بررسی بازی Underhero

“حتی‌ کوچک‌ترین افراد هم می‌توانند مسیر آینده را دگرگون کنند”. حال می‌خواهد آن فرد کوچک یک هابیت از بگ‌اند باشد یا یک مینیون کوچک که به یک قهرمان تبدیل می‌شود. بازی Underhero در مورد چنین قهرمانی است. مینیون خجالتی و کوچکی که کسی از او انتظاری ندارد و او را جدی نمی‌گیرد اما به‌طور غیرمنتظره‌ای در مسیر خود به قهرمانی بدل می‌شود. نکته‌ی مهم درمورد بازی این است که فقط موضوعش چنین چیزی را در برنگرفته بلکه این قضیه برای خود بازی هم بیش‌وکم صادق است. این بازی که توسط استودیو مستقل و خلاق Paper Castle Games خلق شده است از آن دسته از آثاری است که بسیار کمتر از آنچه استحقاقش را دارد، دیده شده و در اذهان نادیده گرفته شده است.

بازی Underhero یک پلتفرمر ساید اسکرولینگ است که المان‌های جذابی از ژانر نقش آفرینی را در خود جای داده است. حتی با نگاهی زودگذر هم به تاثیر فراوان اثر تحسین‌شده‌ای همچون Paper Mario پی می‌بریم. با این حال، این نکته حائز اهمیت است که تاثیر گرفتن از آن اثر به‌اندازه‌ی یک تقلید درجه‌ی چندم ختم نشده و بازی سعی کرده فرمول و ویژگی‌های خاص خودش را در مسیر بازی پیدا کند. بازی با این زمینه‌ی داستانی آغاز می‌شود که برای سالیان متمادی قهرمانان متعدد سرزمین Chestnut Kingdom برای نجات این سرزمین با موجودی به‌نام Mr. Stitches نبرد کرده‌اند و همواره پیروز شده‌اند و پس از آن دوباره برخاسته و این چرخه ادامه یافته است. شما در ابتدا کار خود را با یک قهرمان با تجربه و واقعی شروع می‌کنید که سطح مهارتش هم ۹۹ است! در همان ابتدا قهرمان قدرتمند شما طی یک حادثه مضحک می‌میرد و بازی سرنوشت نابودی اهریمن داستان را به مینیون کوچکی می‌سپارد که هیچکسی او را باور ندارد و سطح مهارتش هم صفر است! مشخصاً بازی می‌خواهد جنبه‌ی شوخی و طنز خود را  از همان ابتدا نشان دهد؛ اما با گذر از این موضوع، موفق می‌شود در ادامه حرف جدی‌ خود را هم ‌بزند.

داستان بازی Underhero شروع جالب و جذابی دارد که از همان شروع سعی دارد با طنز درون اثر مخاطبش را سرگرم‌ کند. طنزی که تا اواخر هم بازی را همراهی می‌کند. با این حال، این طنز در دیالوگ‌های شخصیت‌های بامزه بازی همیشه استوار نیست اما در بسیاری از قسمت‌ها این شوخی‌ها درست از آب در می‌آیند. داستان حد و اندازه‌اش را در شروع کار می‌داند و سعی می‌کند با این شوخی‌ها مخاطب خودش را همراه کند. با این حال، هرچند که در برخی از قسمت‌ها تعادل در قصه‌گویی و روایت داستان گیرای بازی از بین می‌رود اما رفته‌رفته به‌خوبی سعی کرده در این زمینه از خود جلوه بهتری نشان دهد و در انتها با یک پایان‌بندی مناسب و بسیار خوب آن را ببندد و آنجا تاثیر مهم و جدی خود را بگذارد.

یکی از قابل‌توجه‌ترین نکات این اثر، روابط جالب میان شخصیت‌های داستان و جهان آن است. دیالوگ‌های رد و بدل شده میان همراه همیشگی‌مان یعنی Elizabeth IV و دیگر مینیون‌ها یا حتی باس‌های بازی، نه‌تنها به گسترش روابط این شخصیت‌ها با همدیگر کمک می‌کند، بلکه از دل این روابط مکان و دنیای بازی هم ساخته می‌شود و حس پویاتری به‌ خود می‌گیرد و مخاطب به درک بیش‌تری از آن می‌رسد. به‌خصوص ارتباط Elizabeth IV با باس‌های بازی جذابیت زیادی دارد و بامزه بودنش باعث شده تا با شخصیت‌ آن‌ باس‌ها بیش‌تر آشنا شویم.

