نقد و بررسی Onrush

چند سال پیش بود که «Evolution Studios» که ساخت عناوینی مانند «Driveclub» و «MotorStorm» را بر عهده داشت، تعطیل شد و تقریبا تمام اعضای آن به «Codemasters» پیوستند تا دوباره ساخت بازی‌های ریسینگ را از سر گیرند. نتیجه اولین ساخته آن‌ها تحت هدایت کدمسترز، «Onrush» نام دارد، عنوانی که با وجود داشتن شباهت با ساخته‌های قبلی اعضای استودیو، تفاوت‌های ساختاری بسیاری با آن‌ها و حتی با سایر ریسینگ‌ها دارد. Onrush سعی نموده روح تازه‌ای به پیکره سبک ریسینگ بدمد و باید دید تا چه حد در این کار موفق بوده است.

برخلاف اکثر بازی‌های ریسینگ که هدف اصلی در آن‌ها گذر از خط پایان به عنوان یکی از نفرات برتر است، در Onrush همه چیز بر پایه همکاری تیمی و کسب امتیاز بیشتر بوده و پایه کلی گیم‌پلی نیز بر این اساس بنیان نهاده شده است، چیزی که پیش از این کمتر در عنوانی دیده شده و سازنده تلاش کرده راه تازه‌ای پیش روی سبک ریسینگ قرار دهد. در هر مسابقه، شش نفر اعضای هر تیم باید با کوبیدن به اعضای تیم مقابل و از دور خارج کردن آن‌ها، پرش از سکوها و  انجام حرکات نمایشی یا امتیاز بیشتری کسب نمایند یا با به دست آوردن «بوست» و کسب سرعت بیشتر، از اهداف مشخص شده عبور کنند. همان‌گونه که متوجه شدید با یک آرکید خالص روبرو هستیم که سرعت در آن حرف اول را خواهد زد و جالب است بدانید شاید در هر یک ساعت بازی کردن، ممکن است حتی یک لحظه کوتاه نیز از ترمز استفاده نکنید! کنترل اتومبیل‌ها و نیز موتورسیکلت‌ها با توجه به سبک بازی نسبتا خوب بوده و با وجود سرعت بالا، در سر پیچ و دیگر موانع به خوبی می‌توان وسیله نقلیه را کنترل کرد و «حس سرعت» در بازی به خوبی پیاده سازی شده است. با این وجود سازنده نتوانسته حس سرعت را با سنگینی اتوموبیل‌ها به خوبی تلفیق کند و بدین ترتیب یکی از جذاب‌ترین بخش‌های بازی یعنی تصادفات، آن حس دل‌پذیری که پیش از این در سری «Burnout» دیده بودیم را نخواهد داشت. تفاوت Onrush با سایر هم‌‌سبک‌های خود با توجه به مدل گیم‌پلی، شامل نوع و تعداد اتوموبیل‌ها نیز خواهد شد. در بازی با 8 کلاس مختلف روبرو هستیم که شامل دو مدل موتورسیکلت، چند نمونه اتوموبیل سبک و دو نمونه اتوموبیل نیمه سنگین هستند که هر یک توانایی‌ها و قابلیت‌های متفاوتی دارند. هر چند پس از چندین مسابقه به این نتیجه می‌رسید که در واقع همان سه دسته موتورسیکلت، اتوموبیل سبک و اتوموبیل نیمه سنگین کلاس‌های اصلی را شامل می‌شوند و وسایل نقلیه هر دسته، تقریبا عملکردی مشابه به یکدیگر دارند.

