بررسی بازی The Darkness II

شماره اول Darkness چند سال پیش مهمان کنسول های خانگی بود، داستان زیبای بازی در کنار جو وحشتناک و سیاهی بیش از حد آن موجب شد تا این بازی علی رغم مشکلاتی که داشت، طرفداران خاص خود را بدست بیاورد. مدتی پیش ساخت شماره دوم بازی تایید شد و مشخص گردید که دیگر Starbreez دوست داشتنی بر روی بازی کار نمی کند و وظیفه ساخت بازی بر عهده شرکت Digital Extremes قرار گرفته است. همان نمایش های اولیه بازی کافی بود تا طرفداران سرسخت بازی انتقادهای زیادی روانه شماره دوم کنند، زیرا جو بازی کوچک ترین ارتباطی به نسخه اول نداشت و بیشتر به شوترهای مدرن که بازار را قبضه کرده اند شبیه بود. حال که بازی عرضه شده می توان گفت که با یک بازی خوب ولی تقریبا متفاوت با شماره اول روبرو هستیم.

داستان بازی دو سال پس از حوادث قسمت اول رخ می دهد. Jackie Estacado هنوز خاطرات نامزدش Jenny را فراموش نکرده و صحنه مرگ وی همواره او را آزرده خاطر می سازد. حال جکی به ریاست یک گروه مافیایی قدرتمند رسیده و به کمک افراد وفادارش شهر را تحت کنترل خود گرفته است، ولی گروه وی تنها گروه قدرتمند شهر نیست. بسیاری از رقبای جکی به دنبال از بین بردن او هستند و در ابتدای بازی شاهدیم که گروه Brotherhood سعی در نابودی وی دارند، البته تنها هدف این گروه جکی نبوده بلکه آن ها به دنبال هدف بالاتری هستند، Darkness! داستان بازی با وجود اینکه به پیچیدگی و سیاهی قسمت اول نیست ولی نسبتا زیبا روایت شده و شخصیت های قدیمی در کنار شخصیت های جدیدی همچون Victor به خوبی در کنار هم قرار گرفته و یک داستان جالب را روایت می کنند، دانستن گذشته جکی و اینکه چرا ویکتور به دنبال Darkness است تا آخرین لحظه برای شما رضایت بخش خواهد بود. شخصیت پردازی کاراکترها و دیالوگ های رد و بدل شده بین جکی و ویکتور از نقاط قوت داستان بازی به حساب می آید، به علاوه صحنه هایی که جکی به یاد Jenny می افتد تاثیرگذار ساخته شده و رابطه بین این دو در طول بازی به زیبایی بیان می شود.

اولین نکته ای که در حین ورود به بازی تجربه می کنید این است که طراحی بصری بازی کاملا با نسخه اول متفاوت بوده و به سبک Cell Shade ساخته شده، که باعث می شود بازی حالتی کامیک گونه به خود بگیرد. با دیدن این طراحی جدید و پس از سپری کردن اولین مرحله، به این نتیجه می رسید که بازی بیشتر به سمت اکشن نفس گیر و مبارزات سریع متمایل شده است. همانند نسخه اول تمرکز بازی بر روی ترکیبی از قدرت های تاریکی و مبارزه با سلاح های گرم است. خوشبختانه مشکل اصلی شماره اول یعنی کنترل ضعیف نشانه گیری، به طور کامل برطرف شده و مبارزات بازی به شکل استاندارد در آمده است. بازوهای تاریکی کماکان جز ثابت بازی بوده و این بار با خشونت بیشتری شما را در شکار دشمنان یاری می کنند! شما به کمک بازوی سمت راست به دشمنان ضربه زده و با بازوی چپ دشمنان را گرفته و یا اجسام موجود در محیط را به سمت آن ها پرتاب می کنید. پیشرفت بازی در بخش مبارزات خوب بوده و خصوصا به کمک درخت ارتقا، هر چه در بازی پیش رویم با امکانات جدیدتری روبرو می شویم که مبارزات را تا انتها جذاب و سرگرم کننده نگه می دارد. یکی از این پیشرفت ها Finisher های جالبی است که برای بازوهای تاریکی در نظر گرفته شده، این Finisher ها بسیار خشن و خونین بوده و علاوه بر جذابیت ظاهری، در روند مبارزات نیز تاثیر به سزایی دارند. به طور مثال یکی از Finisher ها موجب افزوده شدن مهمات به اسلحه شما شده و یا دیگری یک سپر محافظ برایتان به وجود می آورد. دیگر نکته جدید بازی امکان گرفتن اجسام و پرتاب آن ها به سوی دشمنان است، شما می توانید بسیاری از آیتم های موجود در محیط را به کمک بازوهای تاریکی گرفته و آن را به سوی دشمن نگون بخت پرتاب کرده و شاهد تکه تکه شدن وی باشید! این آیتم ها تنوع زیادی داشته و از درب ماشین ها گرفته تا انواع وسایل کشنده مانند پره های توربین، میله های نوک تیز و تعدادی وسیله دیگر را شامل می شوند. تنوع سلاح های گرم زیاد بوده و جکی مانند یک کماندوی حرفه ای دشمنان را یک به یک از پا در می آورد! خشونت بازی بالا است و در طول بازی به وفور شاهد قطع شدن اعضای بدن دشمنان هستیم، البته با توجه به سبک گرافیکی خاص بازی این خشونت آن چنان که تصور می کنید تاثیرگذار نیست!

