بررسی بازی Tom Clancy’s Splinter Cell: Conviction

گزارش یک سرباز:

همه چیز مرتب بود. 12 نفر بودیم که نگهبانی میدادیم. ناگهان احساس کردم ویلیام سر پستش نیست. شک کردم و به سمت موقعیت او حرکت کردم ، صحنه ی وحشتناکی بود ، صورتش پر از خون بود و معلوم بود کسی او را محکم به دیوار کوبیده. ناگهان همه جا تاریک شد ، برق ها رفت و سکوت سنگینی برقرار شد ، صدای شکافته شدن باد توسط گلوله سه بار تکرار شد و 20 متر جلو تر از من سه نفر از بین رفتند. حالا 8 نفر بودیم. هیچ کس نمیدانست چه خبر شده ، همینطور که دستهایم می لرزید مشاهده کردم که لوستر از سقف کنده شد و 4 نفر که زیر آن بودند مردند. حالا 4 نفر فقط زنده باقی مانده بودند و ترس در کنار آنها قدم می زد. صدای فریاد و تیراندازی شنیدم و 3 نفر دیگر مردند. حالا من تنها بودم و نمیدانستم چه هیولایی از درون سایه ها مشغول شکار ما است. آهسته قدم می زدم که صدای نفس سردی را از پشت گردنم شنیدم. شخصی گردن مرا گرفت و گفت :” حدس بزن کی هستم ؟” . جای حدس زدن نبود ، سم فیشر از درون سایه ها بازگشته بود و من تنها کسی بودم که کشته نشد.

گزارش تمام.

Splinter Cell را می توان یکی از محبوب ترین سری بازیهای Ubisoft نام برد. عنوانی که با نام Tom Clancy جان گرفت و استودیو Montreal را به همگان معرفی کرد . این بازی در شماره اول خود سبک Stealth یا مخفی کاری را ارتقاء داد و البته شخصیتی را وارد صنعت بازی کرد که تبدیل به یکی از محبوب ترین کرکترهای تاریخ شد. سم فیشر خلق شده از ذهنیت نظامی Tom Clancy آنچنان از نظر گذشته و شخصیت پردازی پرداخته نشده بود که اینطور در دل هزاران نفر جای باز کند و مسلما صدای افسانه ای مایکل آیرونساید (Michael Ironside) تاثیر بسزایی روی محبوبیت سم داشته.

پس از Double Agent که نوآوری های زیادی در این سری بازیها داشت ، همه نگاه ها به Conviction جلب شد. متاسفانه شماره پنجم SC مورد انتقاد طرفداران قرار گرفت و نمایشهای عرضه شده سم را همانند کارتون خواب ها نشان داده بود. اما در E3 2009 سم فیشر با تمام المانهای دوست داشتنیش بازگشت و نه تنها طرفداران گذشته را راضی ، بلکه چشمان بسیاری از کسانی که از این بازی خوششان نمی آمد را به خود جلب کرد.

داستان Conviction این بار شخصی تر از گذشته است و حول شخصیت سم فیشر می گردد. پس از ماجرای توطئه در Double Agent ، سم به دنبال قاتل دخترش می گردد. همسر او بر اثر سرطان مرده بود و سم به تنهایی سارا را بزرگ کرده بود و پس از این که فهمید دخترش کشته شده در پایان DA از Third Echelon جدا شد . سم به مالتا می رود تا سرنخ هایی را دنبال کند ، او در حالی که در یک رستوران نشسته یک بی سیم دریافت می کند و صدای آشنای Grim را می شنود. Grim توضیح می دهد که سم در خطر است و باید فرار کند ، سم که دیگر به کسی اعتماد ندارد حرف های گریم را باور نمی کند ، ولی با اصرار زیاد گریم سم جان سالم به در می برد و متوجه می شود که توسط Third Echelon تحت تعقیب است. در این جا داستان به قولی دو لایه می شود. از طرفی سم قصد دارد قاتل دخترش را پیدا کند و از جهتی توسط رئیس جمهور مامور می شود توطئه ی بزرگ کشور را خنثی و بمب های EMP را که قرار است واشنگتن را به خاموشی ببرد پیدا کند. داستان Conviction بسیار شبیه به فصل هفت و یک سریال 24 کار شده و شباهتهای سم و جک باور انکار ناپذیر است.

در کل داستان این شماره فوق العاده کار شده ، نه تنها تم سیاسی گذشته خود را حفظ کرده ، بلکه با پرداختن به کرکتر سم و جنبه های دراماتیک آن جهشی بزرگ در سری Splinter Cell به حساب می آید. نوع روایت داستان با Flashback های به جا و هیجانی در هر لحظه حس کنجکاوی را در مخاطب ایجاد می کند.

