بررسی بازی Resistance: Retribution

در سال 2006 سونی یکی از عناوین انحصاری خود با نام Resistance را وارد بازار کرد. این بازی با وجود مشکلاتی کوچک بسیار خوب ظاهر شد و تنواست امتیازات خوبی را نیز ازعان خود کند. به دنبال شماره اول بازی شماره دوم نیز برای کنسول PS3 منتشر شد که این بازی نیز توانست موفقیت قسمت اول را تکرار کند. با توجه به موفقیت تجاری و محبوبیت این بازی عرضه نسخه ای از آن برای کنسول دستی قدرتمند سونی یعنی PSP چندان دور از انتظار نبود.
بعد از انتظار های طولانی بالاخره این بازی نیز به دستمان رسید (روی نت ریخت) و موفق به بازی کردنش شدیم. اما آیا این بازی ارزش این همه انتظار ارزش را داشت؟,,داستان بازی جریانات بین شماره 1 و 2 و اتفاقات رخ داده برای سرجوخه ای به نام جیمز گریسون از ارتش انگلیس را روایت میکند که بعد از آلوده شدن و مردن برادرش از میادین جنگ کناره گیری می کند. اما به علت استعداد و توانمندی های او ارتش به او نیاز دارد و با تلاش های فراوان او را راضی می کنند تا دوباره به آنها کمک کند. گریسون با به تن کردن کت برادرش بار دیگر پا به میدان جنگ می گذارد و ادامه ماجرا…

گیم پلی بازی بر خلاف نسخه PS3 از دوربین سوم شخص استفاده میکند. تقریبا 9 الی 10 ساعت گیم پلی در نظر گرفته شده است. از آنالوگ برای حرکت کاراکتر و از دکمه های اصلی برای چرخاندن دوربین استفاده می شود. کاور گیری در بازی امری حیاتی است و در صورت سنگر نگرفتن حتی 1 مرحله هم دوام نخواهید آورد. برای راحتی کار از نشانه گیری خودکار استفاده می شود اما این نشانه گیری آسیب بسیار زیادی به گیم پلی زده است. در کل بازی، دستتان فقط دکمه R (تیر اندازی) را فشار میدهد. مگر زمانی که تیر تمام کنید و مجبور به تعویض اسلحه شوید. در حالت سنگر گیری نیز تنها با فشردن این دکمه گریسون اتوماتیک بلند شده شلیک می کند و با رها کردن دوباره پناه می گیرد.این امر به تکراری شدن گیم پلی و خستگی آن بسیار کمک می کند تا جایی که دیگر با چشمان بسته هم میتوانید دشمن بکشید و نیز به عنوان مسکن خواب آور از بازی استفاده کنید. البته حالت نشان گیری دستی نیز در بازی موجود است و می توانید به صورت دخواه آن را فعال یا غیرفعال کنید. اما در آن صورت هم نشانه گیری با 4 دکمه بسیار سخت و زجرآور خواهد شد. کاور گیری به صورت اتوماتیک انجام می شود. تقریبا هر شئی که به نظر قابلیت سنگر گیری داشته باشد میتواند به عنوان کاور مورد استفاده قرار گیرد. (جعبه ها، سنگ ها، تیرآهن ها، گوشه های دیوار ها و درب ها … ) در طول بازی مینی گیم هایی نیز برای کار گذاشتن بمب طراحی شده که فکر کنم اگر نمی گذاشتند خیلی بهتر می شد.

تنوع سلاح در بازی خوب است. سلاح ها تقریبا همان سلاح های موجود در نسخه اصلی است که از 4 سلاح سبک و 4 سنگین تشکیل شده اند. از مسلسل ها و زمین به هوا های ثابت نیز میتوانید استفاده کنید و درس خوبی به دشمنان نگون بخت بدهید. تنوع دشمنان نیز خوب کار شده اند و با هیولاهای مختلفی سر و کار داریم. ناگفته نماند که برای تنوع، در طول مراحل شما کنترل ماشین های جنگی به شکل ربات های 2 پا را به دست میگیرد و یک تنه به قلب دشمن می زنید که در نوع خود جالب است.
Unlockable های بسیاری از جمله لباس و اسلحه نیز در بازی گنجانده شده اند که بدست آوردن آنها ارزش تکرار بازی را بالا می برد. البته برای بازی کردن بعضی از این آیتم ها سازندگان شیطنت کرده و این قابلیت را با استفاده از یک PS3 و بازی Resistance 2 فراهم کرده اند.
از گیم پلی که بگذریم به گرافیک بازی میرسیم. گرافیک بازی برای کنسولی دستی با سخت افزاری محدود واقعا زیباست. هرچند آن هم از ضعف های کوچکی رنج می برد. بافت بسیار عالی هستند، نور پردازی فوق العاده کار شده (فقط به بازتاب نور بر روی کاپشن گریسون دقت کنید) و با وجود این عوامل محیط های بازی در بعضی مناطق با بزرگی خود چشم ها را نوازش می دهند. این ها همه در حالی است که فریم بازی در کل ثابت است و حتی لحظه ای افت فریم را احساس نخواهید کرد (حتی در انفجار های سنگین).

,افکت آب برای کنسول دستی با این سخت افزار بسیار عالی کار شده و اگر برای اولین بار با آب در بازی برخورد کنید مطمئنن چند لحظه ای به تماشای آن خواهید نشست. یکی از ایرادهایی که می توان به گرافیک بازی گرفت رنگ بندی آن است. تقریبا 90% بازی در محیط های بسته و ساختمانی آدم فضایی ها دنبال می شود و رنگ بندی؛ حالا بنا به دلایلی همگی خاکستری و تیره هستند. این عامل نیز به تکراری بودن بازی کمک می کند و بعد از مدتی مراحل خسته کننده می شوند. (می توان گفت تنوع مراحل در حد 30% هستند.)
در کات سینها برای حرکت کاراکتر ها از موشن کپچر استفاده شده که نشانه از اهمیت و زحمت زیاد برای این بازی دارد. اما متاسفانه چهره ها اصلا خوب کار نشده و تقریبا همگی خشک و بی روح به نظر میایند. (حتی در کات سین هایی که به صورت انیمشن رندر شده هستند این مشکل احساس می شود) در کل گرافیک بازی را میتوان راضی کننده و یکی از بهترین ها روی PSP دانست.
صدا گذاری یا به اصطلاح SFX ها بدون عیب و نقص کار شده اند. صدای فریاد دشمنان، صدای سلاح ها، انفجار ها و … به خوبی شنیده می شوند. موزیک های به سبک جنگ جهانی و مارشال به گوش میرسد اما ای کاش کمی بیشتر روی موزیک های درون بازی کار میکردند. دایالوگ ها بسیار حرفه ای کار شده اند و همانند فیلم های سینمایی شما را به عمق داستان می برد (در بین مراحل نیز داستان از زبان همان زن نقل می شود).

,بازی دارای بخش مالتری پلیر می باشد که انصافا بسیار قدرت مند عمل میکند. به صورت آنلاین و آفلاین می توانید با دوستان خود در 2 تیم 4 نفره به مبارزه بپردازید. یک تیم در نقش انسان ها و گروه دیگر در نقش فضایی ها وارد بازی خواهند شد. برای این بخش رنکینگ نیز در نظر گرفته شده که شامل 12 رنک می شود. در بخش آنلاین به غیر از رنک 22 مدال نیز وجود دارد که گرفتن آنها به قابلیت های شما بستگی دارد.(چیزی شبیه به آچیومنت و تروفی).