نقد و بررسی Devil May Cry HD Collection

با شروع نسل جدید، تب بازسازی و عرضه دوباره عناوین نسل‌های قبل به شدت بالا گرفته و سازنده‌های بسیاری سعی کرده‌اند به روش‌های مختلف، دوباره بازیکنان را به سمت بازی‌های قدیمی خود بکشانند. از ریمستر و بهبود گرافیک گرفته تا ریمیک و تغییرات کلی و نیز کالکشن‌هایی که شامل چندین شماره از یک سری هستند، گوشه‌ای از این اقدامات به حساب می‌آیند. بسیاری از شما با سری «Devil May Cry» و داستان پسران «اسپاردا» یعنی «دانته» و «ورجیل» آشنا هستید، عنوانی که توانست در سبک Hack and Slash بدرخشد و طرفداران بسیاری برای خود دست و پا کند. چند وقتی است که شایعات بسیاری پیرامون ساخت نسخه جدیدی از این سری به گوش می‌رسد و حال «کپکام» با عرضه مجموعه‌ای از نسخه اول که پیش از این برای کنسول‌های نسل قبل نیز عرضه شده بود، هم طرفداران را برای معرفی شماره جدید امیدوار کرده و هم این‌که آن‌ها را برای تکرار تجربه‌ای مهیج آماده می‌کند.

با آغاز بازی و انتخاب DMC1، خود را برای دیداری دوباره با ابتدای کار دانته آماده می‌کنید ولی به محض دیدن منو ممکن است حسابی توی ذوقتان بخورد! منوهای بازی دقیقا همانند نسخه اولیه، که بیش از پانزده سال از عرضه آن‌ها می‌گذرد، هستند و نه تنها کیفیت بصری ارتقا نیافته بلکه حتی سایز تصویر نیز ثابت بوده و بخش‌های زیادی از صفحه با نوارهای مشکی پر شده است. ممکن است با خود بگویید منو اهمیت خاصی ندارد و مهم خود بازی است ولی وقتی اولین کات‌سین پخش می‌شود، آن‌گاه متوجه می‌شوید که سازنده همان صحنه‌های قدیمی را فقط به رزولوشن بالاتر ارتقا داده و در نتیجه تصاویر با کیفیت بسیار پایین و عموما محو به نمایش در می‌آید. این مشکل در دو شماره بعدی نیز وجود دارد و کوچک‌ترین تلاشی برای بهبود کیفیت صحنه‌های نمایشی صورت نگرفته که این امر در دراز مدت احتمالا موجب می‌شود که بیخیال داستان شده و مجبور به رد کردن کات‌سین‌ها شوید. بعد از دیدن کیفیت منو و صحنه‌های نمایشی، دیگر نباید انتظار داشته باشید که تغییر شگرفی در گرافیک بازی مشاهده کنید و با طراحی‌ها و مدل‌های قدیمی و بی کیفیت برای نسل حاضر روبرو خواهید شد. در واقع چیزی که از همان ابتدا مشخص خواهد شد این است که شما در اصل همان مجموعه‌ای که برای PS3 و X360 منتشر شد را صرفا در رزولوشنی بالاتر و بدون کوچک‌ترین بهبودی تجربه خواهید کرد. ارتقا رزولوشن باعث شفافیت بیشتر تصاویر و رنگ‌های تند شده ولی ایرادات بسیاری مانند بافت‌های ضعیف، لبه‌های دندانه‌دار و مدل‌سازی‌های قدیمی شما را آزار خواهد داد. البته نسخه اول و سوم به دلیل طراحی هنری بسیار زیبا هنوز هم قابل بازی هستند و ذوق سازنده اصلی موجب گشته که با وجود قدیمی بودن کلیت گرافیکی، هنوز هم بتوانید از دیدن مناظر فوق‌العاده زیبایی که سال‌ها پیش خلق شده لذت ببرید. در عوض DMC2 از چنان طرح‌های خسته کننده‌ای استفاده می‌کند که ترکیب آن با مشکلی که ذکر شد، صحنه‌های بی ‌نهایت زشت و بی روح را در مقابل شما قرار می‌دهد که ترکیب آن با ایراداتی که در ادامه گفته خواهد شد باعث می‌گردد که پس از چند مرحله، اشتیاقی چندانی به ادامه دادن این شماره نداشته باشید.

