بررسی بازی RAD

رویکرد متفاوت «تیم شیفر» و استودیو زیردستش یعنی Double Fine در ساخت بازی‌های ویدیویی زبانزد است. در طی نوزده سال فعالیت، هرگز سراغ ساخت آثار بسیار بزرگ و با بودجه‌ی فضایی نرفته‌اند. در عوض تمرکز تمام عناوین این شرکت روی سرگرمی و خلاقیت است و همواره شما را وارد دنیاهایی می‌کند که کاملا جدیدند یا نمونه‌اش را به ندرت در بازی دیگری دیده‌اید. آقای Lee Petty کارگردان هنری «دابل فاین» که بیش از دوازده سال در این استودیو حضور دارد، سه سال پیش کارگردانی عنوان Headlander را به عهده گرفت و حالا با اثری جدید به نام Rad برگشته است. در ادامه این مطلب متوجه خواهید شد که بازی Rad تا چه حد از سیاست‌های همیشگی دابل فاین پیروی می‌کند.

دنیای Rad یک دنیای پساآخرالزمانی‌ست، با این تفاوت که آخرالزمان دو بار در آن اتفاق افتاده است! موجودات جهش‌یافته تقریبا همه جا را فراگرفته‌اند و انسان‌های باقی‌مانده در یک پناهگاه به بقا ادامه می‌دهند. اما هنوز در آن دنیای مخوف بیرون که پناهگاه امیدی برای احیای تمدن بشریت وجود دارد. اما این ماموریت بهایی دارد؛ انسانی که پای خود را از پناهگاه بیرون بگذارد، به مرور و در اثر آلودگی محیط دچار جهش ژنتیکی خواهد شد و دیگر شکل انسانی خود را از دست خواهد داد. مخاطب در نقش یک نوجوان داوطلب می‌شود تا این ماموریت را انجام داده و با این فداکاری دنیا را نجات دهد. عنوان Rad یک اکشن سوم شخص ایزومتریک است که در زیرسبک Roguelike قرار می‌گیرد. در ابتدا باید کاراکتر خود را از بین چند گزینه‌ی مختلف انتخاب کنید که تفاوت‌شان تنها در ظاهر است و سپس از پناهگاه ماموریت آغاز می‌گردد. در بازی‌های روگ‌لایک همواره تمرکز اصلی روی گیم‌پلی است، اما سازندگان Rad از پردازش دنیا و شخصیت‌ها غافل نشده‌اند. در خود پناهگاه با شخصیت‌های مختلفی روبرو می‌شوید که هر کدام ویژگی‌های شخصیتی خاص و گذشته‌‌ای دارند که جزئیات بیشتری از این دنیا و تاریخش را به مخاطب منتقل می‌کند. برای مثال شخصیت The Elder قدیمی‌ترین شخص داخل پناهگاه و تنها کسی‌ست که از اقوام باستانی و دوران قبل از آخرالزمان آگاهی دارد. یا Billy که بر اثر تشعشات دو شاخ روی سر درآورده و پاهایش به سم تبدیل شده‌اند. برخی از این شخصیت‌ها ماموریت‌های جانبی مختص به خود را نیز دارند که در ازای انجام‌شان، پول یا آیتم دریافت خواهید کرد. به جز شخصیت‌ها، با گشتن در محیط‌ می‌توانید یک سری اشیای باستانی را بیابید که اطلاعات بیشتری از گذشته‌ به مخاطب می‌دهند. در منوی بازی بخشی به نام Tome of the Ancients وجود دارد در آن، اطلاعات تمام دشمنان، کاراکترها، قدرت‌‌ها و ارتقاها و همچنین اطلاعات داستانی جمع‌آوری می‌شود تا در فرصت دلخواه به خواندن‌شان بپردازید.

همان طور که گفته شد، بازی یک اکشن سوم شخص در زیرسبک روگ‌لایک و با زاویه دوربین ایزومتریک است. روند بازی به چند مرحله‌ی مختلف تقسیم شده که در هر کدام دو هدف دارید؛ نابود کردن دشمنان و باز کردن دروازه‌ی ورود به مرحله‌ی بعد. همچون اکثر عناوین روگ‌لایگ، مراحل و جای‌گیری دشمنان به صورت تصادفی ساخته می‌شوند. برای باز کردن دروازه باید در هر مرحله به دنبال مجسمه‌هایی گشته و آن‌ها را فعال کنید که تعدادشان در هر مرحله با پیشروی بیشتر می‌شود. برای مقابله با دشمنان در ابتدا تنها یک چوب بیسبال دارید. اما این دنیای مخوف در ازای از دست دادن انسانیت، هدیه‌هایی هم دارد. در بالای صفحه یک نوار وجود دارد که در واقع نوار آلودگی کاراکتر است و با کشتن دشمنان به مرور پر می‌شود. هر بار که این نوار پر شود، کاراکتر جهش یافته و یک قدرت جدید کسب می‌کند که آن هم به صورت تصادفی‌ست. این قدرت‌ها یا همان جهش‌ها در بازی به دو دسته‌ی Active و Passive تقسیم می‌شود که در هر بار بازی تا حداکثر سه قدرت از دسته‌ی اول می‌توانید داشته باشید، اما محدودیتی در تعداد قدرت‌های دسته‌ی دوم وجود ندارد. برای کسب این قدرت‌ها راه‌های دیگری غیر از نابودی دشمنان نیز وجود دارد؛ مثلا ممکن است در سر راه گذرتان به فردی بخورد که یک سری آیتم و قدرت را برای فروش گذاشته است یا وارد مسیرهای زیرزمینی‌ای بشوید که در آن‌ها دستگاه‌هایی برای اعطای قدرت وجود دارد.

