بررسی بازی Zombie Army 4: Dead War

برای مشاهده بررسی بازی Zombie Army 4: Dead War در یوتوب کلیک کنید

بعد از آن که مشخص شد Valve قصد ندارد تا ادامه‌ای برای Left4Dead توسعه دهد، زمان مناسبی فرا رسید تا استودیو Rebellion خلا موجود از نبود که یک عنوان شوتر co-op را با شماره ای جدید از عنوان Zombie Army پر کند. هر چند سری Zombie Army پیشینه نسبتا طولانی در صنعت بازی‌ها دارد و اولین شماره آن در سال 2013 و به عنوان یک بسته الحاقی برای عنوان Sniper Elite منتشر شد، اما تا به امروز هیچ کدام از سگانه موجود در سری زامبی آرمی نتوانسته‌اند به عنوان یک عنوان مستقل در سبک خودشان به موفقیت دست پیدا کنند و همیشه این سری در زیر سایه Sniper Elite و سری L4D محفوظ مانده است. حال با گذر زمان و ورود به سال ۲۰۲۰ استودیو Rebellion تصمیم گرفته‌است تا Zombie Army 4: Dead War را در قالب یک عنوان کامل و با وعده بهبود مشکلات سگانه اول منتشر کند. عنوانی که در تاریخ ۴ ماه فبریه سال ۲۰۲۰ منتشر شد و حال قصد داریم در قالب مطلب پیش رو به نقد و بررسی آن بپردازیم.

زامبی آرمی روایت گربرداشتی آزاد از سال‌های آخر جنگ جهانی دوم است. در حالی که ارتش ناتزی‌ها با رهبری هیتلر شکست خورده و حال او دوباره با دلایلی نامعلوم در قالب زامبی بازگشته‌ است تا جهان را نابود کند. داستانی که در سگانه اول به شکل نسبتا سطحی و کلیشه‌ای روایت شد و در شماره چهارم هم دوباره میزبان ادامه همان داستان پایان یافته هستیم. بازی از جایی آغاز می‌شود که به دلایلی نامعلوم دوباره ارتش زامبی شده ناتزی‌‌ها بازگشته‌اند و قهرمانان داستان دوباره سعی می‌کنند تا آن‌ها را نابود کنند. همان طور که انتظار می‌رفت، داستان باز هم نقش خاصی در بازی ایفا نمی‌کند و فقط به ما گفته می‌شود که ناتزی های زامبی بازگشته‌اند و حالا باید زمین را یک بار دیگر از شر آن‌ها خلاص کنیم. مراحل هم در کشور های مختلف اروپا و به خصوص ایتالیا جریان پیدا می‌کند. با این تفاسیر با یک داستان حماسی و درگیر کننده طرف نخواهیم بود و به بیان دیگر اصلا و ابدا Rebellion هم سعی نکرده‌است تا تغییر خاصی در داستان ایجاد کند و یا ما را درگیر شخصیت پردازی و روایتی متفاوت از جنگ جهانی ببرد، بلکه داستان بهانه‌ای است برای تجربه گیم‌پلی جذاب بازی که در ادامه به آن پرداخت خواهم کرد.

سگانه اول هیچ کدام عناوین طولانی نبودند و شماره چهارم هم خیلی طولانی نیست اما در مجموع می‌توان آن را به عنوان طولانی ترین شماره سری نام برد. بازی از ۹ مرحله تشکیل شده که هر کدام از آن‌ها شامل چهار مرحله می‌شوند و در طول مراحل ماموریت‌ها بازیکن معمولا اهداف مشابه‌ای را انجام می‌دهد. کشتن زامبی‌ها، پیدا کردن راه برای باز کردن در ها، مبارزه با غول آخر ها و جست و جو در محیط برای جمع آوری آپگرید اسلحه‌ها مواردی هستند که در طول بازی مدام با آن‌ها مواجع خواهیم شد. شخصیت‌های حاضر در زامبی آرمی ۴ تقریبا فاقد هر گونه شخصیت پردازی یا پیشینه خاصی هستند. تنها شخصیت موجود در بازی که شاید بازیکن تا حدودی با او آشنا باشد، شخصیت Karl است که از عنوان اسنایپر الیت در اینجا حاضر شده است که او هم در همان سری هویت خاصی نداشت و تنها از لحاظ ضاهری می‌تواند برای ما آشنا باشد. قهرمانان بازی هر کدام دارای قدرت خاصی هستند که البته به جز شروع بازی در ادامه خیلی متوجه تفاوت آن‌ها نخواهید شد. یکی دیگر از مواردی که سازندگان به این شماره اضافه کرده‌اند و به خوبی هم باعث تنوع در بازی شده، سیستمی برای آپگرید اسلحه‌ها و استفاده از ماد های مختلف برای شخصیت‌ها است که در طول مراحل به خوبی تاثیر مستقیم آن ها را در گیم‌پلی خواهید دید.

