بررسی بازی Resistance 3

سری بازی‌های Resistance از همان ابتدای عرضه Playstation 3 با نام این کنسول گره خورده‌اند و جایگاه مهمی در بین بازی‌های اختصاصی این کنسول دارند چرا که در اوایل عرضه PS3 عنوان Resistance: FoM از معدود بازی‌های رده بالای این کنسول بود. قسمت دوم این سری نیز در سال 2008 به بازار عرضه شد که از بسیاری جهات با نسخه قبلی تفاوت داشت و منجر به نارضایتی تعداد بسیاری از طرفداران بازی شد. اما نسخه سوم با بکارگیری نقاط قوت هر دو نسخه قبلی به ایده‌های یکی شوتر ناب بسیار نزدیک شده است.

Resistance 3 برخلاف گذشته دیگر یک شوتر نظامی نیست بلکه بر تجربه انفرادی اشخاصی تمرکز دارد که چه از نظر تعداد و چه تسلیحات امیدی دربرابر Chimera ندارند و فقط برای حفظ جانشان مبارزه می‌کنند. شخصیت اصلی بازی Joseph Capelli است که به همراه همسر و فرزند خردسالش در بین دسته دیگری از افراد بازمانده از حملات Chimera ، مخفیانه به زندگی خود ادامه می‌دهند. تا اینکه سر و کله دکتر معروف، Malikov پیدا می‌شود و خبر از نقشه نهایی Chimera برای نابودی انسان‌ها و تبدیل زمین به سیاره منجمد شده مانند سیاره اصلی Chimera می‌دهد و اصرار می‌کند که برای توقف نقشه Chimera به کمک Joe نیاز دارد. Joe که تمایلی برای ترک خانواده‌اش ندارد با اصرار همسرش و برای اهدای شانس زندگی بیشتر به فرزندش، با Malikov راهی New York می‌شود. لحظه جدا شدن Joe از همسر و فرزندش یکی از معدود نقاط عطف داستانی R3 است که احساس پدرانه وی را نشان می‌دهد. در واقع داستان بازی برای یک fps چیز بسیار معمولی است که نمونه‌هایش را قبلا چندین بار دیده‌ایم اما با این حال در بین مسیر New York اتفاقات جالب و غیر منتظره‌ای برای شخصیت‌ها رخ می‌دهد که تاحدودی داستان را جذاب‌تر جلوه می‌دهد.

همانطور که اشاره کردم R3 بیشتر بر روی تجربه انفرادی تاکید دارد و در اکثر موارد شما به تنهایی داستان بازی را ادامه می‌دهید و دیگر مانند نسخه‌های قبلی یاران زیاد و کمک‌های نظامی در اختیار ندارید، که همین نکته وجه تمایز گیم‌پلی این نسخه است. سازندگان قبل از عرضه بازی تاکید داشتند که هدفشان این است که بازیکنان کاملا حس درماندگی و تنهایی را در بازی درک کنند، که البته به خوبی از پس این کار برآمده‌اند. نکته دیگری که در گیم‌پلی R3 توجه را به خود جلب می‌کند کلاسیک بودن بازی است، شما در این بازی اثری از health خودکار نمی‌بینید و همانند نسخه اول برای پر کردن health خود باید از health pack هایی که در دور اطرفتان پراکنده شده‌اند استفاده کنید و همینطور تمام سلاح‌هایی که در بازی دریافت می‌کنید در هر مقطعی از بازی قابل استفاده هستند و اینگونه نیست که فقط قابلیت حمل یک یا دو سلاح را داشته باشید. صحبت از سلاح شد، شرکت Insomniac همیشه در خلق اسلحه‌های نوآورانه و عجیب تبحر داشته و در R3 نیز بار دیگر خلاقیت خود را نشان داده است. در کنار سلاح‌های کلاسیک سری Resistance مانند Auger و Bullseye چند اسلحه جدید نیز به بازی اضافه شدند از جمله Mutator که باعث مسموم شدن و استفراغ دشمنان می‌شود یا Cryogun که دشمنان را در جای خود فریز می‌کند. خوشبختانه بر خلاف نسخه قبلی که شلیک کردن با سلاح‌ها همانند شلیک با تفنگ آب پاش بود در این نسخه شلیک کردن را کاملا حس می‌کنید و از لت و پار کردن Chimera لذت کافی را خواهید برد. ضمن اینکه سلاح‌ها در R3 قابل level up کردن هستند و با استفاده هرچه بیشتر، اسلحه مورد نظر تا 3 مرحله level up خواهد شد که قابلیت‌های جدیدی را به ارمغان می‌آورد. همین نکته عمق بیشتر به گیم‌پلی بازی می‌بخشد و باعث توازن استفاده از سلاح‌ها می‌شود.

حفظ تنوع گیم‌پلی در بازی یک امر حیاتی است که بسیاری از بازی‌های امروزی از انجام آن عاجز هستند اما خوشبختانه R3 جزو این دسته از بازی‌ها نیست. به جرات می‌توان گفت گیم‌پلی در R3 به هیچ وجه خسته کننده نمی‌شود و تن بازی کاهش نمیابد. Incomniac با بهره گیری ازBoss fight های متنوع و مراحلی مانند قایق‌رانی و قطار و … در “جای مناسب” به خوبی توانسته است هیجان و تنوع گیم‌پلی را حفظ کنند. به خصوص اینکه طراحی مراحل و دشمنان به گونه‌ای است که در هر منطقه باید از سلاح و استراتژی متناسب با آن بهره ببرید.

