بررسی بازی WARSAW

بازی «ورشو» (WARSAW) محصول جدیدی از صنعت بازی‌سازی لهستان است که در سال‌های اخیر، به خصوص یک دهه گذشته رشد چشمگیری داشته است. در ادامه با بررسی بازی «ورشو» در بازی سنتر همراه باشید.

صنعت بازی‌سازی لهستان در حال حاضر خود را به عنوان یکی از مستعدترین و در حال رشدترین جوامع بازی‌سازی دنیا معرفی کرده است. حالا همه دنیای منتظر بازی‌های ساخت این کشور هستند که با نیروی انسانی قوی در هر دو حیطه فنی و هنری به سرعت در حال پیشروی به سطوح بالاتر هستند. یادآوری این نکته که تقریبا همه ما منتظر بازی جدید شرکت «سی دی پروجکت رد» (CD Project Red) یعنی «سایبرپانک 2077» (Cyberpunk 2077) هستیم دیگر امری تکراری است که یک واقعیت مهم را در ورای خود به رخ می‌کشد، حالا لهستان یکی از کشورهای برتر تولیدکننده بازی‌های ویدیویی در جهان است.

بازی «ورشو» یکی دیگر از محصولات این کشوراست که توسط استودیو «پیکسِلیتِد میلک» (Pixelated Milk) تولید شده و محل اصلی آن در همان شهر ورشو قرار دارد. باید اعتراف کنم که با دیدن «تریلرهای» (Trailer) بازی انتظار زیادی از آن در من به وجود آمده بود و پس از بازی کردن آن نزدیک به 10 ساعت تا حدودی از بازی دلسرد شدم.

بازی روایت‌گر سال‌هایی در شهر ورشو است که به واسطه حمله آلمان نازی شهر تبدیل به میدان نبردی طولانی و طاقت‌فرسا بین نیروی های قدرتمند ارتش رایش سوم و لهستانی‌ها شده است، سال‌های جنگ جهانی دوم. لهستان اولین کشوری بود که آلمان نازی به آن حمله کرد و تقریبا در کمتر از یک هفته تسلیم تکنولوژی برتر و استراتژی جنگ برق‌آسای ارتش آلمان شد. اما پس از اشغال کشورشان لهستانی‌ها به هیچ عنوان تسلیم محض آلمان‌ها نشده و با تشکیل جبهه مقاومت به مبارزه با آنها برخواستند. بازی «ورشو» داستان همین مقاومت را تعریف می‌کند.

شما در این بازی باید با انجام ماموریت‌های مختلف آمادگی نیروهای لهستانی برای مقاومت را بالا نگه دارید تا در زمان مناسب آمادگی شورشی گسترده بر علیه نازی‌ها را داشته و بتوانند شهر ورشو را آزاد کنند. ماموریت‌های مختلفی در این راه باید درهفت منطقه مختلف شهر انجام شود تا هر کدام به صورت نسبی از درجه روحی بالایی برخوردار شوند و به نوعی مقاومت خود را از دست ندهند. این ماموریت‌ها شامل درگیری با آلمانی‌ها، بازسازی خطوط مخابرات و موارد دیگر می‌شود. تیم بازی‌سازی تحقیق گسترده‌ای در شرایط جنگ جهانی دوم در شهرشان انجام داده‌اند و تمام تلاش خود را برای هر چه واقعی‌تر کردن بازی انجام داده‌اند.

«ورشو» یک بازی استراتژی و تاکتیکی (Tactical Strategy) است. شما رهبری گروه مقاومت و سربازان از جان گذشته آن را بر عهده دارید. به همین علت باید بتوانبد گروه سربازان خود را در خیابان‌های شهر ورشو به حرکت در آورده و با دشمنان مختلف وارد نبرد شوید. در این بخش برای نشان دادن شیوه جنگ خیابانی ارتش مقاومت لهستان، شما می‌توانید در خیایبان‌های شهر به شیوه‌ای حرکت کنید که درگیری به حداقل رسیده و فقط به صورت پارتیزانی با اهداف مورد نظر خود درگیر شوید.