صحبت از آیتم‌های فروشی شد. خب چگونه آن‌ها را بخریم؟ در بازی دو واحد پولی وجود دارد؛ یکی نوار کاست که پول رایج در دنیای بازی‌ست و با آن می‌توانید آیتم بخرید و دیگری فلاپی که کاربرد اصلی آن، بازکردن صندوق‌هایی‌ست که در طی مراحل پیدا می‌کنید و در آن‌ها آیتم‌های باارزشی چون معجون سلامتی، قرص جهش یا حتی یک آیتم پسیو وجود دارد. یکی از نقاط قوت مهم بازی تنوع بالای جهش‌هاست، به طوری که ساعت‌ها می‌توانید به بازی کردن مشغول شوید و باز هم یک قدرت جدید دریافت کنید. سازندگان برای طراحی این قدرت‌ها به وضوح وقت بالایی صرف کرده‌اند و چه از نظر ظاهر و چه در گیم‌پلی تنوع بالایی دارند. متاسفانه این اتفاق در طراحی دشمنان و روند بازی تکرار نمی‌شود و بالعکس، تنوع بالایی در آن نمی‌بینیم. تنوع دشمنان بازی هم آن چنان زیاد نیست؛ برخی اوقات تنوع در حد اندازه و رنگ محدود می‌ماند و شاید تنها باس‌های بازی باشند که طراحی خاص‌تری دارند. قانون اصلی تقریبا همگی عناوین روگ‌لایک یعنی مرگ دائمی یا Permadeath در اینجا هم صدق می‌کند. با هر بار مردن دوباره باید مراحل را از نو طی کنید، اما با هر دور بازی امتیاز تجربه کسب می‌کنید و ارتقا می‌یابید که در نتیجه، قدرت‌ها و سلاح‌های بیشتری برای‌تان باز می‌شود. با اینکه قدرت‌های متنوع انگیزه‌ی بسیار خوبی برای طی کردن دوباره‌ی مراحل است، اما سختی نامتعادل تا حدی به این بخش ضربه می‌زند. دو مرحله‌ی اول چالش خاصی ندارند، اما در مراحل بعدی ناگهان مینی‌باس‌ها تبدیل به دشمنان عادی می‌شوند که توازن خوبی با میزان جان و مهارت‌های‌تان ندارد.

کارگردان بازی Lee Petty علاقه‌ی وافری به دهه‌های هفتاد و هشتاد میلادی دارد و این موضوع در اثر قبلی‌اش یعنی Headlander نیز به وضوح دیده می‌شد. طراجی بصری و همچنین موسیقی Rad تاثیر زیادی از دهه‌ی هشتاد گرفته است. ظاهر کاراکترها برگرفته از همان دوره و پانک‌گونه است، یک گروه در بازی وجود دارد که عاشق تلویزیون‌های قدیمی‌اندُ به جای پول از نوار کاست و فلاپی دیسک استفاده می‌شود و موسیقی نیز حال و هوای الکترونیک و پانک دهه‌ی ۸۰ میلادی را دارد. گرافیک بازی به صورت سل شید طراحی شده که به لطف تنوع بالای پالت رنگی و طراحی جذاب انیمیشن‌ها، یک نقطه قوت به شمار می‌آید. بازی از طنز جذابی هم بهره می‌برد که یکی از امضاهای عناوین دابل فاین است. مثلا همین قضیه‌ی آخرالزمانی که دو بار تکرار شده یا دیالوگ‌های جالبی که بین کاراکتر شما و دیگر کاراکترها رد و بدل می‌شود. حتی می‌توانید با چوب خود به اهالی پناهگاه هم ضربه بزنید و شاهد واکنش جالب آن‌ها باشید.

از نقاط قوت Rad به راحتی نمی‌توان گذشت. تنوع چشم‌گیر قدرت‌ها، گرافیک سل‌شید جذاب و رنگارنگ و موسیقی الکترونیک تاثیر گرفته از دهه‌ی هشتاد میلادی عوامل موثری برای جذب مخاطب هستند، اما از سوی دیگر بی‌نقص بودن بازی با تنوع نسبتا کم دشمنان، سختی نامتعادل و تکراری شدن در مدت زمان طولانی ضربه می‌خورد. اگر از طرفداران عناوین دابل‌فاین هستید یا دنبال یک تجربه‌ی آخرالزمانی متفاوت از آثاری چون Fallout یا Wasteland می‌گردید، عنوان Rad را پیشنهاد می‌کنم. اما برای طرفداران روگ‌لایک کار سخت‌تر است، چرا که همین حالا عناوین بهتری در بازار برای تجربه در دسترس هستند.