تنها با بیگانه!

از همان آغازین روزهای خلقت دنیای بازی و بازی‌سازی، همواره ساخت بازی براساس آثار مطرح سینمایی و برعکس آن یعنی خلق فیلم براساس بازی‌های مطرح، مورد توجه فعالان صنعت سرگرمی بوده است، اما تجربه نشان داده که عملا تعداد آثار با ارزش و درخور اقتباسی، چه در حالت اول و چه در حالت دوم بسیار کم بوده است. مجموعه فیلم‌های Alien،Aliens و Alien Vs Predator که براساس دنیای مرموز بیگانگان خلق‌ شده‌‌ نیز از همان ابتدای کار مورد توجه شرکت‌های مختلف بازی سازی بوده‌ و تا به امروز بازی‌های مختلفی براساس این مجموعه خلق شده‌اند که معدودی از این عناوین واقعا استاندارد‌های یک بازی خوب را درخود دیده‌اند. در سال 2008 بود که شرکت SEGA طی یک قرارداد با Fox حق ساخت بازی براساس دنیای بیگانگان را ازآن خود کرد و بلافاصله با شرکت‌های مطرحی همچون Obsidian Entertainment ، Rebellion و Gearbox Software برای ساخت عناوین متعدد قرارداد همکاری بست. بازی Obsidian هیچگاه رنگ واقعیت را به ‌خود ندید و درمیانه راه کنسل شد، AvP ساخته شده توسطRebellion پا را فراتر از یک بازی معمولی نگذاشت و در نهایت Alien Colonial Marines که توسط Gearbox Software ساخته شده به یک افتضاح به تمام معنا تبدیل شد. به‌نظر می‌رسید که مخلوط Sega و دنیای Alien هیچگاه جواب نخواهد داد تا اینکه چندنفر از اعضای Creative Assembly استدیوی داخلی سگا که علاقه‌ی زیادی به دنیای “بیگانه” داشتند فرصت را غنیمت شمرده و کار بر روی یک عنوان از این سری را به طور مستقل آغاز کردند؛ دیری نگذشت که این پروژه کوچک به یک بازی بزرگ AAA تبدیل شد و تیم کوچک سازنده با جذب تعداد زیادی کارمند جدید به شرکت CA Console Team تبدیل شد. با این مقدمه‌ می‌رویم سراغ نقد و ماحصل کاری چهارساله CA یعنی Alien Isolation!,

,Alien Isolation در یک سفینه‌ی فضایی و در سال 2137، پانزده سال بعد از وقایع فیلم Alien شروع می‌شود. جایی که Amanda Ripley مشغول انجام وظایف خود است تا اینکه پیشنهادی از طرف Samuel برای سفر به یک سفینه فضایی دیگر یعنی Sevastopol به وی داده ‌می‌شود. Samuelاز احتمال یافتن اخباری درمورد مادر گمشده Amanda یعنی Ellen که مدت‌ها قبل در Nostarmo غیب شده بود در Sevastopol خبر می‌دهد و همین بهانه‌ای می‌شود که Amanda تیم Samuel را در سفربه Sevastopol همراهی کند. تیم سه‌نفره Amanda، Samuel و Taylor به محض نزدیک شدن به Sevastopol از خراب بودن اوضاع در این سفینه فضایی باخبر می‌شوند. جایی که بخش قابل توجه از سفینه آسیب دیده و حتی راه ارتباط رادیویی نیز قطع شده است.
یک حادثه در حال ورود به Sevastopol باعث جدایی این سه نفر می‌شود و با این اتفاق رسما سفر دور ‌و ‌دراز Amanda به این سفینه فضایی آغاز می‌شود. داستان بازی با یک روایت ساده و جذاب شروع می‌شود و در ادامه نیز جذابیت خود را حفظ می‌کند. داستان بازی دقیقا همان چیزی هست که باید باشد. به واقع تیمCreative Assembly با توجه به محدودیت‌های موجود در خلق داستان بازی خوب عمل کرده است. بازی به آرامی و با آرامش خاصی داستان خود را برای مخاطب ارائه می‌کند و همین باعث می‌شود که درک رویدادهای موجود برای گیمر بسیار آسان باشد.
متاسفانه بعد از ظهور و موفقیت عناوینی همچون سری Call Of Duty از ابتدای نسل هفتم قسمت معارفه بازی‌ها مورد بی توجهی سازندگان قرار گرفته و دراکثر بازی‌های امروزی شاهد آن هستیم که بالافاصله بعد از زدن دکمه استارت، بازی وارد مرکز اکشن و رویدادهای اصلی بازی می‌شود و خبری از مجال آشنایی با فضای بازی برای گیمر وجود ندارد. Alien Isolation یک بازی بسیار طولانی است و در بهترین حالت وابسته به درجه سختی مابین 15-25 ساعت زمان برای به پایان رساندن آن لازم است.

