بررسی بازی Observer: System Redux

با نگاهی به کارنامه استودیو Bloober می‌توان عناوین گوناگونی را در سبک‌های مختلف پیدا کرد. از عناوین ترسناک که استودیو این سال‌ها بیشتر بر روی آن‌ها متمرکز شده‌است تا عناوین آرکیدی مثل A-Man که این استودیو در سال‌های نه چندان دور آن‌ها را منتشر کرده‌است. با بررسی و تجربه عناوین استودیو Bloober می‌توان از کارنامه کاری آن‌ها با نام یک استودیو متوسط نام برد که البته در چند سال اخیر به شدت سعی کرده‌اند تا با صرف هزینه بیشتر برای ساخت بازی‌ها و جلب توجه ناشران بزرگ از جمله مایکروسافت، کیفیت کار های خود را افزایش دهند. یکی از آخرین عناوینی که توسط استودیو Bloober و برای کنسول‌های نسل نهم منتشر شده، بازی Observer: Sysetm Redux نام دارد که به عنوان نسخه نسخه آپگرید شده عنوان Observer در اختیار ما برای نقد و بررسی بر روی هر سه کنسول پلی‌استیشن ۵ و کنسول‌های ایکس‌باکس سری ایکس|اس قرار گرفته‌است.

ابزرور یک عنوان سایبر پانکی در سال ۲۰۸۴ است که ما را در نقش یک‌کارگاه برای حل پرونده‌های مختلف و البته یک سناریو شخصی قرار می‌دهد. در عمل دنیای ابزرور بازگو کننده نابودی، جنگ و بازماندگان یک طاعون دیجیتالی است که نسل بشر را هدف قرار داده و حال ما به عنوان کارگاه وظیفه پیدا کردن عاملان شیوع این ویروس را بر عهده خواهیم داشت. هر چند شروع داستان به شکل بسیار خوبی آغاز می‌شود و به راحتی ما را ترغیب به ادامه آن می‌کند، اما در ادامه و میان راه داستان ابزرور به شدت افت کرده و به دلیل وجود ماموریت‌های فرعی، تمرکز از آرک اصلی داستانی برداشته شده و در نهایت نقش داستان به شدت کاهش پیدا می‌کند. هر چند ساعات پایانی ابزرور دوباره شاهد بهبود روند وضعیت روایی و یک جمع بندی نسبتا خوب و کامل برای بازی هستیم. نسخه جدید دارای چندین ماموریت فرعی جدید هم است که تجربه آن‌ها خیلی نمی‌تواند سرگرم کننده و باعث افزایش و بهبود تجربه بازی شود.

در بین کست ابزرور، حضور Rutger Hauer به عنوان شخصیت اصلی و صداپیشه بازی، قطعا یکی از موارد مثبت و جذاب بازی محسوب می‌شود. ما که بیشتر او را به خاطر نقشش در فیلم بلید رانر می‌شناسیم، حال در اینجا در نقش یک کارگاه قرار گرفته و به خوبی در طول بازی از قدرت اکتینگش برای پیشبرد داستان و دیالوگ های بازی کمک کرده‌است

گیم پلی ابزرور یکی از بخش های بازی است که در عین دارا بودن مکانیزم های نسبتا جالبش، در بعضی از موارد می تواند گیج کننده یا خسته کننده شود. به طور معمول ما به عنوان یک کارگاه در محیط به جست و جو برای جمع آوری مدارک و در عین حال بررسی آیتم های داخل محیط می پردازیم. در همین حال در مواردی باید از حالت های مختلف برای بررسی آیتم ها استفاده کنیم. به عنوان مثال برای بررسی خون باید از دوربین مخصوص استفاده کرد. تا به این جا همه چیز به خوبی پیش می رود، اما در بعضی از صحنه ها به دلیل وجود باگ و البته رنگ پردازی سایبر پانکی و تلفیق آن با آیتم های محیطی، بررسی محیط و شناسایی آیتم ها به امری گیج کننده بدل می شود و مدت زمان زیادی را مجبور به بررسی یک محیط نسبتا کوچک خواهیم بود. در کنار این مورد، استودیو بلوبر همچنان سعی کرده تا اجزای ترسناک را هم برای این عنوان در نظر بگیرد و بدین صورت در طول بازی با صحنه های که اکثر آن ها بر پایه ترس روانی ساخته شده اند، مواجه خواهیم شد. هر چند این صحنه ها آن قدر در بازی ها و فیلم های مختلف تکرار شده اند که دیگر به سختی می توان از آن ها حس و حال ترس را دریافت کرد، اما باز هم همچنان موارد غیر منتظره ای در طول گیم پلی ابزرور وجود دارد که بتواند چند ثانیه ای حس ترس را منتقل کند.

