بررسی بازی Naruto Shippuden: Ultimate Ninja Storm 2

سری مانگا ها و انیمه های ناروتو از معدود عناوینی است که هم در دنیای انیمه و هم در دنیای گیم از جایگاه خاصی برخوردار است. کمتر کسی است که نام این قهرمان کوچک و تنها، که با آرزوی هوکاگه شدن در سرزمین خورشید، زندگی می کند را نشنیده باشد. در سال های اخیر عناوین زیادی با موضوع ناروتو به دنیای گیم قدم گذاشته اند اما هیچ یک به راستی نتوانسته اند هیجان واقعی مبازرات و داستان بازی را به طور کامل به مخاطب انتقال دهند. در این نسل دو شرکت یوبی سافت و نامکو باندایی عناوینی از این سری منتشر کردند، عناوین یوبی سافت هر دو به صورت انحصاری برای کنسول X360 منتشر شدند اما شماره اول عنوان نامکو به صورت انحصاری برای کنسول PS3 منتشر شد و برخلاف نظر مخاطبین میانگین امتیازات کمتری را نسبت به عنوان یوبی سافت کسب کرد. اکنون شماره دوم این بازی به صورت مولتی پلتفرم برای هر دو کنسول X360 و Ps3 منتشر شده و به جرات میتوان گفت بهترین عنوانی است که تا به حال در این سری ساخته شده است.
داستان بازی از اولین قسمت ناروتو شیپودن و بازگشت ناروتو به خانه، آغاز می شود و با مبارزه با پین به اتمام می رسد. تمامی جزئیات داستان دقیقا از روی انیمه ساخته شده و حتی درصد زیادی از دایالوگ های بازی نیز با انیمه این سری مو نمی زند. خوشبختانه به داستان بازی به خوبی بها داده شده و حتی تیمی متشکل از نویسندگان فقط وظیفه نوشتن سناریوی بازی را بر عهده داشتند. به زبان ساده تر بگویم که چه انیمه باز باشید چه نباشید، با بازی کردن این عنوان داستان کامل سری انیمه را تا بدین جا به خوبی و با تمامی جزئیات متوجه خواهید شد. کاراکتر ها به خوبی معرفی می شوند و کسانی که هیچ پیش زمینه ای از داستان ندارند به راحتی با کاراکتر ها رابطه برقرار می کنند. شاید بتوان گفت تنها ایرادی که به بخش داستانی وارد است خسته کننده شدن دایالوگ های طولانی برای انیمه باز ها باشد، چون تمامی گفت و گو های کاراکتر ها از قبل در این سری شنیده اند، اما با توجه به این که، جامعه گیمران مخاطب این بازی است نمی توان زیاد خرده ای به کار تیم نویسندگی گرفت. در طول داستان به سرنوشت تمامی کاراکتر ها پی می برید و در زمان های مخصوصی کنترل بازی بر روی دیگر شخصیت های انیمه تغییرکرده و داستان را از دید آن ها دنبال می کنید.

