بررسی بازی Pure Football

گاهی اوقات بعضی بازی ها به بازار می‌آیند که نقد کردن آن ها کار دشواری است. نه از جهت خوب بودن با نبودن بازی بلکه از جهت اضافه نشدن هیچ عنوان یا بخش جدیدی به سبک مورد نظر در همان بازی، که باعث می شود کار برای فرد نقد کننده سخت شود. Pure Football از این دسته بازی ها می باشد که نه تنها مانند نسخه های مشابه در این سبک نیست بلکه کمبودها و مشکلات فراوانی را در این بازی شاهد خواهیم بود. این فوتبال به نوعی حد وسط یک فوتبال خیابانی و یک فوتبال واقعی است. بهتر هست که به نکات مهم بازی اشاره بکنیم و شما را بیشتر با حال و هوای این بازی ناموفق آشنا کنیم.

با وارد شدن به بازی یک دموی جالب برای شما به نمایش در می‌آید که با دیدن گرافیک آن به بازی امیدوار می شوید. اما از طرف دیگر با نشان دادن عناصر جدید گیم پلی متوجه می شوید که واقعا هیچ چیزی به این بازی اضافه نشده است و تمامی قسمت های آن یک تقلید بسیار آشکار و واضح از بازی های مشابه بوده است. پس از مشاهده دمو با منوی اصلی بازی آشنا خواهید شد. طراحی و سبک منو شما را دقیقا به یاد منوی اصلی شماره های اخیر PES می‌اندازد که البته با یک سری تغییرات جزیی کمی زیبا جلوه می‌دهد. در منو بخش های آشنایی را مشاهده می کنید که هر یک را جداگانه توضیح خواهیم داد.

اولین بخش، قسمتی با نام Create است که در آن بازیکن مورد نظر خود را می‌سازید و طراحی آن مشغول می‌شوید. در نگاه اول ممکن است این بخش جذاب برسد و مانند تمامی بازی ها باشد اما با پیش روی در آن شاهد مشکلات زیادی در آن خواهید بود. در قسمت در قسمت تصحیح نام بازیکن می توانید اضافاتی مانند مچ بند را به دست بازیکن خود اضافه کنید که تنها همین یک قلم جنس را شاهد خواهید بود و چیز دیگری برای اضافه کردن نخواهید دید. در قسمت Position تنها می توانید خط بازی خود را انتخاب کنید و قدرت های جزیی را نمی توانید تغییر دهید. طراحی صورت، قد، وزن و همه و همه دارای مشکلات زیادی می‌باشد که به عنوان مثال هر قد و وزنی که بخواهید را نمی توانید انتخاب کنید. تنوع در طراحی گوش، چشم و بینی نیز فوق العاده کم است و به نوعی همه چیز اگر در همان حالت پیش فرض قرار بگیرد با حالات نهایی تفاوتی نخواهد داشت. تنها تفاوقت فاحش را در شکل موی بازیکن می توانید ایجاد کنید. در بخش بعدی Play را خواهیم دید که در آن به بازی های دوستانه و انجام تمرینات بازی خواهید پرداخت. در این بخش شاهد 16 تیم مختلف که بسیار کم است می‌باشیم و آن ها در 7 زمین به رقابت می‌پردازند. بخش بعدی و مهم بازی Campaign است که مانند همیشه در آن به رقابت با تیم های دیگر خواهید پرداخت. در ابتدای ورود خود به این بخش باید بازیکنی را ساخته و وارد بازی شوید که در ادامه نقد توضیحات کاملی را در مورد این بخش و گیم پلی بازی خواهیم خواند. در نهایت آخرین بخش بازی مربوط به Online بازی کردن می باشد. مانند همیشه می توانید با دوستان خود که این بازی را تهیه کرده اند به تجربه ای نه چندان جذاب در این بخش از بازی بپردازید.خوب فکر کنم بهتر است که به بخش اصلی بازی برگردم و در مورد گیم پلی آن نیز توضیحاتی را ارائه کنیم. همان طور که در بالا گفته شد پس از ساخت بازیکن وارد یک بازی دوستانه بین برزیل و بهترین تیم جهان می‌شوید که از بازیکنان قدیمی مانند اریک کانتونا، پله، دنیس برکمپ و چند بازیکن مطرح دیگر بهره می‌گیرد. در ادامه باید تیم خود را ساخته و وارد جدول بازی شوید. مانند همه بازی ها باید از پایین به بالا شروع کنید و تمامی حریفان خود را شکست دهید تا به بهترین تیم جهان تبدیل شوید. البته در این راه می توانید بازیکنان خود را ارتقا دهید و بازیکنان جدیدی را نیز آزاد کنید. گیم پلی بازی با سری FIFA Street تشابه بسیار زیادی دارد اما تغییراتی را هم در آن می توانیم مشاهده کنیم. به عنوان مثال زمانی که قصد شوت زدن یا سانتر کردن را داشته باشید در زیر بازیکنی که توپ را در اختیار دارد شاهد یک نوار قدرت خواهیم بود که اگر در بخش سبز قرار گیرد شوت خوبی روانه دروازه خواهد شد، اگر در قسمت سفید واقع شود شوت قوی تری را مشاهده خواهید کرد و در بخش قرمز شوت بازیکن به ثمر نخواهد نشست.

