بررسی بازی Red Faction: Armageddon

آدمی همیشه به دنبال پیشرفت است، هیچ چیز اورا ارضا نمیکند و تا به یکی از خواسته هایش میرسد، خواسته دیگری در ذهنش شکل میگیرد به همین دلیل،‌ شاید دیگر زمین هم نتواند خواسته های بلند پروازانه ای که بشر در سر میپروراند را برآورده کند. همین باعث شده تا انسان سالهاست به دنبال سیاره ای دیگر برای زندگی باشد، جایی که بتواند تجربه ای جدید داشته باشد، محیطی جدید، با استقلالی بیشتر. بیشتر نویسندگان، فیلم سازان و بازی سازان سراغ این سو‍‍ژه، ‌یعنی سفر انسان به کرات دیگر که اکثراً کره ماه است رفته اند، بعضی آن را زیبا و بعضی ترسناک نشان داده اند؛‌ اما مهم این است که تقریباً همه ی آنها به وجود موجودات فضایی در کارهایشان اشاره داشته اند،‌ که البته در بیشتر مواقع انسان ها شاهد برخورد دوستانه ای از آنها در این داستان ها نبوده اند. سوژه یک زندگی مرفه و بی نقص به بازی های رایانه ای نیز همانطور که اشاره شد سرایت کرده و بازیهای زیادی سراغ به تصویر کشیدن زندگی فضایی انسان ها رفته اند که مهمترین آنها را میتوان سری بازی،‌ کتاب و فیلم “جنگ ستارگان”‌ دانست. یکی دیگر از بازی هایی که بر این ایده استوار است، سری بازی Red Faction میباشد، سری بازی که زندگی صنعتی و پیشرفته انسان را در کره مریخ به نمایش میگذارد، جایی که انسان ها به امید تحقق رویاهایشان به آن پاگذاشته اند، جایی که با قول تغییر، رفاه و امکانات انسان های زیادی را به خود کشانده است.‌ اما همیشه اتفاقات آنطور که مطلوب انسان است پیش نمیروند. بر خلاف تصور انسان ها، موجودات فضایی که ساکن در این کره هستند، نه تنها بویی از منطق و دوستی نبرده اند،‌ بلکه همانند حیوانات از شعور پایینی برخوردار بوده و تنها هدفشان کشتن انسان هاست. نسخه جدید این سری بازی یعنی Armageddon که به معنای قیامت میباشد،‌بر خلاف نسخه های پیشین، از سبک Open World خارج شده و حالتی خطی تر نسبت به گذشته گرفته، از طرفی دیگر خبری از جنگ انسان ها نیست و اینبار همه انسان ها با یکدیگر متحد شده اند تا دشمنی جدی تر،‌یعنی موجودات فضایی را نابود سازند! این نسخه از بازی هم همانند نسخه های پیشین بازی توسط استدیوی بازیسازی Volition ساخته و توسط THQ و Syfy Games منتشر شده است. همچنین ساخت و نشر نسخه PC آن توسط Valve Corporation انجام شده. همانند نسخه پیشین بازی، در این نسخه از بازی هم از انجین قدرتمند Geo-Mod 2.5 که بیشتر قدرت خود را در زمینه تخریب پذیری و فیزیک به نمایش میگذارد استفاده شده که البته نسبت به گذشته دستخوش تغییراتی نیز شده است.
