نقد و بررسی NieR: Automata – Become as Gods Edition

سال گذشته «NieR: Automata» که حاصل همکاری «Yoko Taro» و «Platinum Games» بود، برای کنسول PlayStation 4 و همین طور PC، روانه بازار شد. این بازی که به نوعی دنباله عنوان NieR ولی با داستانی مستقل به حساب می‌آید، این بار به کمک تیم Platinum Games و تبحر آن‌ها در ساخت عناوین اکشن، قصد داشت که داستان گویی Yoko Taru را با گیم‌پلی مهیج ترکیب کرده و به دنباله‌ای به مراتب بهتر از نسخه اول تبدیل شود. حال پس از گذشت بیش از یک سال، طرفداران Xbox One نیز می‌توانند به تجربه این بازی بپردازند چرا که «Square Enix»  به عنوان ناشر این سری، نسخه‌ای از بازی را تحت نام NieR: Automata – Become as Gods Edition برای این کنسول معرفی و عرضه کرده است.

دنیای NieR نسبتا بزرگ است و می‌توانید آزادانه در آن بچرخید و ماموریت‌های فرعی را نیز به انجام برسانید. این ماموریت‌ها که در بخش‌های مختلف محیط پخش شده‌اند، کیفیت چندان خوبی نداشته و اکثر آن‌ها شبیه به یکدیگر هستند و در واقع چیز بیشتری به بازی اضافه نخواهند کرد. تیم سازنده در بخش طراحی محیط با وجود اینکه از نظر القا حس آخرالزمانی به خوبی عمل کرده است ولی نتوانسته به خوبی از پتانسیل بالای آن استفاده کند و در اکثر مواقع شما مجبور به قدم زدن بی‌ هدف در دنیای بازی خواهید بود، برای مثال اکثر ساختمان‌ها با دیوارهای نامریی بسته شده و امکان ورود به آن‌ها وجود ندارد. هر چند طراحی برخی بخش‌ها مانند سیرک ربات‌ها یا جنگل پادشاه به قدری عالی بوده که نمونه آن‌ها را در کمتر عنوانی مشاهده کرده‌اید. البته باید به یک نکته جالب در مورد این عنوان اشاره کرد و آن پایبند نبودن سازنده به یک سبک خاص است. با اینکه بازی در واقع یک اکشن با المان‌های نقش‌آفرینی است ولی در برخی موارد این عنوان تبدیل به یک «Shoot ’em up» می‌شود که در آن به کمک ماشین‌های پرنده باید دشمنان پرتعداد ظاهر شده بر روی صفحه را نابود کنید. در برخی بخش‌ها نیز بازی به صورت یک پلتفرمینگ دوبعدی در آمده که در آن باید بین سکوها جا به جا شوید یا به در نمایی مستقیم به مبارزه با دشمنان بپردازید. این گونه مراحل که کم تعداد نیز نیستند، عموما طراحی جالبی دارند و تنوع خوبی به بازی می‌دهند.

بخش تکنیکی بازی در مقابل سایر قسمت‌های آن حرف خاصی برای گفتن ندارد. بافت‌‌های ضعیف و برخی طراحی‌های زشت موجب شده که گرافیک بازی قدیمی و تاریخ مصرف گذشته به نظر بیاید. انیمیشن‌های شخصیت‌ها نیز تعریف چندانی ندارد و تمام این ضعف‌ها به لطف طراحی هنری زیبا که دنیایی آخرالزمانی را به خوبی به تصویر کشیده است، پوشش داده می‌شود. هر چقدر بخش تکنیکی ضعیف ظاهر شده، تیم سازنده تمام تلاش خود را برای ساخت اثری با موسیقی‌های شگفت‌انگیز به خوبی انجام داده است. در طول بازی قطعات باکلام و بی کلام زیادی پخش می‌شود که اکثر آن‌ها تم شرقی داشته و نه تنها با حال و هوای بازی سازگار است، بلکه این قطعات متناسب با نوع ماموریت و روایت داستان نیز تغییر می‌کند که این هماهنگی، تجربه‌ای بی‌نظیر را برای شما به وجود خواهد آورد. مثلا در یکی از مراحل باید با خیل عظیمی از دشمنان روبرو شوید که پخش یک موسیقی حماسی، لذت مبارزه را برای شما دو چندان خواهد کرد. در جایی دیگر و به دلیل اتفاقی داستانی، شما با شنیدن یک موسیقی حزن‌آور، آنچنان با شخصیت‌ها همزاد پنداری می‌کنید که شاید خودتان هم از این قضیه تعجب کنید! به جرات می‌توان گفت تاثیری که موسیقی این عنوان بر روی مخاطب می‌گذارد را نه تنها در نسل حاضر، بلکه در سال‌های اخیر نیز کمتر مشاهده کرده‌ایم. به جز موسیقی، صداپیشگان نیز کار خود را به خوبی انجام داده و انتخاب مناسب آن‌ها باعث شده که روایت داستان و شخصیت پردازی، در بالاترین سطح خود قرار داشته باشد.

نقد و بررسی بازی NieR: Automata – Become as Gods Edition بر اساس نسخه ارسالی سازنده برای وبسایت بازیسنتر نوشته شده است.