بررسی بازی Spider-Man: Shattered Dimensions

Spider-Man یکی از شخصیت های محبوب دنیای Comic می باشد و تاکنون بازی های زیادی بر مبنای آن ساخته شده است. سال هاست که طرفداران این شخصیت شاهد بازی های بی کیفیت و ضعیف از این سری می باشند و می توان گفت بعد از عرضه Spider-Man 2 تاکنون عنوان خوبی از این سری ساخته نشده است. Activision طی سنت جدید خود مبنی بر عرضه سالیانه بازی های محبوب خود، امسال نیز شماره دیگری از این بازی را عرضه کرده است و این بار کار ساخت بازی بر عهده استودیوی Beenox قرار دارد. تصورات اولیه حاکی از این بود که بار دیگر با یک بازی ضعیف روبرو هستیم ولی ایده وجود چهار دنیای متفاوت و تغییر سبک Open World بازی، باعث شد تا طرفداران اسپایدرمن منتظر نتیجه کار Beenox بمانند و اکنون می توان گفت که این استودیو طرفدارن بازی را نا امید نکرده است.

داستان بازی از جایی آغاز می شود که شعبده بازی به نام Mysterio قصد دزدیدن یک کتیبه باستانی از یکی از موزه های شهر را دارد و اسپایدرمن مزاحم کار او شده و باعث شکسته شدن کتیبه می گردد و قطعات کتیبه در بعد های مختلف زمان گم می شود. اینجاست که Madame Web به عنوان راهنمای اسپایدرمن وارد عمل شده و او باید برای پیدا کردن قطعات کتیبه در دنیای حال، گذشته و آینده به مبارزه با دشمنان معروف خود برود. هر دنیا اسپایدرمن مخصوص به خود را دارد، دنیا های بازی شامل دنیای Amazing که در آن اسپایدرمن قرمز قهرمان آن است، دنیای گذشته یا Noir، دنیای آینده که در سال 2099 قرار دارد و در نهایت دنیای Ultimate که مربوط به اسپایدرمن سیاه می باشد. داستان بازی به شدت ساده و سر راست کار شده و هیچ گونه نکته گنگ و پیچش داستانی ندارد. داستان کاملا قابل پیش بینی بوده و به راحتی می توان پایان بازی را حدس زد. البته در طول بازی دیالوگ های جالب و خنده دار اسپایدرمن به کمک داستان آمده و مانع سقوط کامل آن می شود. اسپایدرمن هنگام مواجه با دشمنان از حس شوخ طبعی خود نهایت استفاده را برده و با انواع روش های مختلف به مسخره کردن آن ها می پردازد. این دیالوگ ها به شدت جالب هستند و نقطه اوج آن در مرحله Deadpool و هنگام مبارزه با وی رخ می دهد. البته در برخی قسمت ها این شوخی ها از حد خود خارج شده و به شدت بی نمک می شوند. در طول بازی شما با دشمنان کلاسیک اسپایدرمن نظیر Doctor Octopus, Electro, Hammerhead, Sandman, Scorpion و تعداد دیگری از دشمنان شناخته شده او روبرو خواهید شد که جمع شدن این تعداد از دشمنان در طول یک بازی در نوع خود بسیار جالب است. در کل داستان بازی می توانست بسیار بهتر از این نوشته شود و تیم سازنده در خلق یک داستان خوب ناموفق بوده است.,,همانگونه که اشاره شد بازی در چهار دنیای مختلف دنبال می شود، طراحی مراحل و نوع گیم پلی در این چهار دنیا با یکدیگر تفاوت های زیادی دارد. بیشتر تمرکز بازی بر روی مبارزات تن به تن می باشد، البته بخشی از زمان بازی در دنیای Amazing بر پایه عناصر Platforming و اکثر زمان بازی در دنیای Noir مبتنی بر مخفی کاری است که تنوع خوبی به بازی می دهند. مبارزات بازی به خوبی طراحی شده اند و شما می توانید از چند ضرب های مختلفی برای از بین بردن دشمنان استفاده کنید. هر اسپایدرمن سیستم مبارزه مخصوص به خود را دارد، به طور مثال اسپایدرمن سیاه از ضربات سریع و پشت سر هم استفاده می کند، در حالیکه اسپایدرمن قرمز بیشتر از ضربات قدرتی بهره می گیرد. چند ضرب های بازی بسیار متنوع بوده و ضربه زدن پیاپی به دشمنان بسیار لذت بخش می باشد، این بخش از بازی اگر چه عمق دیگر عناوین این سبک را ندارد ولی در نوع خود جالب و سرگرم کننده طراحی شده است، همچنین اشیا مختلفی در محیط بازی وجود دارند که می توانید از آنها جهت ضربه زدن به دشمنان استفاده کنید. مهم ترین مشکل بخش مبارزات تکراری شدن آن است، در طی هر مرحله باید بدون وقفه با دشمنان زیادی روبرو شوید و به سرعت با آن ها مبارزه کنید که به تدریج موجب خستگی بازیباز خواهد شد.

