نقد و بررسی Ancestors Legacy

سال‌هاست که سبک استراتژی و به خصوص RTS جهش چشم‌گیری را تجربه نکرده است. در این بین استثناهایی مانند سری «Total War» وجود دارند که سعی در بهبود سبک استراتژی داشته‌اند (هرچند به طور مشخص RTS محسوب نمی‌شوند)، اما در بقیه موارد عنوان‌هایی که با انتظار بالا عرضه شدند نتوانستند آن جادوی مشخص گذشته را به دست بیاورند. بازی‌های متنوعی در طول چند سال گذشته سعی در ایجاد تغییر، به منظور بهبود و پیشرفت سبک داشته‌اند، مانند «Spellforce 3» و یا «Halo Wars 2»، اما هیچ‌کدام در این بین به طور مشخص موفق نبودند و تنها پیشرفت‌هایی را ایجاد کردند. «Ancestors Legacy» برای مدتی طولانی در دست ساخته بوده و شاید با تیزر معرفی اولیه، خیلی‌ها تصور نمی‌کردند که استودیو «Destructive Studios» با تجربه عنوان نه چندان موفقی مانند «Hatred» بتواند عنوانی در خور توجه تولید کند. اما Ancestors Legacy از بسیاری جهات شاید انقلابی در سبک RTS نباشد، اما به طور حتم این سبک را از خیلی جهات چند پله به سمت جلو برده و تحول ایجاد کرده است. البته این تحولات بدون نقص نیستند و هدف از ادامه نقد این است که جنبه‌های مختلف موفق و ناموفق آن را بررسی کنیم.

Ancestors Legacy دارای چهار فکشن مختلف است که شامل وایکنیگ‌ها، ساکسون‌ها، ژرمن‌ها (امپراطوری مقدس رم) و اسلاوها (پادشاهی لهستان-لیتوانی) می‌شود. این فکشن‌ها از نظر عمق گیم‌پلی تفاوت‌های کاملا ملموسی با هم دارند که نیازمند تغییر کلی در نوع بازی بازیکن خواهد بود. وایکینگ‌ها دارای جنبه تهاجمی هستند، ساکسون‌ها بیشتر بر روی دفاع در اول بازی تمرکز دارند، اسلاوها از نیروهای متنوع کماندار بهره می‌برند و ژرمن‌ها کاملا بالانس هستند و هردو بعد تهاجمی و دفاعی را تا اندازه‌ای پوشش می‌دهند. در قسمت داستانی و کمپین، هرکدام از این فکشن‌ها دارای دو خط داستانی جدا هستند که روایتی تاریخی را از دوران آن‌ها بیان می‌کنند. البته خط داستانی دوم ژرمن‌ها و اسلاوها در زمانی دیگر به طور مجانی عرضه خواهند شد و در هنگام عرضه موجود نیستند. کمپین‌های بازی به طور قطع روایت داستانی قابل قبولی را ارائه می‌دهند و زمانی طولانی برای انجام آن‌ها نیاز است. هرچند از نظر ماموریت و اهداف، بازی اصلا تنوع قابل قبولی ندارد و در اکثر مواقع به فتح دهکده‌های رقیب و حرکت به جلو ختم می‌شوند. این عدم تنوع پس از مدتی باعث خستگی و یکنواختی در روند بازی خواهد شد که لذت عمق گیم‌پلی بازی را به شدت کاهش می‌دهد. از دیدگاه شخصی نیز روند سکانس‌های میان هر اکت با آرت ورک نمایش داده می‌شود که با توجه به موتور قدرتمند بازی انتظار صحنه‌هایی ریل تایم و زنده می‌رفت.

