شده‌ترین این حرکات مخفی، فن Electric Wind Godfist است. این حرکت ابتدا به شکل انحصاری برای Jin در نظر گرفته شده بود، اما بعدها برای دیگر اعضای خانواده Mishima هم همچون Kazuya و Heihachi در دسترس قرار گرفت. از دیگر حرکات مخفی می‌توان به Headbutt Carnival اشاره کرد. البته که این حرکت تنها در برابر چند کارکتر خاص قابل اجرا بود. هرچند در نسخه‌های اخیر Tekken کمپانی Namco نحوه اجرای بیشتر حرکات و فنون مخفی را در لیست دستوری آورده است.
حالت عجیب Big Head Mode در Takken 2
در نسخه‌های کنسولی تکن 2 اگر بازیکنان موقع انتخاب یک کارکتر دکلمه Select را نگه می‌داشتند، شخصیت مورد انتخاب آن‌ها با سری بسیار بزرگ در میدان مبارزه ظاهر می‌شد. این سرهای بزرگ سروصدایی عجیب هم ایجاد می‌کردند، به این شکل که انگار حاوی گاز هلیوم هستند! با این که تحت این شرایط کارکترهای بازی بسیار بزرگ‌تر به نظر می‌رسیدند، ولی این ویژگی تنها جنبه ظاهری داشت و در گیم‌پلی بازی تغییری ایجاد نمی‌کرد و هیت‌باکس همانند قبل تعریف شده بود. گفته می‌شود که حالت و اندازه سر کارکترها در این حالت مستقیما با مدت زمانی که دکمه Select نگه داشته شود، در ارتباط است. حال اگر همین عمل را همزمان با فشردن دکمه سمت بالا انجام می‌دادید، کارکتر به طرز مضحکی در هوا شناور می‌شد. برای خارج شدن از این حالت، باید حتما یک مسابقه را می‌باختید تا می‌توانستید شخصیتی دیگر با ظاهری متفاوت را انتخاب کنید. تا به حال هیچ دلیلی برای وجود این حالت در بازی بیان نشده و حتی خود کمپانی نامکو هم از اظهار نظر در رابطه با Big Head Mode خودداری کرده است.
پنج شخصیتی که در هر نسخه از سری حضور داشته‌اند
یکی از ویژگی‌هایی که سری Tekken را در بین طرفداران ژانر فایتینگ به شهرت رسانده، لیست بلند بالای شخصیت‌های قابل دسترس با پیشروی هر چه بیشتر در بازی است. وجود لیست پرتعداد از کارکترهای قبل بازی، در هر نسخه از این بازی باعث شده تا تنوع بی‌نظیری در این رابطه شاهد باشیم. اما در کمال تعجب 5 شخصیت در دنیای بازی وجود دارند که در همه نسخه‌ها حضور داشته‌اند. این 5 کارکتر Heihachi Mishima، Kuma، King، Paul Phoenix و Nina Williams هستند. البته شخصیت‌های Kazuya، Yoshimitsu و Lee شانس حضور در 8 نسخه را داشته‌اند. حضور Heihachi در هر 9 نسخه تکن مورد چندان عجیبی نیست چرا همواره یکی از جذاب‌ترین کارکترهای سری و به عنوان یکی از نمادهای Tekken شناخته شده است. اما حضور شخصیت‌هایی چون Kuma و Paul Phoenix در تمام نسخه‌ها کمی عجیب است؛ چرا که هیچ وقت جزئی از محبوب‌ترین کارکترهای این فرانچایز فایتینگ نبوده‌اند.
لباس Anna به دلیل شکایت سازمان حمایت از حیوانات از بازی حذف شد
یکی از شخصیت‌های مونث شناخته شده و متمایز سری Tekken همیشه Anna Williams بوده است. او در همه نسخه‌ها کاستوم‌های مجلل بر تن داشته و همیشه به عنوان یک کارکتر خوش‌پوش به شمار آمده است. در بیشتر نسخه‌های بازی، کارکترهای تکراری لباس‌هایی مشابه با نسخه‌های قبل با تغییرات اندک بر تن داشتند. در تکن 3 اما شخصیت Anna لباسی ابریشمی و شیک را بر تن داشت اما علاوه بر آن، برای این شخصیت یک کاستوم متفاوت با الهام از پوست ببر سفید در نظر گرفته شده بود. این لباس خاص بعدها در Tekken Tag-Team Tournament هم حضور پیدا کرد، اما برای Tekken 5 از بازی حذف شد. دلیل این حذف هم شکایت سازمان مردمی حمایت از حیوانات یا PETA بود. بدین شکل که این سازمان شکایت خود را مستقیما به Namco ارائه داد. دلیل آن هم لباس پر زرق وبرق Anna Williams بیان شده بود؛ چرا که در طراحی این لباس خز حیوانات گنجانده و برای ظاهر آن از پوست ببر الهام گرفته شده بود. به عقیده PETA این کار باعث تشویق شکار حیوانات وحشی می‌شد. هرچند تصور این که نوع ظاهری لباس یک کارکتر بازی ویدئویی می‌تواند بر شکار حیوانات تاثیرگزار باشد، مضحک به نظر می‌رسد، ولی از Tekken 5 به بعد Namco این لباس را از سری حذف کرد.
