بررسی بازی They Are Billions

شاید یکی از شناخته شده‌ترین و جذاب‌ترین و محبوب‌ترین ساب ژانر بازی‌های استراتژیک، RTS یا همان Real Time Strategy باشد، زیر مجموعه‌ای از یک ژانر بزرگ که بازی‌های قوی و بی نظیری را در طول سالیان مختلف به خودش دیده است، از سری War Craft گرفته تا Star Craft و Age Of Empires و … . پس مطمئنا وقتی شما می‌خواهید وارد این ژانر شوید و بازی جدیدی را معرفی کنید، درک چند نکته الزامی است، یک اینکه توقعات بصورت خودکار در این ژانر بالاست و بازی‌های بی نظیر و بی رقیبی در طول تاریخ در این ژانر وجود داشته و مورد دوم هم اینکه شما نیاز به یک خلاقیت و به قولی «چیز جدید» دارید تا توانایی رقابت با آن‌ها را داشته باشید. اثر ساخته شده توسط استدیو Numantian Games یعنی بازی They Are Billions با توجه به بودجه و مقیاس کار، قصد رقابت با هیچ عنوان بزرگی را نداشته و تمام تلاش تیم کوچک سازنده آن ساخت اثری سرگرم کننده و جذاب در این ژانر خلوت بوده، اما آیا این بازی توانسته با وجود تمامی این نکات عنوانی موفق باشد؟

They Are Billions حدود یک سال پیش بصورت Early Access بر روی فروشگاه استیم در دسترس همگان قرار گرفت و تیم پشت آن قول دادند که تا زمان عرضه نسخه اصلی بصورت کامل بر روی آن کار کنند. در زمان نسخه اولیه بازی خبری از بخش Campaign یا داستانی نبود و تنها یک مود بقا برای آن وجود داشت که شما باید خودتان و کلونی‌اتان را تا هرچه تعداد روزهای ممکن سرپا نگه می‌داشتید. هسته گیم پلی بازی ترکیبی از بازی‌های دفاع از قلعه و همچنین، ساخت و ساز و پایگاه سازی به همراه الهام گیری‌های زیاد چه از لحاظ گیم‌پلی و کنترل و چه از لحاظ طراحی منوها و تعامل شما با بازی، از سری‌های بزرگ این ژانر بود. اما شاید جالب‌ترین نکته بازی و نقطه تفاوت آن با دیگر بازی‌های ژانر وجود دشمن‌های زامبی مانند آن بود، شاید حرف عجیبی بنظر برسد آن هم در سال 2019 و بعد از استفاده بی رویه از زامبی‌ها در تمامی صنایع سرگرمی اما ترکیب آن‌ها با گیم‌پلی کلاسیک بازی‌های RTS نتیجه مثبتی به ارمغان آورده است.

بالاخره پس از عرضه نسخه کامل بازی، ما هم توانستیم به سراغ آن برویم اما با تفاوتی بزرگ که تجربه آن بر روی کنسول‌ها بود. از همین ابتدا لازم است بگویم که تجربه بازی و گیم‌پلی سرعتی آن با دسته‌های کنسول یک فاجعه به تمام معنا است و البته ایرادی هم از تیم سازنده نیست و بیشتر ایراد به تصمیم گیری آن‌ها بخاطر فروش چند نسخه‌ای و کم در بازار کنسول‌هاست. مخاطبان ژانر RTS بر روی کنسول‌ها زیاد نیستند و آن هم دلیل واضحی دارد که حتی بزرگترین و قدیمی‌ترین استدیو‌های بازیسازی نیز نتوانسته‌اند این مشکل را حل کنند، مشکل هم این است که این سبک از بازی‌ها برای کنسول‌ها و با در نظر گرفتن محدودیت‌های کنترل آن‌ها طراحی نشده‌اند. حداقل می‌توان گفت که عرضه یک بازی کلاسیک با حفظ تمامی شاخصه‌ها و عناصر مخصوص این سبک بر روی کنسول‌ها تجربه‌ای سخت و مشقت‌بار است. پس اگر شما قصد تجربه این بازی بر روی کنسول‌ها را دارید وقت با ارزش خودتان را هدر ندهید و اگر واقعا مشتاق بازی کردن They Are Billions هستید ترجیحا بر روی رایانه‌های شخصی آن را امتحان کنید. Numantian Games نیز بنظر نمی‌رسد تلاشی کرده باشد تا تجربه آن را کمی بر روی دسته‌ها بهبود ببخشد و حتی منو اولیه بازی و جابجا شدن در آن هم مختص رایانه‌های شخصی طراحی شده و آموزش‌های بازی نیز کاملا برای موس و کیبورد تدارک دیده شده است!

