بررسی بازی WWE 2K14

هر ساله با فرا رسیدن فصل پاییز، نسخه‌های جدیدی از عناوین ورزشی عرضه می‌شوند. سری WWE که پیش از آن با نام Smackdown vs. Raw شناخته می‌شد، یکی از فرنچایزهایی است که هر ساله شاهد شماره‌ی جدیدی از آن هستیم. تفاوت بارزی که در WWE 2K14 مشاهده می‌شود، تغییر ناشر بازی است. در واقع شرکت THQ در طول چند سال گذشته پروانه‌ی ساخت این سری را از سوی کمپانی World Wrestling Entertainment خریداری کرده بود و با همکاری استودیو Yuke’s اقدام به انتشار این سری به صورت سالانه کرد. با ورشکست شدن THQ، کمپانی Take-Two لایسنس این بازی را بدست آورد و به 2K Sports سپرد و این اتفاق باعث شد که خیلی از هواداران این سری منتظر تغییرات بسیار زیادی باشند. در نهایت چندی پیش نسخه نهایی عنوان WWE 2K14 عرضه شد که در ادامه به ‌نقد این بازی خواهیم پرداخت.

نخستین تغییری که در WWE 2K14 مشاهده می‌شود، حضور بخش جدیدی به نام Thirty Years of Wrestlemania است. این بخش به دلیل سی‌امین سالگرد پی پر ویو Wrestlemania گنجانده شده است. معمولاً بازی‌های ورزشی فاقد داستان خاصی هستند ولی در این نسخه و نسخه‌های گذشته، سازندگان با قرار دادن بخش‌هایی نظیر Road to Wrestlemania و Attitude Era سعی داشتند داستانی را برای این سری رقم بزنند. بخش Thirty Years of Wresltemania این بار علاوه بر این که بخش داستانی بازی را بر عهده می‌گیرد، مسابقاتی در این قسمت گنجانده شده‌اند که همگی آن‌ها از رویدادهای واقعی چندین سال قبل الهام گرفتند که این قضیه مطمئناً می‌تواند خاطرات گذشته‌ی خیلی از بازیکنان را زنده کند. این بخش از نخستین Wrestlemania شروع می‌شود و تا آخرین سال این رویداد خاتمه می‌یابد و در طی این رویدادها ما شاهد چندین مسابقه هستیم که بسیار سرگرم کننده هستند. افزون بر این که وجود این بخش باعث تداعی شدن خاطرات دوران سی سالگی رسلمنیا می‌گردد، ما شاهد راستر کامل‌تری نسبت به قبل هستیم که وجود Goldberg و Hulk Hogan کاملاً بیانگر این قضیه است. در کنار همه‌ی این‌ها، قبل از این که شما مسابقه‌ای را آغاز کنید، نکاتی برای شما ذکر می‌شود که با اجرا کردن آن قادر هستید که مضامین جدیدی را نظیر لباس، سوپر استار و چندین چیز دیگر باز کنید. با دیدن این بخش مطمئناً شما به یاد مد Relieve در بازی WWE Legends خواهید افتاد که در آن می‌بایست شما تمامی حرکاتی که کاراکترها در دنیای واقعی خود انجام دادند را در بازی پیاده کنید که بسیار روند بازی را جذاب‌تر می‌ساخت.

شاید شما دوست داشتید برای یکبار هم که شده جای Vince Mcmahon باشید تا بتوانید برای خود شوءهای جذابی را رقم بزنید. Universe Mode این امکان را به شما می‌دهد که بتوانید به عنوان یک جنرال منیجر، هر اقدامی را که بخواهید، انجام دهید و از آن لذت ببرید. شوء Raw هر دوشنبه روی ایر می‌رود ولی با استفاده از این بخش قادر هستید که زمان آن را عوض کنید و مثلاً کاری کنید که این رویداد در سه‌شنبه شب‌ها نمایش داده شود. در کنار Raw، برند دیگری به نام Smackdown وجود دارد و با امکاناتی که در اختیار شما قرار می‌دهد، می‌توانید مسابقات جذابی را برای شوء خود رقم بزنید. علاوه بر آن قادر هستید که سوپراستاران زیادی را Draft کنید. درفت بدین معناست که مثلاً استار یا دیوایی که در Raw حضور دارد را به Smackdown (یا بالعکس) انتقال دهید. هر ماه یک PPV برگزار می‌شود که برای جذاب‌تر کردن پی پر ویو خود و بدست آوردن ریتینگ بالا، می‌بایست مسابقات هفتگی خود را جذاب تر کنید و یا به اصطلاح رقابت‌های No1. Contender Match بین ستارگان بزرگ و مدعی تشکیل دهید.

