بررسی بازی Scarlet Nexus

عرضه یک عنوان کاملا جدید در بازار تماما اشباع شده امروز صنعت گیم، ریسکی بس بزرگ است که بیشتر سازندگان و کمپانی‌ها ترجیح می‌دهند به جای قبول چنین خطری، به همان عناوین قدیمی خود بسنده کرده و پول بی خطر به جیب بزنند. کمپانی Bandai Namco با ساخت عنوان نقش آفرینی ژاپنی Scarlet Nexus ریسکی بزرگ را پذیرفت و با عرضه یک بازی کاملا جدید، شانس خود را به معرض آزمایش گذاشت، آیا بازی Scarlet Nexus موفق به جلب نظر طرفداران سبک نقش آفرینی ژاپنی و هک اند اسلش شده است یا این بار هم با یک بازی معمولی  نه چندان خوب طرف هستیم؟

با نگاه اول به بازی Scarlet Nexus، بدون شک اولین چیزی که به نظر گیمرها می‌رسد، یک بازی هک اند اسلش بی مغز و سریع است که نباید در آن انتظار داستان و سناریو را داشت، بزن، بکش و برو جلو اما چنین چیزی به هیچ عنوان صحیح نیست و سازندگان مانور گسترده‌ای رو شخصیت پردازی و داستان پردازی بازی داده‌اند. با این که در نگاه نخست به نظر می‌رسد یگانه هدف کاراکتر اصلی و هم تیمی های او، نابود کردن دشمنانی سرسخت به نام Others (دیگران) است که فقط از عهده مبارزانی برمی آید که قدرت‌های پنهانی و مافوق بشری در مغزشان پرورش یافته است اما مسیر داستان به سرعت تغییر یافته و ابعاد جدیدی به خود می گیرد.

داستان در آینده ای دور و در شهری روایت می‌شود که با الهام از توکیوی دهه 90 میلادی ساخته شده است. دولت برای مبارزه با “دیگران” که مغز انسان‌ها را می‌خورند، سازمانی امنیتی به نام OSF را تاسیس می‌کند که کاراکترهای اصلی بازی نیز عضوی از آن هستند، بخش داستانی از دید دو کاراکتر به نام‌های Kasane Randall و Yuito Sumeragi روایت می‌شود که هرکدام صاحب قدرت ها و مهارت‌های متفاوتی هستند. بازیکنان در شروع بخش داستانی باید یکی از این دو نفر را به عنوان کاراکتر اصلی خود انتخاب کرده و بازی را به پایان برسانند. داستان در حالی آغاز می‌شود که به نظر می‌رسد بسیار ساده و سرراست است و قرار نیست فراتر از سلاخی کردن موجودات آدمخوار برود اما تنها ساعتی پس از آغاز ، داستان ناگهان مسیری جدید به خود گرفته و بازیکنان را در دریایی از اسرار و توطئه‌های حکومتی و نظامی غرق می کند که نه تنها زندگی اعضای تیم، بلکه مردم جهان را نیز تهدید می کند. شخصیت پردازی بازی در سطح قابل قبولی قرار دارد و در حالی که برخی از آنان بسیار به یاد ماندنی و جذاب هستند اما در مقابل تعدادی دیگر بسیار معمولی و گاها اعصاب خرد کن هستند.

از نظر گیم پلی، بازی Scarlet Nexus علاوه بر نکات مثبت بسیاری که درون خود دارد، از سوی دیگر پتانسیل های زیادی هم دارد که مورد بهره برداری سازندگان قرار نگرفته است. نخست که به نکات مثبت بازی بیاندازیم، سرعت و مبارزات بسیار بالا است که جذابیت و هیجان آن را چند برابر کرده است. از سوی دیگر قابلیت SAS که با استفاده از آن می‌توان توانایی های منحصر بفرد اعضای تیم از جمله، دید در تاریکی، تلپورت در محیط، نامرئی شدن و … را استفاده نمود، تنوع بسیاری به مبارزات بازی بخشیده اند. بازیکنان تنها محدود به استفاده از مبارزات تن به تن و قابلیت های SAS نبوده و با استفاده از توانایی حرکت اجسام، می توانند اشیای اطراف محیط را به سوی دشمنان پرتاب کنند. این قابلیت محدود به پرتاب کردن ساده و کلیشه‌ای اجسام نیست، برخی از اجسام مانند مجسمه ها، قطارها، لودرها و… را به صورت سینمایی می توان بر سر دشمنان خرد کرده یا آن ها را زیر گرفت.

