در میان کارهای سینمایی و آثار نویسندگان مشهور به کرات می توان شاهد آثاری بود که عناصری چون جبر گرایی، شیدایی مذهبی، بیماری های روانی و سوء استفاده از کودکان را دستمایه ی خلق آثار خود قرار داده اند، طبعا وجود چنین المان های سنگین و البته غامضی در هر اثر نتایج خاص خود نظیر پیچیدگی محتوا و سیر روایی و یا خشونت را به همراه خواهند داشت، اما در این میان یک بازی دو بعدی با ظاهری ساده و البته عمقی بی منتها با همه ی آنچه قبلا تجربه کرده اید متفاوت است، The Binding of Isaac شبیه هیچ کدام نیست!
در سال 2009 و در میان انبوه عناوین مستقلی که تحت ویندوز ساخته و منتشر می شوند بازی عجیبی ظهور کرد Meat Boy ساخته ی Edmund McMillen با گیم پلی دقیق حرفه ای و البته دشوارش به سرعت به محبوبیت زیادی دست پیدا کرد تا آنجا که سران Microsoft و شبکه ی محبوبش XBLA موفق شدند نظر مساعد McMillen را برای ساخت یک بازی کامل تر از اثر خود جلب کنند،این چنین بود که Super Meat Boy تبدیل به یکی از بزرگترین شگفتی های 2010 شد و تحسین منتقدان را به همراه داشت McMillen با عرضه ی بازی بر روی Steam به نوعی به اولین حامیان اثرش نیز ادای دین کرد.
پس از شایعات متعدد پیرامون اثر بعدی McMillen وی در نهایت اعلام کرد بازهم در حال کار بر روی یک پروژه ی کوچک و مستقل است، تا اینجای کار خیلی عجیب به نظر نمی رسید اما معرفی اولیه ی The Binding of Isaac همه را به تعجب واداشت تم تاریک و عجیب بازی که کودکی را در محاصره ی انبوهی هیولا به نمایش می گذاشت از همان ابتدا باعث مطرح شدن بازی شد و سپس ماجراجویی جدید McMillen و همکار برنامه نویسش Florian Himsl در سیاه چاله هایی پر از مگس های خون آشام، هیولاهای غضروفی و چندش آور و البته زنی که بی صبرانه در انتظار تکه تکه کردن فرزندش است آغاز شد.
در اولین نگاه The Binding of Isaac (که زین پس به اختصار TBI نام برده می شود.) مانند بازی قبلی سازنده اش ساده و سر راست به نظر هیچ پیچدگی ظاهری اعم از منو یا اینترفیس پیچیده به چشم نمی خورد همه چیز واضح و در دست رس است، با شروع بازی و کات-سین ابتدایی مطئنا مثل من دهانتان از تعجب باز خواهد ماند، مادری مبنی بر یک توهم تصمیم به سلاخی کردن فرزند خود بنا بر دستور خدا میگیرد، پسرک هراسان متوجه این امر شده و به چاله ی عجیبی که برای اولین بار در اتاقش با آن مواجه می شود می خزد، اینجا تازه اول روزگار سیاه اوست سیاه چاله های هزار تویی مملو از چندش آورترین موجودات ممکن!
بدون شک مهم ترین جنبه و علت محبوبیت خارق العاده ی SMB در گیم پلی چالش بر انگیز و بی نهایت اعتیاد آور آن نهفته بود مراحل پلتفرمر حساب شده و بسیار دشواری که البته شاید صدها بار بدون دلزدگی برای گذر از آن ها تلاش می کردید.