طراحی منوی اصلی بازی نسبت به گذشته تغییرات خاصی به خود ندیده است ولی با این حال قابل قبول است. بخش جدیدی به اسم My WWE اضافه شده است که در آن می‌توانید کارهای زیادی انجام دهید. مثلاً در گذشته شما تنها قادر بودید که از بخش Universe Mode کمربندها و یا برند کشتی‌گیران را تغییر دهید ولی با وجود این بخش، شما می‌توانید به صورت مستقیم و البته راحت‌تر این کارها را انجام دهید. My WWE امکانات بیشتری هم دارد که می‌توان به دیدن رکوردهایی که در طول بازی رقم زدید اشاره کرد. البته زمانی که بازی را تازه شروع کردید، هیچ رکوردی قابل رؤیت نخواهد بود و با تداوم بازی رکوردهای زیادی برای شما ثبت خواهد گشت. بخش دیگری هم به نام Creation Suite در این بازی حضور دارد که شما می‌توانید استارهای بازی را کاستومایز کنید. ولی اولین چیزی که باعث خدشه‌دار شدن این بخش می‌گردد، ارائه دادن امکانات بسیار محدود آن است. در کنار مدهای گذشته‌ی این بخش، مد جدیدی به نام Face اضافه شده است که این بخش زمانی ناامیدکننده می‌شود که به 14 استار محدود می‌گردد که از این 14 تا، فقط 10تای آن‌ها باز هستند. به طور کلی صورت ستارگانی که در راستر بازی هستند را نمی‌توانید تغییر دهید و تغییرات این دسته از ستارگان فقط مربوط به سایز بدن، خالکوبی، لباس و Ability آن‌ها هستند. از دیگر مضامین سرگرم کننده WWE 2K14 این است که می‌توانید علاوه بر ساخت استارها، Arenaهای متنوعی را بسازید که مطمئناً جذابیت زیادی را برای شما به همراه خواهد داشت. همانند نسخه‌های گذشته، بازیکنان قادر هستند که فینیشرهای جدیدی را ابداع کنند و آن‌ها را جایگزین فینیشر استاران دیگر کنند. البته اگر هم شما مایل هستید که شخصیت خودتان را کنترل کنید، می‌توانید یک سری هم به بخش Create a Superstar بزنید و خودتان را طراحی کنید.

اولین تغییری که در گیم‌پلی بازی با آن روبرو خواهید شد، این است که سرعت ضربات بیشتر از گذشته است که این ویژگی نقاط ضعف و قوت زیادی را به خود می‌بیند. اول از همه سرعت زیاد ضربات، سبب می‌گردد که روند بازی از حالت Simulation (شبیه‌ساز) خارج گردد و شباهت زیادی به یک عنوان آرکید داشته باشد. البته سرعت بالای ضربات باعث چالش‌های زیادی برای شما خواهد شد، به عنوان مثال Reverse کردن (بدل کردن) دقت بسیار زیادی را می‌طلبد. البته با این حال تعداد Reverseهایی که حریف شما انجام می‌دهد بسیار بیشتر از قبل شده است و در کنار آن‌ها از تنوع زیادی برخوردار هستند و دیگر خبری از Reverseهای قابل پیش‌بینی نخواهد بود. مطمئناً خیلی از بازیکنانی که مدعی بودن عناوین WWE بسیار آسان است و چالش زیادی را به همراه نخواهد داشت، از شیوه‌ی Running & Grapple برای بردن استفاده می‌کردند. این بار با قرار دادن نوار Stamina Bar زیر هر کاراکتر، بردن با استفاده از این قابلیت را سخت‌تر شده است. زمانی که شما شروع به دویدن می‌کنید، این نوار کاسته می‌شود و به جایی می‌رسید که دیگر کاراکتر توان دویدن را ندارد و خسته می‌شود. از دیگر ویژگی‌ها می‌توان به وجود Comebackها در طول بازی اشاره کرد. با Reverse کردن Comebackها، آن‌ها به طور کامل از بین نخواهند رفت و در صورت تلاش می‌توانید دوباره آن را اجرا کنید. بازی از چند درجه‌ی سختی تشکیل شده است که می‌تواند نیاز همه‌ی بازیکنان را برطرف کند. اگر بخواهید روی آخرین درجه‌ی سختی، بخش Thirty Years of Wrestlemania را به پایان برسانید، مطمئناً با چالش‌های زیادی همراه خواهید شد. برای به پایان رساندن این بخش، بستگی به نوع بازی کردن شما، نزدیک به 6 ساعت وقت نیاز دارید.

