بررسی بازی Mortal Kombat 11

برای مشاهده بررسی ویدیویی بازی Mortal Kombat 11 در یوتوب کلیک کنید

در مطلب عناوین مورد انتظار سال 2019 گفته بودم که سری Mortal Kombat بخش مهمی از روان جمعی تمامی گیمرها به حساب می‌آید. از نظر سنی این سری، کمتر از 3 سال از من کوچک‌تر است و از اولین و دلپذیرترین تجربه‌هایی که با بازی‌های ویدئویی داشتم، تجربه شماره‌های اولیه آن روی کنسول Sega Genesis بوده است. باور قلبی من این است که بخش اعظمی از اینکه بعد از گذشت سال‌های طولانی هنوز هم دلبستگی بزرگی به بازی‌های ویدئویی دارم، بدون شک مدیون سری MK  است. سالیان متمادی با اوج‌های آن هیجان زده شده و با فرودهای آن خون دل خورده‌ام، در نتیجه این قصه‌ها و تجارب مختلف، نوشتن بررسی آخرین شماره این مجموعه برای من تبدیل به یکی از سخت‌ترین چالش‌های این چند وقت اخیر شده، لطفاً با تلاش من برای نوشتن یک بررسی به دور از تعصب سال‌ها طرفداری، در مورد بازی Mortal Kombat 11 همراه باشید.

در پایان Mortal Kombat X و بعد از شکست Shinnok، خدای محافظ زمین یعنی Raiden دچار آسیب روحی و روانی شد و با افتادن به ورطه تاریکی، مسیر خطرناکی را برای آینده انتخاب کرد. «رِیدن» تصمیم گرفت تا با تهاجم پیشگیرانه به سرزمین‌هایی که در تمام این سال‌ها تهدیدی برای زمین بودند، یک بار برای همیشه کار این دشمنان را یکسره کند. شروع این تهاجم هم با حمله به Netherrealm آغاز می‌شود، جایی که قهرمان‌های قدیمی زمین، بعد از زنده شدن مجدد توسط «شیناک» و به واسطه نفرتی که از رِیدن داشتند، برای خود تاج و تختی به وجود آوردند و به دشمن درجه یک زمین تبدیل شده‌اند. حمله به «ندررلم» با وجود هزینه گزافی که دارد، با موفقیت انجام می‌گیرد اما ناگهان سر و کله فردی به نام Kronika پیدا می‌شود که قصد دارد تا خط زمانی را به طور کامل تغییر داده و رِیدن را برای همیشه از صفحه روزگار محو کند. بدین منظور چندین شخصیت را از گذشته و لحظه پایان تورنمنت در جزیره Shang Tsung، به زمان حال می‌آورد تا نقشه خود را عملی کند.

قبل‌تر و با اولین شماره از سری Injustice، تیم سازنده نشان داده بود که توانایی ساخت و پرداخت داستانی جذاب که نیازمند استفاده از ایده خطوط زمانی موازی است را به طور تمام و کمال دارد. همین‌طور با نسخه سال 2011 سری MK هم از روایت داستانی با ایده دست‌کاری در سرنوشت از پیش نوشته شده، با سربلندی بیرون آمده بودند و با توجه به استفاده از هر دو ایده در Mortal Kombat 11، انتظار پرداخت داستانی سطح بالایی را داشتیم. خوشبختانه بخش کمپین MK 11 به بهترین شکل ممکن ساخته شده و به خصوص رشد قابل توجهی در کارگردانی لحظات سینمایی آن مشاهده می‌شود. سطح دیالوگ‌نویسی در شماره‌های قبلی چیز خارق‌العاده‌ای نبوده و روحیه فیلم‌های رزمی دهه 70 و 80 میلادی اینجا هم کماکان حفظ شده اما دیالوگ‌ها متمرکزتر و دقیق‌تر نوشته شده‌اند و خبری از حاشیه رفتن نیست. در معدود صحنه‌هایی هم که بار عاطفی آن‌ها به درستی از آب در نمی‌آید، بیشتر تقصیر بر گردن اجرای ضعیف برخی شخصیت‌هاست تا کیفیت دیالوگ‌ها. جوک‌هایی که به قصد طنز و برای تلطیف فضا به کار می‌روند هم به جا و به موقع استفاده می‌شوند و حس اجبار برای پر کن یک سهمیه مشخص را ندارند.