داستان بازی دو نسل بعد از آخرین دیدار ما با دنیای RF روی میدهد. داستان از آنجایی آغار می شود که Marauder ها، گروهی از مذهبی های افراطی، تحت فرماندهی Adam Haleطی یک عملیات انتحاری اقدام به حمله به Terraformer میکنند، دستگاهی که وظیفه ی تولید ویژگی های طبیعی اتمسفر زمین را در سطح مریخ به طور مصنوعی دارد. طی وقایعی که در اوایل بازی رخ میدهد سهل انگاری Darius Mason ، نوه ی Alec شخصیت اصلی نسخه ی قبلی یعنی Guerilla ، موجب نابودی Terraformer می شود. در نتیجه مردم ساکن مریخ ، سطح سیاره را ترک کرده و به غارهای زیرزمینی پناه می برند . چند سال بعد باز هم Darius سهوا کاری می کند که باعث رها سازی نژادی از موجودات فضایی معروف به Plague و در نتیجه به خطر افتادن جان مردم ساکن مریخ می شود. در این بین Darius با Kara آشنا میشود و Kara هم تصمیم میگیرد تا به Darius کمک کند و در پیش بردن اهدافش سهیم باشد. متاسفانه سازندگان در این بخش نتوانستند آن طور که می بایست به داستان بازی بپردازند. داستان کلیشه ای و خسته کننده ی Armageddon به هیچ عنوان راضی کننده نیست و سناریو ی نوشته شده برای آن بسیار سطحی و ضعیف است. انتظار میرفت تا روی بخش سناریوی این بازی، شخصیت پردازی و دیالوگ کار بیشتری می شد چرا که معمولا با این که دیگر بازی های این سبک نیز از داستان چندان پیجیده ای بهره مند نیستند امّا با روایتی خوب نمایشی قابل قبول در این سبک به ارمغان می آورند . با کمال تاسف، Armageddon در این بخش موفق نیست.

پس از قابلیت های بالای تخریب پذیری شماره ی قبل، دور از ذهن نبود که باز هم شاهد تخریب پذیری فراوان و تا حدودی افراطی همانند نسخه ی قبلی باشیم. این بار تخریب پذیری حتی بیش از پیش کارآمد گشته است چرا که بر خلاف بسیاری از بازی ها که تخریب پذیری حکم تزیین و صرفا جهت نشان دادن قدرت بازی را دارد ، گیم پلی این بازی به طور کامل با این مورد گره خورده است . نه تنها بسیاری از ماموریت ها حول تخریب می گردند بلکه می توان از تخریب محیط به عنوان سلاحی در برابر دشمنان استفاده کرد . در هر حال لذّت با خاک یکسان کردن ساختمان ها و بنا ها انکار ناپذیر است . این بسیار هیجان انگیز است که در طول مبارزه ناگهان طبقه ای که در آن حضور دارید تخریب و همراه با دشمنان به طبقه ی زیرین پرتاب شوید. افزون بر تخریب در نسخه ی جدید قابلیت بازسازی بناهای نابود شده نیز افزوده شده است در واقع هر آنچه که قابل تخریب است ، قابل تعمیر نیز هست . به طور مثال در یک مبارزه پس از تخریب شدن سنگری که پشت آن پناه گرفته اید میتوانید دوباره آن سنگر را احیا کنید یا مثلا پس از تخریب شدن راه پله ها بر اثر مبارزه، اقدام به تعمیر آنها کنید .
جدا از داستان گیم پلی تا حدود زیادی جذاب و هیجان انگیز است . به طور خلاصه و کوتاه، میتوان گیم پلی بازی را در سه کلمه ی تخریب ، سازندگی و کشتن دشمنان خلاصه کرد . نخستین تفاوتی که در نگاه اوّل به چشم می آید تغییر زاویه ی دوربین به روی شانه (همانند عناوینی چون Gears of War) ترکیب تخریب پذیری بنا های گوناگون با ساختار مراحل سبب ایجاد مراحل هیجان انگیزی شده اند امّا در عین حال به ازای این مراحل جالب ، مراحلی بسیار تکراری نیز داریم . با اینکه در این گونه مراحل کارهای خسته کننده انجام میدهید اما با این وجود چندان از لذت گیم پلی کاسته نمیشود . یکی دیگر از نکات قابل توجه وجود اسلحه های جالب و نوآورانه در بازی است که تنوع خاصی به بازی داده است. اسلحه های خلاقانه ای مانند Magnet Gun در بازی وجود دارند که عملکردی جالب و شاید تا حدودی اعتیاد آور دارند . قابلیتهای Nanoforge هم در جای خود موثرند. شاید به جرات بتوان گفت اکثر کارهای شما در بازی مستلزم استفاده ی مکرر از Nanoforge است. نه تنها بازسازی بناهای تخریب شده با Nanoforge انجام میشود بلکه بعد از آپگرید آن نیز میتوانید در مبارزات از قابلیت های جدید آن به خوبی استفاده کنید. خوشبختانه در این نسخه امکانات آپگرید بسیار بهتر و کارآمد تر شده اند. در هر مرحله نیز تعدادی منابع انرژی برای خرید آپگرید های گوناگون وجود دارند. در نگاه اول شاید این کمی ابتدایی باشد اما دیدن آپگرید های گوناگون و نیاز بازیکننده به آن ها میتواند دلیل خوبی برای گنجاندن آن ها در مراحل باشد تا در هر مرحله زیر هر ساختمانی دنبال آن ها باشید.