برای بخش داستانی R3 حالت coop دو نفره به صورت انلاین یا split screen نیز وجود دارد. در این بخش شخصی به نام John کاراکتر اصلی را همراهی می‌کنند و حتی بخشی از صداگذاری بازی نیز متناسب با بخش coop تغییر می‌کند برای مثال در ابتدای بازی بقیه کاراکترها، شخصیت John را نیز مورد خطاب قرار می‌دهند که خود جای تقدیر دارد. اما در همین بخش چندین باگ آزار دهنده نیز وجود دارند که گاهی اوقات از پیشروی بازی جلوگیری می‌کند و مجبور هستید بازی راRestart کنید. نکته آزاردهنده دیگر این است که بازی در منو استارت گزینه Restart ندارد و باید کاملا از بازی خارج شوید و دوباره مرحله مورد نظر را لود کنید، این مورد به خودی خود یکی از ناشیانه‌ترین حرکات سازنده بازی است.

بخش چندنفره همواره نقطه قوت و عضو جدانشدنی سری Resistance بوده و هست، پس نمی‌توان سرسری از آن گذشت. برخلاف R2 که در بخش چندنفره تا 60 نفر در یک مپ را پشتیبانی می‌کرد، سازندگان در این نسخه تصمیم گرفتند تا تجربه مولتی‌پلیر متمرکزتری را ارائه دهند به همین دلیل تعداد بازیکنان را تا 16 نفر کاهش داده‌اند که بسیار کمتر از نسخه قبلی است اما لذت بخش چندنفره به کم یا زیاد بودن تعداد بازیکنان نیست. از لحاظ مدهای مولتی‌پلیر بازی تا حدودی شبیه به Killzone 3 کارشده، به غیر 3 مد معمول Deathmatch, Team Deathmatch و Capture the Flagچند مد دیگر نیز به نام‌های Breach, War Game, Chain Reaction نیز در بخش چندنفره وجود دارند. مد Breach از دو تیم مدافع و مهاجم تشکیل می‌شود که در آن تیم مهاجم باید راکتور تیم مقابل را از بین ببرد، در مد Chain Reaction نیز دو تیم باید برای کنترل مناطق مختلف در سطح نقشه تلاش کنند تا در نهایت به بازشدن یا بسته شدن wormhole ها بیانجامد. هجوم Perkها و Killstreakها به این بازی نیز سرایت کرده که البته در اینجا Perk با نام Ability شناخته می‌شوند و در هر loadout دو Ability وجود دارند که با زدن دکمه‌های جهت چپ و راست فعال می‌شوند و قابلیت‌های مانند رادار، shield و… به بازیکن ارائه می‌دهند. Killstreak های متنوعی نیز در بازی تعبیه شده از جمله قابلیت نامریی شدن، سپر محافظ و غیره. سلاح‌ها نیز همانند بخش تک نفره قابلیت upgrade دارند و با level up کردن بازیکن، load out بیشتری آزاد می‌شوند که هر کدام سلاح و Ability مخصوص به خود دارند. با در نظر گیری تمام این موارد بخش چندنفره R3 مثل معمول نقطه قوت بازی محسوب می‌شود و با مپ‌های متنوع ساعت‌ها بازیکن را درگیر خود می‌سازد و به ارزش بازی می‌افزاید.

همانطور که می‌دانید سری Resistance به خاطر گرافیک پر زرق و برق و چشمگیر معروف نشده است اما در هر حال این سری همیشه گرافیک قابل قبولی داشته، با توجه به زمان نسبتا زیادی که تیم سازنده R3 برای پولیش کردن بازی در اختیار داشت انتظار می‌رفت تا R3 نیز گرافیک چشم نوازی ارائه دهد که البته تا حدودی نیز موفق بود اما در گوشه و کنار مشکلاتی به چشم می‌خورد. از جمله این مشکلات یکدست نبودن گرافیک در طول بازی است به طوری برخی مراحل گرافیک بسیار زیبایی ارائه می‌دهند اما در برخی مراحل کیفت texture ها و جزییات به خوبی دیگر مراحل نیست. این عدم یکنواختی در حالت‌های چهره کاراکترها نیز به چشم می‌خورد. اشکالات دیگر گرافیک در رزولوشن و AA به چشم میخورد، متاسفانه رزولوشن بازی به نظر sub-HD می‌رسد و خبری از AA هم نیست، این مساله در بعضی مراحل بیشتر خود را نشان می‌دهد و دندانه‌های زیادی قابل مشاهده هستند. با همه این اوصاف تیم هنری بازی کار فوق العاده‌ای انجام داده‌اند و مراحل زیبایی را طراحی کرده‌اند که مشکلات گرافیکی را تا حد زیادی می‌پوشاند، ضمن اینکه افکت blur در بازی به بهترین نحو ممکن پیاده سازی شده و به هرچه طبیعی‌تر شدن محیط اطراف کمک می‌کند. در مجموع Resistance 3 گرافیک قابل قبولی را ارائه می‌دهد ولی نباید انتظار Killzone یا Uncharted دیگری از این بازی داشته باشید. جا دارد در اینجا اشاره‌ای هم به صداگذاری شخصیت‌ها بکنیم که انقدر خوب انجام شده‌است که شما را حیرت زده می‌کند.

به طور خلاصه Resistance 3 گیم‌پلی جذاب و متنوعی را ارائه می‌دهد که با یکبار تمام کردن آن مطمئنا سیر نخواهید شد و دوباره به سمت آن باز خواهید گشت. با وجود بخش coop و مولتی‌پلیر قوی این بازی ارزش ساعت‌ها بازی کردن و گرفتن وقت گران‌بهای شما را دارد.