سربازان متفاوتی در خدمت شما هستند که هر کدام قابلیت‌های مخصوص به خود را دارند. سرباز قدیمی ارتش لهستان، معلمی دلسوز که داوطلبانه در نقش پزشک فعالیت می‌کند، فرمانده‌ای کهنه کار و بسیاری دیگر، از شخصیت‌هایی هستند که در این بازی حضور دارند. هر شخصیت به خوبی ساخته و پرداخته شده است و به تدریج نیز بازی اطلاعات بیشتری به شما در مورد آنها می‌دهد که باعث همذات پنداری بیشتر با شخصیتها و به نوعی درگیر شدن با آنها می‌شود.

همانطور که گفتم بازی ورشو یک بازی استراتژی تاکتیکی است، یعنی شما برای پیروزی در میدان‌های نبرد نیاز به استفاده درست از قابلیتهای تاکتیکی یاران خود در کنار انتخاب استراتژی مناسب در کل نبرد دارید. در راه رسیدن به استراتژی مناسب نحوه چیدن شخصیتهای بازی در کنار هم نیز بسیار مهم است. بسیاری از قابلیت‌ها در بازی به شکلی قابل استفاده هستند که فقط در یک چینش مناسب بالاترین قابلیت خود را ارایه می‌دهند. یعنی یکی از مهمترین وظایف شما چیدن یک فرم نظامی موثر برای سربازان‌تان و حفظ آن در کل مبارزه است.

اما پاشنه آشیل بازی دقیقا در همین نقطه خود را نشان می‌دهد. شما در بازی به شدت به پزشک خود وابسته هستید و تقریبا هیچ شخصیتی را نمی‌توانید جایگزین او کنید که این کار را برای شما سخت می‌کند، چون پزشک در چینش بهینه نیروها بالاترین کاربرد خود را نشان می‌دهد و به غیر از آن اگر اتفاقی برای پزشکتان در میدان نبرد بیفتد تقریبا به راحتی آب خوردن نبرد، ماموربت و با ارزش ترین سربازتان را از دست خواهید داد. معمولا برای فرار از بروز چنین مشکلی در این نوع بازی‌ها به تمامی شخصیت‌ها در بازی‌های مشابه قابلیت درمان خود را می‌دهند که این نکته شاید می‌توانست راهگشای این بازی نیز باشد.

بسیاری از قابلیت‌های دیگر شخصیت‌هایتان نیز در بخشی خاص از زمین بازی فعال می‌شوند که به پیچیده‌تر شدن معادله گیم‌پلی بازی اضافه می‌کند.علاوه بر آن، بحث مهمات و کمبود و گران بودن آنها را نیز اضافه کنید تا چالش بازی به سطحی بسیار بالا صعود کند. شانس موجود در بازی که گاهی به شدت به ضرر شماست نیز در از بین بردن بالانس بازی نقشی پررنگ دارد. آیتم‌های اضافی هم عملا کاربرد چندانی ندارند، بماند که در زمان نبرد اصلا قابل استفاده نیستند. من به شخصه طرفدار بازی‌های سخت هستم ولی به نظرم گیم‌پلی بازی «ورشو» تا حدودی از تعادل خارج شده است و صرفا بحث سخت بودن در میان نیست.

اگر به گیمر در این بازی کمک بیشتری میشد و در طول بازی او مجبور به تلاش حداکثر برای زنده ماندن نمی‌کرد قطعا بازی «ورشو» سطح کیفی بالاتری داشت. بارها برای خود من پیش آمد که برای چند نوبت مشغول درمان سربازان خود بودم و اصلا فرصت حمله به دشمن را پیدا نکردم. به نظرم گیم‌پلی بازی نیاز به کار بیشتر داشته و به شیوه کنونی نمی‌تواند موفقیت چندانی را تجربه کند. البته سعی شده به کمک ماموریت‌های جانبی که در واقع یک روایت کوتاه به صورت نوشته وچند انتخاب است کمی گیم‌پلی بازی تقویت شود که البته مشکل اصلی بازی را حل نمی‌کند.