قسمت معارفه بازی نیز به همین منوال بسیار طولانی است و در حقیقت تقریبا 4-5 ساعت طول می‌‌کشد که بازی دنیای خود را به مخاطب معرفی کند و از این لحاظ یادآور بازی‌های سال‌های آخر دهه‌ی نود و ابتدای قرن میلادی جدید است. در 4-5 ساعت ابتدایی بازی به آرامی ترس ناشی از ناشناخت بودن وضعیت را به مخاطب تزریق می‌کند، ترسی که در اولین دیدار با بیگانه به اوج خود‌ می‌رسد و بعد از آن رنگ‌و‌بوی این ترس عوض می‌شود و جنس اضطراب و استرس به خود می‌گیرد.
سازندگان Alien Isolation از روش‌های کلاسیک سبک ترس‌ و ‌بقا برای ترساندن گیمر استفاده نکرده‌اند. عنصر رایجی همچون تاریکی اصلا نقشی در این بازی ایفا نمی‌کند و سرتاسر سفینه Sevastopol روشنایی لازم وجود دارد، یا از سوی دیگر تقریبا بعد از ساعات ابتدایی بازی گیمر به خوبی با خصوصیات دشمنان و فضایی بازی آشنا می‌شود و عنصر عدم شناخت محیط و خطرات پیش‌رو هم نقش چندانی در ترساندن یا ایجاد استرس و اضطراب در مخاطب را ایفا نمی‌کند. بالواقع بزرگترین دلیل ترس و اضطراب در این بازی ناشی از ضعف Amanda در رویارویی با دشمنان بالاخص Alien است.
انسان‌ها، روبات‌ها (Androids) و Alien سه نوع موجود متحرک بازی ‌را تشکیل می‌دهد. به جز Alien که در همه‌ی شرایط دشمن انسان‌ها تلقی می‌شود، روبات‌های موجود در بازی و سایر انسان‌هایی که در حال تلاش برای بقا در سفینه مصیبت زده هستند وابسته به شرایط، امکان دارد که دوست، دشمن یا بی تفاوت نسبت به Amanda باشند. تقریبا در رویارویی با هریک از این دشمنان باید حواستان جمع باشد، چون Amanda در مقابل هریک ضعف قابل توجهی، حداقل در اکثر اوقات بازی دارد. انسان‌ها معمولا مجهز به سلاح هستند و با یک شلیک می‌توانند Amanda را بکشند، از سوی دیگر روبات‌ها عموما راه مبارزه تن‌به‌تن را انتخاب می‌کنند، جایی که برتری محسوسی نسبت به Amanda دارند و با چند ضربه قادر به کشتن وی هستند. Alien نیزعملا گونه‌ی برتر در این میان است و به محض دیدن Amanda در کسری از ثانیه وی را از پای درخواهد آورد.

با توجه به ضعف‌ Amanda در رویارویی با دشمنان، اکثر اوقات بازی مشغول مخفی ‌شدن و فرار کردن از دست دشمنان خواهید بود. Motion Tracker یا ردیاب حرکت، بزرگترین دوست شما در طول انجام بازی خواهد بود. این وسیله به شما کمک خواهد کرد که مکان دقیق اجسام متحرک را ارزیابی کنید و بهترین زمان برای جابجایی در نقاط مختلف سفینه را انتخاب کنید.
ساختار گیم‌پلی Alien Isolation یک قالب کلی دارد: انجام چندین ماموریت کوچک در قالب یک هدف بزرگتر. بااین حال سازندگان توانسته‌اند روح جذابیت و کشش لازم را در همین ساختار ساده تا انتهای بازی حفظ کنند. سفینه Sevastopol بسیار بزرگ و یکپارچه طراحی شده‌ و در طی بازی به تمام قسمت‌های آن سرک خواهید کشید، اما موانعی در این راه وجود خواهد داشت که بازی رفته رفته ابزار لازم برای عبور از آن را در اختیار Amanda خواهد گذاشت. باتوجه به این که بازی در سال‌های دور و آینده رخ می‌دهد می‌شود انتظار داشت که سیستم‌های الکترونیکی نقش کلیدی در آن داشته باشد. بسیاری از درهای موجود در بازی بصورت الکترونیکی باز و بسته می‌شوند و به‌همین دلیل برای عبور از آن‌ها چاره‌ای جز وارد کردن کد عبور و یا هک کردن آن‌ها وجود ندارد. انواع روش‌های هک با مینی‌گیم‌های جالب در سرتاسر بازی وجود دارد که جذابیت خاصی به این بخش داده ‌است، به خصوص وقتی به این نکته پی ببرید که حتی در حین عملیات هک و ذخیره نیز در امان نیستید. بازی در دوحالت مختلف اقتدام به ذخیره‌سازی می‌کند؛ در حالت اول در برخی مکان‌های پیش فرض همانند اکثر بازی‌های روز، بازی به صورت اتوماتیک میزان پیش‌روی را ذخیره می‌کند. در حالت دوم که ساختار اصلی ذخیره‌سازی بازی را تشکیل می‌دهد باید در مقابل دستگاه‌ ارتباط داخلی که چیزی شبیه تلفن‌های همگانی است و در قسمت‌های مختلف ایستگاه وجود دارد اقدام به ذخیره بازی بکنید. (روشی که قبلا در عناوینی مثل Resident Evil با آن روبرو بودیم.)

