بهترین بازی های مخفی کاری

برای مشاهده ویدیو بهترین بازی‌های مخفی کاری در یوتوب کلیک کنید و عضو کانال بازی سنتر شوید

دنیای ما انسان‌ها پر است از دسته بندی ها و جناح‌ها. اما این دسته بندی در میان قشر بازیباز (یا همان گمیرهای خودمان) کمتر دیده می‌شود و جامعه، ما گیمرها را بعنوان یک گروه یکدست می‌بیند. اما حقیقت تا حد زیادی متفاوت است. گیمرها  نه تنها به طرفداران ژانرهای مختلف تقسیم می‌شوند بلکه بعضا نمی‌توانند یکدیگر را به خاطر اختلاف سیلقه شان در ژانرهای بازی درک کنند. شاید یکی از متفاوت‌ترین نوع گیمرها طرفداران بازی‌های مخفی کاری باشند. چطور انتظار دارید یک طرفدار دو آتشه شوترهای آنلاین عنوانی مثل هیتمن و طرفدارانش را درک کند؛ کسانی که شاید برای اتمام یک مرحله بیش از ده ساعت وقت بگذارند! ساعت‌ها در گوشه‌ای بایستند و منتظر یک فرصت باشند. اینبار به سراغ ده عنوان از بهترین آثار سبک مخفی‌کاری رفتیم تا شما را با بهترین‌های این ژانر آشنا کنیم. به مانند برنامه‌های گذشته ، در این برنامه هم بازی‌ها بر اساس سال عرضه شان رتبه بندی شده‌اند.

Thief: The Dark Project

سال انتشار: 1998

بازی کردن در نقش یک دزد در سال 1998 به هیچ وجه چیز رایجی نبود. اما تجربه The Dark Project به مخاطب این امکان را می‌داد تا خودش دست به انتخاب بزند و در نقش یک دزد تمام عیار ظاهر شود یا بعضا کمی اخلاق مدارانه رفتار کند. چنین ویژگی و شخصیت پردازی برای بازی‌های آن زمان یک تابوشکنی محسوب می‌شد. اینکه بتوانید در نقش یک شخصیت منفی یا نسبتا منفی بازی کنید چیزی نبود که در هر عنوانی پیدا شود. زاویه دوربین اول شخص باعث شده بود خیلی‌ها انتظار یک بازی اکشن را داشته باشند. اما  The Dark Project هر چیزی بود جز اکشن! تمرکز گیم‌پلی کاملا بر روی المان‌های مخفی کاری بود. همیشه باید سعی می‌کردید در سایه‌ها و به دور از چشم دشمنان از محیطی به محیط دیگر بروید. البته ویژگی‌هایی هم برای طرفداران اکشن در بازی وجود داشت. سلاح‌هایی در گوشه و کنار پیدا می‌شد که با استفاده از آن‌ها می‌توانستید بصورت رو در رو با دشمنان درگیر شوید. اما تجربه اصلی بازی در بخش مخفی‌کاری نهفته بود. در انتها باید به این نکته اشاره کرد که The Dark Project اولین بازی مخفی‌کاری اول شخص تاریخ بود و بسیاری از ویژگی‌های این سبک را برای نخستین بار معرفی کرد.