گذشته از تغییرات زیاد داستان در نحوه روایت ، گیم پلی این شماره به کلی با نسخه های قبل فرق می کند. پس از نمایش E3 سال گذشته بسیاری بر این باور بودند که Conviction دیگر یک SC حساب نمی شود و دیگر مخفی کاری نیست ؛ اما باید گفت Conviction نه تنها عهد شکنی نسبت به نسخه های قبل نداشته ، بلکه سبک مخفی کاری را به طور کلی دچار یک جهش بزرگ کرده و گیم پلی جدید آن نوآوری های زیادی همراه دارد.

اول از همه باید گفت اگر می خواهید طعم یک SC واقعی را بچشید از همان ابتدا بازی را روی درجه سختی Realistic آغاز کنید. با انتخاب این درجه سختی نه تنها هوش دشمنان بالاتر می رود ، بلکه صدمه پذیری سم افزایش میابد و در نتیجه این دو عامل باعث می شود مخاطب به مخفی کاری روی آورد. تمام المانهای شماره قبل بازگشته اند ، سایه ، دوربین دید در شب (Goggle) و اسلحه صدا خفه کن. حال این شما هستید که باید انتخاب کنید چطور می خواهید بازی کنید. می توانید اسلحه های سنگین به دست گرفته و همانند Gears Of War پشت اشیاء سنگر بگیرید و دشمنان را از پای در آورید و یا می توانید به یاد گذشته ها طوری مرحله را تمام کنید که تنها مرگ از وجود شما باخبر شود !. اما گیم پلی Conviction چیزی فراتر از این دو مورد می رود. ما قبلا در بازیهایی مثل Hitman و یا Metal Gear Solid مشاهده کرده بودیم که بازیکن می توانست بین مخفی کاری و اکشن یکی را انتخاب کند. در این شماره نوعی بالانس فوق العاده طراحی شده که در هر لحظه می توانید بین مخفی کاری و اکشن سویچ کنید و دوباره به حالت قبل بازگردید. این عامل نه تنها باعث تنوع هر مرحله می شود ، بلکه کاری می کند که Conviction بسیار واقعی جلوه کند. لحظه ای ظاهر می شوید و چند نفر را جلو چشم همگان از پای در می آورید و در همین حین ناگهان غیبتان می زند ، موقعیت قبلی شما همانند روح باقی می ماند و دشمنان فکر می کنند شما در آن جا هستید. آنها با نارنجک و تیراندازی بی امان سعی می کنند تا شما را از سنگر خود بیرون بیاورند. هوش مصنوعی در درجه سختی Realistic در این گونه مواقع بهتر کار می کند و مشاهده می کنید در حالی که چند نفر به سمت سنگر شما تیراندازی می کنند ، عده ای از طرفین کاور شما را دور زده و از پشت سم را محاصره می کنند. البته AI آنچنان هم قوی نیست و ایرادهایی مثل نارنجک انداختن دشمنان به سمت یار خودی دیده می شود. گاهی در حین راه رفتن بین آنها مشکل پیش می آید و خیلی مسخره گیر می کنند

وقتی شناسایی شدید بهترین کار بازگشت به حالت مخفی کاری است ، دشمنان تعجب می کنند که شما کجا غیبتان زد و از لحن صحبت آنها مشخص است که ترسیده اند. با چراغ قوه سایه ها را می گردند ، لبه دیوار و لوله های سقف را با نور روشن می کنند ، و این جا وقتی است که سم فیشر مانند یک روح تمام دشمنان را بی صدا از پای در می آورد. اگر در نبردهای نزدیک که با دکمه ی B انجام می شود شرکت کنید ، قابلیت سیستم Mark & Execute به دست می آورید. عده ای اضافه شدن این سیستم را به راحت شدن و صدمه زدن به ذات بازی می دانند ، ولی با کمی تفکر متوجه می شوید این سیستم M&E چقدر به تاکتیکی شدن بازی کمک می کند.

از آنجایی که بازی سعی دارد هم اکشن باشد و هم یک مخفی کاری ، وجود M&E خیلی به برقراری یک بالانس درست و سویچ مناسب بین این دو حالت کمک کرده. اگر در موقعیتی عده ی زیادی دشمن وجود داشته باشد می توانید به صورت کاملا اکشن همه را از پای در بیاورید . ولی اگر کسی بخواهد این قسمت را مخفی کاری برود چطور ؟ تعداد زیاد دشمنان و وجود منابع نور قوی عملا کشتن یک گارد را بدون شناسایی شدن غیر ممکن می کند. در این جا است که سیستم M&E یک راه چاره درست می کند. می توانید سه نفر را در یک زمان مارک کرده و با زدن دکمه Y از پا در بیاورید. کسی موقعیت شما را متوجه نشده و حالا با تعداد کمتری دشمن رو به رو هستید و این زمان خوبی است تا کمی با سم سرگرمی داشته باشید و تک تک گاردها را مخفیانه نابود کنید !.