این سیستم ذخیره سازی به دو دلیل نقش بسیار بزرگی را در انتقال حس ترس و استرس در بازی را ایفا می‌کند، دلیل اول آن که تعداد ایستگاه‌های ذخیره‌سازی بسیار محدود بوده و در صورت کشته شدن مجبور به تکرار بازی‌خواهید بود و دلیل دوم اینکه انجام عمل ذخیره زمان‌بر است و امکان دارد که حتی در حین انجام این عمل هم به دست بیگانه کشته شوید. البته خوشبختانه به جز دو یا سه ماموریت بازی در باقی نقاط چینش ایستگاه‌های ذخیره تقریبا منطقی است و اگر با احتیاط بازی را انجام دهید دفعات بسیار کمی نیاز به تکرار مراحل خواهید داشت.
هوش مصنوعی بزرگترین نکته‌ی مانور سازندگان از ابتدای معرفی بازی بوده ‌است. می شود با قاطعیت گفت که Creative Assembly در تحقق قول‌های خود در این مورد بسیار موفق بوده و Alien Isolation قطعا یکی از پیشرفته‌ترین AI های تاریخ بازی‌سازی را داراست. انسان‌های موجود همانطور که بالاتر اشاره ‌شد بسته به شرایط، ممکن است که رفتار متفاوتی با شما داشته‌ باشند. با این‌حال در اکثر اوقات به دفاع از خود خواهند پرداخت. از سوی دیگر Android ها نیز در مقاطعی که به نواحی ممنوعه وارد شوید و در تیررس دید آن‌ها قرار بگیرید به سمت شما خواهند آمد و سعی در کشتن شما خواهند داشت. با این وجود در جاهایی که امکان داشته باشد می‌شود از چنگال آن‌ها فرار کرد. اما بزرگترین وجه تمایز این بازی با سایرین در هوش مصنوعی بکار رفته در Alien است. بیگانه در این بازی را می‌شود با یک نمونه واقعی موجود زنده مقایسه‌ کرد. بیگانه را هم می‌شود قابل پیش‌بینی تلقی کرد و هم غیر قابل پیش بینی. غیرقابل پیش‌بینی از این لحاظ که هوش مصنوعی بازی هیچ عمل از پیش تعیین شده‌ای برای Alien در نظر نگرفته است و بیگانه وابسته به شرایط تصمیم‌های مختلفی را اتخاد می‌کند.

