بررسی بازی WRC 9

سری WRC در طول این سال‌ها عملا به عنوان یک سری ضعیف یا در بهترین حالت معمولی در ژانر اتومبیل‌رانی مسابقات رالی شناخته می‌شد. از همان سال ۲۰۰۱ که بازی توسط استودیو اولوشن ساخته و توسط سونی منتشر شد، همیشه این سری دارای مشکلات فراوانی بود و در عمل در کنار دیگر عناوین لایسنس شده‌ای قرار می‌گرفت که تنها به واسطه استفاده از همان لایسنس و حق امتیاز مسابقات موفق به فروش نسبتا خوبی می‌شدند. البته این شرایط از سال ۲۰۱۵ و تغییر ناشر و سازنده بازی به شکل چشمگیری دگرگون شد. با خریداری حق امتیاز بازی توسط Bigben Interactive و سپردن توسعه اثر به استودیو فرانسوی Kylotonn شاهد بهبود این سری در هر کدام از شماره‌‌های آن در طول چند سال اخیر بودیم. اخیرا جدید ترین شماره از بازی با نام WRC 9 منتشر شده که در مجموع نه تنها توانسته از تمام جهات پیشرفت کند، بلکه تبدیل به یکی از بهترین عناوین عرضه شده در سبک مسابقات رالی هم می‌شود.

WRC 9 از همان شروع به شدت شبیه به شماره قبلی این سری است. همچنان شاهد بخش‌های مختلفی در بازی مثل بخش کریر، آنلاین و مسابقات شخصی‌سازی شده هستیم که در عمل از همان سیستم مشابه‌ای که در نسخه قبل استفاده شده بود، بهره می‌برد. با این تفاوت که استودیو Kylotonn سعی کرده تا تغییراتی را در جهت بهبود این بخش‌ها به عمل آورد که در مجموع هر چند با بهبود هایی طرف هستیم، اما همچنان مواردی هم وجود دارند که نبود و یا ضعف آن‌ها به شدت حس می‌شود. این‌بار هم شاهد یک بخش کریر به ظاهر پیچیده هستیم که در شروع حتی می‌تواند با گزینه‌های فراوانش مخاطب را به صورت کامل گیج کند. در عمل ما به عنوان یک راننده مسابقات WRC کار خود را در یکی از تیم‌های موجود در این مسابقات مثل فورد و یا هیوندای شروع می‌کنیم. بعد باید به سراغ جمع آوری و استخدام اعضای تیم مثل مکانیک و مدیر برنامه‌ها برویم، در مسابقات مختلف شرکت کنیم و یا با کمپانی‌های مختلف قرارداد جدید امضا کنیم. هر چند بازی سعی می‌کند این موارد را پیچیده و مهم جلوه دهد، اما با پیشروی در بخش کریر متوجه این موضوع خواهیم شد که به عنوان مثال انتخاب یک مکانیک با تجربه و پرداخت پول بیشتر به او، خیلی تفاوتی با استخدام یک فرد تازه کار ندارد.

در عمل دیگر نکات در ظاهر پیچیده بخش کریر هم از همین مشکل بهره می‌برند و دارای عمق و یا تاثیر فراوانی بر شرایط و بهبود عملکرد ما در مسابقات نیستند. حتی سیستم لول بندی هم که برای در نظر گرفته شده، خیلی نمی‌تواند تغییری را در شرایط مسابقات ایجاد کند. با این اوصاف این موارد با گذشت چند ساعت، ارزش خود را از دست داده و عملا بازی نتوانسته حس و حال حضور در یک تیم اتومبیل‌رانی یا حتی مسابقات WRC را به مخاطب خودش القا کند. البته در بازی شاهد حضور اکثر راننده‌های دنیای واقعی همراه با تیم‌ها و اتومبیل‌هایشان هستیم که تا حدودی مشکلات بخش کریر را پوشش می‌دهد. با این حال WRC زمانی ارزش خود را نشان می‌دهد که وارد مبحث هندلینگ، فیزیک و طراحی بی‌نظیر مسیر های مسابقاتش می‌رویم. دیگر بخش‌ها مثل بخش آنلاین – با آن که در زمان نگارش نقد به دلیل نبود تعداد کافی بازیکن، امکان نقد و بررسی کامل این بخش را از ما گرفته بود، اما در فرصتی که برای تجربه این بخش داشتیم، می‌توان نمره قابل قبولی را برای آن در نظر گرفت – به خوبی می‌تواند ساعت‌‌ها علاقمندان به این عنوان را سرگرم کند.