در بخش انتخاب نوع مسابقات، تغییرات زیادی دیده نشده است و همه‌ی مسابقات گذشته همانند قبل هستند ولی نام دو بازی جدید به چشم می‌خورد که Slobber Knocker و Gold Rush نام دارد. مسابقه‌ی Gold Rush به صورت تورنمنتی است ولی با این حال با King of the Ring تفاوت دارد. Slobber Knocker در ابتدا قفل است و برای استفاده کردن از آن باید با انجام دادن کارهایی، آن را باز کنید تا از آن لذت ببرید. در عنوان Smackdown vs. Raw 2009 مسابقه‌ای به نام Gauntlet Match وجود داشت که در واقع از همین Slobber Knocker Match الهام گرفته بود. ویژگی Weight Detection فقط در بخش داستانی رعایت شده است و به هیچ وجه از این قابلیت در سایر بخش‌ها استفاده نکرده‌اند. یعنی این که در بخش‌های معمولی کاراکتر سبک وزن به راحتی می‌تواند استار سنگین وزن را بلند کند. اما نکته‌ی مثبت این است که برای بلند کردن یک کاراکتر سنگین وزن در بخش Thirty Years of Wresltemania، شما فقط به فینیشر نیاز دارید و در غیر این صورت نمی‌توانید استار سنگین وزن را بلند کنید. یک مسئله‌ی دیگری هم که بالانس‌تر شده است، استارهای سنگین وزن نمی‌توانند به خوبی سوپراستاران High Flyer بدوند و علاوه بر این که زودتر خسته می‌شوند، سرعت آن‌ها هم در شرایط ایده آل کمتر است و سنگینی آن‌ها قابل حس خواهد بود. در نسخه‌های گذشته، فن‌های AI بسیار محدود بود ولی در WWE 2K14 این بار محدودیت‌های قبل را کنار گذاشته‌اند و فن‌های جدیدی از سوی AI می‌بینیم که می‌تواند جریان بازی را از حالت یکنواخت خارج کند. استفاده از وسایل، میزان آسیب پذیری کاراکترها را افزایش خواهد داد. مثلاً اگر شما به تنظیمات بازی بروید و میزان صدمه‌ی صندلی را بالا ببرید، با یک ضربه حریف شما بی‌هوش خواهد شد و به مدت نیم دقیقه روی زمین خواهد افتاد. در نسخه‌ی گذشته، کاراکترها حتی با خوردن ضربات سنگین، پس از 15 ثانیه از زمین بلند می‌شدند که کمی مسابقه را غیر واقعی نشان می‌داد ولی این بار مدت زمان خوابیدن روی زمین بیشتر شده است و بازی را واقعی‌تر می‌کند.

