زلدای جغد نما!

خواندن نقد و بررسی,همیشه بازی هایی که زمان زیادی در مرحله ساخت طی می کنند مورد جذابی برای همه هستند. همه منتظرند ببینند بازیی که سالها در حال ساخت بوده پس از عرضه در چه حد خواهد بود. آیا گذشت سالها در کیفیت بازی تاثیر گذاشته و یا تنها سبب عقب افتادن بازی از دیگر بازی های روز شده؟ Owlboy حداقل در دو مورد نگرانی نداشت. یکی گرافیک و دیگری سبک خود بازی. در مورد گرافیک سبک Pixel Art بازی تضمین کرد که بازی نه تنها از گرافیک روز عقب نیفتد، حتی بتواند در زمانی بیاید که بازی های این سبک گرافیکی در اوج خود قرار دارند. در مورد سبک بازی، این بازی سعی در الهام گرفتن از بازی هایی مانند Metroid، Castelvania و Zelda را دارد، پس در این مورد هم با توجه به محبوبیت شدید این بازی ها مشکلی وجود نداشت. حال باید دید بازیی که بعد از 9 سال به بازار عرضه شده، در چه حد توانسته موفق باشد؟
داستان بازی در مورد موجوداتی هست که ترکیبی از جغد و انسان هستند. این موجودات در شهری که در آسمان معلق باقی مانده زندگی آرامی دارند. ولی مدت زمانی نمی گذرد که توسط Pirate ها مورد حمله قرار می گیرند. این Pirate ها که به نظر مکانیکی می آیند به دنبال تعدادی اشیاء قدیمی هستند که قدرت فراوانی در اختیار صاحب خود قرار می دهند. شما بایست با سفر به سه Dungeon، از موفقیت Pirate ها جلوگیری کنید.

Otus، شخصیت اصلی بازی به خودی خود قدرتی برای دفاع ندارد. او فقط می تواند پرواز کند، یه سرعت به جلو برای مدتی کوتاه برود و به دور خود بچرخد. این حرکت آخری در بهترین حالت می تواند دشمن ها را برای مدتی کوتاه گیج کند. به همین دلیل، شما از قدرت سه همراه که در طی بازی پیدا می کنید برای مبارزه استفاده خواهید کرد. Otus این همراه را با خود حمل می کند و شما می توانید در هر لحظه همراه مورد نظر خود را انتخاب کنید. هر همراه قدرت خاصی دارد، برای مثال یکی تفنگی مانند Shotgun دارد که علاوه بر شلیک تیر قوی، در بین شارژ شدن این شلیک می تواند بعضی اجسام را به آتش بکشد. همین قدرت های خاص همراه ها هستن که برای حل تعدادی پازل در طول بازی استفاده می شوند. پازل ها در بسیاری موارد ساده و سرراست هستند و با کمی دقت به محیط روش حل آنها مشخص می شود. البته یک پازل در Dungeon دوم بود که نزدیک بود باعث شود کنترلر خود را به دیوار بکوبم. در این پازل همزمان بایست دو مشعل را روشن نگه دارید، در حینی که با همراه دیگری به یک اهرم شلیک می کنید. این اهرم باید 360 درجه بچرخد و در هر زمان که مشعل ها خاموش شوند، دوباره باید از اول این کار را آغاز کنید!!
به جز پازل ها، بازی Boss های مختلفی در قسمت های مختلف دارد. این Boss ها بسیار جالب و متفاوت از هم طراحی شده اند و هر کدام مانند پازلی جدا هستند. شما باید نحوه شکست Boss را با توجه به محیط اطراف و حرکات Boss کشف کنید. بازی در قسمت های مختلفی مکانیک جدیدی را معرفی می کند که این خود باعث عدم یکنواخت شدن بازی می شود. برای مثال در قسمتی، توپ کشتی Pirate ها با لیزری از راه دور بر Otus قفل می کند و پس از اندک زمانی شلیک می کند. یا در قسمتی بازی به حالت مخفی کاری تبدیل می شود و شما را مجبور می کند نحوه بازی خود را عوض کنید. در کل به دست آوردن قابلیت های جدید با پیدا کردن همراه های جدید و موارد ذکر شده، بازی را همیشه جذاب نگه می دارد.

بدون شک این بازی یکی از زیباترین و خیره کننده ترین سبک هنری در بین بازی های Pixel art را دارد. فقط نگاه کردن به مناظر سر سبز و زیبای بازی خود می تواند تجربه ای عالی باشد. اضافه کردن جزییاتی مانند حرکت گیاهان در باد، پرواز پرندگان و تغییر رنگ تصویر با توجه به محیط مناظر را بسیار زیباتر می کنند. شخصیت ها به نظر الهام گرفته شده از سبک انیمه می باشند و همگی از حجم زیادی انمیشن در قسمت های مختلف بازی برخوردارند. خود این نکته کیفیت Cutscene های بازی را (که کم نیستند) بسیار بالا می برد. موسیقی بازی هم بسیار مناسب طراحی شده و با توجه به محیط حس مناسب را انتقال می دهد. البته کوتاهی بعضی از آهنگ ها در تعدادی مراحل تا حدودی موسیقی بازی را تکراری می کند و ممکن است خسته کننده شود. ,

شاید انتقادی که به بازی وارد باشد، در وحله اول داستان بازی است. بازی در اکثر موارد حالت کمدی و طنز دارد ولی در بعضی قسمت ها سعی در بالا بردن بار عاطفی بازی را دارد که تا حدودی با لحن کلی بازی نمی خواند. در قسمت خود بازی، شاید سعی در وفادار ماندن به بازی های قدیمی در این سبک به مذاق بعضی ها خوش نیاید. این بازی نوآوری خاصی در این سبک ندارد و چه خوب چه بد، کاملا به سبک قدیمی خود وابسته مانده است. مشکل دیگری که ممکن است در مواردی خود را نشان دهد، سرعت کم حرکت Otus در هوا است. در مواردی احساس می کنید که سرعت کافی برای فرار از دست دشمنان را ندارید. اکثر حملات دشمنان Otus را با شدت به سمتی پرت و پس از رسیدن به دیوار، آرام آرام شروع به لیز خوردن از دیوار می کند. در قسمت های شلوغ با دشمنان زیاد، از دست دادن کنترل برای این مدت طولانی بسیار کلافه کننده می شود.
ولی با وجود این مشکلات، این بازی یکی از بهترین های امسال است. حتی اگر به سبک Zelda علاقه چندانی ندارید، از امتحان این بازی ضرری نخواهید کرد. فقط گرافیک بازی به تنهایی ارزش امتحان را دارد.