نقد و بررسی Pro Evolution Soccer 2019

پس از سقوط غیرمنتظره سری Pro Evolution Soccer در نسل هفتم کنسول‌های خانگی، تحول و دگرگونی مثبت بازی در نسل هشتم کنسو‌ل‌ها موجب شد تا نگاه بسیاری از طرفداران برای بار دیگر به این سری جلب شود و درباره‌ی آینده‌ی آن امیدوار گردند تا بلکه خاطرات شیرینشان از نسخه‌های قدیمی همچون PES 2006 را دوباره به‌یاد آورند. از چند سال پیش که این تغییرات رو به جلو انجام گرفت، بسیاری از طرفداران قدیمی سری و همین‌طور شماری از رسانه‌ها خبر از بازگشت‌ پادشاه بازی‌های فوتبال دادند. درست است، این پادشاه قدیمی بازگشته است اما اکنون پادشاه دیگری همچون سری «FIFA» که در حال حاضر از اقبال جهانی بیش‌تری هم برخوردار است، در کنار PES حضور دارد. به همین دلیل، بازگشت این پادشاهِ از گور برخاسته به‌تنهایی کافی نبوده و آن تحولات، فقط زمینه‌سازی برای شروع دوباره‌ی کونامی و سری PES به حساب می‌آمد. در واقع، در این سال‌های اخیر PES خواهان بازگردانی حکمرانی خود بوده و همین کار را نیز تاحدی انجام داده است، اما متاسفانه بسیار آهسته و آرام. PES 2019 نیز در روند این پیشرفت رو به جلو حرکت کرده است ولی نه به اندازه‌ای که بتواند رقیب خود را در همه‌ی زمینه‌ها پشت سر بگذارد و فقط در بخش‌های موفق چند سال گذشته‌اش پیشتازی می‌کند. در ادامه برای بررسی بازی Pro Evolution Soccer 2019 و نقاط ضعف و قدرتش، با این نقد و بررسی همراه باشید.

گیم‌پلی PES 2019 نسخه‌ای تکامل‌یافته‌تر از گیم‌پلی بازی سال گذشته است. تقریباً با حفظ تمام خوبی‌های گیم‌پلی بازی سال پیش، در این نسخه سعی شده با اضافه کردن یا بهبود دادن ویژگی‌هایی که به برخی از آن‌ها در ادامه متن اشاره می‌کنیم، تجربه‌ای مطلوب‌تر و نزدیک‌تر به واقعیت ارائه شود. تجربه‌ای که بیش‌‌تر از همیشه PES را به یک شبیه‌ساز واقعی از فوتبال نزدیک می‌کند. سیستم کلی گیم‌پلی مشابه‌ نسخه‌های قبلی است که البته تغییرات رو به جلویی نیز داشته است. سرعت بازی در مقایسه با PES 2018 شاید اندکی بیش‌تر باشد اما دقیقاً در حدی است که بتواند تلاش خود را برای نشان دادن یک فوتبال واقعی نشان دهد. هوش مصنوعی بازیکنان نیز تا حد اندکی بهتر شده اما متاسفانه در بازی‌ آفلاین با CPU، روند تکراری و یکنواختی به خود می‌گیرد که ممکن است در مدت زمانی طولانی خسته‌کننده ظاهر شود. البته طبیعتاً در بازی دو نفره یا آنلاین به خاطر بازی با یک شخص حقیقی، چنین مسئله‌ای پیش نمی‌آید و می‌توانید از پتانسیل کامل بازی استفاده کنید و قطعاً تجربه‌ بازی دلنشین‌تر می‌شود. تاکتیک‌های گوناگون و کاربردی تیم‌های مختلف یا مهارت‌های ویژه فوتبالیست‌های سرشناس نیز در بازی گنجانده شده است و هم CPU از آن‌ها بهره می‌گیرد و هم گزینه‌ مطلوبی است تا بازیکن در حین بازی با استفاده از آن‌ها و سبک بازی خود و تیمی که با آن بازی می‌کند، بهترین بازدهی را از بازیکنان و تیمش بگیرد و تاکتیک‌های خود را در بازی عملی کند. البته توصیه هم می‌کنم که چنین کاری را انجام دهید زیرا عدم استفاده از تاکتیک و سبک درست بازی متناسب با تیمتان، ممکن است در برخی از بازی‌های دشوارتر به ضررتان تمام شود. نحوه‌ دفاع کردن در بازی اندکی تغییرات مثبت داشته است ولی شاهد تحولی شگرف نیز نخواهیم بود. هم CPU و هم بازیکن می‌توانند اکنون کمی هوشمندانه‌تر دفاع‌ کنند، هرچند هنوز هم در لحظاتی در عمق دفاع یا در مقابله با سانتر‌های کوتاه، دفاع‌هایتان ضعیف عمل می‌کنند. دروازه‌بان‌ها نیز در راستای این چند سال اخیر عملکرد بسیار خوبی دارند و به‌خصوص در بعضی لحظات با واکنش‌هایشان شگفت‌زده‌تان می‌کنند. البته تاثیر افزودن انیمیشن‌های جدید به بازیکنان، در جذاب کردن این موضوع تاثیر بیش‌تری داشته است.

