نقد و بررسی Planet Alpha

«Team 17» را به واسطه ساخت سری دوست‌داشتنی «Worms» می‌شناسیم. این استودیو انگلیسی که چند سالی است به انتشار بازی‌های مستقل پرداخته و عناوینی نظیر «Overcooked» ، «Yooka-Laylee» و «The Escapists» را در کارنامه خود دارد، اخیرا بازی «Planet Alpha»، یک پلتفرمر دو بعدی با موضوع گشت و گذار و زنده ماندن در فضایی بیگانه را در بازار عرضه کرده است. در ادامه می‌خواهیم بررسی کنیم که آیا اولین بازی استودیو «Planet Alpha ApS» که از قضا حکم صدمین بازی منتشر شده توسط Team 17 را نیز داشته می‌تواند گیم پلی‌ای درخور گرافیک چشم نوازش ارائه دهد یا خیر.

Planet Alpha از شروع تا پایان بازی بسیار مرموزی است. بازیکن در نقش کاوشگری بی نام و نشان قرار می‌گیرد که خود را زخمی و سرگردان در سیاره‌ای ناشناس و بیگانه می‌یابد. سیاره‌ای زیبا و مملو از زندگی که مورد تهاجم و غارت روبات‌ها و ماشین‌های هوشمند قرار گرفته است. شما در حالی که از جنگل‌ها، بیابان‌ها، غار‌ها و مقبره‌ها گذر کرده و از مناظر زیبای بازی لذت می‌برید باید پازل‌های مختلفی حل کنید و از دست روبات‌ها و حشرات سمی بازی جان سالم به در ببرید. اگرچه در طول بازی سرنخ‌هایی می‌یابید که کم و بیش نشان دهنده اتفاقات پشت صحنه هستند اما در نهایت هیچ گاه دقیق معلوم نمی‌شود چه خبر است و بیشتر به برداشت بازیکن از اتفاقات افتاده تکیه می‌کند.

با شروع بازی یک چیز بلافاصله جلب توجه می‌کند؛ Planet Alpha بسیار چشم‌نواز است. مشخص است که سازندگان ذوق و زحمت زیادی برای ساخت تمامی محیط‌هایی که از آن‌ها عبور می‌کنید به خرج داده‌اند. در صفحه بازی هیچ گونه رابط کاربری وجود نداشته و بازی به لطف نورپردازی و رنگ بندی عالی همواره نمای زیبایی دارد. در پس‌زمینه همواره اتفاقاتی مشغول رخ دادن است. دیدن جانوران دایناسور مانندی که مشغول تغذیه هستند، نبردهایی که میان ماشین‌ها و طبیعت سیاره رخ می‌دهد و گل‌ها و قارچ‌های گوناگونی که بسته به زمان بازی می‌رویند، هیچ‌گاه خسته‌کننده نمی‌شود. و بله، بازی دارای چرخه روز و شبی است که نه تنها بر ظاهر محیط بلکه بر گیم پلی بازی نیز اثر می‌گذارد که در ادامه به آن خواهیم پرداخت. خلاصه بگویم، خودتان را برای گرفتن اسکرین شات‌های بسیار آماده کنید! علاوه بر همه این‌ها، صداگذاری و موسیقی بازی به بهترین شکل ممکن انجام شده و به خوبی حس گشت و گذار و اکتشاف در سرزمینی بیگانه را به بازیکن منتقل می‌کند.

کلیت گیم پلی بازی بسیار ساده است. Planet Alpha یک بازی در سبک پازل-پلتفرمر دو بعدی است که شباهت زیادی به آثار استودیو «Playdead»، یعنی «Limbo» و «Inside» دارد. همانند دو بازی نامبرده کنترل بازی بسیار ساده و قابل فهم بوده و می‌توانید علاوه بر پلتفرمینگ عادی، انتظار سکانس‌های گریز از دشمنان، مخفی‎‌کاری و پازل‌های مختلف را داشته باشید. در طول بازی به مسیرهای پنهانی برخورد می‌کنید که ممکن است شامل یک منظره جالب یا یک پرتال باشند. این پرتال‌ها که حکم آیتم‌های قابل جمع‌آوری و اچیومنت‌های بازی را دارند، شما را به یک دنیا یا بعدی عجیب منتقل می‌کنند که به واسطه فضای تاریک‌تر، جاذبه کمتر و مکعب‌های متحرک غول پیکری که حکم موانع یا پلتفرم‌های شما را دارند، تنوع خوبی به گیم‌پلی بازی می‌دهند.

