بررسی بازی Total War: Three Kingdoms

سال‌ها پیش، سریالی انیمیشنی با نام «افسانه سه برادر» پخش می‌شد و به حدی برای من و دوستانِ آن زمانم جذاب بود که بعد از گذشت سال‌های بسیار، هنوز جملات تکراری پایان هر قسمت آن را به طور کامل به یاد دارم. با گذشت زمان فهمیدم که این سریال فقط یکی از ده‌ها یا حتی صدها عنوانی بوده که براساس یکی از مهم‌ترین دوران تاریخ کشور چین اقتباس شده است. فیلم‌ها، سریال‌ها و بازی‌های ویدئویی متعددی در این سال‌ها با الهام گرفتن از این سوژه و دوره تاریخی خاص کشور چین منتشر شده‌اند اما این اقتباس‌ها به جز یکی دو مورد مثل فیلم کم نظیر «صخره سرخ» ساخته «جان وو»، هیچ کدام نتوانستند حس و حالی که افسانه سه برادر در سنین پایین برای من ایجاد کرده بود را تکرار کنند. سری Total War ساخته استودیوی Creative Assembly در نزدیک به 20 سالی که از حیات آن می‌گذرد، دوره‌های تاریخی بسیاری را با درجات موفقیت متفاوتی به تصویر کشیده است و ترکیب این سری با افسانه سه برادر، یکی از عناوین مورد انتظار بازی‌سنتر برای سال 2019 بود. در ادامه خواهیم دید که بازی Total War: Three Kingdoms تا چه اندازه در برآورده کردن انتظاراتی که از آن وجود داشته، موفق بوده است.

دو متن شاخص و قابل اعتنا به این برهه تاریخی پرداختند، یکی کتاب Records of the Three Kingdoms که از منظر کاملاً تاریخی این دوره را بررسی کرده و دیگری Romance of the Three Kingdoms که از دیدگاهی داستانی و قهرمانانه به وقایع تاریخی نگاه کرده و به اشخاص حقیقی، ماهیتی اساطیری بخشیده است. در بازی Total War: Three Kingdoms تلاش شده تا فضای حاکم بر هر دوی این کتاب‌ها پوشش داده شود به طوری که بخش Romance با کاهش اثرگذاری مسائلی مانند خستگی ارتش و افزودن قدرت‌های ویژه به فرماندهان واقعی، رویکرد قهرمانانه را پوشش داده و بخش Records با حذف قدرت‌های فرماندهان و طبیعی‌تر کردن رفتار نیروهای ارتش، روایتی نزدیک‌تر به واقعیت را در اختیار بازیکن قرار داده است.

لازم به ذکر است که بخش «رومنس» با وجود جنبه‌های اساطیری از روایتی داستانی برخوردار نیست و هر کمپینی که توسط بازیکن انتخاب می‌شود، براساس حوادث خاص تاریخی هر دوره پیش می‌رود با این تفاوت که تصمیماتی که بازیکن در پیشبرد کار خود می‌گیرد می‌تواند مسیر تاریخ را عوض کند. نقطه شروع تاریخی این درگیری‌ها، در سال 190 میلادی و بعد از به آتش کشیده شدن پایتخت توسط Dong Zhuo در نظر گرفته شده است. بازیکن از بین 11 فرمانده مشهور آن زمان که در 3 گروه اصلی دسته‌بندی شده‌اند، حق انتخاب دارد که هر کدام از این 11 فرمانده در کنار اینکه ویژگی‌های خاص خود را دارد، نقطه شروع و اهداف متفاوتی نسبت به دیگر فرماندهان دارد که بازی کردن با هر کدام از آن‌ها را به تجربه‌ای کاملاً متفاوت تبدیل می‌کند.

به طور مثال انتخاب یکی از گروه‌های راهزن باعث می‌شود که امکانات بیشتری برای گسترش ارتش و حملات برق‌آسا در اختیار بازیکن باشد اما باید هر چه سریعتر منبع درآمدی مطمئن و مزارعی برای تولید مواد غذایی را برای خود دست و پا کنید. در سویی دیگر یکی از اعضای ائتلاف بر ضد «دانگ ژوئو» یعنی Cao Cao قرار دارد که در کنار اینکه کار را با ارتشی خوب و مقر مناسبی برای حکومت آغاز می‌کند، به دلیل توانمندی‌های خاص خود می‌تواند گروه‌های دیگر را با کارهای پشت پرده به جان یکدیگر انداخته و در زمان کاهش قدرت آن‌ها، با حمله‌ای ناگهانی تمامی زمین‌ها و امکانات را در اختیار خود بگیرد.