گیم پلی بازی به دو بخش مبارزه و ماجرایی تقسیم می شود. در بخش ماجرایی بیشتر داستان را پیش می برید؛ گرفتن ماموریت از هوکاگه و دیگر کاراکتر های دهکده هونوکا؛ تلاش برای یافتن شیئی خاص یا فردی خاص، خریداری تسحیلات مورد نیاز و … . برای هر ماموریت باید راه بسیار زیادی را از دهکده تا محل مورد نظر طی کنید که در بلند مدت روند “خوشایند” خود را با روند “تکراری شدن” جایگزین می کند. این کار وقتی خسته کننده تر می شود که دهکده ها و سرزمین های دیگر و حومه شهر به نقشه اضافه می شوند و مثلا برای رسیدن به دهکده شن چند دقیقه ای را، باید با راه های تکراری و بدون اتفاق را سپری کنید. البته ناگفته نماند که بر سر راه می توانید به جمع کردن شیئ های روی زمین بپردازید و سپس آن ها به مغازه دار ها بفروشید! خوشبختانه همانند بازی های یوبی سافت در راه مجبور به انجام مبارزات اجباری و مسخره با کاراکتر های از من در آوردی نیستید و تا زمان مخصوص فرا نرسد از مبارزه خبری نیست. برای آسان تر شدن گشت و گذار، نقشه هایی در بازی تعبیه شده که از سه بخش تشکیل می شوند. نقشه کوچکی که در کنار تصویر دائما در حال نشان دادن محل کنونی شماست. نقشه دیگر، منطقه ای است که در آن هستید و نقشه آخر، نشان دهنده کلی دهکده ها و سرزمین ها است. این نقشه ها تا پایان بازی تقریبا بی استفاده باقی می مانند زیرا محل بعدی یا مقصدتان با یک پیکان بر روی نقشه کوچک نشان داده می شود؛ اما بعد از اتمام بازی، برای انجام ماموریت های فرعی به آنها نیاز خواهید داشت زیرا برای باز کردن تمامی کاراکتر ها نیاز به این ماموریت ها خواهید داشت (هر چند ممکن است تا پایان، تمامی نقشه را از بر شده باشید!). شاید اشکالی که در مورد بخش های ماجرایی یا همان ادونچر وارد باشد نبود کات سین های تماشایی باشد. تمامی داستان ها، بخش ها و صحبت ها همگی به صورت ساده و دایالوگ های طولانی که به صورت بالن های گفتگو بر روی سر کاراکتر ها نوشته می شوند انجام می شود. این کار رفته رفته بازیکن را خسته می کند و در مواردی که موضوع مهمی در بین نباشد، گیمر ترجیح می دهد که با زدن دکمه پی در پی تمامی صحبت ها رد کند. در دهکده مغازه های متنوعی وجود دارند که هر یک مخصوص فروش چیزی هستند. یکی سلاح های جنگی می فروشد و دیگری غذا، برای ترمیم انرژی از دست رفته در حین مبارزات را تامین می کند. البته تمامی سلاح ها از ابتدا در دسترس نیستند و باید با پیشروی در بازی آن ها را آزاد کنید. همانطور که گفتیم داستان اصلی بازی با مبارزه با پین به اتمام می رسد؛ اما بعد از اتمام، تازه دوره جدیدی از دنیای ناروتو آغاز می شود. کلی ماموریت فرعی و داستان های کوچک و بزرگ در گوشه کنار این دنیای کوچک وجود دارد که برای اتمام آن ها به مقدار زیادی زمان نیاز است.

,قسمت مبارزات، اصلی ترین بخش بازی است که به کلی بر مشکلات بخش ماجرایی سرپوش می گذارد. مبارزات بسیار زیبا و جذاب و پرهیجان طراحی شده اند. وقتی زمان مقرر برای مبارزه فرا می رسد، کاراکتر ها در یک محیط نسبتا بزرگ روبروی یکدیگر قرار میگیرند. بر خلاف سنت بازی های فایتینگ دوربین این قسمت در حالت نیمرخ از کاراکتر ها ثابت نیست و بسته به موقعیت مبارزه دو نفر، دائما در حال چرخش و تغییر مکان است. ممکن است لحظه ای نزدیک به دوربین باشید و چند ثانیه بعد در آن سر میدان نبرد! مبارزات با استفاده از چندین فاکتور اصلی انجام می شود که باید با هوشیاری کامل از آن ها استفاده کنید، زیرا در صورت استفاده نا صحیح، نتیجه نبرد به برد حریف ختم می شود. چهار دکمه اصلی گیم پد برای حرکات: پریدن، مبارزه تن به تن، پرتاب شوریکن (تیغه های کوچک نینجایی) و استفاده از چاکرا (انرژی درونی بدن نینجاها در سری ناروتو) تعبیه شده اند. با آمیختن چاکرا با دیگر حرکات، میزان آسیب رسانی بیشتر شده و شاهد ضربات جدید و زیبایی خواهید شد. اما مسئله مهم اینجاست که در صورت استفاده از چاکرا، چاکرای شما کم شده و باید با نگه داشتن دکمه مربوطه، دوباره آن را از محیط اطراف جمع کنید که این کار فرصت مناسبی برای حمله در اختیار حریف قرار می دهد، زیرا در این حالت کاراکتر شما قادر به انجام هیچ کاری نخواهد بود. در بعضی از مبارزات تا سقف حداکثر دو کاراکتر دوست و همراه خواهید داشت که در بین مبارزات به کمک شما خواهند آمد. هر یک از دوستان و همراهان دارای یکی از سه مشخصه: حمله، دفاع و بالانس هستند که در مبارزات تاثیر خاصی را خواهند گذاشت.