بخش کمپین بازی مجموعه نسبتا کاملی از مسابقات مختلف در شرایط متفاوت و مسیرهای مسابقه گوناگون است. تعداد مسیرها اندکی بیشتر از ده مسیر بوده که از نظر طراحی با یکدگیر تفاوت دارند ولی به صورت کلی طراحی مسیرهای مسابقه چندان چشمگیر و خاص نیستند و با وجود داشتن راه‌های فرعی در تمام مسیرها، بعد از چند دور بازی کردن در هر کدام، با تمام زیر و خم آن‌ها آشنا خواهید شد. هر چند وجود حالت‌های آب و هوایی گوناگون و نیز چرخه شب و روز، تا حدی توانسته تنوع بیشتری به این بخش دهد. شاید تصور کنید با وجود داشتن مسابقات مختلف، بخش کمپین می‌تواند تا مدت‌ها شما را به خود سرگرم نماید ولی باید گفت که تنوع نه چندان بالای «حالت‌های مسابقه» و نیز موارد دیگری که در ادامه ذکر می‌شود، باعث شده که روند بازی پس از چند ساعت تکراری و یکنواخت گردد. در طی بازی 4 حالت مسابقه مختلف وجود دارد که دو مورد از آن‌ها کاملا شبیه به هم هستند و در واقع می‌تواند گفت صرفا 3 حالت مسابقه وجود داشته که با توجه به سبک گیم‌پلی که این عنوان ارائه می‌دهد، به هیچ وجه کافی نیست. در حالت «Overdrive» اعضای تیم باید با کوبیدن به اتوموبیل‌های تیم مقابل و نیز انجام حرکات نمایشی به امتیاز مورد نظر در هر راند رسیده و تیمی که بیشترین راند را از آن خود کند، برنده مسابقه خواهد بود. حالت «Countdown» در نمای کلی شبیه به سایر بازی‌های ریسینگ است و در آن باید در سریع‌ترین زمان خود را به چک‌پوینت‌های مشخص شده رسانده و تیمی که کمترین تعداد چک‌پوینت را از دست بدهد، پیروز بازی است. «Switch» حالتی شبیه به Overdrive است با این تفاوت که در ابتدا با موتورسیکلت شروع کرده و با هر تصادف، به وسیله نقلیه قوی‌تری منتقل می‌شوید و در نهایت تیمی برنده می‌شود که کمترین تعداد تصادف را داشته باشد، این حالت با توجه به طولانی بودن و روند تکراری و بدون هیجان آن، بسیار خسته کننده و ضعیف از کار در آمده است. در نهایت با حالت «Lockdown» روبرو هستیم که تنها حالت ابداعی سازنده است که طی آن، اعضای هر تیم باید خود را به دایره‌ای که مشخص شده و در حال حرکت است برسانند و با وجود سرعت بالا و احتمال تصادف در هر لحظه، این حالت هیجان خوبی به بازیکن القا کرده و اگر سازنده می‌توانست چندین نمونه مسابقه شبیه به آن تدارک ببیند، ارزش تکرار بازی بسیار بالاتر می‌رفت. همان‌گونه که اشاره شد تنوع پایین حالت‌های مسابقه صرفا دلیل یکنواخت شدن روند بازی نیست. با وجود اینکه رقبا از هوش مصنوعی نسبتا خوبی بهره برده و در حین مسابقه تلاش بسیاری برای از دور خارج کردن شما به خرج می‌دهند ولی برنده شدن در مسابقات بسیار راحت بوده و کافی است که شما فقط بد بازی نکنید تا از بردن مسابقه مطمئن باشید، چرا که هم‌تیمی‌های شما، بهتر از رقبا بازی خواهند کرد! به طور مثال اولین باخت نگارنده در بخش کمپین، بعد از بیشتر از بیست مسابقه رخ داد که این امر موجب شده بازی در بخش کمپین، با وجود داشتن گیم‌پلی نسبتا جذاب، چالش و هیجان چندانی نداشته باشد و با توجه به اینکه می‌دانید شانس برد در هر مسابقه بسیار بالاست، پس از مدتی حس تکراری شدن روند بازی به شما دست خواهد داد.

هر اتوموبیل حالتی تحت عنوان «Rush» دارد که با انجام حرکات نمایشی و کوبیدن به رقبا پر شده و با استفاده از آن، بسته به نوع کلاس، توانایی ویژه‌ای مانند سرعت بسیار بالا، ایجاد دیوار در پشت سر که موجب برخورد با رقبا شده و نیز کدر شدن صحنه مسابقه برای سایر اتوموبیل‌ها، به دست می‌آید. با وجود ایده جذابی که Rush دارد، عملکرد آن در حین مسابقه چندان جالب نبوده و با توجه به سیستم ریسپاون اتوموبیل‌ها بعد از هر تصادف، در بسیاری موارد قابلیت ویژه‌ای که به سختی به دست آمده و به سرعت تمام می‌شود، برتری خاصی به شما نخواهد داد. شخصی‌سازی چیزی است که سازنده تمرکز ویژه‌ای بر روی آن داشته و نتیجه کار نیز کاملا قابل قبول است. راننده‌هایی که انتخاب می‌کنید چندین نمونه از نظر شکل و ظاهر را شامل می‌شوند که هر یک از سیستم خوشحالی خاصی بهره می‌برند که با توجه به نمایش در آمدن آن‌ها بعد از هر مسابقه، آزاد نمودن لباس و یا خوشحالی برای هر یک از شخصیت‌ها، وقت زیادی را از شما خواهد گرفت! از سوی دیگر توانایی آزاد کردن حرکات نمایشی بر روی موتورسیکلت نیز وجود دارد که با توجه به تنوع نسبتا بالای این حرکات، رانندگی با موتورسیکلت به یکی از بهترین بخش‌های بازی تبدیل شده و تلاش شما برای خریداری حالت نمایشی جدید برای هر شخصیت و استفاده از آن در حین بازی، گاهی موجب می‌شود که بدون توجه به روند مسابقه، صرفا در حال پرش از روی سکوها و انجام حرکات بدلکاری و آکروباتیک در طول مسیر باشید! تنوع ظاهر اتوموبیل‌ها نیز بسیار بالا بوده و هر کلاس شامل مجموعه بسیاری از الگوهای مختلف است که صرفا به رنگ یا طرحی خاص محدود نشده و برخی از آن‌ها نمای اتوموبیل را به صورت کامل عوض می‌نمایند. البته باید ذکر کرد که به دست آوردن آیتم‌های شخصی‌سازی چندان آسان نبوده و برای آزاد کردن چیزهایی که به آن‌ها علاقه دارید باید مسابقات بیشتری را به پایان برسانید تا از پول درون بازی یا Gear Pack که به وسیله آن، آیتم‌ها آزاد می‌گردد بهره‌مند شوید.

