بررسی بازی Paper Mario: The Origami King

برای مشاهده بررسی بازی Paper Mario: The Origami King در یوتوب کلیک کنید

شخصیت ماریو از آن دست شخصیت‌‌هایی است که در عناوین مختلف نیتندو به عنوان قهرمان اصلی ظاهر شده و حتی رد پای او را در شرکت یوبی‌سافت و عنوان Mario + Rabbids Kingdom Battle هم می‌توانیم پیدا کنیم. او در هر کدام از این عناوین در دنیایی مجزا و نقش قهرمانی متقاوت را ایفا کرده‌است. به عنوان مثال در عنوان دکتر ماریو، او تبدیل به یک دکتر می‌شود. اما در بین شکل‌ها و نقش‌های متفاوت ماریو، شاید بتوان دنیای ماریو کاغذی را متفاوت ترین و جادویی ترین شکل و شمایل ماریو نامید. ایده‌ای که توسط استودیو Intelligent Systems و شخصیت‌ کلیدی حاضر در این استودیو یعنی Ryota Kawade توسعه‌اش شروع و در سال ۲۰۰۴ منتشر شد. برای اولین بار شاهد حضور ماریو در شکل و شمایلی کاغذی با آرت استایل و دنیایی متفاوت در بازی پیپر ماریو بودیم. علاوه بر آن پیپر ماریو برای بخش مبارزاتش از حالت نبرد نوبتی استفاده می‌کرد تا برای اولین بار تمرکز را بیشتر به مبارزات و عمق آن‌ها اختصاص دهد. در نهایت هر چند با عرضه شماره اول و حتی ادامه این سری شاهد موفقیت فراوان آن عناوین بودیم، اما همیشه این سری دارای مشکلاتی بوده‌است که آن را نمی‌توانیم در کنار دیگر عناوین با کیفیت انحصاری نینتندو قرار دهیم. از مشکلات داستانی گرفته تا اشکالات بخش مبارزات از جمله مواردی بوده‌اند که در شماره‌های قبلی از سری به آن‌ها انتقاد وارد بود. با تمام این اوصاف، شرکت نینتندو در ماه می سال ۲۰۲۰ به شکلی غیر منتظره شماره جدید پیپر ماریو را معرفی و زمان انتشار آن‌ هم برای ماه جولای و تنها دو ماه بعد از معرفی بازی اعلام کرد. استودیو Intelligent Systems یک‌بار دیگر وظیفه توسعه بازی را بر عهده دارد و این بار با اثری با عنوان Paper Mario: The Origami King همراه هستیم.

استودیو Intelligent Systems این‌بار برای خلق پیپر ماریو جدید دست به تمرکز بیشتری برای پرداخت به داستان زده‌است. این‌بار بازی داستانی متفاوت و به دور از داستان همیشگی یا به عبارتی کلیشه‌ای نجات پرنسس از چنگ بوزر را روایت می‌کند و دشمنان جدید پرنسس پیچ و پادشاهی او موجوداتی از جنس اریگامی هستند. در طول مراسمی در قصر پیچ با هدف مراسمی اختصاصی برای فستیوال اریگامی، ماریو و لوییجی برای شرکت در این مراسم دعوت می‌شوند، اما به محض ورود به شهر با فضایی مرده و خالی از سکنه روبرو می‌شوند. در ادامه مشخص می‌شود که تمام توود ها و ملکه به دست موجودات اریگامی اسیر گشته‌اند و حال ماریو و دیگر دوستان و دشمنان کاغذی او باید اختلاف را کنار گذاشته و برای مبارزه با اریگامی‌ها و نجات پرنسس پیچ تلاش کنند. در کنار ارائه یک داستان متفاوت نسبت به همیشه، پیپر ماریو شامل دیالوگ‌های فراوانی می‌شود که در طول مراحل بازی توسط تودد ها و دیگر شخصیت‌ها بازگو می‌شوند. هر چند قرار نیست با دیالوگ‌های عمیق و پیچیده یک عنوان نقش آفرینی همراه باشیم، اما به نوبت خود این مکالمه‌ها به خوبی با حال و هوای شاد و مفرح دنیای ماریو بازگو و لحظات جالبی را ایجاد می‌کنند. البته در مواردی و به خصوص در طول ساعات اولیه بازی به دلیل تعداد فراوان این دیالوگ‌ها بعضا خواندن تمام آن‌ها به امری خسته کننده تبدیل می‌شود. البته خوشبختانه با پیشروی در بازی این مشکل هم حل شده و روند داستانی به خوبی پیش می‌رود و شاهد افزودن بار کمدی فراوانی به واسطه همین دیالوگ‌ها به کلیت بازی هستیم. در گوشه و کنار محیط و از زبان موجودات و دشمنان بعضا اشارات و شوخی‌های فراوانی بازگو می‌شود که قطعا بهترین لحظات پیپر ماریو را تشکیل می‌دهند.