در طول بازی شما قادر خواهید بود توانایی های اسپایدرمن را ارتقا دهید. بخش ارتقا بازی بسیار وسیع بوده و موارد زیادی همچون افزایش درجه سلامتی و قدرت، انواع چند ضرب ها، لباس مختلف و موارد دیگر را شامل می شود. با انجام Challenge های مختلفی که در بازی وجود دارد شما قادر خواهید بود به ارتقاهای جدید دست پیدا کنید. در هر مرحله 15 Challenge وجود دارد که برخی از آن ها بسیار جالب هستند. دشمنان بازی انواع متفاوتی دارند که هر چه به انتهای بازی نزدیک می شویم دشمنان قویتری در برابر شما قرار خواهند گرفت. البته هوش مصنوعی دشمنان چندان خوب طراحی نشده است و فقط تلاش می کنند تا خود را به نزدیکی اسپایدرمن رسانده و به او ضربه بزنند، دشمنان سلاح به دست نیز در یک نقطه ایستاده و به سمت شما شلیک می کنند. یکی دیگر از مشکلات بازی تکراری شدن روند بازی است، در هر مرحله شما باید یک سری کارهای تکراری مانند نجات جان انسان ها را چندیدن بار تکرار کنید که باعث سر رفتن حوصله شما می شود و به مرور از جذابیت بازی می کاهد.

برخلاف سایر بازیهای این سری که به صورت Open World بودند و شما قادر به حرکت آزادانه در آن ها بودید، در این نسخه اکثر محیط ها بسته بوده و روند گیم پلی در آنها خطی است. البته این خطی بودن مراحل نه تنها نکته منفی به حساب نمی آید بلکه باعث بهتر شدن روند بازی شده است. کنترل بازی بسیار نرم و روان می باشد و پرش های بلند اسپایدرمن به راحتی انجام می گیرد، حرکت در محیط های بازی به خوبی انجام می پذیرد و به سرعت می توان از مکانی به مکانی دیگر حرکت کرد. یکی از مشکلات بازی دوربین آن می باشد که در اکثر موارد زاویه خوبی را ارائه می دهد و با کمک آنالوگ سمت راست می توان آن را کنترل کرد ولی در برخی موارد مانند مکان های سربسته و نیز در بخش هایی که امکان کنترل دوربین وجود ندارد به خوبی عمل نمی کند. همچنین در بخش هایی از بازی که باید به سرعت حرکت کرده و از اتفاق پیش رو فرار کنید حرکت های عجیب دوربین موجب سردرگمی شما خواهد شد. بخش هایی از بازی که بوسیله اسپایدرمن قرمز انجام می پذیرد بیشتر بر مبنای حرکات Platforming و پرشهای پی در پی می باشد که با وجود ساده بودن این حرکات از تنوع خوبی برخوردار هستند، البته سازنده می توانست با قراردادن تعدادی معما و پازل به جذابیت و عمیق تر شدن گیم پلی این بخش کمک کند و کمبود معما در این بخش کاملا حس می شود.

بخش هایی از بازی که در زمان گذشته اتفاق می افتد به صورت مخفی کاری انجام می پذیرد که از بخش های نسبتا جالب بازی هستند. علاوه بر طراحی هنری زیبای این بخش، سیستم مخفی کاری بازی تنوع خوبی به گیم پلی بازی می دهد. البته هوش مصنوعی ضعیف دشمنان در این قسمت باعث می شود بخشی از جذابیت این بخش کاسته شود، دشمنان به محض دیدن شما شروع به تیراندازی می کنند که کافی است با یک یا دو پرش از دید آن ها خارج شوید و به محض خارج شدن از زاویه دید دشمن، آن ها بلافاصله به محل قبلی خود برمی گردند و شما را کاملا به دست فراموشی خواهند سپرد! همچنین در صورت دیدن دوست در تار تنیده شده خود هیچگونه عکس العملی از خود نشان نمی دهند. طراحی مراحل این بخش به خوبی صورت گرفته است و نوع خاص گرافیک و موسیقی این بخش، آن را از سایر قسمت های بازی متمایز می سازد، خصوصا مرحله Goblin که با توجه به گرافیک هنری بی نظیر و نورپردازی زیبای آن و همچنین گیم پلی نسبتا متفاوت با سایر بخش های مخفی کاری این مرحله را به یکی از جذابترین مراحل بازی تبدیل کرده است.