اشاره کردیم که بازی شامل یک سیستم زمان می‌شود که بر گیم پلی آن اثر می‌گذارد. در واقع یکی از ارکان اصلی گیم پلی همین چرخه روز و شب است. شخصیت اصلی بنا به دلایلی نامعلوم از قابلیت کنترل چرخه روز و شب بهره برده که از آن می‌توان برای ایجاد پلتفرم‌های جدید، حل پازل‌ها، مخفی کاری و حتی در مواقعی از بین بردن دشمنان استفاده کرد. برای مثال گیاهان خاصی بسته به زمان بازی می‌رویند که می‌توان از آن‌ها به عنوان پلتفرم استفاده کرد و یا ممکن است یک در فقط با گردش سیاره به یک سمت باز شود. در ابتدا به نظر می‌رسد که در طول بازی کاربردهای این توانایی گسترده‌تر می‌شود اما این اتفاق نمی‌افتد و آن قدر که باید از این قابلیت استفاده نمی‌شود. چرا که هیچ‌گاه اثر خاص دیگری بر گیم پلی بازی نمی‌گذارد و همچنین اکثر پازل‌ها طراحی ساده‌ای دارند و راه حلشان تنها به تغییر زمان و جابجا کردن اشیا خاص خلاصه می‌شود.

متاسفانه Planet Alpha در زمینه فنی کم نقص نیست. فریم ریت بازی در برخی صحنه‌های شلوغ‌تر پایداری خود را از دست می‌دهد. کنترل در برخی صحنه‌های حساس‌تر به سبب نداشتن دقت لازم بازیکن را اذیت می‌کند. طراحی برخی از پلتفرم‌ها و محیط‌ها به گونه‌ای است که می‌تواند باعث گول زدن بازیکن و تکیه بیش از حد او به آزمون و خطا شود. در چند مورد پیش می‌آید که به پلتفرمی برخورد کنید که ظاهرا به راحتی می‌توان از آن بالا رفت اما هنگام پرش به سمت آن با دیواری نامرئی مواجه شده و به سمت مرگ سقوط می‌کنید! یا ممکن است پای جانوری غول پیکر به ظاهر مانع عبور شما باشد اما در واقع او در پس‌زمینه بازی بوده و هیچ کاری با شما ندارد. همچنین رفتار هوش مصنوعی دشمنان می‌تواند غیرقابل پیش بینی باشد. روبات یا حشره‌ای که حواسش پرت شده و شما در حال گذر از پشت سرش هستید ممکن است ناگهان رویش را به سمت شما برگرداند و از آن‌جایی که کاوشگر داستان ما بسیار آسیب پذیر بوده و راهی برای دفاع از خود ندارد، در کسری از ثانیه کارتان را تمام کند. البته بازی دائما در حال سیو کردن پیشروی شما است و به همین علت از آزاردهندگی ایرادات گفته شده کاسته می‌شود. اما همین سیستم سیو یکی دو بار باعث شد تا به گلیچ‌های عجیبی برخورد کنم که یکی از آن‌ها باعث شد تا اتفاق اسکریپت‌شده‌ای که قرار بود بیفتد کلید نخورد و به کل مانع پیشروی من در بازی شود! ولی نگران نباشید چرا که خوش‌بختانه مدت کوتاهی پس از عرضه، با یک پچ این گلیچ‌ها به طور کامل رفع شدند.

با این حال علی رغم برخی کاستی‌های فنی، Planet Alpha هم‌چنان تجربه جالبی است. بازی در نهایت از پس وظیفه‌اش که ارائه یک پلتفرمر لذت بخش است بر می‌آید و حتی اگر به کل قسمت‌های پلتفرمینگ و پازل بازی را حذف کنیم، باز هم حرکت در محیط‌های بازی و تماشای منظره‌های جذابی که سازندگان خلق کرده‌اند به تنهایی تجربه آن را توجیه می‌کند. انتظار نداشته باشید تا با یک Limbo یا Inside دیگر مواجه شوید اما بعید می‌دانم پس از تجربه Planet Alpha احساس پشیمانی کنید.

نقد و بررسی بازی Planet Alpha بر اساس نسخه ارسالی سازنده برای وبسایت بازیسنتر نوشته شده است.