در خصوص گیم‌پلی با دو بخش کاملا مجزا طرف هستیم. اول بخش مثبت گیم‌پلی را توضیح می‌دهم. همان طور که عنوان ماریو ادیسه به دلیل گشت و گذار در محیط مورد تعریف و تمجید قرار می‌گیرد، می‌توان بخش گردش و جست و جو در محیط پیپر ماریو را ستایش کرد. دنیای کاغذی پیپر ماریو همانند یک دنیای جادویی با موارد فراوانی عمل می‌کند که می‌توان در هر گوشه و کنار آن شاهد یک معما یا موردی برای کشف کردن باشد. علاوه بر تنوع فراوان محیط‌های بازی، هر کدام از آن‌ها دارای بخش‌های منحصر به فردی هستند که به صورت کاملی حس و حال تجربه بازی را در جهت مثبتی تغییر می‌دهد. پیپر ماریو از همان اول سعی می‌کند با در نظر گرفتن پاداش‌های مناسبی برای تشویق مخاطب برای گردش در محیط، ما را تشویق به این امر کند و این عمل هم با موفقیت انجام می‌شود. به قدری محیط ‌ها از تنوع و طراحی جالبی بهره می‌برند که جست و جو و قدم زدن در آن‌ها را به امری لذت بخش تبدیل می‌کند. در گوشه و کنار محیط می‌توان تودد های فراوانی را پیدا کرد که از ترسشان از اریگامی‌ها در سراسر دنیا پنهان شده‌اند. آن‌ها در میان شاخه درختان، زیر سنگ‌ها و یا حتی در قالب حشرات و حیوانات مختلف در دنیای بازی پنهان شده‌اند و برای پیدا کردن آن‌ها باید تمام محیط را به خوبی زیر و رو کنید. در کنار این موارد در گوشه و کنار محیط همیشه شاهد حضور شخصیت‌های دوست‌داشتنی دنیای ماریو همانند لوییجی و بوزر هستیم که این‌بار به عنوان یاران ماریو حضور دارند. در نهایت بخش ادونچر و یا جست و جو در محیط پیپر ماریو که خوشبختانه بخش عمده بازی را هم شامل می‌شود، قطعا یکی از سرگرم کننده‌ترین تفریحات ممکن برای این روز ها است و به خوبی می‌تواند به عنوان تجربه‌ای آرام برای مخاطبان بزرگ و کوچکش عمل کند. دنیای پیپر ماریو همراه شده با تعداد بیشماری فعالیت‌های متنوع از جمله قایق سواری، مسابقات رقص و یا شرکت در مسابقه تبدیل شدن به یک نینجا.