[aparat id=”LuFlN”]

یکی از مهم‌ترین نکات بهبودیافته‌ بازی، فیزیک توپ است. فیزیک پیشرفته به‌کاررفته در این نسخه، باعث شده تا سنگینی واقعی توپ فوتبال در بازی کاملاً حس شود. حرکت توپ بر روی چمن بعد از ضربه زدن به آن، به قدری‌ دلنشین است که وزن و سنگینی توپ را کاملاً القا می‌کند. همین قضیه در کنار سیستم مناسب پاس دادن از وقوع پاس‌های پینگ ‌پونگی جلوگیری کرده است. در نسخه‌ی قبلی نیز شاهد چنین چیزی بودیم و پاس‌ها طبیعی ‌رد و بدل می‌شدند اما در بازی PES 2019 این مورد کمی بهتر هم شده است. البته، فقط فیزیک توپ‌ها بهتر نشده بلکه به صورت کلی فیزیک بازی و به‌خصوص بازیکنان نیز به رسم این چند سال واقع‌پذیر طراحی شده است. یکی از بارزترین ویژگی‌های این نسخه، سیستم خستگی بازیکنان است، سیستمی که در این نسخه به آن توجه بسیار زیادی شده است. دیگر نباید انتظار داشته باشید که بتوانید با یک بازیکن در طول بازی دریبل‌های زیادی بزنید و او بتواند تا انتها شادابی و طراوت بازی خود را حفظ کند. یا حتی نباید انتظار داشته باشید که بتوانید همچون نسخه‌های قبل با بازیکنان خسته‌شده در زمین جولان دهید. این قضیه حتی می‌تواند گاهی در دقایق آخر بازی برایتان به پاشنه‌ آشیلی تبدیل شود؛ برای مثال، دفاع تیمتان که در دقایق آخر بسیار خسته شده، در یک کورس معمولی از مهاجم حریف عقب می‌ماند و به‌راحتی به‌خاطر ضعف از حریف گل دریافت خواهید کرد. نکته‌ جالب اینجاست که این خستگی بازیکنان حتی به‌صورت ظاهری نیز گاهی در انیمیشن‌هایشان مشاهده می‌شود که بسیار جالب است.

