بررسی بازی Trials Rising

.در یوتوب کلیک کنید Trials Rising برای مشاهده بررسی ویدیویی بازی

در سال ۲۰۱۲ میلادی شاهکاری با نام Trials Evolution خلق شد. عنوانی که ادامه موفقی بر سری ترایلز و مسابقات موتور سواری بود و توانست بازخوردهای فوق‌العاده‌ای را از نظر منتقدان کسب کند، همچنین اثر به پرفروش‌ترین عنوان تاریخ در شبکه اکس باکس لایو تبدیل شد. موفقیت سری به قدری خوب بود که استودیو فنلاندی RedLynx خالق عنوان توسط شرکت «یوبی‌سافت» خریداری شد و آن‌ها به سرعت دست به ساخت عناوین بیشتری از این سری زدند. نتیجه کار عنوانی متوسط با نام ترایلز فیوژن بود که نتوانست موفقیت شماره‌های قبلی را تکرار کند. همچنین در ادامه استودیو RedLynx عنوانی فرعی با نام Trials of the Blood Dragon را عرضه کرد که آن هم به یک شکست تبدیل گشت و با این اوصاف ساخت ادامه سری و آینده آن با شک و تردید همراه بود، اما بالاخره در مراسم E3 سال ۲۰۱۸ بود که یوبی‌سافت یک شانس دیگر به ترایلز داد و شماره جدید آن با نام ترایلز رایزینگ معرفی گشت و اما امروز حدود یک سال از معرفی بازی گذشته و نسخه نهایی آن برای نقد و بررسی در اختیار ما قرار گرفته است.

بر خلاف نسخه قبلی که سعی به بازگو کردن داستان کرده بود، در شماره جدید خبری از داستان نیست. بلکه این بار هدف فقط قهرمانی در مسابقات ترایلز است. اولین نکته مثبت رایزینگ همین نبود داستان است. در حالی که شماره قبل در طول هر مرحله با بر هم زدن تمرکز بازیکن سعی داشت به نحوی داستانی را به خورد او دهد، در این شماره دیگر خبری از این موارد نیست و تمرکز اصلی همان انجام مراحل بازی است. البته این بار سیستم لول بندی وارد اثر شده که علاوه بر کمک کردن به کلیت سیستم پیشروی در آن، ضربه مهلکی هم به روند آزاد سازی مراحل وارد کرده است. سری ترایلز همیشه بدین شکل بود که با انجام هر مرحله، مرحله بعدی آزاد می‌گشت، اما این بار سیستم آزاد سازی مراحل بر اساس لول پیش می‌رود و بدین ترتیب مراحل پایانی نیازمند دست‌یابی به لول‌های بسیار بالایی هستند که عملاً آزاد سازی آن‌ها به عملی خسته کننده و زمان بر تبدیل گشته است.

بدین‌ ترتیب پاداش کسب مدال طلا در هر کدام از مراحل بازی به امری بی‌ارزش تبدیل گشته و تاثیری زیادی هم در لول بازیکن ندارد. پس برای افزایش لول، یک مورد دیگر با نام اسپانسر وارد بازی شده ‌است. بدین ترتیب با پیشروی در اثر، اسپانسرهای بیشتری آزاد خواهند شد و با شما قرارداد خواهند بست. معمولاً آن‌ها از شما می‌خواهند که در هر کدام از مراحل به انجام یک سری حرکات خاص بپردازید، به عنوان مثال اسپانسری از شرکت «رد بول» از من خواسته بود تا یکی از مراحل بازی را کمتر از ۶۰ ثانیه و بدون خطا به پایان برسانم و در ازای آن مقداری XP برای افزایش لول به من می‌داد. هر چند حضور اسپانسرها در شروع بازی جذاب و جالب به نظر می‌رسد، اما تمرکز بیش از حد رایزینگ بر روی آن‌ها در مراحل پایانی اثر به امری خسته کننده و تکرار مداوم مراحل تبدیل می‌گردد.

از بخش پیش روی و روند خسته کننده آن که بگذریم، به معجون خوش‌مزه و اعتیاد آور سری می‌رسیم. گیم‌پلی سری ترایلز که بر پایه فیزیک بنا گشته است، قطعاً رمز موفقیت و ارائه دهنده یک تجربه دل‌چسب و فوق‌العاده است. ترایلز خلاصه شده در موتور سواری و عبور از موانع. مکانیزم نسبتاً ساده گیم‌پلی با مراحل بی‌نقص و دیوانه‌وار آن همراه شده و یکی از سخت‌ترین تجربه‌های ممکن را بر هر بازیکن فراهم می‌کند. البته این تجربه سخت به لطف گیم‌پلی فوق‌العاده استاندارد و شبیه‌ساز فیزیک به تجربه‌ای لذت بخش تبدیل شده که ساعت‌ها طرفدارانش را سرگرم می‌کند.