تنوع دشمنان بازی بهتر از نسخه قبل بوده و انواع دشمنان متفاوت با توانایی ها و سلاح های متنوع را در پیش رو خواهید دید. برخی از دشمنان بازی با آگاهی از نقطه ضعف Darkness به وسیله سلاحی مخصوص که نور شدیدی را می تاباند به شما حمله می کنند. Darkness در حین مواجه با نور قدرت های خود را از دست می دهد و شما توانایی استفاده از قابلیت های وی را ندارید، در این موارد باید ابتدا این دشمنان را از پای در آورده و سپس به سراغ دیگران بروید. تنوع دشمنان به همین جا ختم نشده و برای مثال برخی دشمنان به وسیله شلاقی مخصوص، اسلحه شما را از دستتان بیرون می آورند، حتی برخی از آن ها با وسیله جالبی به مصاف شما می آیند، نارنجک نورزا! این تفاوت بین دشمنان موجب می شود که شما برای کشتن هر دشمن برنامه و روش خاصی داشته باشید و همین امر عمق بالایی به مبارزات بازی می دهد. علاوه بر این جدال با اندک Boss Fight های بازی طراحی مناسبی داشته و تنوع خوبی به گیم پلی می دهند. بخش مبارزات بازی به صورت کلی سرگرم کننده، جذاب و سریع طراحی شده و مسلما هر بازیکن با هر سلیقه ای را مجذوب خود خواهد کرد، البته مشکل بزرگی که وجود دارد این است که سیستم مبارزات بازی راهی متفاوت با آنچه در شماره اول بود، در پیش گرفته. در نسخه نخست قدرت های تاریکی به مرور زیاد می شد به طوریکه در انتهای بازی جکی به یک موجود ماورالطبیعه با قدرت های بیش از حد، شباهت داشت. در این شماره هر چه به انتهای بازی نزدیک می شویم، نوع چینش دشمنان و طراحی مراحل به گونه صورت گرفته که شما مجبور به استفاده بیشتر از سلاح های گرم خواهید شد و قدرت های تاریکی در حاشیه قرار خواهند گرفت. این وضعیت به گونه ای است که در انتهای بازی دیگر جکی شباهتی به یک موجود فراطبیعی قدرتمند ندارد و بیشتر یادآورد کاپیتان پرایس معروف خواهد بود!

آزاردهنده ترین نکته ای که در مورد Darkness II وجود دارد این است که این بازی حتی برای یک ثانیه هم نتوانسته فضاپردازی و جو خاص شماره اول را تکرار کند. در بازی اول با یک دنیای ماتم زده، تاریک، سیاه و وهم آلود روبرو بودیم که در مراحل جنگ جهانی سیاهی را به نقطه اوج خود رسانده و مخاطب را به شدت تحت تاثیر قرار می داد. صحنه دریده شدن قلب دشمن بوسیله بازوهای تاریکی به حدی خشن و طبیعی بود که تا مدت ها بر روی ذهن بازیکن اثر می گذاشت. در این شماره دنیای بازی به هیچ وجه فضاپردازی قسمت اول را نداشته و محیط ها با وجود تاریک بودن، به دلیل استفاده از رنگ های تند و نوع طراحی مراحل بیشتر شبیه به شوترهای عادی بوده و هیچ تشابهی با قسمت اول ندارند. کاملا مشخص است که ناشر و سازنده سعی در جذاب مخاطب جدید داشته و به همین دلیل بازی را عام پسندانه تر ساخته اند. دیگر نکته ای که نسبت به شماره اول یک پسرفت بزرگ محسوب می شود خطی شدن مراحل بازی است. شماره اول یک دنیای نیمه باز را به تصویر می کشید که در آن نسبتا آزاد بودید تا برخی مراحل فرعی را در حین ماموریت های اصلی انجام دهید، یا برای انجام یک ماموریت اصلی با چندین نفر صحبت کرده و به مکان های مختلفی بروید. در این شماره دیگر از ایستگاه های مترو و محیط های نسبتا بزرگ قسمت اول خبری نیست و شما ماموریت ها را همانند اکثر شوترهای اول شخص در یک مسیر از پیش تعیین شده انجام خواهید داد. حتی از شبکه های تلویزیونی بعضا جالب قسمت قبل نیز در این شماره خبری نیست! این عوامل باعث گشته اند تا بازی از نظر فضا پردازی و نوع خاص گیم پلی فاصله زیادی با شماره اول داشته باشد و این برای طرفداران قسمت اول چندان خوشایند نیست.

