بررسی بازی MX vs. ATV All Out

سری MX vs. ATV از جمله عناوین سبک ریسینگ است که بر استفاده از موتور و حرکات نمایشی تمرکز دارد و تاکنون نسخه‌های متعددی از آن راهی بازار شده است. MX vs. ATV All Out: Anniversary Edition نسخه کامل عنوانی است که اولین بار سال گذشته عرضه شد و به دلیل مشکلات بسیاری که داشت، نتوانست نظر مثبت چندانی را به سوی خود جلب کند. حال با افزودن تمام اضافه شونده‌ها، این عنوان مجددا راهی بازار شده و باید دید این عرضه دوباره تاثیری در کیفیت کلی بازی گذاشته است یا خیر.

گیم پلی بازی استاندارد عناوین این سبک را رعایت کرده و حرکات و فیزیک اجسام و موتورها به خوبی طراحی شده‌اند. مشکل اصلی در طراحی گیم‌‌پلی، رابط کنترلی بازیکن با دسته است. به عنوان مثال برای یک بازیکن آماتور زمان بر است که با آنالوگ R3 بتواند صحنه‌های ‌هیجان‌انگیز آکروباتیک خلق کند آن هم در صورتی‌که در بعضی رویدادها و چالش‌ها، برای کسب مقام قهرمانی باید این کارها را به کرات انجام دهید. بنابراین برای آشنایی کامل با سیستم کنترل بازی باید مدت زمان زیادی را در بخش آموزشی کسالت‌ آور آن، سپری کنید که این موضوع پس از چند ساعت، تجربه بازی را به امری عذاب آور تبدیل خواهد کرد.

برخلاف اکثر آثار این سبک، این بازی دارای بخش داستانی یا Career Mode نیست و شما را در دنیای «سندباکس» گونه خود تنها می‌گذارد تا با آموزش‌های خودساخته، شما را با دنیای بی روحش آشنا کند. دنیای بازی کاملا بی‌روح است و بازیکن را تنها در یک پیست تکراری و پر از مراحل آموزشی تنها می‌گذارد. مراحلی که شاید اگر درصدی با عناوین ریسینگ مخصوصا در شاخه موتور سواری آشنایی داشته باشید به آن نیازی نخواهید داشت. به عنوان مثال در بخشی از آموزش به شما یاد داده خواهد شد که چگونه باید گاز دهید و ترمز بگیرید، یا چگونه با چرخاندن آنالوگ‌ها تغییر مسیر داده یا با استفاده از «رمپ‌ها» (جایگاه‌های پرش) چگونه حرکت نمایشی انجام دهید که این موارد موجب می‌شود از همان لحظه شروع، حس بدی نسبت به این عنوان پیدا کنید!

چندین مد مختلف برای این بازی در نظر گرفته شده است. در بخش Series، بازیکنان با 21 سری متفاوت که هر کدام ایونت‌های متنوع دارند، به رقابت می پردازند. متاسفانه بازی حق انتخاب درجه سختی را به بازیکن نمی‌دهد، اما سازندگان «سری‌ها» را طوری طراحی کرده‌اند که بازیکنان از درجه سختی آماتور شروع کرده و در انتها با چالش All Out Tour که برای به پایان رساندن آن به مهارت زیادی نیاز دارید، کار خود را به اتمام برسانند. هر سری در ازای مقام اول تا سوم به بازیکن مبلغی را خواهد داد که در طول بازی و برای ارتقا موتورها به درد خواهد خورد. همچنین سازندگان در این عنوان سطح‌هایی را طراحی کرده‌اند که با رسیدن به سطوح مورد نظر، رویدادها و سری‌های جدیدی باز می‌شود. این سیستم باعث ترغیب بازیکن می‌شود تا تمام سری‌ها و رویدادهای قبلی را با بهترین نتیجه ممکن پشت‌سر گذاشته و سریع‌تر سطح خود را ارتقا دهد.

