قبل از شروع مطلب لازم به ذکر این نکته است که مطلب نوشته شده، نقد و بررسی این عنوان بر روی کنسول Xbox One است.
«Verdun»، عنوانی چند نفره است که قصد دارد با قرار دادن بخش چند نفره به عنوان هسته گیمپلی بازی و البته گیمپلی کلاسیک ژانر شوتر اولشخص، پا به عرضه رقابت با دیگر عناوین موجود در این ژانر مثل «بتلفیلد»، بگذارد. عنوانی که توسط دو استودیو مستقل «M2H» و «blackmillgames» توسعهیافته و با امید موفقیت در بازار مملو از عناوین اولشخص، عرضه گشتهاست. در ادامه این مطلب پا به خط مقدم گذاشته و به بررسی موفقیت یا عدم موفقیت نسخه کنسولی «وردان» میپردازیم.
کلید موفقیت در عناوین چند نفره، گیمپلی کامل و البته نوآورانه است. پس از همان اول به سراغ اصل قضیه برویم. وردان در زمینه گیمپلی و نوآوری یک شکست کامل حساب میشود. با شروع بازی، شما در یکی از دو جناح حاضر در نبرد قرار میگیرید. آلمان یا فرانسه. اولین نکته آزار دهنده همان اول بازی نمایان میشود و آن هم محدودیت کامل در اسلحههای بازی است. به طوری که تعداد سلاحهای موجود در بازی از انگشتان یک دست تجاوز نمیکند. به این محدودیت، لول بندی بازی هم اضافه کنید. در شروع بازی شما تنها با یک عدد پیستول پا به نبرد در خط مقدم خواهید گذاشت و عملا هیچشانسی برای زنده ماندن ندارید. با افزایش سطح لول، اسلحههای بیشتری در اختیار شما قرار خواهد گرفت. وردان به قدری گنگ و نامنظم شما را در خط مقدم قرار میدهد که دقیقا حس میکنید در حال انجام یکی از شمارههای اولیه «Cod» هستید. نه خبری از آموزش است و نه خبری از بخش تمرینی. این شما هستید که همانند سربازی که برای اولین اسلحه را به دست گرفته، پا به خطر مقدم آن هم در یکی از بزرگترین نبردهای تاریخ میگذارید. اما همین جا دست نگه داریم. یکی از بزرگترین نبردهای تاریخ، نیازمند تعداد زیادی سرباز برای دو جناح حاضر است. در این بخش هم باری دیگر وردان به صورت کامل شکست خورده است. متأسفانه تعداد بازیکنان نسخه Xbox One در بهترین حالت ممکن حدود 400 نفر است و اکثر مچهای بازی هیچ وقت به حداکثر تعداد بازیکن نخواهند رسید و نهایتاً مچهای 32 نفری با 15 بازیکن جریان مییابد. مدهای دیگر بازی مثل تیم دث مچ هم چیزی بین 30 تا 40 نفر بازیکن دارد، که نهایتاً در نقشههای نسبتاً بزرگ بازی 4 یا 5 بازیکن به نبرد با یکدیگر میپردازند و در عمل بازی هیچ جذابیتی برای شما به ارمغان نخواهد آورد. همین نکته باعث میشود تا بخشهای کلیدی گیمپلی مثل جوخه بندی بازی، هیچ نقش خاصی در بازی نداشته باشند. تنها مد آفلاین بازی هم که به صورت ویوی انجام میشود، شما را در نقش سربازی برای حفظ یکی از منطقههای بازی قرار میدهد و باید در مقابل موج بیپایان دشمنان که توسط هوش مصنوعی کنترل میشوند، به نبرد بپردازید.
یکی از بزرگترین نبردهای جنگ جهانی اول که از تاریخ 18 ماه فوریه تا 21 ماه دسامبر بین دو کشور آلمان و فرانسه در منطقهای به نام وردان در کشور فرانسه اتفاق افتاد، نبرد وردان است. این نبرد که 303 روز به طول انجامید، در نگاه کلی، ایدهای جذاب برای ساخت یک عنوان شوتر نظامی به نظر میرسد. سازندگان وردان هم با آگاهی از این نکته، دست به ساخت این عنوان زدهاند. در بعد داستانی، وردان تلاش خاصی برای ارائه داستان و جزئیات آن نمیکند. در عمل داستان بازی تنها با نوشتههای قرار داده شده در منوهای بازی برای شما بازگو میشود. پس اگر به دنبال روایت یا داستانی که کمی به اطلاعات شما در خصوص جنگ جهانی اول اضافه کند هستید، وردان برای شما ساخته نشده است.
هم اکنون نسل هشتم کنسولها و یک بار دیگر سفری به گذشته و اوایل نسل هفتم. در توصیف وضعیت تکنیکی و بصری عنوان وردان شاید بتوان از کلمه فاجعه استفاده کرد. عنوانی که با موتور گرافیکی «Unity» توسعه یافته است و عملاً میتواند لقب زشتترین عنوان نسل هشتم را به خود اختصاص دهد. اینجا نه خبری از تکستچر های نسل هشتمی و با جزئیات رایج عناوین موجود در بازار است، و نه خبری در ثبات تکنیکی. مشکلات سرورهای بازی هم دست در دست هم میدهد تا یکی از عذاب آور ترین تجربههای ممکن را برای شما تداعی کند. نبردی که بیشتر شبیه به نبرد با مشکلات بازی است تا نبرد وردان. بقیه بخشهای این عنوان مثل صداگذاری و موسیقی هم با توجه به محدودیتهای موجود برای سازندگان بازی، نمره قبولی را دریافت میکنند و فقط قابل تحمل هستند.
در نهایت، وردان عنوانی قابل قبول بر روی PC و شکستی مطلق بر روی کنسولها است. عنوانی که در تمام زمینهها هیچ ویژگی برای ارایه ندارد و بعد از چند ساعت به کل فراموش میشود. سازندگان بازی با پورت ناشیانه این عنوان بر روی کنسولها، تیشه به ریشه ساخته خود زدهاند. از کنترل بازی گرفته تا سرور ها، دارای مشکلات شدید و عذاب آوری است که تقریبا تجربه وردان را غیر ممکن میسازد.
مجموع امتیاز - 4
4
امتیاز بازیسنتر
نقاط قوت: نداردنقاط ضعف:گرافیک تکنیکی و هنری ضعیفسرشار از باگ و مشکلات تکنیکیکمبود پلیرنبود بخش آموزشیخسته کننده و عاری از خلاقیت