بخش داستانی البته خالی از اشکال نیست و مواردی از آن با توجه بیشتر می‌توانست جذاب‌تر باشد، مثلاً نقش‌های منفی‌ جدید داستان آن‌طور که باید و شاید حس تهدید‌آمیزی را منتقل نمی‌کنند و تغییراتی که در برخی از شخصیت‌های قدیمی داده شده، به ابهتی که نزدیک به 30 سال برای تعدادی از آن‌ها ساخته شده بود، آسیب جبران ناپذیری وارد کرده است. از طرفی تا لحظات پایانی داستان، هر بار که قهرمانان به هدف نهایی خود از یک مأموریت مشخص می‌رسند، در قالب یک بن‌بست مکزیکی، باید هدف بدست آمده را به دشمنان تقدیم کنند. ایراد دیگر بخش داستانی، استفاده نامناسب از بعضی شخصیت‌هاست که باعث القای حس اضافه بودن آن‌ها می‌شود و با توجه به حذف بسیاری از شخصیت‌های قسمت‌های قبلی، حذف چند نفر دیگر هم خدشه‌ای به بخش داستانی وارد نمی‌کرد.

از سویی برخی اشارات و اسرار حاشیه‌ای موجب مقداری به هم ریختگی روایی می‌شوند و از طرف دیگر تعداد قابل توجهی از شخصیت‌های مهم شماره قبلی در این قسمت بدون ارائه هیچ توضیحی غایب هستند. آخرین ایرادی که یک حس کاملاً شخصی به حساب می‌آید و کلیت روایت را زیر سؤال می‌برد، اینست که در حالی که مقدمه چینی مناسبی برای ساخت یک داستان تاریک و تا حد زیادی شجاعانه در قسمت قبلی انجام گرفته شده بود، با ایده تغییر زمان و شرایط دنیا، در Mortal Kombat 11 از آن پتانسیل ایجاد شده استفاده‌ نشده است. ‌با همه این تفاسیر بدون شک بزرگترین گناه سازندگان، پایان‌بندی‌های ویژه هر شخصیت است که بعد از به پایان رساندن «برج‌های کلاسیک» پخش می‌شود. در حالیکه هنوز تمامی این پایان‌بندی‌ها را ندیدم اما با دیدن درصد قابل توجهی از آن‌ها، با اطمینان می‌توانم بگویم که تقریباً همه آن‌ها از روایتی سرسری و برخی از حس طنزی لوس و بی‌مزه برخوردارند که تمام لذت تلاش برای رسیدن به آن‌ها را از بین می‌برد.

گیم‌پلی MK 11 در ادامه مسیری است که از نسخه 2011 شروع شد و با MK X و دو نسخه از سری Injustice ادامه پیدا کرد. همه چیز به نسبت شماره قبلی سریع‌تر شده و حتی شخصیت‌هایی که از کندی حرکتی رنج می‌بردند، در این قسمت سرعت بیشتری پیدا کردند. بیش از بیست شخصیت قابل انتخاب در اختیار مخاطب قرار دارد که هر کدام حرکات ویژه و سبک و سیاق خاص خود را دارند و در ادامه راه با محتوای قابل دانلود (و پولی) بر تعداد آن‌ها افزوده خواهد شد. کماکان امکان استفاده از یک حرکت تکراری برای موفقیت وجود دارد و با کمی تمرین و دقت در حالت تک‌نفره هم امکان شکست دادن دشمنان از همین روش با حداقل آسیب یا حتی بدون آسیب وجود دارد و در بخش دو نفره و آنلاین با این روش می‌توانید باعث خشم و ترک زمین، توسط دوستان و رقبای خود شوید.

هر شخصیت بالانس مناسبی دارد و با توجه به اضافه شدن سیستم دفاع جدید، که فرصت خوبی برای حمله ناگهانی بعد از دفاع کردن را در اختیار گیمر قرار می‌دهد، با کمی تمرین هیچ مبارزه‌ای به نقطه غیرقابل تحمل نمی‌رسد. در کنار بخش داستانی، بخش برج‌های کلاسیک هم که پای ثابت سری MK هستند حضور دارند که به آن‌ها بخش «برج‌های زمان» هم اضافه شده‌اند که همانند «برج‌های زنده» در قسمت قبلی هستند و با انجام مبارزاتی با شرایط خاص و به پایان رساندن آن‌ها، در اینجا ابزار و امتیازات خاصی در اختیار گیمرها قرار می‌گیرد. تعدادی از این برج‌ها هم چالش‌های خاصی برای یک شخصیت خاص هستند که با هزینه کردن سکه، دسترسی به آن‌ها امکان‌پذیر می‌شود.