یکی از بارزترین ویژگی‌های مثبت سری PES در این سالیان اخیر، انیمیشن‌های بسیار پویا و نرم بازی بوده‌اند. اکنون می‌توان گفت که انیمیشن‌های بازی در ایده‌آل‌ترین حالت خود در این چند سال قرار دارند و دلچسب‌ترین تجربه را به گیمرها می‌دهند. این انیمیشن‌ها در کنار ویژگی منحصر‌به‌فرد Player ID که کونامی چند سال پیش آن را معرفی کرد، ترکیبی نغز ساخته است. تقریباً استایل اکثر بازیکنان معروف در بازی به‌صورت کامل شبیه‌سازی شده است. استایل مسی در زمان حمل توپ و دریبل‌های ناگهانی‌اش یا شوت‌های بغل‌‌پای کوتینیو در بازی حس شیرین و خوبی را منتقل می‌کنند که بارها در‌ بازی آن‌ها در دنیای واقعی مشاهده کرده‌اید. چنین لحظاتی که در بازی از بازیکنان محبوبتان و نوع بازیشان لذت ببرید، فراوان یافت می‌شود. به دنبال اضافه کردن قابلیت تعویض سریع در حین بازی در FIFA 18، اکنون این قابلیت به سری PES هم اضافه شده است تا شما بتوانید در بازی تغییرات خود را به سرعت انجام دهید. یکی از ایرادات همیشگی PES‌ به تعداد کم خطا توسط CPU بازمی‌گردد. در این نسخه هم شاهد چنین چیزی هستیم اما اگر بخواهیم انصاف را رعایت کنیم، در نسخه امسال CPU بیش‌تر مجبور به خطا کردن روی بازیکنانتان می‌شود و این قضیه تا حد کمی بهتر شده است.

اگر گیم‌پلی بازی PES 2018 شما را جذب کرده، باید بدانید که این نسخه علاوه بر حفظ آن گیم‌پلی در بعضی از موارد ریز و درشت از نسخه‌ی قبل هم پیشی گرفته است و یک تجربه‌ی دلنشین‌ درون زمین فوتبال برایتان به ارمغان می‌آورد. با این حال، طبیعتاً این قضیه نمی‌تواند به تنهایی یک تجربه‌ی کامل و کم‌نقص را ارائه دهد. بلکه باید محتوا نیز به اندازه‌ کافی غنی‌ باشد. PES 2019 ویژگی‌ها و جذابیت‌های زیادی دارد که بتوانیم دوستشان بداریم و مدت زیادی از آن‌ها لذت ببریم؛ اما جای تاسف دارد که ایرادات و نقصان‌هایی در محتوای بازی وجود دارد که نمی‌گذارد طرفداران این سری به خواسته‌ها و آرزوهایشان برسند. البته، این کاستی‌ها چیز جدیدی هم نیست و به همان ایرادات همیشگی سری برمی‌گردد که کونامی طبق عادت با بی‌توجهی از آن‌ها گذر کرده و نادیده‌شان گرفته است. یکی از این ایرادات، به اضافه نکردن بخش‌های جدید تک‌نفره و همچنین عدم توجه کافی و ترقی نکردن بخش‌های محبوب بازی به‌ویژه «مستر لیگ» بازمی‌گردد. این درحالی است که FIFA در این چند سال اخیر از جمله همین سال، بخش‌های جدیدی را به بازی افزوده تا جذابیت بیش‌تری به آن اضافه کند و باعث عدم یکنواختی‌های بازی شود. این مسائل باعث شده تا محتوای بازی در چنین بخش‌هایی نسبت به رقیب همیشگی‌اش فقیر جلوه کند. هرچند که ویژگی‌های اندکی به «مستر لیگ» اضافه شده است اما این ویژگی‌ها نه کافی هستند و نه می‌توانند خواسته‌های طرفداران را برآورده کنند. برای مثال، همچنان نقل‌وانتقالات به شکل بسیار ابتدایی و غیرقابل‌باوری در بخش «مستر لیگ» انجام می‌شود. تازه در شرایطی با همه‌ این مشکل‌ها مواجه خواهید شد که منو و رابط کاربری بدساخت و سطحی بازی را از همان ابتدا نادیده بگیرید و آن را تحمل کنید. تنها نیرویی که می‌تواند در بخش‌هایی همچون «مستر لیگ» به یاری بازی بیاید، همان هسته‌ اصلی گیم‌پلی و جذابیت‌های آن است که در چنین مدهایی به خاطر چالش‌های موجود، می‌تواند بیش‌تر خودنمایی کند و تجربه‌ی بهتری رقم بزند. با این حال، حاشیه‌ها و جزییات به‌شدت به این بخش‌ها لطمه‌زده‌ است. البته، کونامی بخش آنلاین «My Club» را فراموش نکرده‌ و این بخش در مقایسه با دیگر بخش‌ها، بیش‌ترین تغییرات را در بازی داشته که آن را مقداری رو به جلو سوق داده است. بخشی که شاید بتواند در بازی آنلاین مدت زیادی شما را سرگرم‌ کند؛ هرچند رقیب بسیار قدرتمندی همچون بخش Ultimate بازی FIFA را در کنار خود می‌بیند.