او اگر به وجود شما در یک اتاق شک کند بارها و بارها قسمت‌های مختلف آن را برای یافتنتان خواهد گشت. در طرف مقابل امکان دارد در برخی مواقع برای زمان طولانی به قسمتی که شما در آن قرار دارید وارد نشود و یا در برخی مواقع دیگر یک جستجوی کوتاه در اطراف شما بکند و سریع منطقه را ترک کند. به واقع او نیز مثل یک موجود زنده امکان دارد در برخی مواقع اشتباه کند و بدون توجه به گوشه و کنار و زیر میزها از کنارتان رد شود و در مقابل در برخی مواقع امکان دارد که شما را در زیر میز یا حتی داخل کانال غافل‌گیر کند. مقصود از قابل پیش بینی بودن در واقع قابل شناخت بودن رفتار بیگانه است. بعد از ساعاتی بازی کردن تقریبا با رفتار بیگانه و نقاط حساسیت آن آشنا خواهید شد. گرچه هیچ ضمانتی برای عدم حضور آن در یک ناحیه وجود ندارد، اما محرک‌هایی وجود دارد که قطعا آن را به محل حضور شما خواهد کشاند. صدا بزرگترین نقطه حساسیت Alien است. در واقع گوش‌های بیگانه بسیار به صداهایی که شما تولید می‌کنید حساس است و به محض ایجاد صدا، سریعا خود را به محل خواهد رساند. حتی اگر داخل اتاقی در حال مخفی شدن از آن باشید، به محض استفاده از Motion Tracker صدای بیب بیب آن، بیگانه را تحریک به جستجوی بیشتر خواهد کرد.
همانطور که اشاره شد بیشترین عامل ترس و اضطراب بازی ناشی از ضعف‌ Amanda در رویارویی با دشمنان بازی است، با این وجود بازی آنقدرها هم دست شما را در مقابل دشمنان خالی نخواهد گذاشت. انواع و اقسام تسلیحات در بازی وجود دارد که با پیش روی در آن به آن‌ها دست خواهید یافت، اما کمیت این تسلیحات زیاد نیست و باید مدیریت لازم در استفاده از آن‌ها را داشته باشید.

تجهیزات موجود در بازی به سه دسته سلاح‌ها، پرتابه‌ها و البته داروی سلامتی تقسیم می‌شود. سیستم سلامتی Amanda همانند بازی‌های کلاسیک است و نواری برای نشان دادن میزان آن وجود دارد که می‌توان با تزریق نوعی دارو آن را پرکرد. البته بازی از یک سیستم تولید (Crafting) بهره می‌برد که Amanda با استفاده از موادی که در گوشه کنار بازی پیدا می‌کند می‌تواند برای خود اقدام به تولید پرتابه‌ها و البته داروی سلامتی‌ بکند. همانطور که متوجه شدید با این سیستم نمی‌توانید گلوله برای سلاح‌های خود تولید کنید و گلوله‌های سلاح‌ها محدود به آنچه که در محیط می‌یابید می‌شود. سلاح‌های عادی موجود دربازی همانند Revolver تنها در مقابله با انسان‌ها و روبات‌ها کاره‌ساز است و در رویارویی با بیگانه شانسی برای استفاده از آن‌ها وجود ندارد. با این وجود بازی از میانه راه یک سلاح Flamethrower (آتش افکن) در اختیار Amanda قرار می‌دهد که با استفاده از آن می‌شود برای مدت کوتاهی Alien را ترساند و باعث فرار و مخفی شدن آن شد؛ که البته همین سلاح مقداری از حس ترس بازی را در حین در اختیار داشتن آن می‌کاهد.
به لحاظ تکنیکی Alien Isolation را می‌شود مخلوطی از بسیاری نکات مثبت و برجسته و اندکی ایرادات دانست. بگذارید قبل از ورود به بحث تکنیکی اشاره کنم که Alien Isolation به لحاظ پرداختن به جزییات یک شاهکار به‌ تمام معنا است. تیم سازنده با حساسیت بسیار زیاد، سفینه Sevastopol را در قالب و ساختار فیلم Alien به تصویر کشیده ‌و در این راه از کنار جزئی‌ترین مسائل هم رد نشده است. سفینه Sevastopol را می‌شود باورپذیرترین سفینه‌ی خلق شده در دنیای بازی دانست. طراحی این سفینه به قدری زیبا و با جزییات است که حتی با وجود سپری شدن 15-25 ساعت از وقتتان در محیط آن هیچگاه جذابیت خود را از دست نمی‌دهد.