بدون شک مبارزه با Boss های بازی جذابترین و بهترین قسمت بازی می باشد. در طی 13 مرحله بازی باید با سیزده Boss مختلف روبرو شوید که سیستم مبارزه هر کدام از آن ها کاملا متفاوت با دیگری است. هر یک از Boss های بازی دارای توانایی های منحصر به فردی می باشند و برای شکستن دادن هر کدام از آن ها به استراتژی متفاوتی نیاز دارید. برخلاف سایر بخش های بازی این قسمت از بازی دارای عمق و تنوع بسیار خوبی می باشد و از تکراری شدن روند بازی جلوگیری می کند. در اکثر مراحل بازی باید با هر Boss بیش از یک بار مبارزه کنید که هر یک از این مبارزه ها نیز با دیگری متفاوت است و از این لحاظ بازی هیچ گونه کمبودی ندارد. در بخش هایی از مبارزه با Boss ها، سیستم مبارزه به صورت اول شخص دنبال می شود که در این حالت باید به کمک آنالوگ های راست و چپ به صورت دشمن ضربه بزنید که این قسمت به جذاب تر شدن مبارزات کمک شایانی می نماید. در کل باید گفت که مبارزه با Boss ها به تنهایی موجب خارج شدن بازی از دام تکرار می شود و از دلایل اصلی تمایل بازیباز به ادامه بازی می باشد.گرافیک بازی نیز نسبت به نسخه های قبلی تغییر کرده و به سبک Cell Shade می باشد. البته از نظر تکنیکی گرافیک بازی حرف زیادی برای گفتن ندارد ولی از نظر هنری با یک بازی زیبا روبرو هستیم. با توجه به متفاوت بودن دنیا های بازی، هر دنیا از گرافیک منحصر به فردی بهره می برد. در دنیای Amazing بیشتر محیط های زنده و باز را شاهد هستیم، حال آن که دنیای Ultimate اغلب در محیط های سربسته و تاریک می گذرد. دنیای آینده نیز از رنگ های تند استفاده می کند و به سبک فیلم های Sci-Fi کار شده است. گرافیک دنیای Noir کاملا متفاوت بوده و بیشتر از دو رنگ سیاه و سفید تشکیل شده است و هنگامی که با نورهای موجود در محیط ترکیب می شود، لحظه های زیبایی را به وجود می آورد. از مشکلات گرافیکی بازی می توان به وجود باگ های فراوان و همین طور در هم رفتن اشیا اشاره کرد. در مجموع با توجه به تفاوت زیاد دنیا های بازی و طراحی زیبای مراحل مختلف، می توان گفت که بازی از گرافیک خوبی بهره می برد.

قسمت موسیقی بازی نسبتا خوب می باشد و از آهنگ های مناسبی در طول بازی استفاده شده است، البته تعداد آهنگ های بازی چندان زیاد نیست و به مرور زمان تکراری می شوند. صداگذاری شخصیت های بازی در سطح بالایی قرار دارد، خصوصا صدای هر چهار اسپایدرمن که هر یک شخصیت منحصر به فرد خود را دارند و با لحن مخصوص خود صحبت می کنند. این صداگذاری خوب باعث جذاب تر شدن دیالوگ های بازی، خصوصا دیالوگ های طنز و طعنه آلود آن می شود، همچنین صداگذاری زیبای Boss های بازی از نکات مثبت بخش صدا می باشد. افکت های صوتی موجود در محیط و صدای برخورد و انفجار قطعات مختلف نیز به خوبی انجام پذیرفته است. در کل بخش موسیقی در حد خوبی قرار دارد.

در نهایت باید گفت که Spider-Man: Shattered Dimensions فراتر از انتظارات ظاهر شده و به کمک یک گیم پلی خوب و Boss Fight های جذاب در کنار سبک گرافیکی خاص خود به یک بازی سرگرم کننده تبدیل شده است. وجود چهار اسپایدرمن متفاوت با قابلیت ها و دنیا های متفاوت از نکات قابل توجه بازی است. بدون شک Shattered Dimensions بهترین Spider-Man نسل حاضر است و اگر Beenox مشکلاتی نظیر داستان ضعیف و روند تکراری بازی را برطرف می کرد می توانست به یکی از بهترین بازی های سال جاری تبدیل شود.