بخش مولتی‌پلیر جایی است که می‌تواند لذت و هیجان بازی را دو چندان کند. با اینکه این بخش نیز از همان ایرادات قسمت کمپین رنج می‌برد، ولی با حضور بازیکنان واقعی، دیگر برنده مسابقه از پیش مشخص نبوده و برخی از رقابت‌ها به حدی نزدیک و نفس‌گیر دنبال می‌شود که می‌تواند تجربه بسیار بهتری نسبت به قسمت کمپین برای شما به ارمغان آورد. البته این بخش نیز ایراداتی مخصوص به خود را دارد، مثلا سیستم ریسپاون گاهی به خوبی عمل نکرده و شما را در دل یک درگیری قرار می‌دهد، یا اینکه گاهی از جایی که نمی‌بینید ضربه دریافت کرده و از دور خارج می‌شوید. به علاوه در هنگام عرضه فقط حالت «مسابقه سریع» فعال بوده و حالت «رنک»، قرار است مدتی بعد از عرضه قابل استفاده گردد که این امر می‌تواند تجربه بخش مولتی‌پلیر را نیز بعد از چند ساعت، یکنواخت و تکراری کند و ارزش و ماندگاری این بخش بستگی زیادی به بروز رسانی‌ها و پشتیبانی سازنده دارد. با توجه به موارد ذکر شده و میزان محتوای تدارک دیده شده برای این عنوان، قیمت‌گذاری آن ناعادلانه به نظر می‌آید و پرداخت 60 دلار برای آن، حداقل در حین عرضه، منطقی جلوه نمی‌کند.

ساخته‌های قبلی این استودیو در هنگام عرضه از بهترین گرافیک‌های سبک خود بودند و انتظار می‌رفت که در Onrush نیز این موضوع وجود داشته باشد ولی گرافیک بازی با وجود خوب بودن، عالی و خیره کننده نیست. محیط‌ها رنگ‌بندی بسیار زیبایی دارند که با سبک بازی کاملا هم‌خوانی دارد ولی کیفیت بافت‌ها و جزییات به کار رفته چندان زیاد به نظر نمی‌رسد. اتوموبیل‌ها طراحی مناسبی دارند ولی صحنه‌های تصادف صرفا به صورت چند مدل از پیش آماده شده بوده و آن گونه که باید، تاثیر تصادف بر روی اجزای اتومبیل را مشاهده نمی‌کنید. البته نورپردازی زیبا، رقابت‌هایی که در شب انجام می‌شوند را مهیج‌تر از قبل نموده و با توجه به سرعت بالا، سیستم نورپردازی فضایی پر استرس و جالب به وجود آورده که باعث جذابیت بیشتر مسابقات می‌شوند. موزیک‌هایی انتخاب شده برای این عنوان طیف نسبتا وسیعی از آهنگ‌های تند و مخصوص استفاده در سرعت بالا بوده که تقریبا تمامی آن‌ها با حال و هوای بازی هم‌خوانی دارند و هیجان رقابت‌ها را بیشتر خواهند کرد.

Onrush تلاش نموده که سبک ریسینگ را وارد مسیر جدیدی نماید و با اینکه در قسمتی از این راه موفق بوده، ولی ایراداتی مانند تکراری شدن روند بازی و قیمت گذاری نامناسب، از موفقیت آن جلوگیری می‌کند. با این وجود تجربه این عنوان برای آن‌هایی که به ریسینگ آرکید علاقه دارند می‌توانند جذاب و سرگرم‌ کننده باشد.

نقد و بررسی بازی Onrush بر اساس نسخه ارسالی سازنده برای وبسایت بازیسنتر نوشته شده است.