بررسی بازی West of Dead

برای مشاهده بررسی ویدیویی بازی West of Dead در یوتوب کلیک کنید

غرب وحشی در این روزهای دنیای بازی‌های ویدیوئی همه گیمرها را ناخودآگاه به یاد ابر بازی راکستار یعنی بازی Red Dead Redemption 2 خواهد انداخت اما در این میان آثاری وجود دارند که در عین سادگی می‌توانند گیمر را به شدت درگیر خود کنند. بازی West of Dead یک بازی مستقل ساخته استودیوی Upstream Arcade است. این بازی برخلاف بازی راکستار از ساختار Roguelike استفاده می‌کند. «وست آو دد» را می‌توان به عنوان اثری ناشناخته و البته غافل گیر کننده تشبیه کرد. شاید در ابتدا گیمر بتواند به سختی با این بازی ارتباط برقرار کند اما بعد از گذراندن فاز یادگیری، تجربه‌ای بسیار جذاب در انتظار گیمر خواهد بود.

گیمر در West of Dead در نقش ویلیام میسون ظاهر خواهد شد. یک هفت‌تیرکش حرفه‌ای که به دلایل نامعلومی جان خود را از دست داده و حالا در برزخ حضور دارد. او نمی‌داند که دقیقا به چه شکل به قتل رسیده و حالا باید با اطلاعات نامفهومی که در ابتدای بازی به او ارائه می‌شود دلیل قتل خود را رمزگشایی کند. داستان بازی از همان ابتدا پر از رمز و راز و دیالوگ هایی است که شاید برای گیمر مفهومی نداشته باشند اما با پیشرفت پرده‌های جدیدی از این داستان فاش خواهند شد که گیمر را به ادامه بازی ترغیب می‌کند. البته در این میان از کلیشه‌هایی نیز استفاده شده که به جذاب شدن داستان کمک چندانی نکرده است. داستان این اثر را می‌توان به دو قطب مثبت و منفی تشبیه کرد. نکته مثبت آن است که رمزآلود بودن آن باعث می‌شود گیمر علاقه بیشتری به پیگیری آن داشته باشد اما نکته منفی این است که این رمزآلود بودن صرفا پاسخی کلیشه ای دارد. در نگاه کلی می‌توان گفت که «وست آو دد» قدرت تسخیر ذهن گیمر برای ادامه داستان را دارد اما در سمت مقابل نمی‌تواند پاسخ مناسبی به گیمر ارائه کند.

همانگونه که اشاره کردیم West of Dead یک بازی در سبک Roguelike است. این اثر از چند مرحله مختلف تشکیل شده که هر کدام دارای زیرمراحل مختلف هستند. این مراحل بعد از هر بار بارگذاری به صورت کاملا تصادفی بازسازی خواهند شد. ویلیام میسون می‌تواند به صورت همزمان دو اسلحه مختلف را حمل کند. در کنار اسلحه، دو قابلیت ویژه نیز برای او در نظر گرفته شده که به عنوان آیتم توسط گیمر قابل انتخاب هستند. ساختار کلی نقشه های هر مرحله از اتاق‌هایی تشکیل شده که با راهروهای تنگ به یکدیگر متصل می‌شوند. گیمر با ورود به هر اتاق می‌تواند درگیری خود را با موجودات جهنمی آغاز کند. چیزی که باعث می‌شود «وست آو دد» یک بازی منحصر به فرد در سبک Roguelike باشد استفاده از سیستم کاور است. گیمر می‌تواند پشت مکان‌های طراحی شده کاور بگیرد و سپس با پیاده سازی استراتژی مد نظر خود، مبارزه را پیش ببرد. البته در سمت مقابل دشمن‌های بازی نیز صرفا از راه دور به گیمر تیر اندازی نمی‌کنند و برخی از آنها نبرد‌های تن به تن را انتخاب خواهند کرد.

