بررسی بازی Unruly Heroes (PS4)

داستان اسطوره‌‌ای – فلسفی «سفر به غرب» در چند قرنی که از انتشار آن می‌گذرد، دستمایه اقتباس‌های فراوانی قرار گرفته، از فیلم‌ها و سریال‌های پرخرج تا مانگا‌ی به شدت تأثیرگذاری مثل Dragon Ball که تحت تأثیر این داستان نوشته شده است. بازی‌های ویدئویی هم توجه ویژه‌ای به این رمان داشتند و اقتباس‌های گوناگونی از این داستان ساخته شده، از آثار نقش‌آفرینی دهه 80 میلادی تا اثری مانند Enslaved: Odyssey to the West که برداشتی علمی-تخیلی از این داستان بود و اشاراتی که در عناوینی مانند Warframe و Overwatch به شخصیت‌های این داستان شده است. بازی Unruly Heroes هم که در ابتدای سال جاری میلادی برای اکثر پلتفرم‌های روز به بازار عرضه شد، متأثر از همین داستان ساخته شده و به بهانه عرضه آن برای پلتفرم PlayStation 4 تصمیم گرفتیم تا نگاهی دوباره به آن داشته باشیم.

با وجود تأثیر گرفتن از رمان سفر به غرب، با داستانی ساده و کمی طنزآمیز رو به رو هستیم. در ابتدای کار راوی داستان در رابطه با طومار مقدس و اهمیت آن در حفظ نظم کائنات سخن می‌گوید و ما را با 4 قهرمان داستان آشنا می‌کند. وظیفه این قهرمانان در طول داستان، جمع‌آوری قسمت‌های مختلف طومار مقدس است که در اقصی نقاط جهان پراکنده شده و برای شکست نیروهای آشوب، جمع‌آوری آن‌ها ضروریست. در طول مسیر با شخصیت‌های دیگری رو به رو می‌شویم که براساس شخصیت‌های دیگر رمان طراحی شده‌اند و قصد ایجاد اخلال در مأموریت مهم قهرمانان را دارند.

داستان و روایت آن به همین سادگیست و هیچ خبری از مکالمات فلسفی موجود در رمان دیده نمی‌شود و تأکید بیشتر بر بعد اکشن و قهرمانانه داستان است که معمولاً در اقتباس‌های سینمایی دیده‌ایم و نبرد بین نیروهای خیر و شر، صرفاً بهانه‌ای بوده برای ساختن یک اثر اکشن – پلتفرمر سرگرم کننده و نه چیزی بیشتر از آن. بار روایت به جای شخصیت‌های اصلی داستان، بر عهده راهنمای آن‌ها یعنی الهه بخشش و دشمنان اصلی بازی قرار دارد. در مجموع در مقایسه با متنی که پس‌زمینه داستان بازی Unruly Heroes به حساب می‌آید، با خروجی قدرتمندی در بخش روایی طرف نیستیم اما به عنوان داستانی که از یک عنوان اکشن – پلتفرمر انتظار داریم، بخش روایت تا حدی قابل قبول است.

گیم‌پلی بازی Unruly Heroes، به شدت یادآور نسخه‌های متأخر سری Rayman است و با نگاهی به سابقه بازی‌سازان Magic Design Studios در می‌یابیم که بخشی از تیم سازنده، در ساخت این نسخه‌های Rayman هم نقش داشتند. چهار شخصیت قابل کنترل در مراحل دو ونیم بعدی به مبارزه با دشمنان، حل معما و جمع‌آوری سکه و تکه‌ای از طومار مقدس می‌پردازند. در حالت تک نفره، امکان جا به جایی بین هر کدام از چهار شخصیت در لحظه وجود دارد و اگر چنین امکانی نبود، پیشروی در بازی کاملاً غیرممکن بود چون حل معماهای بازی، نیازمند استفاده از تک تک شخصیت‌هاست.

مبارزات بازی Unruly Heroes بسیار ساده و ابتدایی هستند و با دو دکمه تمامی حملات شخصیت‌ها کنترل می‌شود اما تفاوتی که در سرعت و میزان بُرد حملات هر شخصیت وجود دارد، باعث شده که تفاوت محسوسی بین تجربه استفاده از هر شخصیت وجود داشته باشد. بعد از شکست دادن تعداد مشخصی از دشمنان و یا جمع‌آوری تعدادی گوی نورانی آبی، امکان استفاده از قدرت ویژه شخصیت‌ها هم امکان‌پذیر می‌شود که بُعد دیگری به مبارزات بازی افزوده است.