اعضای گروه‌ دیگری که در کنار راهزنان و نیروهای ائتلاف در Total War: Three Kingdoms حضور دارند، استانداران قدیمی هستند که به دلیل شرایط خاص خود در دوره‌ای که امپراطوری حاکم بر آن‌ها در آشوب مطلق به سر می‌برد، به جای تمرکز بر هنر جنگ باید بر دیپلماسی، بستن قراردادهای تجاری مختلف و جمع‌آوری سرمایه دست بزنند و با حفظ امنیت راه‌ها، تجارت را زنده نگه داشته و زمانی که نیروهای متمرکز بر جنگ انتظار ندارند، آن‌ها را شکست دهند. به واسطه همین تفاوت‌های کلیدی بین ویژگی‌های گروه‌های مختلف، اتحاد‌های شکننده و این نکته که خیانت و از پشت خنجر زدن، بخش بزرگی از ماجراهای این دوره را تشکیل داده است، امکانات دیپلماسی در این بازی بسیار جذاب‌تر نسخه‌های قبلی Total War طراحی شده است که در ادامه به آن خواهم پرداخت.

همه موارد ذکر شده مربوط به شرایطی است که بازیکن براساس عملکرد تاریخی این فرماندهان پیشروی کند و برای متحد کردن کشور چین، از همان راهی برود که آدم‌های واقعی در نزدیک به دو هزار سال پیش رفته بودند ولی جذاب‌ترین بخش این عنوان بدون شک امکان تغییر در مسیر تاریخ است. دیدن سناریوهایی مثل “اگر رابطه «لو بو» و «دانگ ژوئو» شکرآب نشده بود” یا “اگر «سائو سائو» در نبرد صخره سرخ شکست نخورده بود” می‌تواند برای افرادی که با این وقایع آشنایی دارند بسیار جذاب باشد اما امکانات Total War: Three Kingdoms شرایطی را فراهم می‌کند که می‌شود پا را از این هم فراتر گذاشت. به طور مثال این امکان وجود دارد که در قالب شخصیت «لیو بِی» به جای اینکه به سرزمین‌های غربی رفته و شورش «دستار زرد پوشان» را خاموش کرده، بعد از صلح و اتحاد با این شورشیان به سمت سرزمین‌های شرقی رفته و قبل از به قدرت رسیدن هم‌پیمانان تاریخی لیو بی در این ناحیه، تمامی خاندان «سان وو» را از دم تیغ بگذرانید!

همه این‌ها بیش از هر چیزی مدیون گسترش بخش دیپلماسی است که بر خلاف نسخه‌های قبلی، امکانات چانه‌زنی برای رسیدن به یک هدف به شکلی واضح و مشخص در اختیار بازیکن قرار گرفته است. برای صلح با یک رقیب سیاسی، باید هزینه‌های مورد نیاز اعم از مشاوران مفید خود یا آیتم‌های ویژه یا تبدیل شدن به خراج‌گذار این رقیب را بپردازید تا معامله جوش بخورد. با داشتن ارتشی قویتر یا در دست داشتن سرزمین‌های بیشتر و داشتن اقتصادی شکوفاتر، دست بالاتری در تمامی مذاکرات خواهید داشت و شرایط ممکن است به گونه‌ای پیش برود که رقیبی که در ابتدای کار حتی حاضر به امضا کردن پیمان عدم تخاصم نبوده، خودش برای تبدیل شدن به یک خراج‌گذارِ بازیکن، پیشقدم شود!

از نبرد‌های سیاسی و دسیسه‌ها که عبور کنیم، به بخش مهم مبارزات می‌رسیم که با توجه به اینکه این سری نام «جنگ کامل» را یدک می‌کشد، باید در سطح بالایی قرار داشته باشد. منهای اضافه شدن مواردی کوچک تغییرات بزرگی در بخش مبارزات همزمان صورت نگرفته که با توجه به کیفیت بالایی که این بخش در نسخه‌های قبلی داشته، در عمل نکته‌ای منفی به حساب نمی‌آید. هر واحد ارتش می‌تواند 3 ژنرال را در خود جای دهد و هر ژانرال هم سربازان و خدمتگزاران خاص خود را دارد که این تقسیم نیرو به مدیریت بهتر ارتش‌ها کمک می‌کند، به طور مثال می‌شود نیروهای کماندار را با یک ژانرال، نیروهای سواره نظام را با ژنرال دیگر و پیاده نظام را هم با ژنرال سوم همراه کرد تا در زمان برنامه ریزی برای هر حمله، محل قرار گرفتن هر جنس از نیروها و ژنرالی که کارکرد بهتری با آن نیروی خاص دارد را به همراه نقطه‌ای که باید به آن ضربه بزنند را به شکل دقیقتری سازمان‌دهی کرد.