اما از همه چیز گفتیم و حالا نوبت به موردی رسیده که قطعا هواداران زامبی آرمی فقط به خاطر آن به سراغ این عنوان خواهند رفت. گیم‌پلی عنوان زامبی آرمی ۴و بخش co-op جالبش یکی از مواردی است که استودیو Rebellion به خوبی توانسته در آن خوش بدرخشد و به همین دلیل با یک تجربه فوق‌العاده سرگرم کننده و جذاب طرف خواهیم بود. در حالی که شماره‌های قبلی تقریبا هویت خاصی نداشتند و سازندگان سعی کرده بودند تا همان عنوان اسنایپر الیت را به ما افزودن زامبی‌ها به ما قالب کنند، با این حال شماره چهارم موفق شده با تغییرات گسترده در بخش گان‌پلی و تغییر تمرکز مبارزات به نبرد های نزدیک هویتی برای خود دست و پا کند و به بدین صورت با عنوانی متفاوت نسبت به سه شماره اول طرف خواهیم بود. در طول مراحل در اکثر موارد از اسلحه شات‌گان برای کشتن زامبی‌ها استفاده کردم و دقایق اندکی از اسلحه اسنایپ یا ماشین‌گان ها استفاده می‌کردم. به بیان دیگر استفاده از شات گان به قدری لذت بخش و کشنده از آب درآمده که شاید حتی بتوان عنوان بازی را به شات گان الیت تغییر داد. به لطف پیشرفت تکنیکی، حالا هر کدام از زامبی ها به شکل نسبتا دقیقی به محل برخورد تیر اسلحه‌ها واکنش نشان می‌دهند و در طول هر نبرد شاهد تکه تکه  و قطع شدن دست و پای زامبی ها بودم. در نهایت با آن که زامبی آرمی به لطف بخش co-opش معروف شده، اما تجربه بخش داستانی شماره چهارم هم به لطف گان‌پلی بسیار خوبش می‌تواند حتی به عنوان یک بازی تک نفره هم قابل قبول و سرگرم کننده باشد. سازندگان برای جذابیت بیشتر بخش co-op، حالتی رقابتی ایجاد کرده‌اند و بدین صورت با پایان هر مرحله تعداد زامبی‌های کشته شده، دقت تیراندازی و یک امتیاز کلی برای هر بازیکن ثبت می‌شود.

در کنار بخش داستانی، عنوان زامبی آرمی دارای یک مد Horde است که به صورت تک‌نفره یا با همکاری دو تا چهار بازیکن برای مقابله با موج های مختلف زامبی‌ها قابل بازی است. هر چند این بخش در نگاه اول هیچ مورد خاصی ندارد و تنها بازیکنان را در یک محیط کوچک برای کشتن زامبی‌ها محفوظ می‌کند، اما در نهایت به لطف گان‌پلی و مواردی که در بالا به آن‌ها اشاره کردم به خوبی می‌تواند به بخشی سرگرم کننده و حتی اعتیاد آور برای کشتن زامبی‌ها تبدیل شود.

در زمینه بصری هر چند در مقایسه با سایر عناوین شاید عنوان زامبی آرمی ۴ حرفی برای گفتن نداشته باشد، اما در مقایسه با شماره‌های قبل شاهد پیشرفت فراوانی در تمام موارد در شماره چهارم هستیم. از انیمیشن تا تعداد پالیگان‌های شخصیت‌ها و قهرمانان گرفته تا دشمنان و زامبی‌ها از جزیئات بسیار خوبی بهره می‌برند. محیط ها هم بسیار متنوع و جالب هستند و طراحی آن‌ها از شهر ها و ساختمان‌های ایتالیا و اروپا در زمان جنگ جهانی دوم الگو گرفته است. به لطف نورپردازی بسیار خوب استفاده شده در محیط ها، اتمسفر تاریک و نسبتا ترسناکی خلق شده که کاملا با حال و هوای اثر هم خوانی دارد. برای انجام زامبی آرمی ۴ به دو نسخه Xbox One و PS4 دسترسی داشتم. مورد عجیب و شاید آزار دهنده‌ای که در نسخه Xbox One به چشم می‌خورد، input lag نسبتا زیاد کنترل است که حتی تجربه بازی را هم تا حدودی برایم آزار دهنده کرده بود. هر چند به لطف گزینه موجود برای استفاده از 60 فریم بر روی کنسول Xbox One X این مشکل تا حدودی برطرف شد، اما به نظر می‌رسد پورت نسخه Xbox One نیار به بهینه‌سازی بیشتری دارد. تنها موردی که شماره چهارم در آن پیشرفتی نکرده است آهنگ‌ها و قطعات تکراری هستند که در طول مراحل پخش می‌شوند. به نظر می‌رسد کلا سه قطعه برای بازی ضبط شده که یکی از آن‌ها ریتمی کند دارد و دو قطعه دیگر هم در زمان مواجع با زامبی‌ها پخش می‌شوند. به قدری این بخش تکراری می‌شود که بعد از تجربه بازی تا مدتی ریتم قطعات تکراری اثر در ذهنم پخش می‌شد.

نتیجه گیری:

شماره چهارم زامبی آرمی به خوبی توانسته تمام مشکلات سگانه اول را برطرف سازد و به لطف تغییرات گستره در گان‌پلی و تمرکز بیشتر در مبارزات نزدیک، حالا به عنوانی سرگرم کننده و کامل تبدیل شده که به خوبی می‌تواند خلا موجود در این سبک از بازی‌ها را پر کند. هر چند شماره چهارم در نهایت عنوانی بدون مشکل و بی‌نقص نیست اما استودیو Rebellion به هدفی که در ساخت این عنوان داشته، دست یافته و عنوان زامبی آرمی ۴ تجربه‌ای قابل قبول و سرگرم کننده به حساب می‌آید.