گیم‌پلی ترایلز نیازمند یک بستر مناسب بوده که آن هم طراحی مراحلش است. ترایلز فیوژن با آن که دارای مراحل نسبتاً خوبی بود، اما در کل نکته جدیدی در مقایسه با ترایلز اولوشن نداشت و در طراحی اکثر مراحل هم ضعیف عمل کرد. عملاً همین مورد باعث شد تا نتواند به عنوان موفقی تبدیل گردد. خوشبختانه استودیو RedLynx در ترایلز رایزینگ به همان مسیر موفق قبلی بازگشته و این بار شاهد طراحی فوق‌العاده اکثر مراحل هستیم. به خصوص مراحل درجه سختی نرمال و هارد که فوق العاده از کار در آمده‌اند و علاوه بر طراحی چشم نوازشان، دارای موانع و به کار گیری تکنیک‌های فراوانی هستند. این مراحل عملا شباهت زیادی به مراحل ترایلز HD و اولوشون دارند، چه از لحاظ بصری که بیشتر سعی شده تا از رنگ‌های گرم استفاده شود و چه از لحاظ خلاقیت و طراحی موانع، و از این بابت تجربه آن‌ها برای طرفداران سری دل‌چسب است.

مراحل این بار در دور دنیا اتفاق می‌افتد، از آمریکا گرفته تا فرانسه و ژاپن که همین امر باعث تنوع مراحل و تعداد زیاد آن‌ها گشته است. در حالی که در شماره قبلی شاهد تنها ۶۰ مرحله بودیم، این بار تعداد آن‌ها به عدد ۱۱۷ رسیده است. مورد بعدی که رایزینگ توجه زیادی به آن کرده، مسابقات گروهی است. بعد از پایان مسابقات مربوط به هر درجه سختی، یک سری مسابقه گروهی بازی می‌شود که در آن شما باید برای قهرمانی و اول شدن با دیگر حریفان به رقابت بپردازید. این مسابقات با آن که نسبتاً آسان هستند، اما تنوع خوبی به بازی داده‌اند. دانشگاه ترایلز دیگر موردی جدیدی است که به عنوان اضافه گشته‌ و بالاخره این فرصت را فراهم آورده تا بخش آموزشی مناسبی برای مراحل سخت عنوان فراهم شود. این بخش به خوبی تکنیک‌های کلی بازی را به بازیکنان آموزش می‌دهد.

بخش چندنفره آنلاین، اسکیل‌ها و ساخت مراحل هم همچنان به قوت خودشان باقی مانده‌اند. هر چند به دلیل بسته بودن سرورهای بخش آنلاین فرصت نشد تا این بخش را تجربه کنیم. در نهایت بهترین موردی که به شماره جدید اضافه شده، یک موتور جدید است که امکان انجام مراحل بازی به صورت دو نفره را فراهم می‌کند. این بخش علاوه بر نیازمند بودن همکاری بین دو بازیکن، لحظات فوق‌العاده خنده دار و جالبی را هم برای ما فراهم آورد و تجربه آن را به یکی از بهترین بخش‌های اثر تبدیل کرد. برای پایان دادن به این بخش باید بگویم همچنان ساعت‌های فراوانی مشغول تکرار ترک‌های سخت بازی برای کسب مدال طلا و رکورد بهتر بودم و ترایلز رایزینگ یک عنوان فوق‌العاده اعتیاد آور است که تجربه آن می‌تواند ساعت ها شما را سرگرم کند.

وجود لوت باکس‌ها در عناوین شرکت یوبی‌سافت به امری روتین تبدیل گشته است و عنوان رایزینگ هم از این قاعده مستثنا نیست. رایزینگ دارای بخش فوق‌العاده‌ای برای طراحی موتور و موتور سوار است. از جنسیت موتور سوار گرفته، تا صدا و لباس و برای موتور هم از لوله اگزوز موتور تا چراغ‌های آن را می‌توان شخصی‌سازی کرد. اما درست همین‌جاست که لوت باکس‌ها وارد عمل می‌شوند و برای شخصی‌سازی باید از آن‌ها استفاده کنید. در ازای هر لولی که در بازی پیشرفت می‌کنید، یک لوت باکس برای شما باز می‌شود، اما عملاً جوایز این لوت باکس‌ها آن طور که انتظار داریم نیست و برای به دست آوردن آیتم‌های خوب بازی باید پول واقعی پرداخت کنید.