قسمت جذابی که به بخش مبارزات اضافه شده، نبردهای تن به تن بین ژنرال‌هاست که البته به علت کنترل محدودی که بازیکن روی این لحظات دارد، کمی ناامیدکننده از آب درآمده است. در لحظاتی که دوئل بین دو فرمانده پذیرفته می‌شود، نیروهای مختلف ارتش کنار ایستاده و به نبرد این قهرمانان احترام می‌گذارند اما با وجود جذابیت بصری‌ای که این مبارزات دارند، برای اثرگذاری بر خروجی این مبارزات فقط امکان اسپم کردنِ قدرت ویژه ژنرال تحت کنترل بازیکن در اختیار او قرار داد و به طور کلی صرفاً باید نظاره‌گر یک نبرد جذاب باشد که شکست در آن می‌تواند مسیر نبردی که تا قبل از آن به نفع بازیکن بود را تغییر دهد.

در بخش گیم‌پلی موارد جذاب دیگری مانند مدیریت شهرهای تحت کنترل، سر و سامان دادن شرایط دربار و … وجود دارد که اگر بخواهم به تمام آن‌ها بپردازم، مطلب از حالت نقد و بررسی خارج شده و تبدیل به راهنمای قدم به قدم می‌شود اما باید گفت که همه این جنبه‌ها به حدی خوب در کنار هم و در منوهای مختلف بازی قرار گرفته‌اند که به دست و پای بازیکن نمی‌پیچند و کار را برای پیشبرد اهداف مختلف سخت نمی‌کنند. هر چند برای کسی که با عناوین استراتژی آشنایی کمتری دارد در شروع می‌تواند کمی پچیده به نظر برسد اما با راهنمایی‌های کامل بازی، تازه‌کارها هم بعد از 2-3 ساعت کار با این سیستم‌ها را به طور کامل یاد خواهند گرفت.

متأسفانه نسخه‌های Warhammer از نظر بصری تا حد زیادی ما را بد عادت کرده‌اند با وجود اینکه Total War: Three Kingdoms از نظر جنبه‌های بصری هیچ کم و کسری ندارد اما در مقابل آن نسخه‌های فانتزی با گستردگی بالایی که در طراحی‌های خود داشتند، کم می‌آورد. طراحی محیط‌ها و قهرمان‌ها به بهترین نحو انجام گرفته و مبارزات در محیط‌ها و شرایط جوی مختلف و به خصوص مبارزات شبانه، جلوه‌های بصری فراموش نشدنی‌ای را به بازیکن هدیه می‌کنند اما در مورد طراحی سربازهای دون‌پایه این دقت مشاهده نمی‌شود و نیروهای تحت امر 11 فرمانده ابتدایی همگی شمایل و ابزارهای مشابه به یکدیگر دارند.

مبارزات تن به تن هر چقدر از منظر گیم‌پلی موفق نیستند، از بُعد بصری فوق‌العاده هستند و یادآور سکانس‌های اکشن جذاب فیلم صخره سرخ که از آن در ابتدای مطلب یاد کردم و همچین آثار تاریخیِ ساخته «ژانگ ییمو»، هستند. در بخش صداگذاری سازندگان ابتکاری به خرج دادند که شایان تقدیر بسیار است، آن‌ها به جای رسم معمول آثار غربی که در فضایی شرقی اتفاق می‌افتند دوبله شخصیت‌ها را با لهجه استریوتایپ چینی انجام نداده‌اند، بلکه شخصیت‌ها با دوبله‌ای انگلیسی با لهجه‌ای عادی صحبت می‌کنند که بر تلفظ درست اسامی تمرکز کرده‌اند و این مسئله کمک کرده تا حس و حال بازی وارد فضایی تمسخرآمیز با لهجه‌های تقلیدی نشود. موسیقی هم حس و حال کلیشه‌ای آثار مشابه را با خود دارد و با وجود اینکه چندان به یادماندنی نیست اما از کیفیت خوبی برخوردار است.

بعد از چند سال بالاخره یک نسخه تاریخی دیگر از سری Total War به بازار عرضه شد که جذابیت‌های موجود در آن می‌تواند مخاطب را ساعت‌ها پای خود میخکوب کند. Total War: Three Kingdoms با دست گذاشتن روی سوژه‌ای که هم جنبه‌های تاریخی و هم جنبه‌های اساطیری را پوشش می‌دهد، یکی از کاملترین نسخه‌های این سری را ساخته که تجربه آن بر تمامی بازیکنان به خصوص طرفداران سبک استراتژی واجب است.