بررسی بازی M.A.G

اگر چه که تا سال 2025 دنیا در صلح و آرامش قرار داشت و پس از آن جنگ علنا آغاز شد اما شکل گیری ارتش های خصوصی در پشت پرده از سال 2014 شروع شد .

* 2014 :

شرکت Valor به علت اداره نامطلوب و نالایق بودن مدیران آن از طرف رقیبان خود تهدید میشد تا اینکه توسط میلیونر آمریکایی Gregory Cavanaugh خریداری شد . آقای Canavaugh بلافاصله هیئت مدیره خود را که متشکل از افراد لایق Valor بودند تشکیل داد تا اینکه در مدت زمان کوتاهی Valor به جایگاه بالای خود در گذشته بازگشت .

* 2015 :

با رشد روز افزون تنش و بی ثباتی در آسیای مرکزی ، Priya Khan تصمیم به ایجاد یک ارتش خصوصی با نام مخفف S.V.E.R گرفت . این ارتش که افراد آن را تروریست ها ، سربازهای اخراجی و رزمندگان خیابانی ساکن آسیای مرکزی ، خاورمیانه و اروپای شرقی تشکیل می دهند توانست به یک ارتش مردمی تبدیل شود ، ارتشی که حاضر است دست به انجام هر کاری بزند .

* 2017 :

کمک های عمومی به کمترین میزان خود در تمام ادوار گذشته رسیده بود . همین امر باعث پیدایش انجمنی با نام پیمانکاران صلح شد . پیمانکاران صلح به بهترین گزینه برای دولت ها به منظور مراقبت از منافع خود تبدیل شد تا اینکه میلیارد اتریشی Antoine Jeannette این پتانسیل را در این ارتش دید و با مسلح کردن آن به مدرن ترین ابزارآلات و سلاح های جنگی ارتش خصوصی Raven را تاسیس کرد .

* 2021 :

روسیه ، هند و چین در سال 2021 توافق نامه ای با عنوان پیمان اتحاد استراتژیک چین – هند – روسیه امضا کردند که با نام پیمان SIRSAT شناخته شد . با امضای این توافق نامه ، این سه قدرت سعی در جلوگیری از بحران های جهانی ، کاهش بهای ارز و نایاب شدن مواد غذایی کردند .

* 2022 :

بعد از توافق نامه SIRSAT ، در اروپا توافق نامه ای با نام ETO شکل گرفت . این توافق نامه پایانی رسمی بر NATO بود در حالی که بیشتر کشورهای اروپایی آز آن اخراح شده بودند . با وجود رشد روز افزون بحران اقتصادی که جهان را فرا گرفته بود و رونق یافتن ETO ، بسیاری از کشورهای حوزه اروپای شرقی و آسیای مرکزی خواستار عضویت در این توافق نامه شدند .

* 2023 :

در سال 2023 نشست سران ETO منجر به توسعه سیستم دفاع موشکی در اروپا شد . این نشست که با مخالفت و انتقاد جهان مواجه شد در نهایت منجر به خروج بریتانیا از ETO شد . پس از این رویداد ، کشورهای کانادا ، مکزیک ، ایلات متحده آمریکا و بریتانیا در یک پیمان جدید ائتلاف متحده آمریکا را تشکیل دادند .

* 2024 :

در سال 2024 و درست یک سال قبل از آغاز جنگ بین ارتش های خصوصی ، صلح و امید با قانون جدیدی به نام Millennium Accord به جهان تزریق شد . این قانون محدودیت های شدیدی را برای دولت ها اعم از محدودیت استقرار نیروها و اندازه آنها ایجاد کرد . از آنجا که دولت ها از فرستادن نیروهای خود به نقاط دور دست و مستقر کردن انها عاجز بودند ، بدون نقض قانون Millennium Accord اقدام به جذب نیروهای حرفه ای کردند .

* 2025 :

و بالاخره سال 2025 فرا رسید . نقطه ای که سه ارتش خصوصی و قدرتمند Valor ، S.V.E.R و Raven به جنگ خود را برای تسلط مالی بر یکدیگر آغاز کردند . این ارتش ها زد و خورد های غیر رسمی نیز داشتند که از دید مردم و عموم پنهان بود .