بخش آنلاین هم خوشبختانه بدون هیچ مشکلی قابل استفاده است، اما مهم‌ترین بخش آن با نام Kombat League حدوداً یک ماه بعد از عرضه به بازار، قابل استفاده خواهد بود و فعلاً نبردهای دونفره یا دوستانه و حالت King of the Hill در دسترس هستند برای تمرین و آماده‌سازی تا زمانی که لیگ آماده شود، باید با آن‌ها سر کرد. به طور کلی چه در حالت آفلاین و چه در حالت آنلاین، بخش‌های به نسبت کمی در اختیار گیمرها قرار دارد و از بخش‌هایی که صرفاً حکم تفریح را دارند و هدف در آن‌ها کشت و کشتار نیست، خبری نیست.

Fatality ها که سال‌هاست یکی از وجوه اصلی تمایز سری MK با سایر آثار هم سبک آن به شمار می‌رود، این بار هم مثل همیشه حضور جذابی دارند و بعد از هر مبارزه، امکان به سخره گرفتن رقیب با اجرای یک حرکت ویژه و خون بار فراهم است. در کنار آن‌ها برای هر شخصیت تعدادی حرکت به عنوان Brutality هم تعریف شده که حکم Fatality کوتاه‌تر و سریع‌تر را دارند. سیستم X-Ray که در عناوین قبلی حس ناعادلانه‌ای را با خود به همراه داشت، در این شماره حتی بدتر هم شده ولی با یک تغییر جزئی سعی شده تا کمی از این حس کاسته شود. این سیستم که در این شماره با نام Fatal Blow شناخته می‌شود. بعد از رسیدن به میزانی کمتر از 30 درصد از کل میزان سلامتی قابل استفاده می‌شود، اما با این تبصره که در هر طول مبارزه کامل و نه هر راند، فقط یک بار قابل استفاده است. با این وجود استفاده هوشمندانه از آن و عدم دفاع یا گریز مناسب در مقابل آن سبب می‌شود تا کسی که در مبارزه عقب بوده، پیروز راند شود بدون اینکه حریف او فرصت استفاده از FB خود را به دست آورد.

مشکل بزرگ Mortal Kombat 11 خود را در سیستم دست‌یابی به آیتم‌ها نشان می‌دهد و با توجه به سابقه کمپانی Warner Bros. Interactive Entertainment در این زمینه، تا حد زیادی قابل پیش‌بینی بود. برای هر شخصیت تعداد بسیار زیادی آیتم‌های تغییر ظاهر و افزونه‌هایی برای آن‌ها تعریف شده است و در کنار این‌ها، تعدادی آیتم کمک کننده هم در نظر گرفته شده که در هنگام مبارزه در برج‌های مختلف بسته به خواست و نیاز گیمر، قابل استفاده هستند. راه به دست آوردن همه این آیتم‌ها مبارزه کردن و استفاده از بخش Krypt است، اما نکته اصلی اینجاست صدها آیتم اصلی برای هر کدام از بیست و چند شخصیت قابل بازی به علاوه آیتم‌های کمک کننده، باعث شده تا میزان گرایند مورد نیاز برای دست‌یابی به چیزهایی که برای استفاده از آن‌ها اشتیاق داریم، بیش از حد تحمل باشد.

طراحی بخش Krypt بسیار جذاب شده و با کنترل یک شخصیت در حالت سوم شخص، به کاوش در جزیره متروکه شده «شنگ سونگ» می‌پردازیم و با به دست آوردن آیتم‌های مختلف، معماهای موجود در این جزیره را حل کرده و با پیدا کردن راه‌های مخفی مختلف و باز کردن صندوقچه‌های گنج، به جوایز ارزشمندی خواهیم رسید. مشکل اینجاست که باید سه واحد پولی مختلف را مدیریت کنیم و وجود حجم زیاد آیتم‌ها باعث شده تا صندوقچه‌های کافی برای همه آیتم‌ها در این جزیره وجود نداشته باشد و مجبور باشیم برای دوباره پر کردن صندوقچه‌ها، هزینه مضاعفی متقبل شویم که موجب تصادفی بودن دست‌یابی به جوایز دریافتی شده و به طور کامل امکان مدیریت مناسب را از مخاطب سلب کرده است. کنترل بخش Krypt هم آن‌طور که باید و شاید دقیق نیست.