برای تجربه بازی به اندازه کافی خوش شانس بودیم که هر سه نسخه نسل بعدی بازی را بر روی کنسول های پلی استیشن ۵ و دو کنسول سری اس و ایکس تجربه کنیم. در نگاه اول ابزرور عنوانی نیست که از لحاظ بصری کنسول های نسل نهمی ایکس باکس و پلی استیشن را به چالش بکشد و نهایتا با عنوانی معمولی از لحاظ بصری طرف هستیم که تنها نسبت به نسخه اصلی خودش پیشرفت کرده و همچنان نمی تواند به عنوان یکی از عناوین لانچ نشان دهنده قدرت کنسول ها باشد. با این حال باز هم مواردی همانند نورپردازی، سایه ها و تکستچر های با کیفیت ارزش آن را دارند که به عنوان نکات مثبت بخش بصری ابزرور از آن ها یاد کنیم. ابزرور یک عنوان سایبر پانکی محسوب می شود و به همین صورت نورپردازی نقش به سزایی را در خلق اتمسفر و فضا های منحصر به فرد در محیط های بازی ایفا می کند. نسخه اصلی در بخش نورپردازی خیلی چنگی به دل نمی زد، اما در نسخه به روز شده به لطف استفاده از نورپردازی جدید شاهد خلق فضا و اتمسفری به شدت بهتری هستیم که به خوبی با خط روایی و داستان بازی هم طراز است.

از نسخه پلی استیشن ۵ ابزرور می توان به عنوان بهترین نسخه در بین کنسول های نسل نهمی در زمینه تکنیکی نام برد. در عمل این نسخه، تنها نسخه ای است که از ری تریسینگ بهره می برد و از این بابت پیشرفته تزین نسخه بازی محسوب می شود. البته تکنولوژی ری تریسینگ با کم ترین میزان ممکن برای بازی استفاده شده و تنها در موارد اندکی شاهد وجود این تکنولوژی در بازی هستیم. هر چند گزینه فعال کردن ری تریسینگ در نسخه سری ایکس وجود ندارد، اما در عوض این نسخه را می توان با رزولوشن 4K تجربه کرد. نسخه سری اس هم فاقد هر گونه گزینه برای تغییرات بخش بصری بازی است، اما در کل با نرخ فریم ثابتی در طول مراحل مختلف اجرا می شود.

نتیجه‌گیری:

استودیو بلوبر در سالی که عناوین سایبر پانکی به لطف بازی سایبر پانک ۲۰۷۷ مورد توجه قرار گرفته‌اند، تصمیم به عرضه دوباره عنوان ابزرور با نام Observer: Sysetem Redux گرفته که نتیجه نهایی هم نه یک عنوان عالی و نه یک عنوان ضعیف است. در مجموع می‌توان این عنوان را به طرفداران عناوین ماجراجویی پیشنهاد کرد، اما اگر قصد دارید برای به چالش کشیدن کنسول‌های ایکس باکس سری ایکس|اس و یا پلی استیشن ۵ به سراغ این بازی بروید، ممکن است با تجربه‌ای ناامید کننده رو به رو شوید.