در کنار این بخش سرگرم‌کننده و متنوع، با مبارزات و سیستمی طرف هستیم که هر چند در نگاه اول جالب به نظر می‌رسد، اما با سرعت فراوانی تنوع و جذابیت خود را از دست داده و تنها باعث خستگی و آزار ما می‌شوند.  سیستم مبارزات نوبتی بازی این بار به شکلی ساخته شده که در این  جا با مواجع با هر کدام از دشمنان موجود در محیط وارد یک میدان نبرد می‌شوید که در آن بر روی مرکز دایره‌ای قرار گرفته و بعد باید با چرخش بخش‌‌های داخلی دایره، دشمنان را با آرایش‌های مختلفی در ردیف‌های دایره قرار دهید و بعد از آن‌ به آن‌ها حمله کنید. هر چند توضیحات این بخش به نظر پیچیده به نظر می‌رسد، اما اکثر این مبارزات در نهایت کمتر از یک دقیقه زمان می‌برند و مکانیزم چینش دشمنان و حمله به آن‌ها هم به شدت تکراری و آسان می‌شود. هر چند ماریو از سلاح‌های مختلفی مانند چکمه آهنی و چکش بهره می‌برد، اما استفاده از مدل‌ها مختلف آن‌ها با وجود میزان خط سلامتی کم دشمنان لزومی ندارد. علاوه بر این در صورت آن که نتوانیم در حمله اول حریف خود را شکست دهیم، با حمله آن‌ها رو به رو خواهیم شد که تنها میزان بسیار کمی از خط سلامتی ماریو را کم می‌کند و بعد از آن، با حمله دوم قطعا ما پیروز خواهیم شد. البته این مکانیزم دایره در صورت نبرد با غول آخر ها به شکلی متفاوت عمل می‌کند و این بار این دشمن است که در مرکز دایره قرار گرفته و ماریو باید از بخش‌های مختلف دایره به غول‌ مرحله ضربه بزند. هر چند مکانیزم مبارزه‌ با غول آخر ها هم ثابت است، اما به لطف تنوع این غول‌ها و قدرت‌های آن‌ها می‌توان از این بخش همچنان لذت برد. در نهایت پاداشی که با پیروزی در مبارزات به ما داده می‌شود تعدادی سکه است که به دلیل فراوانی سکه در بخش‌های مختلف دنیای بازی، پاداشی بی‌ارزش به نظر می‌رسد. متاسفانه روند مبارزات در نیمه‌های پایانی بازی تنها به بخشی عذاب آور و به شدت آسان تبدیل می‌شوند که تنها ما را به فرار از دست دشمنان ترغیب می‌کند. استودیو Intelligent Systems به شدت سعی کرده‌است تا از المان‌های عناوین نوبتی برای بخش مبارزات استفاده کند، اما آن‌ها تنها از همان فرمول نوبتی بودن استفاده کرده‌اند و دیگر نکات سازنده این سبک از مبارزات در عنوان پیپر ماریو به دست فراموشی سپرده شده و در نتیجه با مبارزاتی آسان و خسته کننده سر و کار داریم.

پیپر ماریو از معدود عناوینی است که از تکنولوژی تشخیص حرکت جوی‌کان برای انجام بعضی از مبارزات و حل پازل‌ها بهره می‌برد. هر چند استفاده از این مکانیزم بسیار ساده است، اما کمک به سزایی برای ایجاد تنوع در جریان مراحل می‌کند.

