برای مشاهده آیتم بهترین بازی های اقتباسی از حادثه چرنوبیل در یوتوب کلیک کنید
۳۳ سال از وقوع فاجعهی اتمی «چرنوبیل» میگذره. حادثهای که بسیاری از تاریخدانها و رجال سیاسی، اون رو اصلیترین دلیل فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی میدونن. مدیومهای محبوب بین مردم هم به همون ترتیبی که انتظارش رو داشتیم به این واقعه واکنش نشون دادن. از کتابهای اقتباسی پرفروش گرفته تا فیلمهایی که با نیم نگاهی به این واقعه راهی پردهی نقرهای شدن. از اقتباس مریضِ تارکوفسکی تا گل سرسبد این روزهای دنیای سریالها، چرنوبیلِ HBO.
حقیقت اینه که واقعهی چرنوبیل، همیشه مورد توجه هنرمندان بوده و هست؛ اما با این حال برهههایی از تاریخ بودهاند که توجه به این حادثه بیشتر و یا به اصطلاح ترندش داغتر شده. در حال حاضر و بهواسطهی مینی سریال ۵ قسمتی تهیهکنندگان گیم آو ترونز، این ترند از همیشه داغتره. تازه این در شرایطیه که پایانبندی «چرنوبیل» هیچ ارتباطی به ماجراهای وستروس نداره و از اولین ثانیهها تا نقش بستن تیتراژ، نفسگیر باقی میمونه.
به همین بهونه، مروری داریم به اقتباسهایی که دنیای بازیهای ویدئویی در طول تاریخ خودش از این واقعه داشته. اقتباسهایی که با وجود محتوای غنی و جهان منحصر به فردشون، همواره مهجور بودن و مخاطبان محدودی داشتند.
STALKER
اولین اقتباس جدی صنعت بازی از فاجعهی چرنوبیل با تولد یه سهگانه رقم خورد. سهگانهای که اسم خودش رو از «استاکرِ» تارکوفسکی قرض گرفته بود؛ اما فضایی که تحویل مخاطبش میداد، هیچ نمونهی مشابهی تو هیچ مدیومی نداشت. ساخت استاکر بر عهدهی استودیو اوکراینی GSC Game World بود و نسخهی اول که ۱۲ سال پیش عرضه شد، «سایهی چرنوبیل» نام داشت. تو کشوری که همین امروز هم تعداد استودیوهای مطرح بازیسازیش از انگشتهای یک دست تجاوز نمیکنه، ساخت یه بازی تر و تمیز و بدون مشکل فنی، تا حدی دور از ذهن به نظر میرسید. به همین خاطر «سایهی چرنوبیل» و عناوین بعدی سری رو با مشکلات فنی و عدم سازگاری با سیستمهای قدرتمند وقت میشناسن. البته که این مشکلات جلوی محبوبیت بازی رو نگرفت و «استاکر» بهسرعت برق و باد تبدیل به یکی از محبوبترین IPهای تاریخ اوکراین و روسیه تو دنیای بازیهای ویدئویی شد.
CALL OF DUTY 4 : Modern Warfare
تو همون سالی که GSC با استاکر خوش درخشید و از تولیدکنندهی عناوین استراتژی متوسط به یه استودیو مولف تبدیل شد، جیسون وست افسانهای تصمیم گرفت تا برای فضاسازی یکی از تاثیرگذارترین مراحل تاریخ سری بازیهای Call of Duty از چرنوبیل استفاده کنه. درست حدس زدید. چهارمین نسخه از سری Call of Duty و بهنوعی آغازگر خط زمانی جنگهای مدرن تو این سری، سیزدهمین مرحلهی خودش با نام All Ghillied Up رو به یه عملیات سری تو بازماندههای چرنوبیل اختصاص داد. مرحلهای که امروز بهعنوان یکی از کالتترین مراحل تاریخ ژانر اکشن اول شخص شناخته میشه.
STALKER CLEAR SKY
درست یک سال بعد و تو شرایطی که هنوز هوادارا مشغول ساختن ماد و لذت بردن از دنیای «سایهی چرنوبیل» بودند، نسخهی جدیدی از سری تحت عنوان «آسمان پاک» یا Clear Sky روانهی بازار شد. این نسخه که بهنوعی یه پیشزمینهی داستانی یا پیریکوئل برای نسخهی اول حساب میشد، کمتر به مذاق منتقدا خوش اومد؛ اما هنوز هم هوادارای سری و علاقهمندان فضای چرنوبیل، عاشقانه دوستش داشتند. شاید بزرگترین تغییر تو این یک سال، حذف شدن نام THQ بهعنوان ناشر نسخهی بینالمللی بازی و آغاز همکاری با Deep Silver بود.
