بررسی بازی MotoGP 19

یک احتمال بسیار قوی وجود دارد، اینکه هیچ کسی در جهان بیشتر از بازی‌سازان استودیوی Milestone S.r.L. از موتورسواری لذت نمی‌برد! مهمترین شاهدی که بر این مدعا می‌توان عنوان کرد، ساخته شدن 10 بازی موتور سواری مختلف در حدود 2 سال اخیر توسط این استودیو است، که متأسفانه هیچ کدام آن گونه که باید و شاید از کیفیت قابل قبولی برخوردار نبوده‌اند. در ادامه خواهیم دید که آیا بازی MotoGP 19 ، که هفتمین باریست که استودیو مایلستون از نام تجاری MotoGP برای ساخت یک عنوان موتور سواری استفاده کرده، چرخه آثار لایسنس شده متوسط یا ضعیف این استودیو را شکسته و یا در امتداد سطح کیفی ساخته‌های قبلی قرار دارد؟

به رسم اکثر عناوین ورزشی – مسابقه‌ای، MotoGP 19 هم بخش Career را در میان بخش‌های مختلف گیم‌پلی خود گنجانده اما برخلاف روند سال‌های اخیر که در بیشتر فرنچایز‌های معروف این ژانر شاهد هستیم، خبری از داستانگویی در این بخش از بازی نیست. در موتو‌جی‌پی 19، بخش Career به عنوان بخش اصلی بازی ایفای نقش می‌کند و در حقیقت در برگیرنده بخش‌های آموزشی و تمرینی و بخش اصلی تک‌نفره است. در شروع این بخش، با دو درجه مهارتی رو به رو هستیم که شامل حالات استاندارد و حرفه‌ای می‌شوند. در حالت استاندارد، نیروهای غیبی زیادی به بازیکن کمک می‌کنند تا تجربه راحت‌تری داشته باشد و در حالت حرفه‌ای، تمامی امدادهای غیبی از تجربه بازیکن حذف شده و موفقیت در مسابقات کاملاً وابسته به توانمندی فردی خود بازیکن است.

بعد از انتخاب حالت اصلی، چهار کمپین پیش روی بازیکن قرار می‌گیرد که از سطح مبتدی تا بالاترین سطح که خود مسابقات اصلی موتوجی‌پی است را شامل می‌شود. در هر سطح با موتورهایی با سطوح قدرت و سرعت متفاوتی رو به رو هستیم و خوشبختانه سازندگان توانسته‌اند در هر سطح با ارائه هندلینگی که به طور کاملاً محسوسی، متفاوت با دیگر سطوح است و همچنین با استفاده از صداگذاری دقیق، کاملاً این حس را القا کنند که موتورهای متفاوتی در هر سطح در اختیار گیمر قرار دارد. امکانات موجود در هر سطح مسابقات هم کاملاً در حد مسابقات واقعی است و امکان حضور یا عدم حضور در تمامی مراحل تمرینی، تعیین نقطه شروع، گرم کردن پیش از مسابقه و خود مسابقه، به طور کامل وجود دارد که باعث می‌شود بازیکن کاملاً در فضای ذهنی یک راننده حرفه‌ای قرار بگیرد.

دیگر بخش‌های فرعی شامل حالت تک مسابقه، مجموعه مسابقات با کنترل کامل بازیکن بر تعداد مسیرها و دیگر ویژگی‌های مسابقات و حالت رکوردگیری زمانی است که به یک لیدربورد جهانی متصل است و از این طریق می‌توانید توانایی فردی خود را با دیگر بازیکنان سراسر جهان مقایسه کنید. قسمت‌های آنلاین هم در دو بخش اصلی قرار دارند که اولی بخش چند نفری سنتی است و با پیوستن با لابی‌های موجود یا ایجاد لابی شخصی، می‌توانید از امکانات آن استفاده کنید. دیگر بخش آنلاین، بخش‌های ویژه eSport است که در حال حاضر در دسترس علاقمندان قرار نگرفته است.