Hitman 2: Silent Assassin

سال انتشار: 2002

این بازی دومین نسخه از سری هیتمن است و می‌توان گفت هنوز هم بعد از گذشت حدود 18 سال از عرضه همچنان از موفق‌ترین عناوین مخفی‌کاری محسوب می‌شود. بازی در زمان خودش گرافیک فوق‌العاده‌ای داشت و با وجود فاصله دو ساله نسبت به نسخه قبلی پیشرفت آن کاملآ محسوس بود. گیم‌پلی Silent Assassin در سال 2002 چیزی دست کم از معجزه نداشت. تعداد اسلحه ها نسبت به نسخه قبل بسیار افزایش یافته بود. تنوع و انعطاف‌پذیری بالای گیم‌پلی در ارائه شیوه‌های متفاوت ترور کردن، هر گیمری را در آن زمان مسخ خود می‌کرد. یکی از مهترین پیشرفت های این نسخه هوش مصنوعی بالای دشمنان بود که در آن زمان کم نظیر بود. دشمنان با کوچکترین حرکت غیرعادی به شما مشکوک می‌شدند و حرکاتتان را زیر نظر می‌گرفتند. بازی هنوز هم به اندازه نسخه اول سینمایی و هیجان انگیز بود اما آزادی عمل بسیار بیشتری به بازیکن می‌داد. شاید بتوان گفت Silent Assassin پایه‌های مخفی‌کاری را در نسل جدید بنا کرد و پس از آن هر عنوان موفقی که در این سبک عرضه شد به نوعی وامدار این بازی بود.

Tom Clancy’s Splinter Cell: Chaos Theory

سال انتشار: 2005

Chaos Theory سومین نسخه از سری اسپلینترسل است ؛ نسخه ای که انقدر موفق بود که با گذشت 15 سال از عرضه آن برای خیلی از طرفداران هنوز هم بهترین نسخه مجموعه به حساب می آید. توانایی‌های جدید سم فیشر و امکانات او برای کشتن دشمنان با استفاده از چاقو باعث شد بازی به دلیل سطح خشونتش اولین عنوان در سری اسپلینترسل باشد که سیستم رده بندی ،درجه سنی M را دریافت می‌کند. ویژگی‌های دیگری هم در این نسخه اضافه شد. دور زدن محیط، باز کردن قفل‌ها، هک کردن سیستم‌های کامپیوتری از عواملی بودند که در سال 2005 بازی را نسبت به دیگر رقبا متمایز می‌کرد. طراحی مراحل بازی نسبت به دو نسخه قبلی به وضوح بهبود پیدا کرده بود. با وجود تمام تفاوت‌هایی که میان دو مجموعه اسپلینترسل و هیتمن وجود دارد Chaos Theory را هم می‌توان همانند هیتمن 2 جزو بازی‌هایی دانست که راه را برای عناوین جدید این سبک باز کردند.

Mark of the Ninja

سال انتشار: 2012

معمولا تصورمان از بازی‌های مخفی‌کاری، عناوینی در سبک اول شخص یا سوم شخص است. اما استودیوی  Klei Entertainment (استودیو سازنده بازی Shank) با Mark of the Ninja ثابت کرد نمی‌توان سبک مخفی‌کاری را محدود کرد. سبک بازی پلتفرمر دو بعدی است و همین موضوع باعث شده تجربه کاملا متفاوتی نسبت به دیگر آثار این سبک داشته باشد. در کل محیط‌های بازی به دو دسته تاریک و روشن تقسیم می‌شوند و هدف گیمر دور ماندن از میدان دید دشمنان است. صدای راه رفتن هم نقش مهمی در مخفی ماندن از چشم دشمنان بازی می‌کند. اگر در نزدیکی یک دشمن شروع به دویدن بکنید احتمالا از حضور شما باخبر می‌شود و جایتان لو می‌رود.  گیم‌پلی بیشتر روی استفاده از تاریکی و غافلگیر کردن دشمنان و همچنین حل معماهای گوناگون تمرکز دارد. یکی از نکات جالب بازی حضور دشمنانی است که در محیط بازی خارج از دیدرس شخصیت اصلی هستند و حتی برای خود گیمر هم مخفی هستند. در این موقعیت دشمنان در صفحه نمایش دیده نمی‌شوند و تنها از روی صدای آن‌ها باید موقعیتشان را حدس بزنید.