همان گونه که ذکر شد، یکی از بخش های افزوده شده به بازی ارتقا مهارت های جکی است. شما با کشتن دشمنان و انجام برخی کارهای دیگر مانند خوردن قلب کشته شده ها، Dark Essence کسب می کنیدکه به وسیله آن می توانید قدرت های جکی را افزایش دهید. درخت ارتقا بازی بسیار کامل بوده و شامل انواع قدرت های جدید برای بازوهای تاریکی و همچنین سلاح های گرم است. مثلا شما می توانید به کمک یکی از این ارتقاها نیروی تاریکی را با اسلحه گرم ترکیب کرده و برای چند ثانیه شلیک های فوق العاده قدرتمند و کشنده را تجربه کنید. نکته جالبی که در مورد Dark Essence وجود دارد این است که کشتن دشمنان به شکل خلاقانه امتیاز بیشتری برای شما به ارمغان می آورد، برای مثال اگر یک دشمن را به وسیله یکی از آیتم های موجود در محیط بکشید، امتیاز بیشتری به شما تعلق می گیرد و یا هدشات کردن دشمنان دو برابر امتیاز در پی خواهد داشت. اگر از طرفداران BulletStorm باشید مسلما از این سیستم لذت دو چندانی خواهید برد!

Darkling های شماره اول را به یاد دارید؟ در این شماره آن ها یا بهتر است بگوییم آن دوباره بازگشته! این بار شما توانایی احضار Darkling را ندارید، در عوض یک Darkling نسبتا بامزه در اکثر مراحل شما را همراهی می کند و با صحبت ها و حرکات جالبش، و در عین حال همکاری با شما در کشتن دشمنان به یک همراه خوب برای جکی تبدیل می شود. او در طول بازی جکی را Monkey صدا زده و بعد از کشته شدن دشمنان بر روی جنازه آن ها حرکات ناشایست انجام می دهد! حتی در چند مرحله کوتاه شما کنترل Darkling را بر عهده می گیرید که این مراحل بیشتر بر روی مخفی کاری تمرکز داشته و از این نظر با مراحل جکی متفاوت هستند.,

بازی بسیار سریع تمام می شود، بخش تک نفره بازی در عرض کمتر از 5 ساعت به پایان می رسد که واقعا کوتاه به نظر می آید. البته تیم سازنده بخشی تحت عنوان Vendettas در بازی گنجانده که در آن باید تعدادی ماموریت که از نظر داستانی هم زمان با داستان اصلی روایت می شوند، را به پایان برسانید. نکته جالب در مورد این قسمت توانایی انجام بازی به صورت Co-op چهار نفره در بخش آنلاین است، البته شما به تنهایی نیز می توانید این بخش را انجام دهید. چهار شخصیت در این قسمت وجود دارند که از نظر عملکرد با هم تفاوت داشته و هر یک از قابلیت های مخصوصی بهره می گیرند. تفاوت این شخصیت ها با جکی در این است که آن ها از قدرت های تاریکی برخوردار نیستند ولی هر کدام سلاح مخصوصی دارند، به طور مثال یکی از شخصیت ها علاوه بر اسلحه گرم از شمشیر برای نابودی دشمنان بهره می گیرد، یا دیگری با یک عصای عجیب دشمنان را به هوا فرستاده و سپس به رگبار می بندد! در این بخش از بازی نیز توانایی ارتقا مهارت های شخصیت ها را دارید و هر شخصیت درخت مهارت مخصوص به خود را دارد، انجام مراحل این بخش می تواند چند ساعت بیشتر شما را سرگرم کند.

گرافیک بازی حقیقتا زیباست! طراحی Cell Shade بازی با اینکه نتوانسته سیاهی دنیای بازی را به خوبی منتقل کند ولی از دید بصری یک تجربه منحصر به فرد را ارائه می دهد. برخلاف نسخه قبل که رنگ غالب محیط سیاه و خاکستری بود، در این شماره بیشتر از رنگ های تند استفاده شده که کاملا با روند شماره نخست تفاوت دارد. صداگذاری بازی همانند قسمت قبل دارای کیفیت بالایی است، Mike Patton دوباره در نقش Darkness ظاهر شده و با لحن عجیب خود جذابیت بیشتری به این شخصیت مخوف می دهد! البته این بار تعداد دیالوگ های Darkness کمتر از قبل بوده و به نظر می آید مقداری از ابهت وی کاسته شده است. صداگذار جکی تغییر یافته ولی گوینده جدید به خوبی توانسته جای وی را پر کند. موسیقی بازی کماکان شنیدنی بوده و با توجه به سرعت بالای مبارزات، ریتم تندتری به خود گرفته، ولی باید گفت موسیقی بازی قابل مقایسه با شماره اول نیست.

Darkness II به صورت کلی بازی خوبی است، مبارزات مهیج در کنار قدرت های تاریکی یک اکشن سریع و بی وقفه را ارائه می دهد. مشکل اصلی بازی دور شدن از ریشه های نسخه اصلی و پسرفت در برخی از بخش های بازی است. این عنوان شاید نتواند طرفداران نسخه قبلی را به طور کامل راضی کند ولی مسلما برای کسانی که اولین بار است با این بازی آشنا می شوند، جذاب خواهد بود.