در حین مبارزه و در مواقع ضروری با زدن دکمه مربوطه یاران شما وارد میدان نبرد شده و برای چندین ثانیه به شما کمک خواهند کرد و سپس میدان را ترک خواهند گفت تا دوباره قابل استفاده شوند. شاید در نگاه اول این چند ثانیه برایتان بی ارزش باشد، اما وقتی در حین جمع کردن چاکرا دوستتان سپر بلای شوریکن ها و ضربات دشمن شد، به با ارزش بودن آن پی می برید. مبارزات با اشخاص معمولی و حالت Battle Mode به همین صورت پیش می رود تا سرانجام یک تیم برنده شود. اما مبارزات با باس های اصلی در بخش داستانی، اضافاتی در حین مبارزه دارند. به جرئت می توانم بگویم باس فایت های بازی به حدی حماسی و هیجانی کار شده اند که تا مدت ها در ذهنتان باقی خواهند ماند. در حین مبارزات، ناگهان نبرد حالت سینمایی پیدا می کند و در این جا باید شروع به زدن دکمه هایی که روی صفحه نقش می بندند، کنید. هر چقدر سریع تر این کار را انجام دهید ستاره هایی به شما تعلق می گیرد. بیشترین آن ها 4 عدد است. با جمع آوری این ستاره ها بعد از پایان نبرد، فلش بک هایی از داستان و صحنه های انیمه برای شما بازگو خواهد شد. به شخصه مبارزه بین ناروتو و ساسوکه را یکی از حماسی ترین مبارزات می دانم، زیرا در حین مبارزه … ، بگذارید لذت این نبرد را با ادامه دادن جمله از بین نبرم. در کل مبارزات به زیبایی طراحی شده اند و جای هیچ گونه انتقادی باقی نمی گذارند، و تا مدت ها شما را سرگرم خواهد کرد. البته نکته ای در این جا قابل ذکر است و آن اینکه ضربات بعضی از کاراکتر ها هیچ تفاوتی با هم ندارند و به یک مقدار به حریف مقابل صدمه می زنند ما در کل برای بالانس بودن مبارزات، قابل چشم پوشی است.

گرافیک بازی یکی از نکته های قوت بازی است. تمامی محیط ها و مناظر بازی به صورت انیمه و نقاشی طراحی شده اند، نه به صورت مدل های سه بعدی امروزی. این کار هم به لطف دوربین ثابت، به سبک رزیدنت اویل های گذشته، در بخش ماجرایی ممکن گشته تا طراحان بتوانند از نقاشی های دو بعدی و ثابت استفاده کنند. این امر سبب شده تا بازیکن بیش از پیش در دنیای ناروتو غرق شود و لذت بازی کردن دو چندان شود. به شخصه هنوز هم از دیدن مناظر زیبا در سبک های متفاوت (با توجه به تغییر منطقه بازی) که در روند داستان دیده ام خسته نشده ام و هنوز هم برایم لذت بخش است. کاراکتر ها همگی از تکنولوژی Cell Shade بهره می برند که بهترین راه برای نزدیک کردن یک مدل سه بعدی، به مدل های نقاشی و انیمه مانند است. تمامی موارد سه بعدی اعم از کاراکتر ها، حیوانات داخل جنگل، ابزار مورد استفاده و … همگی با جزئیات بسیار بالا طراحی شده اند. حرکات کاراکتر ها مثل دویدن و حالت مبارزاتشان خیلی زیبا کار شده اند و نمایانگر حالات شخصی آن ها در انیمه است. موسیقی و صدا گذاری بازی از دیگر نقاط قوت بازی است. صدای تمامی کاراکتر ها از سری انیمه مستقیما به بازی آورده شده است. صداگذاری ها در نسخه ژاپنی عالی کار شده، اما زبان انگلیسی باعث تاسف است. زبان انگلیسی بازی به هیچ وجه آن حس و حالی که باید، را به مخاطب انتقال نمی دهد. پیشنهاد ما این است که بازی را بر روی زبان اصلی یعنی ژاپنی و با زیرنویس انگلیسی بازی کنید. موزیک بازی در هر منطقه بنا به موقعیت آن نقطه تغییر می کند. در حین مبارزات موسیقی های سریعتر و هیجانی تر به چاشنی کار مبارزات اضافه می شود تا همگی با هم تجربه یک لذت کامل از این بازی را به شما انتقال دهند. در کل به نظر ما مشکلی نیز بر این بخش از بازی وارد نیست و همه چیز راضی کننده است.
بخش مولتی پلیر همانند بخش آفلاین و مبارزه دو نفره طراحی شده با این تفاوت که هر کس برای خود می تواند کارت و لقب مخصوص به خود را طراحی کرده، وارد دنیای نینجا های آنلاین شود و قدرت مبارزات و تاکتیک هایش را به رخ دیگران بکشد.

در پایان باید بگویم که این عنوان یک بازی ناب تا بدین جا از سری انیمه و مانگا های ناروتو است و می تواند خاطرات مبارزات و هیجان انیمه را برای طرفداران این سری زنده کند. اگر از طرفداران پروپاقرص ناروتو هستید به هیچ عنوان این بازی را از دست ندهید.