بررسی بازی Neighbours From Hell

اگر به سال‌های بسیار دور سر بزنیم، بازی Neighbours From Hell یکی از بازی‌های بسیار ساده اما محبوب به شمار می‌رفت. اثری ساده و به دور از هر گونه پیچیدگی خاص که صرفا علاقه گیمر به پیاده سازی شوخی‌های شیطانی را به چالش می‌کشید. تجربه این اثر در زمان خود، حسی منحصر به فرد بود. بازی‌های کمی بودند که در عین به چالش کشیدن ذهن گیمر، چاشنی شوخی را به آن اضافه کنند. حالا با گذر بیش از هفده سال، شاهد عرضه نسخه ریمستر شده از این سری بر روی پلتفرم‌های حال حاضر هستیم. نام این بازی حالا به Neighbours Back From Hell تغییر پیدا کرده. سوال بزرگ این است که آیا این بازی با همان ساختاری که هفده سال پیش طراحی شده هنوز هم سرگرم کننده به نظر می‌رسد و آیا تیم سازنده توانسته در ریمستر کردن این عنوان به دستاورد خاصی برسد؟

در همین ابتدا باید گفت که تیم سازنده این ریمستر به گونه‌ای هیچ تغییر جدی در گیم‌پلی و داستان ایجاد نکرده است. گیمر در این بازی در نقش یک همسایه نسبتا عادی به نام وودی (Woody) ظاهر خواهد شد. وودی در همسایگی خانواده‌ای مردم‌آزار زندگی می‌کند. این خانواده “رات‌وایلر” نام دارد. بعد از آزار و اذیت‌های فراوان وودی تصمیم می‌گیرد تا  انتقام خود را از خانواده رات‌وایلر بگیرد. این اذیت و آزار در قالب شوخی‌هایی خنده دار پیگیری می‌شود. همچنین وودی با تیمی مستند ساز تماس می‌گیرد تا تمام این شوخی‌ها همراه با پیامد‌های آنها، ثبت و ضبط شوند. انتظار چندانی از داستان Neighbours Back From Hell وجود ندارد. داستان جزئی این اثر صرفا پایگاهی کوچک برای پیاده سازی مراحل آن است. در بخش گیم‌پلی همانگونه که اشاره شد هیچ تغییر رادیکالی به وجود نیامده است. گرچه شاید نیازی به انجام اینکار نبوده. در هر مرحله گیمر وارد خانه رات‌وایلر می‌شود. سپس گیمر باید به مطالعه رفتار آقای رات‌ویلر بپردازد. او شخصیتی حوصله سر‌بر است که در طول روز کارهای تکراری انجام می‌دهد. گیمر بعد از درک روتین چند دقیقه‌ای می‌‌تواند با استفاده از وسایلی که در محیط پیدا می‌کند، شوخی‌های عجیب و غریبی را ترتیب دهد. Neighbours Back From Hell در واقع شامل هر دو نسخه عرضه شده از این بازی است. به همین خاطر در برخی از مراحل علاوه بر آقای رات‌وایلر شاهد حضور دیگر اعضای خانواده او نیز خواهیم بود. در نسخه دوم شاهد محیط‌های جدیدی نیز بودیم.

با پیشروی در مراحل درجه سختی نیز افزایش پیدا می‌کند اما نه به شکلی که بازی غیر قابل انجام باشد. در واقع می‌توان گفت که با گذر از مراحل بازی چالش بیشتری را در مقابل گیمر قرار خواهد داد. دیگر صرفا در چند حرکت نمی‌توانید یک مرحله را تمام کنید و باید برای رسیدن به پایان هر مرحله، از قبل نقشه‌ای داشته باشید. این نقشه می‌تواند نتیجه مستقیم مطالعه رفتار خانواده رات‌وایلر باشد. گیمر اگر به خوبی رفتار شخصیت‌های موجود در بازی را مطالعه کند می‌تواند به راحتی نقشه‌ای را طراحی کرده و شوخی‌های خود را یکی پس از دیگری پیاده سازی کند در حالی که هیچگاه کسی متوجه حضور او نشود. شاید در ابتدا به این فکر باشید که تجربه Neighbours Back From Hell می‌تواند بسیار سرگرم کننده باشد. پاسخ این سوال می‌تواند در عین حال هم مثبت و هم منفی باشد. مشکلی که این اثر در هر دو نسخه خود با آن روبرو است، تکرار خواهد بود. بسیاری از شوخی‌های انجام شده در بازی سریعا تکراری خواهند شد. در واقع تعدادی شوخی در هر دو بازی وجود دارند که در هر مرحله به صورت ثابت تکرار خواهند شد. انجام این وظایف برای پیاده سازی یک شوخی بعد از مدتی بسیار خسته کننده به نظر می‌رسند. در سمت مقابل در هر مرحله شوخی‌های منحصر به فردی وجود دارد که پیاده سازی آن می‌تواند بسیار مفرح به نظر برسد. اگر جز آن دسته افراد هستید که نسخه‌های اصلی را در زمان عرضه اصلی تجربه کرده باشید، Neighbours Back From Hell می‌تواند بسیار سریع تکراری شود! ساختار این بازی بر اساس معما‌هایی است که وقتی یک بار پاسخ آنها را دیده باشید، دیگر هیچ  لذتی در آن وجود نخواهد داشت. اگر حافظه خوبی داشته باشید می‌توانید هر مرحله را صرفا در چند دقیقه تمام کنید. سازندگان در این ریمستر نیز تغییرات بسیار کوچکی در ساختار معما‌ها و پیاده سازی شوخی‌ها انجام دادند.

در بخش بصری باید گفت که در نگاه اول هیچ تفاوتی نسبت به نسخه‌ای که نزدیک به دو دهه قبل عرضه شده بود وجود ندارد. البته تغییراتی برای بهبود تجربه کلی بازی به وجود آمده است. این بازی می‌تواند حالا روی وضوح تصویر تمام HD اجرا شود و از نمایشگر‌های عریض به شکل کامل پشتیبانی می‌کند. همچنین نرخ فریم مربوط به همه انیمیشن‌ها دو برابر شده است تا حسی بسیار بهتر به گیمر ارائه شود. انتظار می‌رفت تا Neighbours Back From Hell گرافیک بهبود یافته‌ای را نسبت به نسخه‌های اصلی به کاربر ارائه کند اما چنین اتفاقی رخ نداده است. تمام بهبود‌ها در بخش بصری مربوط به اجرا شدن مناسب در بستر‌های جدید بوده و تقریبا هیچ کار اضافه‌ای در این بخش انجام نشده.

در نهایت باید گفت که Neighbours Back From Hell بسته‌ای از خاطرات گذشته را برای گیمرها هدیه آورده است که البته بسیار سریع تکراری می‌شود. این اثر برای گیمر‌های قدیمی می‌تواند یادآور روزهایی خاطره‌انگیز باشد اما گیمر‌هایی که این بازی را تجربه نکردند نیز می‌توانند به قدر کافی از آن لذت ببرند. شاید کمی تغییر در گیم‌پلی، پازل‌ها و به روزرسانی بیشتر گرافیکی باعث می‌شد تا این نسخه به تجربه‌ای بسیار بهتر تبدیل شود اما این اتفاق رخ نداده است.