پس از نگاهی بر نحوه چگونگی به وجود امدن ارتش های خصوصی، به نقد و بررسی بازی می پردازیم.,در جریان نمایشگاه E3 سال 2008 و در حضور جمعیت بزرگی که در حال تماشا کنفرانس شرکت سونی بودند ، استدیو Zipper Interactive پرده از پروژه بزرگی با نام Massive Action Game برداشت . این استدیو که با خلق سری بازی معروف و پرطرفدار Socom نام خود را بر سر زبان ها انداخت ، اینبار گام ها را فراتر گذاشت و به همگان نشان داد که چطور می توان MMO Shooter را روی کنسول ها پیاده کرد . بازی در جریان E3 سال 2009 نیز حضور موفقی داشت و با نمایش چند دقیقه ای خود حضار را شگفت زده و آنها را مجاب به تشویق این عنوان کرد . ماه ها گذاشت و محصول جاه طلبی های سونی و Zipper Interactive در ژانویه سال جاری میلادی عرضه شد .
پس از مقدمه ای کوتاه از Shadow War و اتفاقات شکل گیری این جنگ از سال 2014 تا سال 2025 به نقد و بررسی بازی می رسیم . از ابتدا شروع می کنیم . اولین قدم در ورود به جنگ انتخاب ارتش مورد نظر است . شما باید از بین سه ارتش PMC موجود یکی را انتخاب کنید . در باطن این سه ارتش Raven ، Valor و S.V.E.R هیچ مزایای خاصی نسبت به یکدیگر ندارند ، در ظاهر نیز سلیقه بازیکنان موجب ملحق شدن به ارتش مورد نظر می شود . پس از ملحق شدن به ارتش مورد نظر شما با یک Menu بزرگ روبرو می شوید که شامل گزینه هایی برای ورود به بازی ، انتخاب اسلحه ها ، لباس و مهمات ، تنظیمات و … می شود . در قسمت Deploy که مختص ورود شما به میدان جنگ است 6 گزینه وجود دارد که شامل 4 مود عملیاتی ، یک مود تصادفی و یک قسمت تمرینی می شود .
قسمت تمرینی پایه و اساس بازی از قبیل حرکت ، چینش دکمه ها و چگونگی انجام عملیات ها آموزش می دهد . آنالوگ راست به حرکت اختصاص داده شده است . نشستن و سینه خز شدن با مثلث انجام می شود . همچنین انجام عملیات ها و برداشتن اسلحه و مهمات از روی زمین با دایره صورت می گیرد . در قسمت تمرینی به شما نحوه تعمیر کردن منابع حساس و معالجه کردن هم تیمی ها آموزش داده می شود . از بین 4 مود موجود در بازی ، در ابتدا فقط مود Suppression قابل دسترس است . این یک مود داخلی است که بازیکنان با هم ارتشی های خود به تمرین می پردازند . هدف در این مود همان هدف همه مود های Team Deathmatch است . پس از شناختن محیط اطراف و آشنا شدن با محیط و کنترل بازی حالا می توانید وارد جنگ واقعی شوید .

مود بعدی که شامل دو تیم 32 نفره می شود Sabotage نام دارد . هدف در این مود رسیدن به دو نقطه استراتژیک و از آن خود کردن این نقاط است که با نام های A و B در نقشه مشخص می شوند . پس از اینکه تیم حمله کننده توانست به طور همزمان بر هر دو نقطه تسلط پیدا کند ، نقطه C هدف آخر است ، جایی که تیم حمله کننده باید در Data Center بمب گذاری کند . در این مود که هر تیم از 32 نفر ، چهار Squad و یک پلاتون تشکیل می شود ، هر دو Squad وظیفه حمله به یک نقطه را دارند ، پس از دستیابی به هر دو نقطه استراتژیک ، اینبار هر چهار Squad همزمان به نقطه C حمله ور می شوند .
سومین مود که از دو تیم 64 نفره تشکیل می شود Acquisition نام دارد . در این مود هدف اصلی دزدیدن دو نفربر است ، در حالی که تیم دفاع کننده باید از این امر جلوگیری کند . ماموریت های فرعی نیز مانند نابود کردن رادار دشمن ، باز کردن شریان های حیاتی و زدن بمب افکن های دشمن نکاتی هستند که دست یابی به پیروزی را راحت تر می کنند . در این مود هر تیم از هشت Squad ، یعنی دو پلاتون تشکیل می شود که هر پلاتون مسئولیت حمله یا دفاع از یک نفربر را بر عهده دارد .