The Last of Us

سال انتشار: 2013

شاید از دیدن نام بازی The Last of Us در این لیست تعجب کنید. اما اگر کمی دقیق‌تر نگاه کنیم می‌بینیم «لست آو آس» خیلی از ویژگی‌های یک بازی مخفی‌کاری را در خود دارد. شاهکار ناتی داگ را می‌توان بطور کلی یک بازی اکشن ادونچر دانست. اما به قدری المان‌های مخفی‌کاری استادانه در آن جای گرفته‌اند که می‌تواند با بسیاری از شاهکارهای این سبک رقابت کند. دنیایی که بازی در آن جریان دارد مشخصا تاثیر زیادی در این موضوع دارد. در دنیای پساآخرالزمانی لست آو آس ، تیر و مهمات به شدت کمیاب هستند و تنها راهتان برای زنده ماندن این است که  تا حد امکان از مبارزه مستقیم با دشمنان دوری کنید. خوشبختانه به این موضوع در طراحی گیم‌پلی بازی هم توجه شده و هرچه به پایان بازی نزدیک می‌شویم میزان مخفی‌کاری هم بیشتر می‌شود. شاید چیزی که مخفیانه کشتن دشمنان را لذت بخش کرده هوش مصنوعی خوب آن‌ها است. به هر حال شاید لست آو آس ادعایی در سبک مخفی‌کاری نداشته باشد اما توانسته با خیلی از عناوین این ژانر رقابت کند.

Gunpoint

سال انتشار: 2013

گانپوینت عنوانی است در سبک پلتفرمر مخفی‌کاری که گیم‌پلی آن بیشتر شامل مخفی ماندن از چشم دشمنان، دوربین‌های امنیتی و هک کردن سیستم‌های امنیتی می‌شود. به طور کلی در ابتدای هر مرحله با هدف پیدا کردن اطلاعاتی خاص وارد یک ساختمان می‌شوید و درنهایت باید راه خروج را پیدا کنید و از ساختمان خارج شوید. در طول بازی ابزارهای جدیدی در اختیارتان قرار می‌گیرد که مکانیزم‌های جدیدی به گیم‌پلی بازی اضافه می‌کنند. بازی یک بخش ساخت مرحله هم دارد که امکانات زیادی برای ساخت یک مرحله کامل در اختیار بازیکن قرار می‌دهد. نکته جالب درباره Gunpoint این است که بازی توسط یکی از نویسندگان مجله  پی سی گیمر (PC Gamer UK) به نام تام فرانسیس (TOM FRANCIS) در اوقات فراغتش ساخته شده است. تام حتی دانش چندانی در زمینه بازیسازی و برنامه نویسی نداشت و کل بازی را با نرم‌افزار  Game Maker 8 ساخت.

Stealth Inc 2

سال انتشار: 2014

Stealth Inc 2 ادامه‌ی نسخه اول با نام Stealth Bastard است و جالب اینکه بازی هم مثل Mark of the Ninja یک عنوان پلتفرمر دوبعدی است هرچند معماها نقش پررنگ تری در این بازی دارند. گیم‌پلی Stealth Inc 2 به واسطه ابزار جدیدی که اضافه شد عمق بیشتری نسبت به نسخه اول خود پیدا کرد. همچنین یک بخش کوآپ هم به بازی اضافه شد. قطعا همکاری بازیکن‌ها در یک عنوان مخفی‌کاری تجربه جذابی خواهد بود ؛ موضوعی که در سری اسپیلنتر سل هم شاهدش بودیم. Stealth Inc 2شامل بخش ساخت مرحله هم می‌شود. همه اینها برای یک عنوان مخفی‌کاری تجربه جدیدی به حساب می‌آیند پس بدون شک تجربه Stealth Inc 2 برای طرفداران این سبک خالی از لطف نخواهد بود.

