نقد و بررسی State of Mind

شرکت «Daedalic» که به خاطر بازی‌های اشاره کلیکش معروف بوده با «State of Mind» خطر بزرگی را انجام داده و به دنیای بازی‌های ادونچر سه بعدی پا گذاشته تا روایت جدید در سبک علمی-تخیلی ارائه دهد. همان طور که در پیش نمایش بازی هم نوشته بودم، ایده‌ی اصلی State of Mind درباره‌ی موضوع «Trans-Humanism» است. ایده‌ای که چند سالی است در مدیوم‌های مختلف هنری به کرات به آن پرداخت می‌شود و موضوع جذابی مخصوصا برای عاشقان سبک علمی-تخیلی است. اینکه بتوان ناخودآگاه شخصی را بارگزاری کرد، منتقل و در جای دیگر، در زمان دیگری توسط شخص به کل متفاوت، مورد استفاده قرار داد، به خودی خود موضوع جذاب و بکری است. اوایل امسال سریال «Altered Carbon» که خود اقتباسی از کتابی به همین نام بود با موضوعی مشابه از شبکه «نتفلیکس» پخش شد و مورد استقبال نسبی عموم هم قرار گرفت. حالا اکنون بار دیگر در قالب یک بازی ویدئویی به این موضوع پرداخته شده است. آیا State Of Mind توانسته است عنوانی در خور موضوع جذابش ارایه دهد و مخاطب ژانر علمی-تخیلی را راضی کند یا خیر؟ با نقد این بازی همراه شوید.

داستان بازی از جایی شروع می‌شود که شخصیت اصلی بازی یعنی «ریچارد نولان»، از خواب بیدار می‌شود و می‌بیند که در درمانگاهی در برلین سال 2048 بستری شده است. با پرس و جو از دکتر معالجش متوجه می‌شود که هنگامی که با خانواده اش سوار تاکسی بوده دچار تصادف شده و بر اثر تصادف بیهوش شده است. بعد از به دست آوردن هوشیاری‌اش به خانه می‌رود ولی اثری از همسر و پسرش نیست جز رباتی که مامور شده تا از او به خواسته زنش، مراقبت کند. بعد از آشنا شدن با زوایای زندگی ریچارد از جمله اینکه خبرنگار روزنامه‌ی «The Voice» است و رابطه ای خارج از ازدواج نیز دارد، با شخصیت دیگری به نام «آدام نیومن» آشنا می‌شویم. وی برخلاف ریچارد، در شهری که به آن «City 5» می‌گویند و شهری است آفتابی و گرم، به همراه پسر و همسرش زندگی می‌کند. کم کم با جلو رفتن داستان بازی راز های زیادی بر ملا می‌شود و سرنوشت هر کدام از شخصیت ها کم و بیش مشخص می‌شود.

نقد و بررسی بازی State of Mind بر اساس نسخه ارسالی سازنده برای وبسایت بازیسنتر نوشته شده است.