به نظر من هدف سازندگان بازی به تصویر کشیدن شهر ورشو در آن برحه تاریخی و سختی‌هایی است که ساکنین آن و در کل لهستانی‌ها به خود دیدند. حتی در نام بازی هم کلمه (WAR) با تاکید زیاد آمده است که می‌خواهد اهمیت وقایع و شجاعت‌های انجام شده در دوران جنگ را نشان دهد. به نوعی گیم‌پلی بیش از حد سخت بازی شاید نشان دهنده همین دشواری‌ها نیز باشد اما نباید به این دلیل گیم‌پلی بازی که اصلی‌ترین جاذبه آن است را تحت تاثیر قرار می‌دادند. از این مشکل که اصلا کوچک هم نیست بگذریم، تولیدکنندگان به خوبی از عهده ایجاد اتمسفر جنگی در بازی بر آمده اند.

المان‌های بسیاری از آن دوره به خوبی در بازی بارز شده‌اند. حس ترس ناشی از وجود دشمنی خونخوار و ظالم در خانه، که حتی از لحاظ نژادی خود را برتر می‌داند، تلاش برای بازپس‌گیری میهن عزیز که تقریبا به صورت کاملا نابود شده و بحث عمیق وجود امید حتی در سخت‌ترین شرایط از مباحث مطرح شده در بازی است که به شدت بر ارزش آن می‌افزاید.

این پیام‌ها در وحله اول به واسطه گرافیک فوق‌العاده بازی که کاملا توسط دست کشیده شده است و حاصل کار هنرمندان قدرتمندی است، منتقل می‌شود. تصاویر جنگ جهانی دوم به واسطه خیل عظیم فیلم‌ها و کتاب‌هایی که در این مورد نوشته شده است بسیار برای ما آشناست و در مواجه با بازی «ورشو» نیز چون این فضاسازی به خوبی انجام شده حس آشنا از یک فضای جنگ جهانی منتقل می‌شود که بسیار عالی است.

گذشته از گرافیک، شیوه روایت بازی نیز به ایجاد فضای جنگ بسیار کمک می‌کند. موسیقی که از ترکیبی از پیانو و موسیقی کافه‌ای ساخته شده نیزدر ایجاد فضای مورد نظر بازی کمک شایانی می‌کند. در بخش صداگذاری نیز زحمت زیادی برای بازی کشیده شده است. دو طرف آلمانی و لهستانی به زبان خود صحبت می‌کنند که به کامل شدن حس بازی کمک کرده است و شاید برای بسیار قابل فهم نباشد اما حسی بدیعی را به مخاطب ارائه می‌کند.

نکته ای که بد نیست در این فرصت اشاره‌ای کوچک به آن بکنم، الگوبرداری از صنعت بازی‌سازی لهستان برای تمامی کشورهای خواهان پیشرفت در این صنعت است. مدل پیشرفت این کشور که به کمک پرورش نیروهای خبره و اعتماد به آنها صورت گرفته می‌تواند الگوی خوبی برای بسیاری از کشورهای دیگر باشد. حالا لهستان به کمک این دستاورد موضوعات مهم کشورش را نیز در بعدی جهانی مطرح کرده و فرهنگ خود را در عرصه بین‌الملل تبلیغ می‌کند. از داستان‌ها و اساطیر خود گرفته تا حتی عرصه‌ای مانند جنگ و مقاومت که حتی خود ما نیز نظایر آن را در فرهنگ خود کم نداریم.

به عنوان حرف آخر در بررسی بازی «ورشو» قابلیت تبدیل شدن به یک بازی بسیار بهتر از آنچه در حال حاضر است را داشته ولی متاسفانه به دلیل مشکلات پیش آمده در بخش گیم‌پلی تمی تواند به سطح کیفی بالاتری برسد. البته نباید از نکات مثبت بازی مثل گرافیک، موسیقی و شیوه روایت خوب آن نیز بگذریم.

In Conclusion, The WARSAW game had a great potential to become a game much better than what it is right now but the issues with game play denied it to reach the higher quality range. Also we must not forget about its Brilliant perspectives like Graphic, Music and Narration.