Metal Gear Solid V: The Phantom Pain

سال انتشار: 2015

آخرین ساخته‌ی هیدئو کوجیما در سری Metal Gear Solid به معنی واقعی آرمان شهر طرفداران مخفی‌کاری است. The Phantom Pain نه تنها بزرگترین MGS است بلکه عمیق‌ترین گیم‌پلی مجموعه را ارائه می‌دهد. حجم تجهیزاتی که در اختیارتان قرار می‌گیرد به قدری بالاست که امکان ندارد سناریویی برای پیشروی در بازی در نظر داشته باشید اما اجرای آن ممکن نباشد. دقت به جزئیات گیم‌پلی به حدی بالاست که می‌توان بازی را یک شبیه‌ساز عملیات‌های چریکی دانست. فنتوم پین اولین تجربه کوجیما در ساخت یک MGS  با محیط Open world است و بازیساز ژاپنی با موفقیت از پس این چالش بر آمده. در کنار همه‌ی اینها نباید از داستان عمیق و درگیرکننده فنتوم پین به سادگی عبور کرد. داستانی که بدون شتابزدگی و به آرامی روایت می‌شود و دنبال نکردن آن از سخت ترین کارهایی است که یک گیمر می‌تواند انجام دهد. البته نوآوری‌های بازی و مخصوصا open world شدن آن باعث شد برخی طرفداران قدیمی سری نتوانند با فنتوم پین ارتباط برقرار کنند و کوجیما را مورد انتقاد قرار دهند. اما حالا که چندسالی از عرضه بازی گذشته با یک نگاه کلی می‌توان به ارزش‌های بازی و کاری که کوجیما در فنتوم پین انجام داد پی برد.

 Deus Ex: Mankind Divided

سال انتشار: 2016

Deus Ex: Mankind Divided حدود پنج سال پس از نسخه موفق Human Revolution عرضه شد و سایه سنگین نسخه قبلی را روی خود حس می‌کرد. شاید همین مقایسه‌ها باعث شد بازی آنطور که باید دیده نشود. اما اگر کمی از شرایط آن زمان فاصله بگیریم و منصفانه به بازی نگاه کنیم خواهیم دید که با عنوانی به شدت نوآورانه طرف هستیم. جدای از فضاسازی کم‌ نظیر بازی، مکانیزم‌ مخفی‌کاری Mankind Divided یکی از کم‌نقص ترین سیستم‌های مخفی‌کاری است. سناریوهای مخفی‌کاری فقط به کشتن دشمنان محدود نمی‌شود. می‌توانید دفتر کار یک فرد را هک ‌کنید و با دست آوردن رمز عبور، حساب بانکی آن شخص را خالی کرده و از آن برای آپگرید کردن ابزارتان استفاده ‌کنید. با وجود این ویژگی ها بازی در بخش فروش خوب عمل نکرد تا ساخت نسخه جدید سری بازی Deus Ex متوقف شود.

Dishonored 2

سال انتشار: 2016

با اینکه نسخه اول Dishonored یکی از موفق‌ترین عناوین نسل قبل بود اما شاید خوشبین‌ترین هوادارن هم انتظار چنین پیشرفتی را برای نسخه دوم نداشتند. استودیوی Arkane با Dishonored 2 دوم ثابت کرد هنوز حرف‌های زیادی در سبک اکشن ماجراجویی دارد. بازی همانند نسخه اول دست مخاطب را در نحوه پیشبرد گیم‌پلی باز می‌گذارد. از یک سو می‌توانید بازی را با خشونت و اکشن تمام عیار پیش ببرید و از سوی دیگر می‌توانید از اول تا آخر بازی را با مخفی‌کاری به پایان برسانید. ترکیب استفاده از سلاح‌های سرد مثل شمشیر و تیروکمان در کنار سلاح‌های گرم حس خاصی به گیم‌پلی بازی داده است که در کمتر عنوانی می‌توان آن را یافت. به همه‌ی این‌ها قابلیت‌های جادویی شخصیت اصلی بازی را اضافه کنید تا متوجه شوید با چه گیم‌پلی عمیق و پر جزئیاتی طرف هستید. فضاسازی بازی نیز بسیار منحصربفرد است و داستان پیچیده و سیاسی آن به تنهایی می‌تواند هر گیمری را جذب خود کند.