بررسی بازی Void Bastards

ایده‌های کلیدی ژانر Roguelike نزدیک به چهل سال است که در تلفیق با ایده‌های خاص سازندگان مختلف، اسباب سرگرمی خیل عظیمی از بازیکنان را فراهم کرده است. ساخت یک چرخه تکراری با مکانیک‌های محدود از دید یک فرد ناآگاه، احتمالاً ساده‌ترین کار دنیاست اما نکته مهمی که تفاوت یک Roguelike سرگرم‌کننده با یک اثر صرفاً تکراری را در این ژانر تعیین می‌کند، در ارزش تکرارپذیری بالای چرخه گیم‌پلی است. سازندگان بازی Void Bastards در استودیوی Blue Manchu تصمیم گرفته‌اند تا با تلفیق ژانر FPS و Roguelike به همراه یک طراحی هنری جذاب، اولین ساخته خود را با قدرت تمام به بازار عرضه کنند.

به طور سنتی، داستان بخش مهمی از عناوین Roguelike را تشکیل نمی‌دهد و Void Bastards هم از این قاعده مستثنی نیست. در شروع ماجرا، بازیکن نقش فردی را دارد که به دنبال یک دستگاه پرینتر سوزنی وارد یک سفینه شده و در همین حین این سفینه مورد هجوم تعدادی دزد فضایی قرار می‌گیرد و شخصیت تحت کنترل ما می‌میرد! تمام شد و داستان به پایان رسید، به سراغ عنوان بعدی بروید. اما در واقع این ته ماجرا نیست و خود بازی هم به شما می‌گوید که اینجا قرار بود بمیرید و از اینجا به بعد با دنیای بازی آشنا می‌شویم.در لحظات آغازین کار، در واقع ما در قالب خلافکاری ایفای نقش می‌کردیم که برای تعجیل در آزادی خود تا قبل از مرگش، برای سازمانی به نام WCG مشغول به کار بود.

صدایی که با ما در ارتباط است با نام B.A.C.S شناخته می‌شود و زمانی که شخصیت قابل کنترل جدیدی را به عنوان جایگزین شخص کشته شده قبلی در اختیار ما قرار می‌دهد، توضیحات کوتاهی در مورد قرارداد مجرمان تحت کنترل ما با سازمان می‌دهد. این سازمان مقداری آذوقه، سوخت و مهمات در اختیار ما و مجرم تحت کنترل ما قرار می‌دهد و با سفینه‌ای با اسم رمز S.T.E.V.، راهی مأموریت می‌کند. اما اولین مأموریت چیست؟ پیدا کردن یک پرینتر سوزنی برای جعل کارت شناسایی! با شخصیت‌های ناطق چندانی در طول Void Bastards رو به رو نمی‌شویم و شوخی‌های B.A.C.S با موقعیت‌های خطرناکی که با آن‌ها رو به رو می‌شویم چندان بامزه از کار نیامده‌اند. به طور کلی داستان خاصی وجود ندارد و با توجه به ژانر بازی، انتظاری هم نداشتیم اما ایده پشت پرده دنیای بازی، بهانه قابل قبولی از کار در آمده است.

همانطور که در ابتدای مطلب اشاره کردم، مهمترین بخش یک عنوان Roguelike، ارزش تکرارپذیری چرخه گیم‌پلی آن است. خوشبختانه و حداقل برای سلیقه من، این چرخه در Void Bastards بسیار سرگرم کننده است و باعث شده در این مدتی که بازی در اختیار من بوده، چندین و چند بار در طول روز به برنامه ریزی‌ برای دست‌یابی به اهداف مورد نظرم، فکر کنم. نقشه اصلی بازی، بیش از هر چیزی یادآور بازی FTL: Faster than Light است با این تفاوت که اینجا نیاز به فرار از دست نیروی قدرتمندی که در تعقیب شماست، وجود ندارد.

در طول بازی، با سفینه خود امکان سفر به سفینه‌هایی که در فضا گرفتار شده‌اند را دارید که هر سفر برای شما یک واحد سوخت و یک واحد غذا هزینه می‌برد. قبل از اینکه وارد سفینه دیگر شوید، می‌توانید جوایزی که این سفر برای شما به ارمغان می‌آورد، همراه با خطراتی که در انتظارتان خواهد بود را ببینید. هر سفینه جدید در کنار دشمنان جانداری که در خود جای داده، تعدادی ویژگی‌های خاص دیگر هم دارد. مثلاً در یک سفینه به حدی همه چیز تاریک است که حتی جلوی پای خودتان را نمی‌بینید و باید کورمال کورمال به دنبال هدف خود باشید یا در سفینه‌ای دیگر، دشمن قدرتمندی وجود دارد که شکست او به سادگی میسر نیست و یا در سفینه‌ای دیگر میزان اکسیژن زودتر به پایان می‌رسد و البته سفینه‌ای که همه این شرایط را یک جا پیش روی شما قرار می‌دهد.

