«شما مبارز نیستید، برای رهایی از این دنیای ترسناک و تاریک، فرار کنید، قایم شوید و یا بمیرید!»
این نوشته برگرفته از جملاتی است که در بدو ورود به بازی با آنها روبرو میشوید. به نوعی میتوان گفت سازنده در همین ابتدا با شما اتمام حجت کرده است. شما هیچ راهی غیر از فرار، برای زنده ماندن ندارید. اما آیا این دلیل کافی برای ساخت یک بازی ترسناک است؟
در سال 2013 شرکت Red Barrels با انتشار عنوان Outlast، دریچهای نو به سبک ترس و وحشت باز کرد. این عنوان تا حدود زیادی نو و بدیع به نظر میرسید و شما را در یک دیوانه خانه قرار میداد تا از رمز و راز آن پرده بردارید. در جدیدترین شماره از این بازی، بازیکن در نقش همسر یک خبرنگار، پا در دنیایی تاریک میگذارد تا برای زنده ماندن تلاش کند!
داستان از آنجا شروع میشود که طبق اخبار، یک زن باردار در مکانی دورافتاده به طرز غیرممکنی به قتل رسیده و حالا شما به همراه همسرتان برای تحقیق پا به این منطقه میگذارید. طبق معمول همه چیز بر وفق مراد پیش نمیرود و در یک سانحه، شما از همسر خود جدا میشوید و حالا تنها چیزی که در دست دارید یک دوربین فیلمبرداری است. رفته رفته با اتفاقات عجیبی روبرو خواهید شد که سوالهای بیشماری را برایتان بوجود خواهند آورد. بگذارید همین ابتدا خیالتان را راحت کنم؛ شما تقریبا به جواب هیچ یک از این سوالات نخواهید رسید! داستان بازی به همان اندازه که خوب شروع میشود، بسیار بد به پایان میرسد و در پایان این بازیکن است و دهها سوال بیجواب که به احتمال زیاد در بستههای اضافهشونده به آنها پاسخ داده خواهد شد! حتی با خواندن دست نوشتهها و کاغذهای داخل بازی نیز اطلاعات زیادی از محیط و اتفاقات پیرامون خود بدست نخواهید آورد و گاها باید به تخیلات و برداشتهای آزاد خود و کاربران یوتیوب بسنده کنید! و البته در این بین روایت بشدت بد داستان و نویسنده آن را هم نباید نادیده گرفت.
شروع بازی تقریبا همان چیزی است که انتظار دارید. اتمسفری سنگین، ترسناک و دنیایی مملو از ناشناختهها. در دو ساعت ابتدایی، بازی واقعا طعم ترس را به شما میچشاند اما این طعم دیری نخواهد پایید!
هوش مصنوعی دشمنان بازی یکی دیگر از مشکلات این عنوان است. در قسمتهایی که باید بصورت مخفیانه مسیری را طی کرده و به مقصد برسید، هوش مصنوعی به طرز عجیبی در حوالی مکانی که شما هستید دائما در حال گردش است و به نظر میرسد کاملا به بازیکن چسبیده و بر مبنای حرکت شما، از خود واکنش نشان میدهد.
داستان بازی به همان اندازه که خوب شروع میشود، بسیار بد به پایان میرسد و در پایان این بازیکن است و دهها سوال بیجواب که به احتمال زیاد در بستههای اضافهشونده به آنها پاسخ داده خواهد شد!
از گیمپلی بشدت تکراری و خسته کننده که بگذریم با یک گرافیک بسیار خوب پولیش شده طرف هستیم. با توجه به اینکه این عنوان توسط یک شرکت مستقل ساخته شده، محصول نهایی کاری بسیار زیبا و کم نقص است. هرچند مدلینگ دشمنان و انیمیشنهای آنها با عناوین روز فاصله زیادی دارد اما در پایان میتوان نمره قبولی را به آن داد. از منظر تکنیکی، طراحی محیط و نورپردازی آن در سطح بسیار خوبی قرار دارند و حتی از نظر بصری نیز صحنههایی هستند که شاید چند ثانیهای محوتماشای آنها شوید. بخشهایی که کاراکتر در خاطرات خود و در مدرسه سپری میکند، بهترین بخش گرافیکی بازی است که واقعا از تماشاهای آن لذت خواهید برد.
در بخش صداگذاری شاهد عملکرد بهترین نسبت به گیمپلی هستیم و تقریبا بار اصلی ترس بازی را بردوش میکشد. صدای چوب از کلبههای شکسته و فریادهایی که در دور دست به گوش میرسند خواب را از سرتان خواهد راند. اگر صداگذاری نفسهای بیشمار و پیدرپی کاراکتر را فاکتور بگیریم، تقریبا نقصی بر این بخش وارد نیست و میتوان گفت سازنده توجه خاصی را به آن داشته است. موسیقی بازی گاهی بسیار ترسناک و بجا، و گاهی به علت استفاده بیش از حد از صداهای بلند، اعصاب خوردکن میشود. هرچند استفاده از این نوع موسیقی (صداهای عجیب آهن پاره و اره)، دقیقا با هدف بازی با اعصاب مخاطب بکار گرفته شده، اما استفاده بیش از حد آن، مخصوصا برای کسانی که با هدفونهای با کیفیت بالا به انجام بازی میپردازند، چیزی جز سردرد در پی ندارد.
به عنوان یکی از طرفداران پروپاقرص سبک ترس و وحشت، باید گفت شماره اول این بازی یکی از بهترینها در این سبک بود اما شماره دوم با تمامی تلاشی که برای ترساندن مخاطب میکند، کیلومترها از کیفیت عنوان قبلی فاصله دارد. به نظر میرسد تمرکز بیش از حد سازنده بر جامپ اسکیرها (چه بصورت صوتی و چه تصویری) و ایجاد ترس در مخاطب، آنها را از ارائه یک گیمپلی و داستان در خور دور کرده است. این عنوان با تمامی مشکلاتی که دارد حداقل در بخش ترس خوب عمل کرده (البته با ایجاد محدودیتهای بیشمار!) اما دستیابی به این مهم، باعث قربانی شدن دیگر المانهای بازی شده است؛ موردی که میتوان برعکس آن را در عنوانی مثل رزیدنت اویل هفت مشاهده کرد! اگر به دنبال یک عنوان ترسناک ناب، بدور از هرگونه محدودیتها و دارای داستان و گیمپلی خوب هستید، مطمئنن Outlast 2 خارج از لیست خریدتان خواهد بود!
نقد و بررسی بازی Outlast 2 بر اساس نسخه ارسالی سازنده برای وبسایت بازیسنتر نوشته شده است.
مجموع امتیاز - 5
5
امتیاز بازیسنتر
نقاط قوت: گرافیک تکنیکیقسمت های توهم کاراکترترسناکنقاط ضعف:بشدت تکراریگران!روایت داستان بسیار بدمحدودیت های غیرمنطقی برای بازیکنآزمون و خطای مرگ برای یافتن راه صحیح