نقد و بررسی,اصولا عرضه کنسول‌های جدید، مقارن با انتشار عناوینی است که سعی دارند با تمرکز بر روی ویژگی‌های جدید معرفی شده در کنسول‌ها، حسابی علاقه و حس کنجکاوی گیمرها را قلقلک داده و توجه عموم را به سمت آن‌ها جلب کنند. خصوصا اگر پای کنسول‌های دستی و نوآوری‌های جدید آن‌ها در میان باشد! اگر Vita را در دست گرفته‌اید حتما شما نیز بی‌صبرانه مشتاق تجربه قابلیت و ویژگی‌های منحصر به فرد آن که تاکنون تنها در اخبار و مقالات در مورد آن‌ها خوانده‌اید، هستید؛ صفحه لمسی، حسگر‌های پشت کنسول، SixAxis، میکروفن و البته دوربین. ترکیب و استفاده از تمام این قابلیت‌ها در غالب یک بازی رایانه‌ای برابر با Little Deviants است. عنوانی شاد و مفرح که کنترل سنتی کنسول را به طور کامل کنار گذاشته و هدفش در درجه اول و آخر نشان دادن پتانسیل‌های نهفته در کنسول Vita به شماست تا بیشتر از قبل نسبت به خرید خود احساس رضایت کنید!,,Little Deviants نیز همانند Wii Sport و یا Kinect Sport نه یک بازی منسجم بلکه مجموعه‌ای از مینی گیم‌های مختلف است که هر کدام از آن‌ها بر مبنی یکی از قابلیت‌های کنسول (و یا ترکیب آن‌ها با هم) طراحی شده است. سقوط سفینه موجودات بامزه‌ای به نام دویانت (Deviant) به سیاره انسان‌ها و تلاش برای شکست ربات‌های بدجنس و جمع آوری مجدد تکه‌های سفینه انگیزه اصلی انجام مینی گیم‌های بازیست. گیم‌پلی LD با دکمه‌های کنسول کاملا بیگانه است و در عوض علاقه بسیار زیادی به استفاده از سنسورهای کنسول دارد. برای انجام بازی گاهی نیاز است انگشت خود را به پشت کنسول کشیده و با ورآمده کردن زمین دویانت‌ها را به حرکت در آورده و امتیاز جم کنید، گاهی لازم است با چپ و راست کردن کنسول دویانت چترباز را از داخل حلقه‌های موجود عبور داده و او را به سلامتی به زمین فرود آورده و گاهی نیز می‌بایست با تماس پشت کنسول ربات‌های بدجنس را از پنجره به بیرون پرتاب کنید! ,,LD در مجموع شامل 16 بازی مختلف است که فرم‌های مختلف آن‌ها 30 مرحله بازی را تشکیل می‌دهد. سازندگان بازی در استدیو BigBig در استفاده از قابلیت‌های مختلف کنسول و ترکیب آن‌ها بسیار موفق عمل کرده‌اند و از این نظر LD به یکی از بهترین بنچ مارک‌های موجود برای معرفی Vita و کنترلر همه فن حریفش تبدیل شده است. اگر عبوس و بی اعصاب نباشید حتما در لحظه اولیه تجربه بازی‌ها و استفاده از کنسول به شدت ذوق زد و سورپرایز خواهید شد. بعضی از مینی گیم‌های طراحی شده واقعا خلاقانه و دوست داشتنی هستند و با تجربه آن‌ها به سرعت به این نتیجه خواهید رسید که قادر به دل کندن از آن‌ها و دست کشیدن از ثبت رکورد‌های جدید و بهتر نیستید! برخی دیگر نیز نظیر مینی گیم مروبط به میکروفن کنسول باعث پاره شدن حنجره شما شده و اگر هم دچار این عارضه نشوید برای انجام آن آنقدر مجبور به درآوردن اصوات عجیب و غریب بلند از خود می‌شوید که حتما دیگر اعضای خانواده مجبور به انداختن شما به بیرون از خانه خواهند شد! در نتیجه توصیه می‌کنم برای سلامتی خودتان هم که شده حتما ویتا را در محیط خلوت و بدور از دردسر بازی کنید!