دیگر ایراد همیشگی بازی که برای طرفداران سری PES به‌نوعی عادت تبدیل شده، بحث لایسنس‌های تیم‌ها و لیگ‌های مطرح دنیا است. به لایسنس‌های ضعیف سالیان گذشته، از دست دادن حق امتیاز لیگ قهرمانان را نیز اضافه‌ کنید. موضوعی که مستقیماً به نقطه‌ی قوت FIFA بدل شده است. هرچند، کونامی برای این نسخه لایسنس 9 لیگ جدید را گرفته است اما این لیگ‌ها به جز طرفداران آن کشورها نمی‌توانند برای دیگران چندان هیجان‌انگیز باشند و در نقش مرهمی برای این زخم کهنه عمل کنند. این را هم بگویم که خوشخبتانه می‌توانید (البته برای دارندگان PS4 و PC) با انتقال آپشن‌ فایل‌‌ها به بازی، این مشکل لایسنس‌ها را تا حدی برطرف کنید اما طبیعی است که تفاوت‌های زیادی بین لایسنس‌های اصلی کونامی با این آپشن فایل‌ها وجود دارد. با نگاه کوتاهی به تیم‌هایی نظیر بارسلونا، لیورپول و … در بازی می‌توانید این تفاوت را به‌راحتی لمس کنید. تیم‌هایی که به صورت رسمی حق امتیاز آن‌ها در بازی گرفته شده، علاوه بر ساخته شدن چهره‌ی دقیق بازیکنان، ورزشگاه آن‌ها هم به همراه جو هیجان‌انگیزشان به‌خوبی شبیه‌سازی شده است که برای طرفداران این تیم‌ها بازی لذت فراوانی خواهد داشت. طبیعتاً چنین چیزی برای خیلی از تیم‌های دیگر صدق نمی‌کند و نه ورزشگاه آن‌ها وجود دارد و نه هیاهوی تماشاگران و شعارهای آن‌ها در بازی شنیده می‌شود که می‌تواند برای عده‌ی زیادی دلسرد کننده باشد. در واقع، جای خالی اتمسفر و جو لیگ‌های مطرح یا ورزشگاه‌های بسیاری از تیم‌های معروف در بازی به‌شدت حس می‌شود و به جز تیم‌های لایسنس شده بازی فاقد جزییات خاص مربوط به هر ورزشگاه و طرفدارانش است. این درحالی است که FIFA به طور‌ کامل لیگ‌هایی همچون انگلستان را بازسازی کرده است. کم‌کاری سازندگان در این زمینه به حس و حال بازی لطمه زده است.