STALKER Call of Pripyat
سالهای پایانی دههی اول قرن بیست و یکم، دوران خوبی برای بازیسازان مستقل به شمار میاد. یکی از دلایل این موضوع، پایینتر بودن هزینهی مالی و انسانی توسعهی بازیها بود. به همین دلیل بلافاصله بعد از عرضهی «آسمان پاک»، اعضای GSC سراغ ساخت سومین قسمت مجموعه رفتند. اثری که با عنوان «ندای پریپیات» یا Call of Pripyat شناخته میشد و چند ماهی زمان برد تا عرضهی محلی رو پشتسر بذاره و در اختیار گیمرهای سراسر دنیا قرار بگیره. چیزی که «ندای پریپیات» رو خاص میکرد، ادامه دادن همون فرمول همیشگی سری بود. باز هم یه آلترنیتیو هیستوری از اتفاقات چرنوبیل انتظار گیمرها رو میکشید که با المانهای Survival و رئالستیک تو زمینهی گیمپلی ترکیب شده بود و یه معجون عجیب، اما خوش طعم رو تحویل مخاطب میداد. بازی تو اون سالها اونقدر محبوب بود که تیم توسعهدهنده فستیوالی تحت عنوان Stalker-Fest برگزار کرد و هزاران هوادار مجموعه رو دور هم جمع کرد.
Metro 2033
برای مرور این لیست، یه فلشبک به سال ۲۰۰۶ و قبل از عرضهی رسمی اولین نسخه از سری استاکر داشته باشیم. جایی که تعدادی از اعضای GSC تیمی به نام 4A Games رو تشکیل دادند و کار روی سری محبوب «مترو» رو شروع کردند. این سری بازی برخلاف استاکر، تمرکزش مستقیما روی چرنوبیل نبود و جنگ اتمی و گسترش اون تو روسیه رو دستمایهی ماجراهای خودش قرار داده بود. داستان مترو ۲۰۳۳ با اقتباس از کتابی به همین نام، نوشتهی دیمیتری گلوخوفسکی نوشته شد. داستان بازی جایی بین ایستگاههای زیرزمینی مترو و خرابههای مسکو اتفاق میافته و یکی از مهمترین دلایل محبوبیتش، هدف رفتن قشر وسیعتری از گیمرهاست. «مترو ۲۰۳۳» تا سالها بنچمارک کارتهای گرافیکی بود و برای سنجش قدرت سیستمهای خانگی ازش استفاده میشد. استودیوی 4A بهواسطهی موفقیت اولین نسخهی مترو، تونست تیم خودش رو گسترش بده و بلافاصله کار روی نسخهی دوم مجموعه که با پسوند Last Light شناخته میشه رو شروع کنه. شخصیت بازی همچنان «آرتیوم» و ماجراهای این نسخه، ادامهی مستقیمی برای ۲۰۳۳ بود. بعد از فروپاشی THQ و پایان کار این شرکت، کشمکش زیادی سر IP «مترو» اتفاق افتاد و روند کاری 4A Games برای مدتی مختل شد. اختلالی که با ورود دیپ سیلور و کمپانی مادر این استودیو یعنی THQ Nordic از یاد همه رفت و تبدیل به یک سکوی پرش برای خالقان مترو شد. محبوبیت هر دو نسخهی ساخته شده از این فرنچایز بهحدی بود که بعدها تحت عنوان Redux برای کنسولهای نسل هشتمی هم پورت شدند تا عدهی بیشتری از گیمرها با این سری بازی محبوب آشنا بشن.
Fear the Wolves
فروپاشی GSC و تیم سازنده استاکر باعث شد از دل این تیم خوشنام ، چندین استودیو بزرگ و کوچیک تاسیس بشه که یکی از اونها Vostok Games هست. این تیم تصمیم گرفت به جای پرداخت داستانی به حادثه چرنوبیل ، یه بازی مولتی پلیر بتل رویال رو در چرنوبیل درست کنه. به مانند مابقی عناوین بتل رویال برنده این بازی آخرین نفر یا آخرین تیم حاضر در نقشه هست. بزرگترین تفاوت Fear the Wolves با مابقی عناوین ژانر بتل رویال در محیط خطرناک اون خلاصه میشه. محیط خطرناک چرنوبیل که در طول بازی بر علیه تمامی کاربران کار میکنه و می تونه دخل بازیکنتون رو بیاره. با اینکه Fear the Wolves مورد اقبال عمومی قرار نگرفت اما حداقل بتل رویال رو چرنوبیل رسوند.
Chernobylite
۱۲ سال از اولین بازی اقتباسی بزرگ چرنوبیل میگذره و حالا بهنظر میرسه که مارکت بازیهای ویدئویی برای پذیرش این عناوین روز به روز تشنهتر میشه. امروز که شما این ویدئو رو میبینید، تیم Farm 51 که با پروژهی Get Even میشناسیمشون، در حال کار روی یه اقتباس جدید با نام «چرنوبایلایت»ئه (Chernobylite). عنوانی که با توجه به سابقهی این استودیو و تیم توسعهدهندهاش، بهنظر میرسه بتونه گلیم خودش رو از آب بیرون بکشه. البته Chernobylite تنها بازی مرتبط با حادثه چرنوبیل نیست که در دست ساخته و خبر خوب برای دوستداران چرنوبیل و اتمسفر سنگینش اینه که 4A Games همچنان با عطشی سیریناپذیر مشغول توسعهی سری متروئه و البته یه تیم قدیمی دیگه هم قصد داره تا بعد از سالها به این بازی برگرده.
GSC دوستداشتنی، پروژهی بزرگ «استاکر ۲» رو برای ۳ سال دیگه در نظر گرفته. باید تا ۲۰۲۱ میلادی منتظر بمونیم تا ببینیم خالقان استاکر، تا چه اندازه تو ارتقای استانداردهای این سابژانر محبوب شوترهای اول شخص، موفق عمل میکنند.