برخلاف داستان که شروع ممتازی دارد، گیم‌پلی در اوایل و شاید در اکت اول بازی کند و کمی بی‌‌رمق باشد و به‌وفور مناطق خالی و بی‌کنشی را می‌بینیم که ریتم بازی را می‌گیرند. البته، بخشی از این بی‌رمقی در ابتدای بازی شاید به خاطر پروسه آشنا کردن بازیکن با بازی و فرآیندهای درون آن باشد. خوشبختانه، از اواخر اکت یک و از شروع اکت دو به بعد رفته‌رفته بازی شکل‌ و روی درست خود را می‌یابد و جان‌دارتر می‌شود. هرچند تناقض در روند بازی و حتی پلتفرمینگ آن در ادامه هم دیده می‌شود اما به‌صورت کلی بازی Underhero هر چه به جلو پیش می رود، نه‌تنها خسته‌کننده و تکراری نمی‌شود بلکه قادر است شما را بیش‌تر سرگرم و غرق جذابیت‌های خود کند.

یکی از جالب‌ترین نکات در مورد بازی Underhero این است که مبارزاتش نوبتی است. همین باعث شده تا تفاوتش در این زمینه با بسیاری از بازی‌های پلتفرمر دیگر مشهود باشد. هرچند مبارزات نوبتی بازی چالش بسیار زیادی به آن اضافه نکرده‌اند اما از آن طرف جذابیت خود را دارند و با وجود دشمنانی مختلفی که با آن‌ها رو به رو می‌شوید، شما را خسته نمی‌کنند و در کوتاه مدت آنچنان تکراری نمی‌شوند. همچنین با ارتقاهایی که در طول بازی می‌توانید فعال کنید، قدرت بیش‌تری می‌گیرید و کارتان راحت‌تر هم می‌شود. یکی از نکات جالب در مبارزات، استفاده و هوشمندی سازندگان از یکی از زمینه‌های داستانی بازی است. همانطور که گفته شد، شما قبلاً از مینیون‌های Mr. Stitches بوده‌اید و همه هم شما را به‌عنوان یکی از خدمتکاران دون‌پایه‌ی او می‌دانند. به همین خاطر، قبل از مبارزه می‌توانید با دشمنان سخن بگویید و اطلاعاتی از آن‌ها بگیرید. جالب‌تر این است که می‌توانید با خرج سکه به دشمنان به آن‌ها رشوه دهید و از مبارزه دوری کنید که پس از آن دیالوگ‌های بامزه‌ای هم بین کرکتر شما و دشمنتان رد و بدل می‌شود. باوجوداین، انجام زیاد این کار توصیه نمی‌شود، چون که هم چالش بازی را تحت الشعاع قرار می‌دهد و هم مانع پیشرفت و افزایش مهارت‌هایتان می‌شود و سکه‌هایتان را هم کم می‌کند. با این حال، وجود چنین قابلیتی با در نظر گرفتن زمینه‌ی داستانی بازی، منطقی است.

طراحی هنری زیبای بازی در کنار موسیقی دل‌نشینش که در سراسر لحظات بازی Underhero نسبت به موقعیت مناسب، بازیکن را با خود همراه می‌کند و گاهی با شور و نشاط و گاهی با نت‌های آرام‌بخش و نسبتاً حزن‌انگیزش مخاطب را تحت تاثیر قرار می‌دهد. تاثیر موسیقی از همان ابتدا و از منو بازی تا انتهای آن کاملاً حس می‌شود و مسیر خود را از مخاطبش جدا نمی‌سازد. طراحی برخی از دشمنان می‌توانست بهتر باشد، با این حال، طراحی باس‌ها بسیار درست از آب در آمده و همسو با ویژگی‌های آن‌ها در جریان بازی است. کمیک کردن آن‌ها هم به این جذابیت و تاثیر اضافه کرده است.

بازی Underhero اثر مستقل شریف و کم ادعایی است که برای طرفداران این ژانر خوشایند و قابل‌توجه است. البته ضعف‌هایی هم در اثر دیده می‌شود که از تبدیل آن به عنوانی بهتر و برجسته‌تر جلوگیری کرده، با این حال، Underhero قادر است با وجود لکنت‌ها و تناقض‌های کیفی در برخی از بخش‌های بازی، بتواند کار خود را انجام دهد و مخاطبش را سرگرم ویژگی‌ها و جهان اثر کند. سرنوشت این اثر هم همچون قهرمان داستانش است؛ قهرمانی که مشخصاً جای پیشرفت دارد اما بسیار کمتر از پتانسیلش به او توجه شده و در صورت اعتماد کردن به او، به احتمال زیاد پاسخ آن اعتماد را به شما می‌دهد.