اما با تمامی تفاسیر بالا اگر به میزان زیاد تحمل و صبر و حوصله‌ خود را بالا ببرید و با دسته و کنترل آن کنار بیایید، در باطن با اثری بسیار خوب، حتی با وجود استفاده از عنصر کلیشه‌ای زامبی، مواجه خواهید شد. در بخش داستانی در واقع داستانی وجود ندارد و کل تفاوت آن با مود اولیه بازی در نسخه پیش از عرضه رسمی یعنی بقا، فقط در این است که به شما تجربه‌ای خط کشی شده و راحت‌تر ارائه می‌دهد و مپ‌های بازی دیگر بصورت شانسی نیستند و خودتان از همان ابتدا می‌توانید مپ مورد نظر را انتخاب کنید. تنها چیزی که بازی را بالا می‌برد و نمی‌گذارد به یک سقوط کامل تبدیل شود، همان زامبی‌ها هستند که مکانیزم طراحی شده برای آن‌ها بسیار جالب است و این نکته که در بازی خبری از ذخیره سازی و چک پوینت نیست جذابیت و چالش بیشتری به آن داده است.

چالش They Are Billions به این صورت است که شما در همان ابتدای بخش داستانی می‌توانید به کمک دو عنصر درجه سختی را تعیین کنید، یکی تعداد روز‌های بازی است که هرچه کمتر باشند با چالش‌های کمتری مواجه می‌شوید (شاید جالب‌ترین نکته بازی قبل از عرضه نسخه اصلی آن همان مود بقا بود که شما توانایی تعیین تعداد روز‌های بازی را نداشتید و هرچه بیشتر در بازی می‌ماندید بازی سخت‌تر و چالش برانگیزتر می‌شد، موردی که دیگر خبری از آن در بخش داستانی نیست و با هسته اصلی و شاید هدف بازی نیز همخوانی ندارد) و مورد دوم هم انتخاب کوچک و بزرگ بودن قبیله‌ها و دسته‌های زامبی‌ها است. حال از همان ابتدا شما باید به مانند دیگر بازی‌های ژانر، شروع به ساخت و ساز و حفاظت از پایگاهتان بکنید و ورود یک زامبی می‌تواند تمامی نقشه‌هایتان را ویران کند. فکر کنید در روز پنجاهم هستید و ناگهان بخاطر یک غفلت، یک زامبی چموش وارد پایگاه‌تان می‌شود و تمامی افراد پایگاه و مردم را آلوده کرده و عملا کارتان را تمام می‌کند، حال باید برگردید و دوباره از نو شروع کنید چون خبری از ذخیره سازی و چک پوینت نیست.

گرافیک بازی حالتی کارتونی و سل شید مانند دارد که بسیار دلنشین و زیبا است اما اشتباه نکنید که با بازی کارتونی طرف هستیم چون به هیچ وجه They Are Billions فضای شاد و خندانی ندارد و در واقع بسیار مخوف و تاریک طراحی شده که با هسته اصلی گیم پلی آن و زامبی‌ها هماهنگی جالبی ایجاد کرده است. صداگذاری‌های بازی با هم توجه به بودجه‌ای که استدیوی سازنده در اختیار داشته، بسیار خوب و قابل قبول است.

They Are Billions به جز زامبی‌هایش، چیز متفاوتی نسبت به بازی‌های بزرگ این ژانر ندارد اما با این وجود چیزی نیز از آن‌ها کم ندارد و شاید بتوان گفت در بعضی نقاط کاملا هم شبیه آن‌ها است. چیزی که قطعا می‌توان درباره آن گفت این است که این بازی به هیچ وجه متناسب با ویژگی‌های کنسول‌ و کنترلرهایش طراحی نشده و بهتر است که بر روی خانه اصلی آن یعنی رایانه‌های شخصی تجربه شود.