هفت سال از عرضه «Dark Souls» می‌گذرد، عنوانی که تجربه‌ای بود بی‌بدیل و فراموش نشدنی برای بازیکنان خسته از عناوینِ تکراری، بازی-فیلم‌های دورگه، عناوین فرمولیزه شده که ریسک کردن را فراموش کرده بودند و صنعتی استودیویی شده که برای کمپانی‌هایش تنها پول پارو کردن مهم بود. صد البته که دارک سولز تنها بازی‌ای نبود که پشت پا می‌زد به این سنت‌های نادرست جا افتاده در بین بازی‌سازها؛ از بازی‌های مستقل گرفته تا خود دیمن سولز که پشتوانه‌ای بود برای موفقیت دارک سولز. اما آن چه که دارک سولز را متفاوت از دیگر بازی‌ها کرد بازخورد به شدت مثبت بازیکنان و موفیقت تجاری آن بود. موفقیتی مدیون گیم پلی‌ای چالش برانگیز، داستانی نامتعارف، روایتی به ندرت دیده شده در صنعت و لول دیزاینی مبتکرانه که حس کاوش و ماجراجویی را در بازیکن بر می‌انگیخت.
هفت سال گذشته و با دو دنباله‌ی مستقیم، دنباله‌ای روحی و بی‌شمار بازی که دنبال‌کننده، تقلید‌کننده یا الگوگیرنده از دارک سولز هستند، می‌توان با قاطعیت عرضه دارک سولز را نقطه‌ای مهم برای صنعت بازی درنظر گرفت. بعضی‌ها حتی آنقدر پیش رفته‌اند که صنعت را به دو دوره‌ی قبل و بعد از دارک سولز تفکیک می‌کنند. بعضی‌های دیگر هم معتقدند دارک سولز پایه گذار ژانری جدید – شبه‌سولز{سولزلایک} – شده، به مانند بازی‌هایی مثل دوم که ژانر شوتر اول شخص را پایه‌گذاری کردند. دارک سولز را متفق‌القول بازی‌ای تمام عیار می‌دانند و آن را در کنار بهترین بازی‌های تاریخ جای می‌دهند.
با چنین تاریخچه و میراثی فرام ساوت ور، سازنده دارک سولز تصمیم به ریمستر کردن این بازی کلاسیک گرفت. از همان ابتدا می‌شد دو سناریوی احتمالی برای این ریمستر در نظر گرفت. گزینه خوش بینانه آن بود که این ریمستر را فرصتی بدانیم برای استودیو تا دارک سولزی آپدیت شده و بازنگری شده (همانند آنچه اسکولار او د فرست سین برای دارک سولز دو بود) تحویل طرفداران قدیمی و کسانی که بعد از موفیقت دارک سولز یک و با عناوینی چون دارک سولز دو و سه به این سری علاقه مند شده بودند، بدهد. سناریویی که در آن لاست آیزالیث به خاطر مشکلات مالی نصفه کاره رها نشده و بد او کیآس باسی دست دوم نیست، سناریویی که در آن جایگاه آیتم‌ها و دشمنان تغییر کرده تا تجربه‌ای نوین برای بازیکنان به ارمغان آورده شود. سناریویی که متاسفانه شاهد رخ دادنش نیستیم.
سناریوی دوم و آنچه که درنهایت به وقوع پیوست اما اندکی واقع‌بینانه‌تر بود. سناریویی که این ریمستر را صرفاً آوردن دارک سولز یک به کنسول‌های نسل جدید می‌دانست و برطرف کردن باگ‌ها و مشکلات گرافیکی‌ای که دارک سولز از آن رنج می‌برد. ذهنیتی که این ریمستر را بهانه‌ای برای جذب مخاطبان جدید که هرگز تجربه دارک سولز یک را نداشتند و تجدید دیدار طرفداران قدیمی با سرمنشأ این سری دوست داشتنی می‌پنداشت.
حال سوالی که به ذهن می‌رسد این است که بر مبنای کدام ذهنیت باید این ریمستر را قضاوت کرد؟ نگارنده معتقد است که با این که هر دو ذهنیت به یک اندازه دارای ارزش‌اند، نباید دارک سولز ریمستر را به سنگ نبودن چیزی که نیست زد. این درست که دارک سولز ریمستر اسکولار او د فرست سین نیست اما نباید فراموش کرد که ابتدا به ساکن دارک سولز یک با تقریب خوبی بازی کامل و بی نقصی بود که جدای از بعضی مناطق آخر بازی، نیازی به آپدیت شدن و تغییر پیدا کردن نداشت. پس با این دید بیایید ببینیم چه چیزی در آستین این ریسمتر برای ما نهفته شده است.
نقد و بررسی بازی Dark Souls Remastered بر اساس نسخه ارسالی سازنده برای وبسایت بازیسنتر نوشته شده است.
مجموع امتیاز - 9
9
امتیاز بازیسنتر
نقاط قوت: بهبود گرافیکی و افزایش فریم ریت به 60 فریم در ثانیهبهبود pvp هنگام انلاین بازی کردن!دارک سولز استنقاط ضعف:افت فریم ریت در بعضی از نقاط بازیعدم وجود تجربه جدید ممکن است برای مخاطبان قدیمی بازی ناامید کننده باشد