برای کسانی که می خواهند Conviction را کاملا اکشن بروند جعبه هایی پر از مهمات در محیط قرار داده شده که می توانید از انواع سلاح های جاسوسی تا سنگین ترین اسلحه های اتوماتیک را پیدا کنید و حتی آن ها را Upgrade کنید. سلاح هایی مانند Mini EMP یک پالس مغناطیسی ایجاد می کند و باعث می شود تا مدتی نیروی الکتریسیته از بین برود و در نتیجه سم در تاریکی به شکار بپردازد !. Sticky Camera هم از شماره های قبل بازگشته و این بار خیلی حرفه ای تر عمل می کند. می توانید با چسباندن آن به دیوار دید کاملی از دشمنان داشته باشید و حتی آنها را Mark کنید. در شماره های قبل Sticky Camera قابلیت ایجاد صدا داشت تا دشمن را به سمت خود بیاورد و با پخش کردن گاز او را بی هوش کند. این بار می توانید با پخش کردن یک آهنگ بامزه گارد را به طرف خود آورده و دوربین و در نتیجه صورت گارد را منفجر کنید !.

در آخر Goggle محبوب سم بازگشته و این بار خیلی شبیه به دوربین دید در شب شوالیه تاریکی یعنی بتمن کار می کند. دیگر از سیستم حرارتی و الکتریسیته خبری نیست و حتی نور سبز رنگ این دوربین هم از بین رفته و فقط موقعیت دشمنان و اسلحه را مشخص می کند که در عین ساده تر شدن بسیار کارآمد تر از نسخه های قبل عمل می کند.

در کل ‍Conviction تاکتیکی تر و بسیار سریع تر از قبل شده و سم همانند ببر(لقب سازندگان به سم !) مسیرها و لبه ها را طی می کند و با همین سرعت دشمنان را در تاریکی از بین می برد. شما باید نه تنها عمل بعدی خود ، بلکه موقعیت خود در چند دقیقه دیگر را هم پیش بینی کنید و بر مبنای آن نقشه خود را بکشید. گیم پلی سری و متغیر این شماره شما را ترقیب می کند تا تماما در حال نقشه کشیدن و اجرا کردن آن به هر صورتی که می خواهید باشید.

SCC همانند برادران بزرگتر خود از موتور Unreal Engine 2.5 استفاده می کند ، با این تفاوت که پیشرفته های زیادی داشته که در نهایت می توان آن را نه یک موتور جدید بلکه یک Mod جدید برای UE2.5 دانست که به Lead معروف است. انیمیشن های فوق العاده شخصیت ها به ویژه سم باعث شده بازی از لحاظ بصری واقعی به نظر برسد. سم بسیار نرم و منطقی حرکت می کند و اجرای تکنیک های Krav Maga فوق العاده کار شده که بسیار بالاتر از CQC های Metal Gear Solid قرار می گیرد. انیمیشن های صحنه های بازجویی سم عالی است . رنگ آمیزی محیط خیلی طبیعی و تقریبا روشن است .(مرحله آزمایشگاه به خوبی نشان می دهد بازی از رنگ بندی های UE 2.5 استفاده کرده). وقتی درون سایه ها می روید بازی سیاه سفید می شود و فقط رنگ قرمز در محیط رنگی است (مثل خون و پیراهن قرمز) که شبیه به The Saboteur کار شده. جزئیات و طراحی چهره ها خیلی خوب ساخته شده و چهره سم هم جوان تر و زیبا تر از گذشته است .

متاسفانه گرافیک Conviction بدون ایراد هم نیست. بعضی محیط ها خیلی کم جزئیات و ساده طراحی شده و گاه بافت های ضعیفی هم دارند. در مواقع شلوغ کمی افت فریم هم مشاهده می شود که قابل چشم پوشی است. در کل Ubisoft که در کارنامه خود بازیهایی با گرافیک بالا دارد می توانست خیلی بهتر از این روی این بخش برای SCC کار کند.

در زمینه صداگذاری ، همین کافی است که مایکل آیرونساید به جای سم فیشر بازگشته و این بار بسیار جذاب تر از قبل کار می کند. وقتی سم ناراحت و یا عصبانی است در عمق صدای آیرونساید می توان این حس ها را درک کرد و وقتی سم از کسی بازجویی می کند صدای خونسرد و وحشتناک او همانند Riddick لرزه بر تن دشمن می اندازد. صداگذاری شخصیت های دیگر هم خوب است و از افراد حرفه ای در این کار استفاده شده.