مبارزات در «وست آو دد» می‌توانند گیمر را به شدت درگیر خود کرده و تیراندازی نیز به شکلی عجیب لذت بخش است. هوش مصنوعی بازی نیز به هیچ وجه با گیمر شوخی ندارد و یک حرکت اشتباه می‌تواند آخرین لحظه حضور گیمر در برزخ باشد. مبارزات در «وست آو دد» در عین لذت بخش بودن می‌توانند بسیار دشوار باشند. البته این دشواری ارتباط مستقیمی به پیشرفت گیمر در بازی دارد. برای القای حس پیشرفت در بازی دو دسته از ارتقا برای شخصیت ویلیام میسون در نظر گرفته شده است. یک دسته از این ارتقا به صورت دائمی است اما دسته دیگر موقت است و گیمر با از دست دادن جان خود همه آنها را از دست می‌دهد. ارتقاهای دائمی با استفاده از واحدی به اسم Sin خریداری می‌شود. گیمر می‌تواند دسته از ارتقا را بنا به مقدار Sin به دست آورده در میان مراحل خریداری کند. در سمت دیگر ارتقاهای موقت نیز در بازی وجود دارند و تا زمانی که گیمر جان خود را از دست ندهد می‌تواند از آنها بهره‌مند شود. این ارتقا‌ها البته نیاز به این دارند که گیمر نقشه بازی را به دقت جستجو کرده و اتاق‌های مربوط به آنها را پیدا کند. می‌توان گفت که پیشروی در بازی ارتباط مستقیمی به فرآیند یادگیری دارد. گیمر بارها و بارها باید هر مرحله را از ابتدا آغاز کند تا در نهایت با یادگیری نکات بیشتر و ارتقا شخصیت بتواند به مرحله بعدی راه پیدا کند. در حالت کلی «وست آو دد» می‌تواند گیم‌پلی بسیار جذاب و البته چالش برانگیزی را ارائه کند که برای طرفداران این سبک بسیار مهیج است.

در نگاه اول به شخصیت ویلیام میسون گیمر حس می‌کند که نباید انتظار زیادی از گرافیک فنی بازی داشته باشد اما «وست آو دد» با ساختار عجیب و Cell Shade مانند گرافیکی خود می‌تواند بسیار زیبا باشد. درست است که جزئیات گرافیکی فراوانی در بازی وجود ندارد اما گرافیک هنری آن بسیار زیباست. ترکیب غرب وحشی و برزخ و گرافیکی عجیب، حس بسیار خوبی را به گیمر انتقال خواهد داد. اتاق‌های تاریک بازی هر کدام می‌توانند اضطراب مربوط به مبارزات بازی را افزایش دهند. «وست آو دد» در قسمت صداپیشگی بسیار قدرتمند ظاهر شده است. اگر از قبل، اخبار مربوط به این اثر را دنبال نکرده باشید با شنیدن اولین دیالوگ‌های ویلیام میسون شگفت زده خواهید شد. باید گفت که صداپیشگی شخصیت ویلیام توسط Ron Perlman انجام شده است که بیشتر افراد او را به خاطر نقش‌آفرینی شخصیت Hellboy در فیلم‌های این سری می‌شناسند. صدای «ران پرلمن» شخصیت چند پیکسلی ویلیام میسون را برای گیمر زنده خواهد کرد و حسی بسیار لذت بخش را به گیمر منتقل می‌کند. در قسمت موسیقی نیز West of Dead بسیار خوب عمل کرده و قطعات انتخاب شده سازگاری بسیار خوبی با اتمسفر بازی دارند. البته باید گفت که تعداد این قطعات بسیار کم هستند و بعد از مدتی برای گیمر تکراری به نظر می‌رسند.

West of Dead بدون شک برای طرفداران سبک Roguelike بسیار جذاب خواهد بود. ساختار بسیار خوب گیم‌پلی و استفاده به جا از سیستم کاور می‌تواند چالشی بسیار خوب را برای هر گیمری ارائه کند. صدای «ران پرلمن» نیز یکی دیگر از نقاط قوت بازی است که با اتمسفر بازی سازگاری بسیار زیادی دارد. البته این بازی از لحاظ داستانی چندان موفق عمل نمی‌کند و پاسخ سوال‌های مطرح شده را صرفا با کلیشه‌ها خواهد داد.