مشکل اصلی گیم پلی پاس‌کاری و حرکات خشک بازیکنان است. زمانی که قصد انتقال توپ را دارند جهت گیری کمی بد طراحی شده است و نمی توانید بازیکن را به راحتی صاحب توپ کنید. خیلی اوقات پیش می‌آید که بعد از یک سانتر اصلا متوجه نمی‌شوید که توپ در کجا قرار دارد و آن را ناگهان در زیر پای خود مشاهده می‌کنید. در این بخش 3 نوع Mode متفاوت را شاهد خواهیم بود که واقعا ساده و بچگانه طراحی شده است. شما یا باید به تعداد گل مشخصی برسید یا در یک دیدار زمانی تیم حریف را شکست دهید و یا با تفاضل گل مشخص شده بازی را به اتمام برسانید. نکته آخری که در بخش گیم پلی قابل ذکر است دواری بازی می باشد. این بخش با وجود نداشتن داور رسمی در زمین، قانونمند طی می شود. به عنوان مثال شاهد پرتاب اوت، سانتر کردن کرنر و حتی زدن پنالتی نیز خواهید بود که به عقیده ما از جذابیت بازی کم کرده است زیرا این یک فوتبال رسمی نیست. البته این بازی را می توان با فوتسال در بعضی زمینه ها مقایسه کرد. مانند محدودیت خطا و یا گرفتن پنالتی دوم در هر نقطه از زمین که مشابه این رشته ورزشی می‌باشد اما بزرگ بود زمین هیچ شباهتی بین این بازی و فوتسال برقرار نخواهد کرد.در بخش گرافیک شاهد یک شکست کامل خواهیم بود. محیط‌های اطراف زمین بازی کاملا خشک و بی روح طراحی شده است و تا حدودی تنوع زمین های بازی نیز کم می‌باشد. در حین انجام بازی گاهی شاهد افت فریم‌های کوتاه، اما نه چندان مداوم خواهیم بود که با این حجم گرافیکی کم واقعا جای تاسف دارد. اگر به انیمیشنی که برای بازیکنان طراحی شده است و گرافیک چهره های آن ها بپردازیم چیزی زیادی برای گفتن وجود ندارد. قد و قواره تمامی بازیکنان بسیار شبیه به یکدیگر است و تفاوت ها را باید با ذره بین مشاهده کنید. چهره های قرار گرفته برای ساخت بازیکن بسیار کم و محدود و ضعیف می‌باشد. برای بازیکنان معروف نیز چهره هایی طراحی شده است اما واقعا خوب از آب در نیامده به طوری که بعضی بازیکنان فرم صورت خود را دارا می‌باشند اما تفاوت های فاحشی با صورت اصلی خود خواهند داشت. حرکات بازیکنان در طول بازی نیز بسیار محدود و شامل چند انیمیشن کاملا عادی و از پیش تعیین شده می‌باشد. حرکات تکنیکی که بازیکنان می توانند انجام دهند به حداکثر 5-6 حرکت خلاصه خواهد شد و نحوه تمام کردن توپ ها نیز به چند مورد خاص خلاصه می‌شود. دروازبانان در بازی نیز حرکات محدودی دارند و هنگام پریدن از یک سمت به سمت دیگر خیلی سنگین جابه‌جا می‌شوند. یک تغییری که Ubisoft در این بازی اعمال کرده است تفاوت Sprint بازی می‌باشد که اطراف شما ناگهان محو می‌شود و رو به جلو حرکت می‌کنید. این کار خیلی حس بد و مصنوعی را به شما القا می کند. پس از به ثمر رساندن گل شادی های بازیکنان نسبتا جالب است اما با تغییر کردن صفحه و به نوعی کودکانه شدن زمینه عکس، کار خراب می‌شود. در هنگامی که کرنز زده می‌شود بازی در حالت Slow Motion فرو می رود و تمام زمینه صفحه را به رنگ نارنجی و زرد مشاهده می کنید که باز هم تغییر نه چندان مناسبی از سوی Ubisoft بوده است. در پایان این بخش نیز باید بگوییم این شرکت قصد تغییراتی را داشته است اما همگی آن ها به بدترین شکل اجرا شده‌اند و باعث ضعف بیش از حد بازی شده‌اند. در بخش صداگذاری که واقعا هیچ حرفی برای گفتن وجود ندارد. نه موسیقی که به شما حس ادامه بازی را القا کند در منو یا خود بازی وجود دارد و نه گزارشگری که با صدای خود جذابیتی را به بازی وارد کند. هیچ تشویق کننده یا صدایی را در کنار زمین نخواهید شنید. تنها گاهی اوقات یک صدای بوقی شنیده خواهد شد که بسیار گوش خراش می باشد. هنگام شروع مجدد بازی به وسیله دروازبان یا پرتاب کردن اوت یک صدا شیپور مانند بد قرار گرفته شده است که به شما 5-6 ثانیه فرصت می‌دهد تا توپ را پرتاب کنید. در داخل زمین مانند PES تنها صدای توپ را خواهید شنید که به این طرف و آن طرف پاس داده می‌شود. البته در بعضی موارد صدای بازیکنان را خواهیم شنید که صحبت هایی را با یکدیگر رد و بدل می کنند. این بخش را می توان ضعیف‌ترین قسمت بازی نامید زیرا به هیچ عنوان روی آن کار نشده است.

در پایان تنها سخنی که می توان گفت این است که این بازی لیاقت نام‌گذاری به عنوان یک فوتبال را نخواهد داشت و لکه ننگی بر تاریخ این رشته ورزشی در صنعت گیم می‌باشد. این بازی حتی از سری FIFA Street شرکت EA که خیلی مورد قبول مجلات و سایت های مرتبط به گیم قرار نگرفت نیز بدتر ظاهر شد و نه تنها افراد جدیدی را که به این نوع سبک فوتبال علاقه‌مند بودند جذب خود نکرد، بلکه مشتاقان قدیمی این سبک را نیز از خود رنجاند و به آن‌ها توهین کرد. امیدوار هستیم که Ubisoft از این کار خود درس گرفته باشد و دیگر در سبک هایی که در آن تجربه کافی را ندارد، دخالت نکند و اقدام به ساخت بازی نکند.