مگر می‌شود یک عنوان ماریو را تجربه کرد و عاشق طراحی گرافیکی و بصری آن نشد. از همان شروع با عنوانی رنگارنگ و کاغذی با شخصیت‌های دوبعدی طرف هستیم که این بار میزبان اریگامی‌ها و طراحی ۲.۵ و یا حتی سه بعدی آن‌ها در گوشه و کنار محیط خواهیم بود. انیمشین و طراحی ماریو همراه با ویژگی‌های ضاهری و کم صحبت بودنش از همیشه بیشتر او را به یک نماد ماسکات و قهرمان کلاسیک نینتندو تبدیل کرده‌است. دشمنان و محیط یا حتی ماریو در صورت صدمه دیدن تکه‌‌های کوچک کاغذ از بدنشان همراه با رنگ‌های مختلف جدا می‌شود. در ادامه حتی می‌توان از همین کاغذ‌ های رنگی برای ساخت دوباره محیط آسیب دیده استفاده کرد. با تخریب هر آبجکت در محیط، شاهد تبدیل شدن آن‌ها به کاغذ های کوچک تر خواهیم بود. به همین صورت همیشه گشت و گذار در محیط پیپر ماریو سرگرم کننده، رنگارنگ و جذاب است. بازی به خوبی در هر دو حالت داک و هندهلد ویژگی‌های جادویی خودش را به لطف وضعیت ثابت فریم‌ریت ارائه می‌دهد. هر کدام از مراحل پیپر ماریو در سرزمین‌های مختلفی جریان دارند که هر کدام از آن‌ها از نظر زیبایی همانند چند تابلو نقاشی خوش رنگ و لعاب چشم نواز هستند. به عنوان مثال در اواسط بازی وارد سرزمینی پاییزی خواهیم شد که در یکی از شهر های آسیا شریقی جریان دارد. این سرزمین همراه شده با رنگ بندی سرخ پاییزی همراه با معماری ساختمان‌های چینی و برگان نارنجی رنگ درختان فصل پاییز که تا دور دست‌ها نمایان‌اند. در کنار بخش بصری به لطف موزیک‌های متنوع و کلاسیک سری ماریو، این‌بار هر گوشه از محیط دارای قطعه‌ای متفاوت و نسخه‌ای جدید از آثار کلاسیک ماریو است. این قطعات با توجه به حضور دشمنان تغییر خواهند کرد. حتی در بخشی از شهر موزه‌ای قرار دارد که می‌توانید در آن به این قطعات جالب دوباره گوش دهید. البته تنوع این آهنگ‌ها تنها به قطعات کلاسیک محدود نمی‌شود و در عمل در بعضی از محیط ها قطعات راک و یا حتی متال به گوش می‌رسد که تماما با حال و هوای محیط و دشمنان سازگاری دارد.

نتیجه‌گیری:

Paper Mario: The Origami King را می‌توان به عنوان بهترین شماره در سری پیپر ماریو نام برد. اگر از بخش مبارزات پیپر ماریو فاکتور بگیریم، قطعا با یکی از بهترین عناوین انحصاری عرضه شده بر روی کنسول سوییچ طرف خواهیم بود. استودیو Intelligent Systems به خوبی توانسته به لطف استفاده از شخصیت‌های اریگامی داستان متفاوتی را برای ماریو بازگو کند. در کنار این داستان جالب و خنده‌دار، تنوع و گشت و گذار در محیط به بهترین شکل ممکن انجام می‌شود. هر لحظه از تجربه پیپر ماریو همراه است با اتفاقی غیر قابل منتظره که به خوبی می‌تواند مخاطب را تا آخرین دقایق سرگرم کند. اما در قسمت دیگر با مبارزاتی طرف هستیم که به سرعت جذابیت خود را از دست داده و باعث جلوگیری از لذت بردن در دنیای بازی می‌شوند. هر چند در بخش مبارزات با غول آخر ها این مشکل به خوبی برطرف شده و به تنوع این عنوان کمک می‌کند، اما همچنان نمی‌توان از بخش مبارزات سطحی چشم پوشی کرد. در نهایت با وجود مشکلات بخش مبارزات، بازی پیپر ماریو عنوانی مفرح و سرگرم کننده‌است که برای هر دو مخاطب بزرگ و کوچکش ساخته شده و می‌تواند برای هر طیفی از مخاطبان سرگرم کننده و در دسترس باشد. به خصوص بخش ماجراجویی بازی که قطعا سرگرم کننده ترین بخش و یا حتی می‌توان از آن‌ به عنوان یکی از سرگرم کننده ترین عناوین سوییچ نام برد.