موسیقی این شماره به لطف آهنگسازی Kaveh Cohen و Michael Nielsen فوق العاد شده. حس توطئه ، غم ، حماسی بودن را به راحتی می توان از موسیقی دریافت و این آهنگ ها راهی بسیار خوب برای حس هم ذات پنداری با سم ایجاد کرده و واقعا باعث می شود تا موقعیت خود را درک کنید. موسیقی آنقدر عالی کار شده که گاهی حس می کنید راوی داستان بازی است. تم نظامی و دراماتیک آهنگ های این شماره بسیار شبیه به سریال 24 است.

سری بازیهای Splinter Cell همیشه پتانسیل بالایی در قسمت Multiplayer داشته اند که متاسفانه در شماره های قبل به درستی به آن پرداخته نشده بود. با موفقیت بخش چند نفره Metal Gear Solid در Conviction هم ما با بخش قوی در این قسمت رو به رو هستیم. بخش محبوب Co-Op هم به صورت Split-Screen بازگشته که می توان آن را یک بازی جدید نام برد که با دو شخصیت متفاوت پیگیری می شود و داستان آن قبل از وقایع سم فیشر در Conviction و در سنت پیترز بورگ اتفاق می افتد.

Archer و Kestrel شخصیت های Co-Op هستند که در قمست داستانی ما این دو را 10 روز قبل از ماجرای سم می بینیم که یک Prologue برای داستان بخش تک نفره است. جدا از بخش داستانی این قسمت ما با Mod هایی مثل Hunter (کشتن تمام دشمنان بدون شناسایی شدن) ، Last Stand (مراقبت از بمب های EMP ) و Face-Off رو به رو هستیم که بخش Hunter با تکیه کردن به بخش مخفی کاری روی درجه سختی Realstic مسلما به مزاج طرفداران قدیمی این سری بازی خو می آید. همچنین تمام Map های این قسمت ها در بخشی به نام Deniable OPS هم وجود دارد که به صورت تک نفره می توان آن را رفت. در کل بخش Co-Op مکمل خوبی برای بازی است و کم بودن مدت زمان بخش تک نفره را جبران می کند و قسمت Deniable OPS می تواند برای کسانی که توانایی Co-Op بازی کردن ندارند جالب باشد.

در کل Tom Clancy’s Splinter Cell: Conviction نه تنها موفق تر از نسخه های قبل عمل کرد ، بلکه با ایجاد نو آوری های جدید طرفداران گذشته خود را راضی و بسیاری دیگر که تا به حال SC بازی نکرده بودند را جذب خود کرد. هر چند این قسمت به شدت نسخه های قبل مخفی کاری نیست ولی با کمی صبر و فکر می توان SCC را به یک مخفی کاری کامل تبدیل کرد. Conviction با محوریت قرار دادن یکی از محبوب ترین کرکتر های صنعت بازی نشان دادن چگونه می توان با استفاده از یک شخصیت پردازی خوب یک داستان عالی نوشت.
,تبصره ای به نام محکومیت,تبصره ای به نام محکومیت,

همه چیز مرتب بود. 12 نفر بودیم که نگهبانی میدادیم. ناگهان احساس کردم ویلیام سر پستش نیست. شک کردم و به سمت موقعیت او حرکت کردم ، صحنه ی وحشتناکی بود ، صورتش پر از خون بود و معلوم بود کسی او را محکم به دیوار کوبیده. ناگهان همه جا تاریک شد ، برق ها رفت و سکوت سنگینی برقرار شد ، صدای شکافته شدن باد توسط گلوله سه بار تکرار شد و 20 متر جلو تر از من سه نفر از بین رفتند. حالا 8 نفر بودیم. هیچ کس نمیدانست چه خبر شده ، همینطور که دستهایم می لرزید مشاهده کردم که لوستر از سقف کنده شد و 4 نفر که زیر آن بودند مردند. حالا 4 نفر فقط زنده باقی مانده بودند و ترس در کنار آنها قدم می زد. صدای فریاد و تیراندازی شنیدم و 3 نفر دیگر مردند. حالا من تنها بودم و نمیدانستم چه هیولایی از درون سایه ها مشغول شکار ما است. آهسته قدم می زدم که صدای نفس سردی را از پشت گردنم شنیدم. شخصی گردن مرا گرفت و گفت :” حدس بزن کی هستم ؟” . جای حدس زدن نبود ، سم فیشر از درون سایه ها بازگشته بود و من تنها کسی بودم که کشته نشد.