به عنوان نگارنده این مطلب، یکی از مواردی که همیشه با سری WRC در آن مشکل داشتم، مربوط به هندلینگ و فیزیک بازی می‌شد. در عمل استودیو Kylotonn در شماره‌های قبلی سعی داشت تا عنوانی شبیه‌ساز و در کنار آن قابل دسترس را برای تمام بازیکنان فراهم آورد. همین موضوع باعث می‌شد تا با عنوانی بدون هویت و هندلینگی نه چندان دلچسب همراه باشیم که نه به خوبی یک عنوان شبیه‌ساز بود و نه می‌توانست در نقش یک عنوان آرکید موفق ظاهر شود. هر چند WRC 9 هم همچنان نمی‌تواند به عنوان مثال در حد درت رالی یا شماره‌ دوم و سوم درت ظاهر شود، اما به خوبی توانسته به لطف فیزیک و هندلینگ دقیق و پیشرفته‌اش، حس و حال شرکت در مسابقات رالی را به مخاطب القا کند. با این اوصاف به عنوان مثال با انتخاب اتومبیل‌های شرکت فورد، به خوبی حس خشک و سنگین بودن فرمان اتومبیل حس می‌شود یا در طرف مقابل، اتومبیل‌های شرکت سیتروئن از هندلینگ به نسبت روان‌ و سبک‌تری بهره می‌برند که به نمونه‌های واقعی آن‌ها بسیار نزدیک است. البته در این بین تعدادی اتومبیل‌ هم وجود دارند که همچنان نمی‌توان آن‌ها را شبیه به نمونه‌‌های واقعی آن‌ها دانست، اما در مجموع با عنوانی قابل قبول و در اکثر موارد لذت بخش در بعد رانندگی و هندلینگ طرف هستیم که هر چند یک شبیه‌ساز کامل نیست، اما هندلینگ و گزینه‌های موجود برای تغییر درجه سختی به خوبی توانسته‌اند بالانس مناسبی را برای طرفداران ژانر شبیه‌سازی و یا حتی آرکید به ارمغان آورد.

WRC 9 را می‌توان در یک بخش ستایش کرد و آن‌ هم طراحی فوق‌العاده مسیر ها و تنوع فراوان آن‌ها است. در مجموع بیش از ۹۰ مسیر مختلف بر اساس نمونه‌های واقعی برای بازی در نظر گرفته شده که هر کدام از آن‌ها در سراسر دنیا پخش شده‌اند. از طبیعت بکر ژاپن گرفته تا آب و هوای خشک و کویری مکزیک و یا جاده‌های بارانی سوئد، قطعا تنها گوشه‌ای از مسیر های متنوع بازی هستند که می‌توان به آن‌ها اشاره کرد. هر کدام از این مسیر ها به بهترین شکل ممکن طراحی شده‌اند و از لحاظ بصری هم شاهد یکی از چشم نواز ترین عناوین موجود در این ژانر هستیم که حتی به راحتی موفق می‌شود از سری درت پیشی گرفته و تبدیل به بهترین عنوان ریسینگ در سبک رالی شود. هر چند WRC دارای چرخه پویا شب و روز نیست، اما وجود چرخه پویا آب و هوا به شدت به هیجان شرکت در مسابقات افزوده ‌است. یکی از موارد به شدت جذاب مسابقات WRC مربوط به مسابقاتی می‌شوند که در طول شب جریان دارند و به لطف نورپردازی فوق‌العاده بازی، به خوبی حس و حال فوبیا و تاریکی مطلق به مخاطب منتقل شده و تنها منبع نور، یعنی نور چراغ‌های اتومبیل نشان دهنده مسیر و پیشروی در این مسابقات هستند. البته در زمینه طراحی اتومبیل‌ها و تعداد آن‌ها، WRC 9 همچنان یک عنوان کامل نیست. در لیست اتومبیل‌های بازی شاهد غیبت نام‌های بزرگی مثل impreza، lancer, 206 و کرولا هستیم که نبود آن‌ها کاملا در بازی حس می‌شود. در بخش طراحی‌ها اتومبیل‌ها هم نمونه‌های طراحی شده دارای جزئیات نسبتا کم و یا حتی ضعیفی هستند که از ارزش بخش بصری این عنوان و طراحی بی‌نظیر مسیر‌ هایش، کاسته‌اند. صداگذاری و موسیقی بازی هم در همین دسته، یعنی متوسط قرار می‌گیرند که همچنان با استاندارد ‌های سبک اتومبیل رانی فاصله دارد.

نتیجه‌گیری:

WRC 9 قطعا بهترین شماره در سری WRC و یکی از بهترین عناوین عرضه شده در سبک اتومبیل‌رانی رالی است. مسیر های متنوع، مسابقات در طول شب و فیزیک و هندلینگ بازی، قطعا به عنوان بهترین بخش‌های این شماره محسوب می‌شوند که به راحتی می‌تواند ساعت‌ها علاقمندان به این سبک و مسابقات WRC را سرگرم کند. تنها مواردی مثل طراحی نسبتا معمولی و غیبت تعدادی از نام‌های بزرگ در بخش اتومبیل‌ها و عمق نسبتا کم بخش کریر، به عنوان نکات منفی این شماره محسوب می‌شوند که از تبدیل آن به یک عنوان بدون نقص جلوگیری می‌کند.