بخش گرافیک این بازی دچار تغییرات زیادی شده است و انیمیشن‌های متنوعی را شاهد هستیم. مدل سازی بدن کاراکتر‌ها بسیار قابل ستایش است و در کنار آن‌ها Face و چهره استارهایی که در این بازی حضور دارند، بسیار خوب طراحی شدند. Entranceهای استاران مشابه با واقعیت آن‌ها هستند که در این مورد هیچ ایرادی دیده نمی‌شود. نورپردازی بازی دقیق‌تر شده است و طراحی Arena هم تا حدودی قابل قبول است. اولین نکته‌ی مثبتی که به چشم می‌خورد، این است که تماشاچیان بهتر طراحی شده‌اند. البته این مورد تنها در ردیف اول صدق می‌کند ولی در ردیف‌های بعدی طراحی‌ها کاغذی‌تر هستند و تماشاگران تکراری هم وجود دارند. افکت خون هم به خوبی طراحی شده است. برای دویدن هم از انیمیشن جدیدی استفاده شده است که نسبت به نسخه‌ی قبل پیشرفت داشته است. مشکل اصلی دیگر این است که متأسفانه هنوز محدودیت 6 نفر در داخل رینگ برطرف نشده است و در مسابقات Royal Rumble، فقط 6 نفر در رینگ حضور دارند و تا زمانی که یکی از آن‌ها دور مسابقه خارج نشوند، هیچ استار دیگری وارد نخواهد شد و این موضوع کمی آزار دهنده است. باگ‌های بازی نسبت به قبل کمتر شده‌اند ولی با این حال نمی‌توان گفت که باگ‌ها کاملا برطرف شده‌اند. در طول بازی باگ‌های نسبتاً زیادی مشاهده می‌شود و نکته‌ی مهم کاهش چشم‌گیر باگ‌ها نسبت به نسخه‌ی گذشته است. بعضی از استارها هم نسبت به قبل انیمیشن‌های جدیدتری دارند که در میان آن‌ها می‌توان به John Cena اشاره کرد که Come Back آن دستخوش تغییراتی شده است. داور بازی هم به خوبی طراحی شده است و زیاد جلوی روند مبارزه را نمی‌گیرد. بعضی وقت‌ها روی دست‌های استارها هم خون مشاهده می‌شود که بسیار این موضوع با ظرافت خاصی کار شده است. با زدن ضربات زیاد، کبودی در بدن مشاهده می‌شود و زمانی که استار تحرک زیادی داشته باشد، عرق‌هایی که روی بدن وجود دارد، به خوبی خودشان را نشان می‌دهند.

صداگذاری بازی بیشتر از هر چیزی نسبت به نسخه‌ی گذشته جهش داشته است. تماشاگران در همان آغاز بازی شروع به شعار دادن می‌کنند که باعث می‌شوند جذابیت بازی بالاتر رود. در کنار آن، گزارشگر بازی هم بیشتر صحبت می‌کند و به خوبی هیجان را به بازیکن منتقل می‌سازد. صدای استارهای بازی به خوبی ضبط شده اند و در طول بازی پخش می‌شوند. مثلاً زمانی که می‌خواهید با John Cena فن You Can’t See Me را اجرا کنید، صدای خود کاراکتر قابل شنیدن است و یا هنگامی که با R-Truth برنده‌ی مسابقه می‌شوید، شخصیت بازی جمله‌ی “What’s Up” را فریاد می‌کشد. با انتخاب Daniel Bryan تماشاچیان شعار “Yes, Yes, Yes” را سر می‌دهند. صداگذاری روی وسایل هم کاملاً تغییر کرده است. مثلاً هنگامی که می‌خواهید با صندلی و یا پله روی صورت کاراکتر ضربه بزنید، شاهد صدای جدیدتری خواهید بود. در منوی بازی، آهنگ استاران واقعی پخش می‌شود که با رفتن به قسمت تنظیمات، قادر خواهید بود که آهنگ‌ها را گلچین کنید و هر آهنگی را که بخواهید، در طول منوی بازی بشنوید.

در آخر باید بگویم که WWE 2K14 تغییرات زیادی نسبت به WWE ’13 نداشته است. سازندگان سعی کرده‌اند با ایجاد کردن بخش‌های جدیدی نظیر Thirty Years of Wrestlemania بازی را از حالت یکنواختی خارج کنند و می‌توان گفت که موفق بودند. بگذارید طرفداران بازی را به دو دسته تقسیم کنیم: برای کسانی که دنبال تحول و تغییرات زیادی در WWE 2K14 هستند باید بگوییم که این بازی به هیچ وجه نمی‌تواند نیازهای آن‌ها را برآورده کند، اما برای طرفداران کشتی کج که صرفاً دوست دارن نسخه‌ی جدیدی را از این سری تجربه کنند و شاهد راسترهای جدیدتر باشند، WWE 2K14 می‌تواند انتخاب خوبی باشد.