در بخش گرافیک از منظر کلیت ظاهری به نظر نمی‌رسد که تفاوت قابل توجهی نسبت به قسمت قبلی رخ داده باشد اما با دقت بیشتر در جزئیات، تفاوت‌ها خودشان را به خوبی نشان می‌دهند. بعد از تجربه بسیار موفق Injustice 2 در زمینه انیمیشن‌های چهره شخصیت‌ها، در Mortal Kombat 11 هم عملکرد بسیار خوبی در این بخش رو به رو هستیم البته با این تفاوت که در اینجا برخلاف ساخته قبلی NetherRealm Studios، به دلیل استفاده درصد قابل توجهی از شخصیت‌ها از ماسک و دیگر ابراز برای پوشاندن چهره‌هایشان به مراتب کار ساده‌تری برای ارائه اثری قابل قبول داشتند.

کاهش حجم کاری در زمینه انیمیشن‌های چهره نسبت به Injustice 2، باعث شده تا در بخش‌های دیگر شاهد رشد خوبی باشیم، بخش اول پوشش و سلاح‌های شخصیت‌هاست که با کیفیت‌تر از گذشته طراحی شدند و بخش بعدی به جزئیات پس زمینه محیط‌های مبارزه مربوط می‌شود. تمامی محیط‌ها این بار با جزئیات ریزتری طراحی شده‌اند و به خصوص در محیط‌هایی که پوشش گیاهی مشاهده می‌شود، نه تنها از تمامی عناوین مبارزه‌ای روز عملکرد بهتری دارد، بلکه از نظر کیفیت با عناوین سطح بالا در زمینه خصوصیات بصری هم توانایی رقابت دارد. در نورپردازی هم پیشرفت قابل توجهی اتفاق افتاده و دیگر اثری از آن حس تاریکی بیش از اندازه‌ MK X دیده نمی‌شود.

دیگر بخشی که پیشرفت خوبی در آن شاهد هستیم، انیمیشن‌های متحرک‌سازی شخصیت‌هاست که در بالاترین سطح ممکن قرار دارد و به خصوص در سکانس‌های سینمایی خودش را بهتر نشان می‌دهد. در کنار کارگردانی خوب میان‌پرده‌ها که بالاتر به آن اشاره کرده بودم، حرکت دوربین در این بخش بسیار عالی انجام گرفته و دستکمی از فیلم‌های اکشن روز ندارد. به جز موارد محدودی، طراحی تمامی شخصیت‌ها تغییرات بزرگی نسبت به نسخه قبلی داشته که البته در مواردی هم این تغییرات، شخصاً مورد پسندم نبودند. حذف تخریب پذیری ماسک و لباس شخصیت‌ها که در MK X اتفاق افتاده بود، اینجا هم ادامه پیدا کرده و در هنگام اجرای Fatalityها یا FBها، گاهی ماسک شخصیت‌ها غیب شده و بعد از انجام حرکت، مجدداً ظاهر می‌شود که حالت چندان جالبی ندارد.

در بخش صداگذاری شخصیت‌ها شاهد اجراهایی بسیار عالی از افرادی مثل «جنیفر هیل» و «ریچارد اپکار» در قالب شخصیت‌های «کرونیکا» و رِیدن هستیم اما در کنار آن‌ها اجراهای ضعیفی از «راندا روزی» و «شان چیپلاک» به عنوان ایفاکنندگان نقش‌های Sonya و Noob Saibat وجود دارند و همان‌طور که قبل‌تر اشاره کرده بودم، برخی از این اجراهای ضعیف بر حس حاکم بر برخی لحظات داستانی، تأثیر منفی گذاشته‌اند. موسیقی متن Mortal Kombat 11 با تلفیق موسیقی شرقی و غربی، حس و حال خاصی به فضای آن داده و برخی قطعات خاص آن مانند تم اصلی شخصیت کرونیکا، قطعاتی جذاب و به یادماندنی هستند.

Mortal Kombat 11 همه آن چیزهاییست که با توجه به ساخته‌های اخیر NetherRealm Studios انتظار داشتیم. مبارزات جذاب و هیجان‌انگیز به همراه یک داستان پرشور و حماسی باعث شده تا آخرین نسخه این سری در نقاط قوت همیشگی آن، کاملا موفق عمل کرده باشد. میزان گرایند به شدت بالا برای دسترسی به آیتم‌های مختلف به طور جبران ناپذیری به تجربه نهایی MK 11 آسیب وارد کرده و حس هدر دادن وقت بسیاری را با خود به همراه دارد. برخی مسائل مانند ایفای نقش ضعیف برخی شخصیت‌ها باعث شده تا جلوی رسیدن بازی به سطح فوق‌العاده گرفته شود اما بدون شک باز هم یکی از بهترین تجارب ژانر مبارزه‌ای را در این قسمت از سری MK، شاهد هستیم.