در مراحل مختلف مسیر‌هایی فرعی وجود دارند که با پیدا کردن آن‌ها به سکه‌ها و آیتم‌های سلامتی و قدرت ویژه دست می‌یابید. لازم به ذکر است که سکه‌هایی که در مراحل مختلف پراکنده شده‌اند، برای به دست آوردن ظاهر جدید شخصیت‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند و هر شخصیت دارای چهار حالت ظاهری متفاوت است. نکته مهم دیگری که در رابطه با گیم‌پلی Unruly Heroes باید گفت، ادامه‌دار بودن معرفی مکانیک‌های جدیدی تا آخرین لحظات آن است.

در حالی که در ابتدای کار به نظر می‌رسد که باز هم با یک اکشن – پلتفرمر مستقل دیگر مانند هزار عنوان مشابهی که در این سال‌ها به بازار عرضه شده‌اند، طرف هستیم، تقریباً هر 20 تا 30 دقیقه یک بار با ایده گیم‌پلی جدیدی رو به رو می‌شویم که ارزش واقعی بازی در مقایسه با دیگر آثار مشابه، اینجا خودش را نشان می‌دهد. بخش دیگر گیم‌پلی را معماها تشکیل داده‌اند که تعدادی از آن‌ها به شده ساده هستند و با تغییر شخصیت و استفاده از ویژگی از پیش تعیین شده او، به راحتی قابل حل هستند اما تعدادی دیگر از معماها، نیاز به جا به جایی درست اشیا در محیط یا سرعت عمل در پریدن‌های به موقع دارد تا گیر تله‌ای که انتظارتان را می‌کشد نیفتید، با این وجود به طور کلی چه معماهای مبتنی بر راه حل و چه معماهای مبتنی بر پلتفرمینگ، ساده هستند و خاطر مخاطب را آشفته نمی‌کنند.

بخش چند نفره هم دیگر بخش بازیست که خود به دو بخش اصلی تقسیم می‌شود، بخش اول به تجربه چند نفره مراحل اصلی به صورت Local اختصاص دارد و بخش دیگر، بخش رقابتی است که با طراحی شبیه سری Smash، صورت آنلاین و محلی به مبارزه می‌پردازیم که بخش اول کاملاً سرگرم‌کننده و لذت‌بخش است هرچند نیاز به دقت و همکاری بالایی دارد ولی بخش دوم به دلیل سادگی زیادی که نسبت به Smash و کلون‌های خوب آن دارد، تا حدودی ناامید کننده از آب در آمده است.

یکی از برگ‌های برنده اصلی بازی Unruly Heroes، بدون شک بخش گرافیک آن است. محیط و شخصیت‌ها به شکل نقاشی‌های دستی هستند و طراحی آن‌ها به زیباترین شکل ممکن انجام گرفته است. فراوانی مدل‌های دشمنان و تفاوت‌های بین ظاهر محیطی مراحل مختلف، برای اثری در این ابعاد قابل توجه است و جای تقدیر ویژه دارد. متأسفانه بخش موسیقی چندان به یادماندنی نیست و بخش صداگذاری هم کیفیت قابل قبولی ندارد. به طور مثال، برای صداگذاری شخصیت الهه بخشش از بازیگری استفاده شده که در ادا کردن صوت «سین» و اصوات نزدیک به آن، مشکل دارد! البته شاید هم این نوع ادای اصوات، یک انتخاب هنری بوده که واقعاً چندان انتخاب جالبی به نظر نمی‌رسد.

بازی Unruly Heroes با الهام گرفتن از یک داستان محبوب و پیچیده و در عین حال ساده سازی و تملک آن، به همراه استفاده از یک طراحی هنری چشم‌نواز در کنار گیم‌پلی‌ای با دست بسیار پر که البته نوآوری چندانی در آن دیده نمی‌شود، تجربه‌ای نسبتاً موفق و قابل قبول را ارائه داده که می‌تواند برای همه گروه‌های سنی جذاب باشد.