گذشته از شوخی LD هرچند برای یک کنسول دستی است اما از آن دسته از عناوینی نیست که بتوانید به راحتی آن را در مکان‌های عمومی تجربه کنید! برای انجام بیشتر مینی گیم‌های LD (خصوصا مینی گیم مربوط به دوربین کنسول) نیاز به فضایی بزرگ و باز دارید تا به راحتی به همراه کنسولتان چپ و راست شوید و به عنوان مثال اگر در مترو و یا اتوبوس مشغول بازی شوید ظاهر احمقی را پیدا خواهید کرد که کنسول به دست در حال بالا و پایین شدن است! باید گفت مینی گیم‌های LD غیر از چند مورد طراحی خوبی نداشته و استفاده مناسبی از کنسول نمی‌کنند. در واقع نبود خلاقیت مشکل اصلی LD است چرا که نبود این مهم باعث می‌شود پس از از بین رفتن هایپ اولیه، که بیشتر در نتیجه جذابیت‌های ذاتی خود کنسول است، بازی به شدت کسل کننده شده و به سرعت از آن فراری شوید! متاسفانه طراحی و جذابیت دویانت‌ها نیز کمک چندانی به بهبود وضع نکرده و حتی در مواردی از دیدن چندین و چندباره آن‌ها احساسی شبیه به خوردن سس پوتنسکا همراه با قرمه سبزی به شما دست خواهد داد! ,,البته تمام بازی‌های LD ساختار رکوردی داشته و برای اتمام کامل بازی نیاز به جمع آوری مدال طلا آن و یک موگر (گربه مربع‌ای!)، که در طول مراحل مشغول گشت و گذار و خوش گذرانی است، هستید که به همراه تروفی‌های پرتعداد خود بهانه بسیار خوبی برای انجام بازیست و ارزش تکرار LD را بسیار بالا می‌برد. علاوه‌بر این اگر کل کل با دیگر دوستانتان برای کسب رکورد‌های جدید از علایق اصلی شماست حتی ممکن است به سرعت عاشق چلنج‌های آنلاین آن شده و دویانت‌ها به موجودات مورد علاقه‌تان تبدیل شوند!
محیط و مراحل LD غالبا طراحی شاد و خوش آب رنگ داشته و جذابیت‌های خاص خود را دارند اما به راحتی می‌توان گفت همه چیز می‌توانست بهتر از این باشد! متاسفانه طراحان برای استفاده از رنگ‌های گرم و زنده در بازی خود کمی خساست به خرج داده و برخلاف انتظار، LD موفق نمی‌شود به جذابیت و مسحور کنندگی عناوین هم سبک خود در کنسول رقیب (3DS) نزدیک شود. طراحی تکنیکی بازی نیز چند پله پایین‌تر از طراحی هنری خود ایستاده و موفق می‌شود LD را به لحاظ Production Value در سطح استاندارد‌های نسل قبل نگه دارد! واقعا با هیچ بهانه‌ای نمی‌توان از زیر سایه سنگین ضعف و بی‌روح بودن گرافیک LD فرار کرد. شاید بی‌شباهت نبودن LD به بازی‌های PSP چندان مشکل خاصی برای کلیت بازی نباشد اما خوب برای کنسول قدرتمندی مانند Vita…بگذریم! ,,در نهایت باید گفت Little Deviants عناونیست که تکلیفش از ابتدا با خوذ مشخص است؛ نه قصد به رخ کشیدن قدرت گرافیکی Vita را دارد و نه علاقه‌ای به درو کردن امتیازهای بالا از سوی منتقدین. در این بازی توجه به گرافیک، ریزه کاری‌های داستان و یا موسیقی در درجه چندم اهمیت قرار داشته و همه چیز خلاصه شده در ایجاد لحظاتی شاد و مفرح به میزبانی هیولای کوچک سونی است! هرچند با توجه به قیمت بازی‌های Vita در ایران خرید این بازی را به هیچ عنوان به شما پیشنهاد نمی‌کنیم اما باید اعتراف کرد دویانت‌های نیمه بامزه(!) Vita بهترین گزینه موجود برای لذت بردن از قابلیت‌های Vita و یک میان وعده خوب برای Uncharted هستند!,Vita، دوربین، حرکت!,Vita، دوربین، حرکت!,
Little Deviants یک بازی ساده و محقر است که هدف از انتشار آن تنها نمایش کنسول Vita است و البته به هیچ وجه توانایی مقایسه شدن با Wii Sports و یا Kinect Sports را نیز حتی ندارد!