جدا از بخش مذکور که ممکن است بی دلیل ساعت‌ها وقت شما گرفته شود، Single Event هایی طراحی شده‌اند تا بازیکن کمی از فضای رقابتی و چالش‌های کم دردسر خلاص شود. در این بخش نقطه عطف بازی را مشاهده خواهید کرد؛ جایی که سازندگان با الگو گرفتن از عنوان دیگر رویدادهای جالبی را برای این بازی طراحی کرده‌اند. رویدادهایی همچون SuperCross، Arena Cross، National و Open Cross که هرکدام تلفیقی از یک بازی است که قبلا هم به زیر ذره‌بین برده بودیم. مثلا بخش «سوپرکراس» الگوبرداری از عنوان « مانستر انرژی سوپرکراس»، و یا بخش « اپن کراس» الگویی از بازی « گراول» است. تمام این‌ها نشان می‌دهد که سازنده‌ بازی فقط به فکر ساخت یک عنوان ریسینگ نبوده، بلکه عناوین هم سطح در بازار‌های جهانی را نیز به خوبی رصد کرده و از آن‌ها الگوبرداری نسبتا کاملی انجام داده است، البته به صورت ناقص. شاید برای استراحت بازیکن این رویدادها مناسب باشد، اما اگر بازی‌های هم سطح در این سبک را قبلا تجربه کرده باشید، تمام این بخش‌ها پس از چند ساعت برای شما تکراری و کسل کننده خواهند شد.

از دیگر بخش‌های ثابت عناوین ریسینگ، بخش جذاب رقابت زمانی یا همان Time Trial است که خوشبختانه به خوبی در بازی توسعه داده شده و پیست‌‌های متنوع با چالش‌‌های جدی‌تر، قلب تپنده این بازی شده است. هرچند با تمرکز دقیق بر روی بعضی از پیست‌ها، ممکن است به کپی برداری بی چون و چرای این بازی از عناوین هم سبک پی ببرید. یکی دیگر از قسمت‌های این شماره،  بخش « آرکید» است که به بازیکن این قابلیت را می‌دهد که به صورت آفلاین و با قابلیت تقسیم صفحه، با دوستان خود به بازی کردن بپردازد، اما این بخش ایراداتی هم دارد. به عنوان مثال شاید دوست داشته باشید که مودهای نمایشی را بازی کنید و دوستتان را با این مود به چالش بکشید، اما فعلا در این نسخه چنین امکانی در نظر گرفته نشده است. بخش آنلاین بازی هم همانند اکثر بخش‌ها چندان جالب توجه نیست. بازیکنان می‌توانند با ساختن مسابقات دلخواه با قوانین خودساخته و دعوت دیگر بازیکنان به رویدادهای خود، با دیگران رقابت کنند، اما برخلاف معمول، برای بار اول است که این بخش دارای سروری بهتر از سرورهای عمومی است که حداقل مشکلاتی نظیر «مچ میکینگ» و «لگ» را به صورت موضعی برطرف کرده است.

گرافیک بازی آن‌طور که باید و شاید در خور یک بازی نسل هشتمی نیست و به نظر می‌رسد که THQ Nodic و Rainbow Studio تلاشی برای ارتقا سطح گرافیکی این بازی متناسب با استانداردهای نسل، انجام نداده‌اند. از بافت‌های بدون کیفیت گرفته تا طراحی نه چندان جالب موتورها، موجب شده که بخش گرافیکی این اثر به یکی از ضعیف‌ترین بخش‌های آن تبدیل شود. از طرف دیگر موسیقی بازی و صداگذاری آن نیز چنگی به دل نمی‌زند و هیچ کمکی به بهتر شدن حس و حال بازی، نمی‌کند.

MX vs. ATV All Out: Anniversary Edition از آن دسته عناوینی نیست که بتوان برای آن هیجان‌زده شد و انجام این بازی صرفا برای عاشقان ریسینگ توصیه می‌شود، چرا که برای سایر بازیکن‌ها جدا از از دست دادن وقت و پول، چیزی بیشتری به آن‌ها هدیه نمی‌دهد.