جذاب‌ترین بخش MotoGP 19 برای طرفداران این مسابقات و حتی کسانی که به تازگی قصد آشنایی با این سری را دارند، بخش چالش‌های تاریخی است. در این بخش به بازیکن این امکان داده می‌شود که در قالب بزرگان تاریخ مسابقات موتور سواری ایفای نقش کرده و برخی از رقابت‌های جذاب، رکوردهای غیرمنتظره و پیروزی‌های باورنکردنی این مسابقات را بازسازی کنند. در هنگام انتخاب هر چالش، داستان پشت پرده این رویدادها در اختیار بازیکن قرار داده می‌شود و ویدئوی کوتاهی از این اتفاقات هم قابل مشاهده است که جذابیت دو چندانی برای بازیکنان حرفه‌ای یا افراد تازه کار خواهد داشت.

در بحث شبیه‌سازی و هندلینگ وسایل همانطور که بالاتر اشاره کردم، MotoGP 19 کیفیت بسیار خوبی دارد و با وجود اینکه شخصاً تجربه راندن چنین موتورهایی را ندارم اما این عنوان در ساختار یک بازی ویدئویی، حس راندن کلاس‌های مختلفی از این وسایل را به خوبی منتقل می‌کند. شرایط جوی و ویژگی‌های خاص هر مسیر مسابقه هم به خوبی شرایط متفاوتی را برای بازیکن رقم می‌زنند و به طور کلی در این زمینه هم سازندگان عملکرد خوبی از خود نشان داده‌اند. در بخش طراحی رانندۀ تحتِ کنترل بازیکن و بخش طراحی کلاه هم، امکانات خوبی در اختیار بازیکن قرار گرفته که این دو بخش به خودی خود می‌توانند سرگرمی خاصی برای مخاطب به همراه داشته باشند.

اما بعد از گیم‌پلی که بدون شک درخشان‌ترین بخش MotoGP 19 است، به بخش‌هایی می‌رسیم که عملکرد کاملاً ضعیفی دارند. در بخش گزارش  مسابقات، بازی کاملاً شکست خورده است! در حالی که سازندگان می‌توانستند با استفاده از یک گزارشگر حرفه‌ای در طول مسابقات، باعث تهییج بازیکنان شوند اما به جز لحظات قبل از شروع مسابقه، و گزارشگری که در همین بخش هم چندان کار قابل توجهی انجام نمی‌دهد، خبری از گزارش در جریان مسابقات نیست و در طول آن‌ها، شما با صدای موتور خود و رقبا تنها گذاشته می‌شوید.

از این بدتر در بخش موسیقی متن هم تقریباً با سکوت مطلق رو به رو هستیم. انتخاب ترک‌های مختلف برای پخش در منوها و حواشی، بخش مهمی از بازی‌های ورزشی – مسابقه‌ای را تشکیل می‌دهد و حالا در اثری که در آن از گزارشگر هم خبری نیست، حداقل انتظار این بود که در انتخاب موسیقی دقت ویژه‌ای به خرج داده شود که متأسفانه این انتظار اصلاً و ابداً برآورده نشده است. در بخش گرافیک هم با ساخته‌ای متوسط رو به رو هستیم، جزئیات محیطی در حد صفر هستند و طراحی وسایل و رانندگان تنها در مقایسه با طراحی محیط است که به نظر قابل قبول می‌آید وگرنه در مقایسه با عناوین مشابه، هیچ حرفی برای گفتن ندارد.

بازی MotoGP 19 در بخش گیم‌پلی و بخش‌های مختلف رقابتی که در اختیار مخاطب قرار داده، عملکرد خوبی داشته اما در بخش‌های هنری به هیچ وجه عملکرد خوبی ندارد. طراحی بصری چشم‌نوازتر به همراه یک گزارشگر پر هیجان می‌توانست به مخاطب کمک کند تا لحظات بسیار بیشتری را با بازی بگذارند اما پکیج موجود ممکن است بعد از مدتی به سرعت خسته‌کننده شود. با این وجود بخش چالش‌های تاریخی با داستان‌های واقعی و در عین حال باورنکردنی خود، می‌تواند به حفظ جذابیت بازی کمک قابل توجهی کند.