TBI بر خلاف SMB یک عنوان پلتفرمر نیست بلکه می توان آن را در دسته ی آثار Rogue Like مشهوری چون Mystery Dungeon و حتی سری دیابلو قرار داد، هدف اصلی شما در این بازی مقاومت هر چه بیشتر و البته تلاش و گشت و گذارهای ببی پایان برای کسب آیتم ها و ارتقاهای ارزشمند و نایاب است، روند گیم پلی TBI شبیه برخی آثار شوتر Dual Stick نظیر Geometry Wars است با این تفاوت که از سرعت سر سام آور آن بازی ها خبری نبوده و تلاش و دقت شما در فرار از دست دشمنان را می توان با Pac –Man نیز مقایسه کرد، نقطه ی اتکا و تمرکز اصلی بازی بر کسب غنیمت از اجساد دشمنان است در این بین تعدد و تنوع بی نظیر این آیتم ها تاثیر بسیار عمیقی بر گیم پلی بازی دارد، به طور مثال اصلی ترین سلاح Isaac در بازی اشک های چشمان اوست که به طرف دشمنان پرتاب می شود اما یافتن ارتقاهای مختلف برای آن باعث می شود تا شبیه عناوینی چون Contra این زرادخانه با سرعت و یا تعدد بیشتری شلیک کند و یا حتی به گلوله های شیرکاکائو تبدیل شود!
اصلی ترین عاملی که باعث می شود TBI را در دسته ی عناوین RogueLike دسته بندی کنیم بی رحمی شدید آن نسبت به شماست! ممکن است چندید ساعت به طور بی وقفه در سیاه چاله های متعدد به نبرد پرداخته باشید، هم اکنون با کسب ارتقاهای متعدد بسیار قدرتمند شده اید و انتظار غول پایانی بازی که بسیار برایتان آشناست را می کشید! اما خبری از او نمی شود و ناگهان با هجوم دسته ای عظیم از مگس ها کشته می شوید، این یعنی همه چیز از اول، دوباره بازی را شروع می کنید و از شانس بدتان در اولین در با یک غول بدریخت وحشتناک روبرو می شوید و دوباره می میرید و دوباره بازی را از ابتدا شروع می کنید،این روند شاید در ابتدا عجیب و ناکارآمد به نظر برسد اما بزرگترین نقطه ی قوت و مهمترین خصیصه ی شاهکار McMillen است ، شما صدها بار خواهید مرد و صدهابار مجددا تلاش خواهید کرد و در این تجربه های مکرر هیچ چیز تکراری نیست، بله هیچ چیز! سیستم چیدمان تصادفی مراحل،دشمنان ، Boss ها و آیتم ها آنقدر بی نقص عمل می کند که احساس می کنید TBI به اندازه ی صبر و حوصله ی شما مرحله دارد و تا وقتی دست از بازی کردن بر ندارید با موقعیت های جدید مواجه خواهید شد، به این موارد آزاد شدن کارکترهای جدید را نیز در پی کشتن یک باس به خصوص یا کسب یک آیتم خاص اضافه کنید امری که به تنهایی می تواند ساعت ها میخکوب شدن شما پای مانیتور را برای بازی کردن با این شخصیت های جدید نیز تضمین کند.
از لحاظ بصری The Binding of Issac گرچه یک عنوان سطح بالای تکنیکی نیست و حجم بسیار ناچیزی هم دارد ( حدود 70 مگابایت) اما هر آنچه برای القای جو و اتمسفر بازی به شما نیاز است را طراحی بی نظیر هنری بازی که نقطه ی عطف آن در طراحی دشمنان نمایان است در کنار موسیقی مختصر و البته کاملا به جا و تاثیر گذار آن تامین می کنند.
The Binding of Isaac معجون عجیبی است از خنده، اشک، نفرت، خشونت و عقاید وحشیانه معجونی که به طرز عجیبی لذت بخش است! مطمئن باشید هیچگاه کشته شدن های مکرر و بارگذاری های مجدد بی انتها در کنار تومورهای فاسد شده ی چندش آوری که قصد جانتان را دارند این چنین جذاب و اعتیاد آور نبوده است، توصیه ی من به شما این است که به هیچ وجه این شاهکار بازیساز خلاقی چون Edmund McMillen را از دست ندهید و منتظر ادامه ی داستان Isaac در پایان سال 2012 و عنوان The Binding of Isaac: The Wrath of the Lamb باشید.
مجموع امتیاز - 8
8
امتیاز بازی‌سنتر
نقاط قوت: زنده کردن عناصر Rogue Like گیم پلی سر راست و بسیار اعتیاد آور نحوه ی ایجاد مراحل و آیتم های تصادفی بی نقص غول آخر های عالینقاط ضعف: شاید کیفیت بصری نه چندان بالای بازی البته شاید!