بهتر است به صداگذاری بازی هم اشاره‌ای کنم. صداگذاری بازی پیشرفت شگرفی نداشته اما قابل‌تحمل‌تر و بهتر شده و به خصوص حس و حال تماشگران و صداگذاری خوبشان برای تیم‌های لایسنس شده امیدوارکننده است. اما گزارش بازی همچون سال گذشته کسل‌کننده و تکراری دنبال می‌شود. این موضوع به خاطر ضعف در نحوه‌ی گزارش یا هیجان گزارش‌گر بازی یعنی Peter Drury نیست، بلکه او سعی‌ می‌کند گاهی در موقعیت‌های خاص، هیجانی به بازی منتقل کند ولی متاسفانه به خاطر جملات تکراری تعیین شده برای گزارش‌گر و تحلیل‌گر بازی، این مسئله به ثمر نمی‌نشیند و فقط پس از چند بازی برای گیمر عذاب‌آور هم خواهد شد. تیم سازنده بازی باید حتما در این زمینه در سال‌های آتی کارهای مثبتی انجام دهد؛ زیرا گزارش بازی مستقیما بر روی هیجان آن تاثیر می‌گذارد.

در بحث گرافیک و جلوه‌های بصری، PES 2019 جهشی قابل‌توجه در چند بخش مختلف‌ داشته است. اولین بخشی که در زمینه‌ گرافیک پیشرفت بسیاری داشته و توجه را جلب می‌کند، سیستم نورپردازی جدید بازی است که قبل از عرضه نیز مانور زیادی بر آن داده می‌شد. هر چند در سالیان قبل سری PES در بحث نورپردازی نقص فراوانی نداشت اما نورپردازی این نسخه تحولی بزرگ برای سری محسوب می‌شود که مناسب با شرایط مختلف عمل می‌کند. اضافه شدن آب‌ و هوای برفی به بازی در بعضی از ورزشگاه‌ها یا تغییر نسبتاً پویای شرایط آب ‌و هوایی که قبل از بازی قابل انتخاب است موجب وقوع جلوه‌های زیبای بصری جدیدی شده است. اما یکی از ضعف‌های گرافیکی سری PES همواره در گذشته چمن‌ ورزشگاه‌ها بوده که در این نسخه حالت مصنوعی و کاملاً تخت و موکت‌مانند آن از بین رفته است و به‌خصوص در نماهای نزدیک، نمایی زیباتر به خود گرفته است. در باب طراحی چهره بازیکنان، شاید چهره‌های تمامی بازیکنان مطرح، واقعی و به‌خوبی طراحی نشده باشند ولی این سری از قدیم نیز به طراحی خوب چهره‌ی بسیاری از بازیکنان، معروف است و در اینجا هم شاهد همین قضیه هستیم و جزییات بعضی چهره‌ها یا خالکوبی‌های بعضی از بازیکنان خیره‌کننده است. به صورت کلی گرافیک بازی به لطف سیستم نورپردازی جدیدش و همینطور تغییرات اندکی که داشته، جذاب جلوه می‌کند.

در کلام آخر، Pro Evolution Soccer 2019 واقعی‌ترین بازی فوتبال حال حاضر صنعت بازی‌های ویدیویی است و درحالی که با گیم‌پلی آن می‌توانید طعم یک شبیه‌ساز فوتبالی را بچشید، برای طرفداران قدیمی‌تر این سری و دوستداران آرکید هم تجربه‌ای سرگرم‌کننده خواهد بود. با این حال، بازی از ایرادات ریز و درشت همیشگی‌ خود که مانع نزدیک شدن آن به یک اثر کامل می‌شود، لطمه‌هایی خورده است. به همین واسطه ممکن است عده‌ای جذب یا به اندازه کافی سرگرم بازی نشوند. واقعیت این است که PES 2019 قدرت خود را در زمین فوتبال به‌خوبی نشان داده است و می‌توانید در آن از فوتبال لذت ببرید اما ای‌کاش با توجه کردن به جزییات بیش‌تر، راه خود را برای تبدیل شدن به یک اثر استثنایی و کم‌نقص هموار می‌ساخت.

نقد و بررسی بازی Pro Evolution Soccer 2019 بر اساس نسخه ارسالی سازنده برای وبسایت بازیسنتر نوشته شده است.