مهم‌ترین نکته پایه‌ای Ancestors در عمق گیم پلی و استراتژی‌های نظامی و کنترل نیروهای آن است. در این مورد بازی سبک RTS را بدون شک تحول بخشیده و پیشرفت داده است. تمام نیروهای هر فکشن دارای نقاط قوت و ضعف هستند و برای ایجاد ارتشی قدرتمند باید با توجه به نحوه بازی دشمن در نظر گرفت که چه نیرویی و به چه تعداد ایجاد کرد. هرکدام از این نیروها توانایی این را دارند که در سه بخش حمله، دفاع و یا سرعت و پشتیبانی تخصص پیدا کنند که در آن صورت در شرایط موافق میتوانند بسیار بهتر عمل کنند و یا در حالت دفاعی و تهاجمی قرار گیرند. توانایی استفاده از تمام عناصر محیطی در بازی وجود دارد که شاید مهمترین نقش را در تعیین نبردهای بازی ایفا میکنند. حالت قرار گیری نیروها و حمله از جناحین یا محاصره کردن علاوه بر ایجاد تلفات بیشتر روحیه سربازهای دشمن را به شدت کاهش میدهند. در واقع سیستم جنگی و استراتژی بازی به شدت نسبت به بازی های دیگر در رده بالاتری قرار دارد و نحوه جنگیدن بسیار مهم خواهد. دیگر نیروها مقابل هم ثابت قرار نمیگیرند تا با حرکت دادن شمشیر روی هوا بالاخره یکی از دو طرف کشته شود. آپگرید کردن زره ها و توانایی ها نیز علاوه بر تغییر ظاهری، در تغییر نتیجه نبرد نیز تاثیر دارند. علاوه بر تمامی این موارد با فتح دهکده ها میتوان موانع دفاعی برای دفاع از آنها ایجاد کرد. تمامی این پیشرفت عمق بسیار زیادی را برای گیم پلی و به خصوص سیستم مبارزات بازی پیاده کرده اند که به راحتی Ancestors را تبدیل به یک پیشرفت محسوس در سبک RTS میکند. میتوان مشاهده کرد که برای تک تک موارد سازندگان وسواس به خرج داده اند تا بدون نقص اجرا شوند. اما این تغییرات بدون مشکلات نیستند.

مهم‌ترین مسئله‌ای که بازی از آن رنج می‌برد کمبود محتواست. تمامی فکشن‌ها و نیروها و ساختمان و خصوصیاتشان به خوبی از هم متمایز هستند، اما محتوای زیادی ندارند و به 3 یا 4 نوع نیرو ختم می‌شوند که مورد استفاده قرار می‌گیرند. علاوه بر این سیستم شهر و ساختمان سازی نیز در بازی وجود ندارد و همه چیز از پیش تعیین شده در جای خود قرار می‌گیرند. از نظر تعداد نیرو نیز Ancestors محدودیت زیادی را دارد و بیشتر از 10 گروه سرباز نمی‌توان در اختیار داشت. این موارد به شدت به تجربه بازی لطمه وارد می‌کنند و بعد از گذشت چند ساعت باعث یکنواختی خواهند بود. چون در قسمت تک‌نفره عملا بعد از مدت زمانی دیگر کاری در بازی جز حمله با تعداد محدودی نیرو نمی‌توان انجام داد و کل بازی خلاصه می‌شود در فتح دهکده‌ها و دفاع از آ‌ن‌ها در مقابل موج حملات رقیب. به طور کل استودیو Destructive ابعاد بازی را بسیار محدود در نظر گرفته است. مسئله‌ای که شاید با زمان بیشتر قابل حل بود و می‌توانست تجربه‌ای بسیار لذت‌بخش‌تر فراهم کند.

موسیقی و صداگذاری و گرافیک از نقاط قدرت Ancestors هستند. انجین بازی به خوبی بهینه شده و از نظر بصری یکی از بهترین بازی‌های RTS است. به خصوص که در هنگام نبردها، دوربین سینمایی، تمامی زیبایی را به بهترین نحو به نمایش می‌گذارد. جزئیات استفاده شده در طراحی محیط، نیروها، افکت‌های مختلف، نورپردازی، آب و هوای داینامیک و چرخه شبانه روزی همه پیشرفت بسیار خوبی نسبت به سایر عناوین هم سبک داشته‌اند. انیمیشن‌ها و AI نیز در بهترین حالت هستند و مانند سری Total War با استفاده از موشن کپچر طراحی شده‌اند که باعث شده سربازها به طور فیزیکی و مستقیم باهم درگیر باشند و دیگر خبری از شمشیر بی‌جهت حرکت دادن در بازی نیست. دشمن نیز به خوبی تلاش می‌کند با تغییر استراتژی‌ها مقابله کند و از این نظر با یکی از بهترین عنوان‌ها روبرو هستیم. این مورد در مورد مردم عادی نیز صادق است و اگر دهکده مورد حمله قرار گیرد سعی در فرار یا خاموش کردن ساختمان‌های آتش گرفته کنند. موسیقی و صداگذاری نیز بسیار با کیفیت کار شده و کاملا به دوره اتفاقات بازی، سال‌های 1000 پس از میلاد مسیح تطابق دارد.

به طور کل Ancestors Legacy از جهات زیادی تحول در سبک RTS ایجاد کرده است. تحولاتی که شامل عمق بسیار بالای گیم‌پلی در جنگ‌ها، استراتژی، تعامل مردم و سربازها با هم در حین جنگ و نیز انیمیشن و هوش مصنوعی می‌شود. اما کمبود محتوا و ابعاد بازی، به شدت به آن ضربه وارد کرده و باعث شده تا نتوان آن را یک انقلاب در این سبک در نظر گرفت. مسئله‌ای که احتمالا در نسخه های‌بعدی و با بالا رفتن تجربه استودیو Destructive قابل حل خواهد بود.