چالش کارتی Tekken
در حالی که هر نسخه Tekken در اسپین‌آف‌ها تغییرات عجیبی را درساختار گیم‌پلی خود تجربه کرده است، اما جالب است بدانید که در سال 1999 کمپانی Namco نسخه‌ای مبتنی بر مبارزات نوبتی و کارت بازی را منتشر کرد. این بازی با ژانر هیبریدی تحت نام Tekken Card Challenge عرضه شد. با این ایده که کارکترها هنوز هم در تورنومنت King of the Iron Fist مشغول مبارزه هستند، با این تفاوت که این بار تکنیک‌ها و حرکات مبارزه با کارت‌ها در ارتباط مستقیم بود. با شکست هر حریف، درجه سختی مبارزه بعدی افزایش پیدا می‌کرد تا این‌که در انتها به باس آخر می‌رسیدید. ساختار پیشروی و مکانیک‌ها تا حد زیادی یادآور بازی‌های آرکید بود. در حالی که نسخه اصلی بازی هیچ وقت در غرب عرضه نشد، اما بعدها همین اثر تحت نام Tekken Card Tournament دوباره راهی بازار شد. حتی بعدها نامکو تصمیم گرفت تا نسخه فیزیکی کارت‌های مبارزه را نیز منتشر کند.
وجود حالت اول شخصی مبارزه در Tekken 2
مشابه حالت Big Head Mode در نسخه‌ی دوم Tekken، حالتی دیگر نیز در بازی گنجانده شده بود که با فشردن دکمه‌ای در صفحه انتخاب کارکترها، می‌توانستید آن را فعال کنید. پس از باز شدن قفل هر شخصیت، اگر بازیکنان همزمان دکمه‌های L1 و L2 را نگه می‌داشتند وارد صفحه‌ای با نمایش اول شخص می‌شدند. دقیقا حالتی شبیه به Punch-Out از کمپانی نینتندو. حتی در این حالت هم توانایی مبارزه، اما حالا با نمای اول شخص و خطوطی سبز رنگ فراهم بود. دلایل مشخصی برای وجود این حالت در بازی توضیح داده نشده، اما می‌توان حدس زد که احتمالا سازنده قصد داشته تا به هر شکل حالت اول شخص را نیز برای سری تکن آزمون و خطا کند که در انتها این نمونه اولیه برای طرفداران سری در نسخه دوم به شکل مخفی گنجانده شد.
در ابتدا قرار بود تا Tekken با نام Rave War عرضه شود
واژه Tekken در لغت به عنوان مشت آهنی یا Iron Fist ترجمه می‌شود که رفرنس واضحی به مسابقات Iron Fist tournament است که شالوده بازی را شکل داده. هر چند کمپانی Namco در ابتدا چندان از این نام‌گذاری برای نسخه‌های غربی خوشحال نبود. آن‌ها فکر می‌کردند که تایتل Tekken بسیار ژاپنی به نظر می‌رسد و نام‌گذاری یک بازی فاتینگ با عنوان Iron Fist هم کلیشه‌ای و نخ نما است. با توجه به اطاعاتی که چند سال قبل منبعی آگاه منتشر کرد، ابتدا قرار بر این بوده که این بازی در آمریکای شمالی با نام Rave War عرضه شود. احتمالا دلیل Namco برای انتخاب چنین اسمی در بازار غربی، استفاده Rave به عنوان واژه‌ای در توصیف عصبانیت و جنون بوده است. هرچند واژه کاربر زیادی با چنین مفهومی ندارد. به هر حال انتخاب نام Rave War برای یک بازی ویدئویی چندان هوشمندانه نبوده و خوشحالیم که فرانچایز با نام اصلی Tekken، سال‌هاست که معرفی و عرضه شده است.
شخصیت Devil Kazuya را می‌توان با بازی Galaga باز کرد
در حالی که بسیاری از نسخه‌های تکن شامل بازشدنی‌ها، اسرار و حالت‌های بازی پنهانی هستند، اما اغلب دسترسی به این موارد چندان آسان نیست. بیشتر حالت‌های بازی، شخصیت‌ها و موارد مخفی تنها با تمام کردن بازی با یک شخصیت خاص قابل دسترسی هستند. اما شرایط اولین حضور Tekken روی کنسول‌های خانگی، کمی متفاوت است. داستان به سال 1995 بازمی‌گردد. زمانی که Namco اولین نسخه سری را از دستگاه‌های آرکید برای پلی‌استیشن پورت کرد. برای باز شدن ورژن شیطانی Kazuya Mishima به شکل قابل بازی، بازیکنان باید پروسه سخت‌تری را پشت سر می‌گذاشتند. برای روشن‌تر شدن صفحه‌های لودینگ نسخه اول روی پلی‌استیشن، کمپانی نامکو با ترفندی تصمیم گرفت تا نسخه کوچکی از بازی آرکید شوتر خود با نام Galaga را روی صفحه به نمایش درآورد. در این شرایط برای زمان صرف شدن در صفحه بارگذرای بازی، بازیکنان بازی آرکیدی ساده را برای گذران وقت چند دقیقه‌ای داشتند. اما اگر بازیکنان می‌توانستند تنها با یک جان 9 چلنج Galaga را به پایان برسانند، شخصیت Devil Kazuya به شکل قالب بازی در دسترس قرار می‌گرفت. یکی از جالب‌ترین بازشدنی‌های تاریخ فرانچایز که البته دسترسی به آن نیز بسیار دشوار و چالش برانگیز بود.
