تا به حال برایتان پیش آمده که در حال بازی کردن باشید اما هر چقدر که تلاش میکنید هدف سازنده از ساخت بازی واضح نباشد؟ بازیهای رایانهای معمولاً به قصد سرگرمی ساخته میشوند ولی در عین حال تعدادی از بازیها سعی در گشودن درهایی تازه در ساخت و طراحی بازیها دارند و تعدادی از بازیها هم سعی در ادای دین به بازیهای قدیمیتر را دارند و از اختراع مجدد چرخ پرهیز میکنند. بازی «Ninjin: Clash of Carrots» در ظاهر قصد دارد تلفیقی از هر دوی این اهداف را دنبال کند اما در عمل؟ با ادامه نقد همراه باشید.
در روزگاری دور در سرزمینی مانند ژاپن فئودال اما تشکیل شده از حیوانات سخنگو و مبارز، زیردستان شوگان به روستای کوچکی حمله میبرند و همه هویجهای اهالی آن را به سرقت میبرند. وظیفه تعقیب نیروهای شوگان و بازپسگیری هویجهای سرقت شده به عهده «Ninjin»، خرگوش نینجا و «Akai»، روباه نینجا گذاشته میشود و بازی کنندگان باید در قالب این دو شخصیت، نیروهای لوس و بیمزه، اما پرتعداد و بی پایان شوگان را شکست دهند. داستان برای بازیای با این ابعاد میتوانست قابل قبول باشد اما تلاش بی دلیل و شکست خورده سازندگان برای جوک گفتن و ایجاد موقعیتهای بامزه و خنده دار تبدیل به پاشنه آشیل بازی شده است. هر زمان که بازی تلاش میکند تا بامزه باشد، با تعدادی جوک کهنه و بی مزه با اجرای نامناسب رو به رو میشویم و به این مسائل باید اضافه کنیم که بازی از صداگذاری هم بهره نمیبرد و ارائه جوکها همراه با حس و حال خاصی نیست و بیشتر به مانند مطالعه یک کتاب از مجموعه بی مزه ترین جوکهای کلیشهای است. مجموع شخصیتهای بازی به تعداد انگشتان دو دست هم نمیرسد اما شخصیت پردازی چندانی برای هیچ کدام از آنها انجام گرفته نشده است، به طور مثال دو شخصیت اصلی بازی به جز اینکه از دو گونه مختلف جانوری هستند، هیچ ویژگی متمایزکنندهای نسبت به یکدیگر ندارند و هیچ نکتهای باعث نمیشود که به جای Ninjin: Clash of Carrots نام بازی Akai: Clash of Carrots باشد، البته به جز این مسئله که روباهها هویج نمیخورند!
نقطه درخشان گیم پلی بازی، طراحی دشمنان است. تعدد دشمنانی که با ظاهر متفاوت بر سر راه شما قرار میگیرند تقریباً تا اواخر بازی حفظ میشود و در این زمینه بر خلاف بخش طراحی سلاحها، عملکرد و رفتار دشمنان بسیار متفاوت از یکدیگر است که باعث میشود که هر بار که بازی دشمنی جدیدی را به شما معرفی میکند، کمی در سبک بازی خود تغییراتی ایجاد کنید و بدین ترتیب از رنج و مشقتی که یکنواختی طراحی سبک مبارزه بازی و عملکرد یکسان سلاحها ایجاد میکند، تا حدودی کاسته میشود. لازم به ذکر است که امکان بازی کردن دو نفره به صورت آنلاین و آفلاین وجود دارد. در مجموع بازی از گیمپلی بی حس و حال و طراحی تکراری و با ریتم یکسان مراحل به شدت رنج میبرد.
Ninjin: Clash of Carrots تلاش بسیاری دارد که یادآور بازیهای سالهای دور ژانر Beat ‘em Up باشد و تلاش کرده تا با استفاده از ویژگیهای ژانر Endless Runner، تغییراتی بر فرمول معمول ژانر اصلی خود اعمال کند که موفقیتی در این زمینه کسب نکرده، از طرف دیگر در تکرار نکات و قواعد مورد انتظار از گذشتگان خود در ژانر Beat ‘em Up هم چندان موفق عمل نمیکند و در نهایت یک تجربه نیم بند، تکراری و یکنواخت را ارائه میدهد.
مجموع امتیاز - 6
6
امتیاز بازیسنتر
نقاط قوت: طراحی خوب دشمنانسرعت بالای گیم پلینقاط ضعف:طنز افتضاحدرجه سختی نامتعادلطراحی مبارزات بیحس و حال و یکنواختاستفاده نا به جا از بازی با کلمات ژاپنی