برای خلق چنین اتمسفر خارق‌العاده‌ای CA از تکنیک‌های بیشماری استفاده کرده است که می‌شود گفت بسیار خوب جواب داده و محیط سفینه به شدت با فضای بازی همخوانی دارد و اتمسفر سنگینی را ایجاد کرده است. اما بزرگترین نکته برجسته در مورد گرافیک بازی سیستم نورپردازی بازی است که به مدد یکی از طبیعی‌ترین سیستم‌های بخار و دود ساخته شده، صحنه‌های بازی را تا مرز واقعیت به پیش می‌برد. عبور نور روشنایی‌ها از میان شبکه‌های دیوار و سپس از میان بخار موجود در کابین‌ها به شدت چشم‌های مخاطب را نوازش می‌دهد و کاملا گیمر را در فضای تاریک و مکانیکی Sevastopol قرار می‌دهد.
Motion Blur و Depth Of Field از تکنیک‌های برجسته به کار رفته در بازی است. برای مثال وقتی ازMotion Tracker استفاده می‌کنید فضای اطراف حالت بلوری پیدا می‌کند و تمرکز Amanda فقط محدود به دستگاه می‌شود که بسیار در محدود شدن دید و القای ترس موثر است. نکته‌ی جالب قابل توجه در این میان آن است که بدانید تیم CA توانسته یکی از بهینه‌ترین بازی‌های چند وقت اخیر ‌را خلق کند و این حجم از جزییات گرافیکی حتی بر روی سیستم‌های معمولی موجود در بازار نیز به خوبی اجرا می‌شود و باید در این مورد به تیم سازنده بازی تبریک گفت. اما همانطور که گفتم بازی عاری از مشکل نیز نیست، برای مثال یکی از مشهودترین مشکلات عدم همخوانی انیمیشن‌های انسان چه در داخل بازی و چه در میان پرده‌های اندک بازی در برخی از موارد است و معلوم نیست تیمی که بازی‌ای با این سطح تکنیکی خلق کرده چطور از کنار چنین مشکلات مشهودی عبور کرده ‌است. بعلاوه جزییات بکار رفته در خلق انسان‌های موجود در بازی نیز به اندازه بیگانه و روبات‌ها با کیفیت نیستند و کمی توی‌ ذوق می‌زند.

اما شاید بی‌ ایراد‌ترین بخش Alien Isolation ، بخش صداگذاری و موسیقی بازی است و باید گفت در این مورد با ‌یکی از آثار برجسته چند وقت اخیر روبرو هستیم. صداگذاری بازی بسیار با جزییات است و کوچکترین حرکت‌ها و فعل‌ و ‌انفعالات، صداگذاری مخصوص خود را دارند. همین صداگذاری با جزییات نقش کلیدی در روند بازی ایفا می‌کند. همانطور که اشاره ‌شد بیگانه بسیار حساس به صداهای ایجاد شده توسط شما است، اما در مقابل شما نیز به خوبی خواهید توانست با استفاده از صداهای تولید شده از طرف بیگانه موقعیت آن را حدس زده و در مورد ادامه ‌کار تصمیم بگیرید. در این بین روبات‌های بازی نیز صداگذاری مخصوص ضبط شده خود را دارند و در موقعیت‌های مختلف دیالوگ‌های مخصوص را به‌کار می‌برند که بسیار با فضای بازی همخوانی دارد. علاوه‌بر‌این تعداد قابل توجهی از نوارهای ضبط شده در سرتاسر بازی وجود دارد که با گوش دادن به آن‌ها می‌توانید از رویداد‌های اتفاق افتاده با‌خبر شوید. موسیقی بازی نیز مثل تمامی المان‌های دیگر ذکر شده در خدمت هدف اصلی بازی یعنی انتقال حس ترس و دلهره است.
Alien Isolation را می‌توان یک اثر‌متفاوت دانست که مثل یک نگین درمیان انبوه بازی‌های ‌تکراری که این‌روزها روانه بازار می‌شوند می‌درخشد. ایده‌های بکاررفته در بازی به قدری خاص و اوریجینال هستند که تا مدت‌ها شاید مشابه آن را در بازی دیگری پیدا نکنید. در نهایت این بازی را نه تنها به طرفداران دنیای بیگانه‌، بلکه برای همه‌ی کسانی که به دنبال یک بازی متفاوت و با کیفیت هستند پیشنهاد می‌کنم.,تنها با بیگانه!,تنها با بیگانه!,

از همان آغازین روزهای خلقت دنیای بازی و بازی‌سازی، همواره ساخت بازی براساس آثار مطرح سینمایی و برعکس آن یعنی خلق فیلم براساس بازی‌های مطرح، مورد توجه فعالان صنعت سرگرمی بوده است، اما تجربه نشان داده که عملا تعداد آثار با ارزش و درخور اقتباسی، چه در حالت اول و چه در حالت دوم بسیار کم بوده است. مجموعه فیلم‌های Alien،Aliens و Alien Vs Predator که براساس دنیای مرموز بیگانگان خلق‌ شده‌‌ نیز از همان ابتدای کار مورد توجه شرکت‌های مختلف بازی سازی بوده‌ و تا به امروز بازی‌های مختلفی براساس این مجموعه خلق شده‌اند که معدودی از این عناوین واقعا استاندارد‌های یک بازی خوب را درخود دیده‌اند.