فضای مجازی در نوار کاست

خواندن نقد و بررسی,«شبیه ساز راه رفتن» (!) یکی از جدیدترین سبک‌های دنیای بازی‌ها است. کمتر از 5 سال پیش کسی با این اصطلاح آشنایی نداشت ولی در حال حاضر به لطف معروفیت بازی‌هایی از جمله The Journey و Gone Home، این سبک به یکی از سبک‌های معمول دنیای بازی‌ها تبدیل شده است. در ساده‌ترین شکل، این بازی‌ها کاملا یک شبیه ساز راه رفتن هستند. شما فقط از محیطی به محیط دیگر می‌روید و در مواردی از مناظر لذت می‌برید. خاصیت مشترک دیگر این بازی این است که معمولا از داستان گنگی برخوردار هستند و همه چیز در لفافه استعاره و تکه‌تکه در اختیارتان قرار داده می‌شود. اخیرا چاشنی پازل هم به این بازی‌ها اضافه شده و این سبک با بازی‌های Adventure در آمیخته شده است. البته معمولا پازل‌ها در حد ابتدایی هستند و از پیچیدگی زیادی برخوردار نیستند.
با این مقدمه به سراغ این بازی می‌رویم. اولین چیزی که توجه شما را به خود جلب می‌کند نام بسیار خاص این بازی است. به عنوان فردی که بیش از نیمی از عناوین حساب استیمش را بازی‌های مستقل و خاص تشکیل داده‌ و علاقه زیادی به بازی‌های متفاوت و خاص دارد، باید بگویم که واقعا از بازی‌های گنگ و مبهم در این سبک خسته شده‌ام. بازی در کل از چهار مرحله اصلی تشکیل شده است. در هر مرحله شما ساختمانی را از زاویه کنار، با تعدادی در، می‌بینید.. با کلیک کردن بر روی هر یک از درها به درون ساختمان رفته و از این اتاق به آن اتاق می‌روید (از همان زاویه دید کناری). در هر اتاق یک پازل را حل، و یا یک نوار کاست پیدا می‌کنید. هر نوار کاست نامی بر روی خود دارد، مانند رودخانه، مزرعه و … نوار به درون یک دستگاه شبیه ضبط پخش می‌رود و شما به یک محیط که به نام روی نوار مرتبط هست؛ با زاویه دید اول شخص و بدون اینکه بتوانید حرکت کنید، انتقال می‌یابید! هدف پیدا کردن یک جسم جواهر مانند به رنگ سبز است که به عنوان کلید برای باز کردن در اصلی استفاده می‌شود. به زودی دستگاهی را می‌بینید که با کلیک کردن بر روی آن، نوار‌ها بر روی چیزی که شبیه میدان مغناطیسی هستند قرار می‌گیرند. اگر سنتان قد بدهد، و یا با نوارهای آنالوگ آشنا باشید، می‌دانید که این کار نوار‌های کاست را خراب می کند پس اینجاست هم مستثنا نیست و این کار باعث می شود که با پخش نوار دنیای درون آن خراب شود و تغییر کند که در مواردی جواهر سبز جدیدی را به همراه دارد!

این سیستم کلی بازی است. بازی در هر مرحله پازل‌های سخت‌تری پیش روی شما می‌گذارد و به فکر بیشتری برای حل پازل‌ها نیاز نیاز خواهید داشت. البته تا مرحله آخر پازل‌ها خیلی ساده و سرراست هستند و بیشتر مشکل شما رفتن از یک اتاق به اتاق دیگر و سعی برای گم نشدن در اتاق هاست! اکثر اتاق‌ها شبیه یکدیگر هستند، و حتی اگر بدانید به دنبال کدام اتاق هستید پیدا کردن آن زمان می‌برد. باید بگویم درست است که بازی دارای نقشه است، ولی اولا خواندن نقشه خود یک پازل است، دوما هدف شما رفتن از اتاقی به اتاق دیگر است و این نقشه گره زیادی از مشکل شما نمی‌گشاید!
واقعا نقد کردن این بازی ها بسیار سخت است. قسمت منفی دید من می‌خواهد بگوید که این بازی‌ها توسط کسانی ساخته می‌شوند که در قسمت‌های دیگر هنری وامانده‌اند و تراوشات ذهنی خود را به عنوان هنر به خورد ما می‌دهند؛ یا اینکه این بازی حداقل فاقد یکی از نکات مطلوب این سبک بازی هاست، که آن، به پرده کشیدن مناظر زیبا و هنری است؛ یا اینکه داستان گنگی که نیاز به کدشکنی دارد، بدون اینکه بازیکن را درگیر خود بازی کند؛ و البته هیچ کدام به درد بازی‌ها نمی خورند!
از طرف دیگر، پیغام بازی که به نظر طعنه‌ای به تب واقعیت مجازی می‌زند، برای من جذاب بود. در بین هر مرحله صحبت بین دو نفر را می‌شنوید که در مورد این صحبت می کنند که چطور این دنیا‌های مجازی نوار‌ها، برای مردم جایگزین دنیای واقعی شده و چطور دیگر آن‌ها تحمل دنیای واقعی را ندارند.

پازل های بازی تا حدودی جالب و درگیر کننده بودند ولی فقط مرحله آخر تا حدی به فکر کردن نیاز داشت و در سایر مراحل زیادی ساده بودند. نکته مثبت دیگر، مناظر درون هر نوار است که در عین ساده بودن زیبایی خاصی دارند، ولی باز هم بازی، لذت بردن از همین‌ها را هم سخت می‌کند: در بین هر مرحله صحبت‌های دو نفر را می‌شنوید که در مورد داستان بازی اطلاعاتی بدست می‌دهند، ولی این دیالوگ‌ها کاملا نامفهوم هستند و به جای آن باید نوشته‌های روی صفحه را خواند! این به خودی خود بد نیست چون، کل فضای بازی حس این را منتقل می‌کند که دنیایی که ما در آن هستیم سالها است رها شده و رو به خرابی و زوال رفته‌اند (محیط مراحل هم این حس را به صورت تصویری نشان می‌دهند) ولی همزمان این نوشته‌ها دائما در حال تکان خوردن و حرکت هستند (حتما برای نشان دادن همان حس زوال) ولی بعد از مدتی خواندن آنها سر من را گیج کرد! و یا تکان دادن دوربین در محیط‌های مجازی با موس به قدری سریع و موج وار است که برای اولین بار در عمرم به Motion Sickness دچار شدم! و در پایان حس کردم نصف زمان بازی به رفتن از اتاق به اتاقی دیگر و تلاش برای پیدا کردن اتاق مورد نظرم گذشت!,

تعیین یک امتیاز خاص برای این بازی واقعا برایم دشوار است. امتیاز این بازی بسته به هر بازیکن می‌تواند به راحتی در بازه 1 تا 10 قرار بگیرد. شخصا امتیاز این بازی برایم در بازه 3 تا 9 در حال نوسان بود و هنوز هم نتوانسته‌ام تصمیم خود را بگیرم! بازی می‌تواند در کوچکترین حالت، تجربه‌ای متفاوت برای شما باشد. اگر علاقه به تجربه این چنین بازی‌هایی دارید، آن را امتحان کنید و نظر خود را در قسمت کامنت‌ها بگذارید!

*کپی این بازی توسط سازنده در اختیار سایت بازیسنتر قرار داده شد.