با این حال بخش مبارزات بازی با تمام نقاط مثبت، خالی از ایراد نیست که بزرگترین آن‌، نبود تنوع چندان در حرکات تن به تن است. به عنوان مثال در بازی مطرحی مانند Bayonetta، بازیکنان طی پیشروی در داستان مهارت‌های بسیار متنوعی برای تار و مار کردن دشمنان خود پیدا می‌کنند اما در بازی Scarlet Nexus خبری از این مهارت ها نیست و باز کردن شاخه‌های مختلف توانایی ها در درخت مهارت‌ها، تنها محدود به افزایش قدرت، پرش دوگانه و چند مهارت دیگر می شود. برهمین اساس کمبود تنوع در حرکات با شمشیر، بدون شک بزرگترین نقطه ضعف گیم پلی بازی است.

بخش ارتباط با هم تیمی ها الهامات زیادی از بازی Persona 5 گرفته و برای افزایش صمیمیت باید علاوه بر بیرون رفتن با آن‌ها، برایشان کادو نیز تهیه کنید که این عمل با جمع آوری برخی آیتم های مخصوص و تبادل آن‌ها با فروشگاه انجام می‌گیرد. برای کامل کردن صمیمیت با هر هم تیمی، باید درجه صمیمیت خود را به 6 برسانید، با ارتقا هر درجه، قدرت SAS هم تیمی افزایش پیدا کرده و برهمین اساس توانایی گیمرها در مبارزه با دشمنان بالاتر می‌رود.

بدون شک بزرگترین نقطه قوت بازی Scarlet Nexus روان بودن آن است که تمام مدت با نرخ فریم 60 روی PS5 اجرا می‌شود، این نرخ فریم ثابت بوده و در هنگام مبارزات شلوغ و سریع هم ذره‌ای دچار کاهش نمی‌شود برهمین اساس برخی ایرادات جزئی گیم پلی به مدد نرخ فریم ثابت 60، چندان به چشم نمی آیند.

بدون شک بزرگترین ایراد گیم پلی، دوربین و نحوه قفل کردن روی دشمنان است. بدین صورت که هنگامی که دوربین را روی یک دشمن قفل می‌کنید، مانند سری Dark Souls یا دیگر عناوین دارای این قابلیت، خبری از تمرکز دوربین روی دشمن نیست و بسیاری از مواقع گیمرها قادر به دیدن دشمن مورد نظر خود نیستند. دوربین قادر به تعقیب دشمن نیست و بازیکنان خود گاها باید دوربین را حرکت دهند. از سوی دیگر زمانی هم که روی دشمنان قفل می کنید و در حالی که انتظار دارید تمامی حملات تن به تن کاراکتر اصلی به سوی دشمن مورد نظر روانه شود، در کمال تعجب کاراکتر اصلی ضربات شمشیر خود را نثار هوا کرده و از کنار دشمن عبور می کند.

دیگر ایراد بزرگ بازی، بخش Inventory بسیار ساده و فاقد جذابیت آن است. تعویض تسلیحات و زره های تقویتی، به هیچ عنوان چشم نواز نیست و تعویض آن ها هیچ تاثیر محسوسی در گیم پلی یا حتی ظاهر بازی نمی گذارد. از سوی دیگر به دست آوردن پول در بازی بسیار سخت بوده و بازی هیچ اطلاعات جانبی ای درباره آیتم هایی که طی مبارزات بدست می آورید نمی دهد، هیچ مشخص نیست آیتمی که قصد فروشش را دارید بعدا برای خرید کادو یا تجهیزات دیگر به کار می رود یا خیر.

در پایان باید گفت بازی Scarlet Nexus عنوان جذابی است که اگر اندک ایرادات فنی‌ای که در آن وجود دارد را نداشت، می توانست بسیار بهتر از این عمل کند البته نباید از این نکته غافل شد که بازی بیش از اینکه دارای نقاط ضعف باشد، دارای پتانسیل های استفاده نشده ای است که در صورت بهره برداری، این عنوان را تبدیل به یکی از بهترین و بی نقص ترین بازی‌های سبک هک اند اسلش و نقش آفرینی ژاپنی می‌کرد.