به جز گرافیک که سازنده زحمت چندانی برای بهبود آن نکشیده، مشکلات دیگری نیز در هر سه نسخه این سری وجود دارد که تلاشی برای رفع آن‌ها صورت نگرفته و همانند قبل، باید با آن‌ها کنار بیایید! طراحی دوربین با توجه به سال عرضه شمار‌ه‌های مختلف سری، به نوعی استاندارد این سبک به حساب می‌آمد ولی با گذر زمان، حال این دوربین مسئله ساز بوده و در بسیاری موارد موجب گیج شدن شما خواهد شد. خصوصا در نسخه دوم که با توجه به زاویه عجیبی که در برخی مبارزات شاهد هستید، گاهی برای پیدا کردن دشمنان به دردسر می‌افتید زیرا در جایی حضور دارند که آن‌ها را نمی‌بینید و با توجه به این‌که برخی از آن‌ها حوصله حمله کردن به سمت شما را نداشته و صرفا در سر جای خود می‌ایستند، این مشکل بیشتر جلوه پیدا می‌کند! نسخه سوم با توجه به وضعیت خوب دوربین در نسخه اصلی، ایراد خاصی در این زمینه ندارد و می‌تواند گفت برای بازیکنان تازه کار، بهترین نسخه برای آشنایی با این سری بوده و ایرادات آن، کمتر از دو نسخه قبلی به چشم می‌آید. علاوه بر دوربین، سیستم حرکتی شخصیت‌ اصلی نیز همین وضعیت را دارد که ترکیب آن با مشکلات دوربین در دو نسخه اول، در برخی موارد بسیار آزاردهنده خواهد شد.

با وجود مشکلات بسیاری که در زمینه تکنیکی شاهد هستید باز هم گیم‌پلی این سری لذت خاص خود را دارد خصوصا این‌که این مجموعه به صورت 60 فریم اجرا شده و شاهد افت فریم خاصی در بازی نخواهید بود. نسخه اول با طراحی‌های خاص مراحل و دشمنان و نیز سختی جالب توجه حتی در حالت نرمال، هنوز هم قادر است برای ساعات طولانی شما را سرگرم نگاه دارد. سیستم مبارزات فوق‌العاده و سرعت بالای آن بعد از سال‌ها باز هم قدیمی و غیر قابل بازی نشده و کماکان جز بهترین‌های HnS است. نسخه سوم نیز همین شرایط را دارد و با توجه به بهتر بودن گرافیک و نبود مشکلات دوربین، انجام دادن دوباره آن یادآور خاطرات بسیاری بوده و همان‌طور که گفته شد، بازیکنانی که برای اولین بار می‌خواهند این سری را تجربه کنند به راحتی با DMC3 رابطه برقرار خواهند کرد زیرا به جز موارد ذکر شده، المان‌های گیم‌پلی نیز در مقایسه با نسخه‌های قبل بهبود داشته و عواملی همانند قابلیت تعویض همزمان اسلحه، سرعت و لذت مبارزات را دو چندان خواهد کرد. در عوض نسخه دوم آن‌قدر مشکل دارد که نه تکرار آن توصیه می‌شود و نه شروعش! گرافیک زشت، دوربین افتضاح، دشمنانی که به بدترین شکل ساخته شده و به احمقانه‌ترین روش به شما حمله می‌کنند و طراحی مراحل و سیستم مبارزاتی که به هیچ وجه در حد و اندازه‌های دو نسخه دیگر نیستند، هیچ انگیزه‌ای برای ادامه بازی به شما نخواهد داد.

محتوای بازی همان چیزی است که در مجموعه قبلی شاهد بودیم و بسیاری از آیتم‌ها و موارد اضافی در اختیار شما قرار می‌گیرند. مثلا در نسخه سوم قابلیت بازی با ورجیل و نیز بخش Bloody Palace وجود دارد که به بازی ارزش تکرار بیشتری خواهد داد. ولی نکته ناامید کننده این است که خبری از DMC4، که پیش از این به صورت بهبود یافته برای نسل حاضر عرضه شد، نبوده و ناشر زحمت اضافه کردن آن به این مجموعه را به خود نداده است. مسلما با این شرایط نباید انتظار حضور DmC را نیز داشته باشید و با توجه به مشکلاتی که این مجموعه دارد، اضافه نمودن حداقل نسخه چهارم، می‌توانست ارزش بیشتری به آن ببخشد.

تکرار دوباره سری DMC هم‌چنان می‌تواند جذاب باشد، ولی عدم تلاش سازنده جهت بهبود مشکلات و نیز نداشتن ارتقا گرافیکی، موجب شده که Devil May Cry HD Collection در حد و اندازه‌های خود ظاهر نشده تا بیشتر طرفداران قدیمی سری بتوانند مانند گذشته از انجام آن لذت ببرند.

نقد و بررسی Devil May Cry HD Collection بر اساس نسخه ارسالی سازنده برای وبسایت بازی‌سنتر نوشته شده است.