بدین ترتیب لوت باکس‌های بازی بعد از گذر از لول ۵۰ به بعد عملاً مدام آیتم‌های تکراری به شما می‌دهند و دیگر خبری از آیتم‌های خوب نیست. لیدر بورد در سری قطعاً یکی از دلایل تکرار مراحل مختلف بازی است. در این شماره هم به لطف قابلیت کراس پلتفرم، لیدر بورد بازی بینPC و کنسول‌های Xbox One و PS4 مشترک است. نکته منفی بعدی طراحی شلوغ منو های انتخاب مسابقات است. به نحوی که با وجود حضور اسپانسر ها باعث سردرگمی ما در انتخاب مرحله‌ها شده بود.

برای وصف کلی گرافیک بازی باید برگردم به نقد ترایلز فیوژن. در آن جا گفته بودم: «در یکی از ترک‌های بازی به نام Sunrise Dash که در یک محیط خشک و صحرایی اتفاق می‌افتد، شما باید از روی سطح یک کوه با موانع‌های مختلف عبور کنید، در حالی که در پس زمینه تصویر و کیلومترها دورتر می‌توانید حرکت توربین‌های برق و پرواز پرنده‌ها را نظاره‌گر باشید. در همین حال نور خورشید در وسط صفحه، فضایی چشم نواز و سوزان را ایجاد کرده است. با توجه به تنوع محیط‌های مختلف بازی شاهد گرافیک قابل قبولی در بازی هستیم.» هر چند در اکثر بخش‌ها عنوان رایزینگ همراه بوده است با تغییرات مثبت، اما در بخش بصری شاهد تغییرات فراوانی نیستم و به جز تغییر رنگ پردازی بازی از رنگ‌های سرد و آبی در شماره قبل به رنگ‌های گرم و قرمز در این شماره، نمی‌توان تغییرات گسترده دیگری را در بخش بصری بازی پیدا کرد.

همچنان نور پردازی در سطح بالایی قرار دارد و شاهد تکستچر های با جزئیاتی هستیم. البته مشکل دیر لود شدن تکستچر ها همچنان در بازی باقی مانده است. هر چند برای نقد از نسخه Xbox One X استفاده کردیم، اما فرصت کوتاهی هم داشتیم تا نسخه مربوط به نینتندو سوییچ را تجربه کنیم. بازی در هر دو کنسول به خوبی و با فریم ریت ۶۰ اجرا می‌شود، البته در کنسول سوییچ شاهد جزییات کمتری نسبت به Xbox One X بودیم، اما نتیجه همچنان قابل قبول است. موزیک‌های استفاده شده در این شماره هم بازگشت مستقیم به اولوشن هستند. همانند گذشته این بار موزیک‌های مختلفی در سبک راک و متال استفاده شده و آن‌ها از تنوع خوبی هم بهره می‌برند. در بخش صداگذاری هم افکت‌های استفاده شده برای موتورها و صدای چرخیدن لاستیک موتور بر روی سطوح مختلف همچنان گوش‌نواز و با دقت انجام‌شده است. در این شماره خوشبختانه دیگر خبر از شخصیت‌هایی نیست که در طول مسابقات با ما صحبت کنند و با شوخی‌های بی‌مزه خود تمرکز ما را به هم بریزند.

عنوان ترایلز رایزینگ همان ادامه‌ای است که از این سری انتظار داشتیم. سازندگان بازی به صورت کامل نکات اضافه و بی‌مورد شماره قبلی را حذف کرده‌اند و با افزودن بخش تمرینی بستر مناسبی را برای شروع اثر برای بازیکنان جدید فراهم آورده‌اند. همچنین طراحی مراحل این شماره بسیار خلاقانه و با دقت انجام شده تا شاهد عنوانی با کیفیت همانند ترایلز اولوشن باشیم. تنها موارد آزار دهنده در این شماره روند خسته کننده پیشروی و لوت باکس‌های بازی است که از تبدیل شدن این عنوان به یک اثر فوق‌العاده جلوگیری کر ده است.