ساخت ابزار در Void Bastards به دو بخش کلی قطعات اولیه و ابزار اصلی تقسیم می‌شود. برای ساخت ابزار اصلی مانند سلاح‌های مختلف یا آیتم‌هایی که در پیشبرد کار به شما کمک می‌کنند، نیاز به قطعات اولیه وجود دارد که این قطعات از دو راه به دست می‌آیند. این قطعات یا در سفینه‌های دیگر وجود دارند و یا اینکه با مواد خام اولیه که از طریق بازیافت لوت‌های به درد نخور به دست می‌آیند، آن‌ها را می‌سازیم. مواد خام هم در پنج دسته مختلف از مواد زیستی تا انرژی الکتریکی طبقه‌بندی می‌شوند و هر آیتم به درد نخور خاص، بعد از بازیافت تبدیل به یکی از این مواد خام می‌شود.

بعد از هر بار مردن، مجرم جدیدی در اختیار ما قرار می‌گیرد و هر مجرم یکی دو ویژگی خاص خودش را دارد، مثلاً یک مجرم در هنگام دویدن صدایی ایجاد نمی‌کند یا مجرم دیگری به دلیل توانایی‌های خاص خود به راحتی از دست دزدان فضایی فرار می‌کند. یکی از نقاط قوت اصلی Void Bastards هم خود را در اینجا نشان می‌دهد، اینکه بعد از هر بار مردن برخلاف اکثر عناوین Roguelike لازم نیست که همه چیز را از صفر شروع کنیم و همه ابزاری که با شخصیت قبلی ساخته بودیم، از همان ابتدا در دسترس است ولی مواد خام، مهمات، پول، غذا، میزان سوخت و توانایی‌های گسترش یافته شخصیت، به حالت اولیه باز می‌گردد.

در طول مسیر خطراتی مانند دزدان فضایی یا هیولاهای فضایی وجود دارند که هر کدام چالش خاص خود را برای بازیکن ایجاد می‌کند، به طور مثال در حالیکه تصور می‌کنید در بهترین حالت ممکن برای پیشروی و موفقیت در بازی قرار دارید، ناگهان یک هیولای فضایی شخصیت تحت کنترل شما را به همراه سفینه‌اش می‌بلعد و  از اینجا، باید با شخصیتی جدید با توانایی‌های متفاوت و مهمات از دست رفته، کار را ادامه دهید. دشمنان بازی فراوانی زیاد و هوش مصنوعی پیچیده‌ای ندارند که این مسئله تا حدودی برای بازی نقطه ضعف به حساب می‌آید، به خصوص زمانی که به شما می‌گوید در سفینه‌ای که قصد ورود به آن را دارید، دشمنی قدرتمند به عنوان Boss حضور دارد ولی وقتی با این باس رو به رو می‌شوید، مدل او هم مثل دیگر دشمنان عادیست و صرفاً از میزان سلامتی بیشتری برخوردار است و حمله‌هایش هم آسیب بیشتری به شما وارد می‌کند.

مکانیک تیراندازی چندان پیچیده نیست و در حد هدف بگیر و تیر بزن است. مخفی‌کاری هم به عنوان یک گزینه در بازی وجود دارد اما امکانات چندانی برای آن تعریف نشده و به طور کلی گزینه اصلی برای پیشبرد بازی به حساب نمی‌آید. فراوانی سلاح‌ها و آیتم‌ها به نسبت خوب است اما مشکل در جاییست که در یکی از ماجراجویی‌های خود، مهمات سلاح‌هایتان به پایان می‌رسد و هیچ امکانی برای نبرد بدون سلاح در Void Bastards وجود ندارد و تنها راه، فرار از مکان حاضر و بازگشت به سفینه خودتان است.

طراحی بصری بازی بسیار زیباست و کامیک بوک‌های علمی-تخیلی خاص بلژیک و فرانسوی را یادآوری می‌کند. با وجود این ظاهر کارتونی، اجزای محیطی، با جزئیات خوبی طراحی شدند. با وجود اینکه مدل‌ها و ترکیب رنگ‌های سفینه‌های موجود، فراوانی زیادی ندارد اما طراحی تصادفی Void Bastards باعث شده تا به ندرت با سفینه‌هایی با چینش نقشه یکسان رو به رو شویم. بخش موسیقی و صداگذاری، ضعیف‌ترین بخش بازی به حساب می‌آید که نکته قابل ذکر چندانی ندارد و B.A.C.S به عنوان تقریباً تنها شخصیت ناطق، اجرایی معمولی دارد.

Void Bastards بدون شک یک عنوان خارق‌العاده نیست و حتی اولین اثری نیست که دست به تلفیق دو ژانر شوتر اول شخص با Roguelike زده اما پکیج کلی ارائه شده، تجربه جذابی است که ارزش تکرارپذیری بالایی دارد. اگر از حس و حال خاص bande-dessinée ها لذت می‌برید و به دنبال یک تجربه اکشن متفاوت هستید که می‌شود هر روز مدتی را پای آن صرف کرد و هر بار با تجربه جدیدی رو به رو شد، حتماً Void Bastards را امتحان کنید.