اما دیگر بخش های بازی بخش خوب کار شده اند. دو Mode جدید به نام Infestation و Ruin در بازی حضور دارند. بخش Infestation برخلاف نسخه ی قبلی که Mode آنلاین آن به صورت مبارزه بود این بار رویه ای دیگر دارد، به طوری که در این بخش باید در هر Wave تعدادی از دشمنان را کشته و به کار خود پایان دهید. در آن طرف در بخش Ruin یا همان Mode تخریب در منطقه ای قرار میگیرید و با داشتن اسلحه های گوناگون باید بیشترین خسارت را به منطقه وارد کنید.
در نسخه ی قبلی RF ، یعنی Guerilla تیم سازنده به بهترین نحو توانسته بود تصویر وسیع و زیبایی را از مریخ نشان دهند، یکی از ویژگی هایی که هوادارن از آن ناراضی بودند همین محیط وسیع و بزرگی بود که در Armageddon جای خود را به تونل های زیرزمینی و کوچک داد. متاسفانه در اکثر مواقع در غارها با تونل های تکراری و محیط های یک شکل رو به رو شویم، بیشتر ساختمان ها شبیه به هم هستند همچنین مدل سازی ضعیف کارکتر ها و دشمنان باعث شده تا در اغلب اوقات شاهد گرافیک تکنیکی ضعیف باشیم. علی رقم این، نورپردازی و سایه های طبیعی و جلوه های بصری زیبا اعم از انفجار های قشنگ و تخریب پذیری های دلچسب یکی از مهم ترین برگ برنده های Armageddon در این بخش هستند. یکی دیگر از ویژگی های Guerilla روان اجرا شدن آن بود که خوشبختانه نرخ فریم بالا یکی از نکات مثبت همین شماره هم محسوب میشود اما در مواقعی که انفجار های وسیع و دشمنان با تعداد زیادی دور شما هستند شاهد افت فریم هستیم که میتوان گفت امری طبیعی به حساب می آید.
یکی از معایب Armageddon را میتوان صدا گذاری و موسیقی آن دانست. صداگذاری شخصیت در حد مطلوبی قرار ندارد برای مثال صدای Darius بد کار شده و هینطور صداگذاری محیط ساکت و در بعضی مواقع بی هیجان است ولی باید قبول داشت که صدا انفجار ها طبیعی به نظر میرسند ، به آن اندازه که شما را به طور کامل به درون جو بازی هدایت میکند. با وجود این ، صداگذاری اسلحه ها باید کمی بهتر کار میشد و در این بخش جای کار بیشتری وجود داشت.

در انتها باید گفت که .Volition Inc توانست دوباره لذت تخریب و با خاک یکسان کردن اشیا را احیا کند و لحظاتی هیجان انگیز و متفاوت به ارمغان آورد. اگر از تکراری شدن بازی اجتناب و بر روی مواردی چون داستان بهتر کار میشد شاهد یکی از بهترین های سبک بودیم. سخن نهایی این است که در کل تجربه کردن بخش داستانی Armageddon برای یک بار جذاب است و بازی کردن بخش Multiplayer نیز ساعت ها شما را سرگرم خواهد کرد.