آخرین مود که نهایت MAG را نشان می دهد Domination نام دارد . در این مود 256 نفر همزمان در یک محیط وسیع به مبارزه با یکدیگر می پردازند ، مبارزه ای که به راستی تا به حال در هیچ بازی Multiplayer نظیر آن را ندیده ایم . این مود از عملیات های فرعی و اصلی بسیاری تشکیل شده است . هدف اول دسترسی به دو سکوی نفتی است ، بعد از دستیابی به سکوهای نفتی ، سکوهای خنک کننده هدف بعدی هستند تا در نهایت بتوان به اتاق کنترل رسید . اتاق های کنترل که شامل 8 سکوی کنترل هستند با حروف الفبا از A تا H نمایش داده می شوند . ماموریت Capture کردن هر دو سکوی کنترل به یک پلاتون داده می شود تا در مدت 30 دقیقه از ابتدای بازی با در دست داشتن کنترل سکوها Damage را که در بالای صفحه قرار دارد به انتها برسانند و سکوها را نابود کنند . هدف های فرعی دیگری نیز مانند منفجر کردن درهای پایگاه دشمن ، از بین بردن ضدهوایی برای به پرواز درآمدن هلکوپتر های خودی و چندین ماموریت کوچک دیگر باعث سهولت رسیدن به سکوهای نفتی و خنک کننده می شود .

میکروطبقه بندی در MAG باعث شده است که حتی در بازی هایی که 256 نفر در حال بازی هستند ، شما احساس شلوغ بودن و هرج و مرج نکنید . برای دیدن یکی از افراد پلاتون های دیگر یا باید خوش شانس باشید یا از ماموریت های دستور داده شده سرپیچی کنید . در MAG هر 8 نفر تشکیل یک Squad می دهند که در مرحله بالاتر هر چهار Squad یک پلاتون 32 نفره را تشکیل می دهند . این Squad ها و Platon ها ماموریت مختص خود را دارند که با ماموریت دیگر Squad ها و Platon ها تداخل ندارند . به طور مثال در مود Domination ، بعد از تصرف سکو های نفتی و سکوهای خنک کننده ، هر Platon مسئول ضربه زدن به دو سکوی کنترل است . قطعا چنین ارتش بزرگی نیاز به رهبری نیز دارد . در MAG سه نوع لیدر وجود دارد که بسته به سابقه بازیکن و امتیاز های او انتخاب می شوند . Squad Leader که رهبری یک گروه هشت نفری را بر عهده دارد ، Platon Leader که رهبری چهار Squad را بر عهده دارد و در پایان Officer in Charge یا به اصطلاح Company Leader که مسئولیت کل ارتش را در یک بازی بر عهده دارد . لیدرها بسته به قدرت خود می توانند از مزیت هایی مانند کم کردن Spawn Time ، انتخاب نحوه Respawn شدن نفرات ، صدور دستور حمله هوایی و … استفاده کنند . همچنین یکی از دلایل نبود هرج و مرج در بازی ، ورود دوباره جنگ افراد به اشکال گوناگون است . گروهی روی نفربر ها Spawn می شوند ، گروهی با چتر به جنگ ملحق می شوند و گروهی با هلکوپتر به قلب دشمن میزنند . همین اشکال گوناگون هم به حفظ هیجان در بازی و هم به نبود هرج با مرج با وجود تعداد زیاد بازیکن کمک کرده است .
پس از نگاهی به نحوه چینش بازیکن ها در چنین آوردگاه بزرگی و بررسی مود های موجود در بازی ، به نقد کیفی بازی می پردازیم . در حیطه گرافیک و جلوه های بصری ، اگر چه MAG با عناوین طراز اول در این باب قابل مقایسه نیست اما با توجه به سبکی که دارد نمی توان از آن خرده گرفت . با وجود تعداد بسیار زیاد بازیکنان و اشیا و Item های بی شماری که در مپ های وسیع بازی وجود دارد ، بازی به هیچ وجه افت فریم ندارد و بسیار روان و نرم اجرا می شود . در صحنه هایی حتی با وجود 70 بازیکن در یک نقطه کوچک و انفجار های متعددی که رخ می دهد ، بازی هیچ گونه افت فریم پیدا نمی کند که نشان از کار Zipper Interactive روی ثابت نگه داشتن فریم بازی در هر شرایطی دارد . شاید تنها همین نکته بسیار مهم و حائز اهمیت برای طرفداران و کاربران MAG که همه بازیکنان حرفه ای Online هستند کافی باشد . شاید بحث راجع به گرافیک و نقد آن در مورد MAG خیلی جای مانور نداشته باشد چون سبک آن ، نکاتی را ایجاب می کند که بسیار مهم تر هستند . یکی از نکات گیم پلی است . گیم پلی MAG بسیار عالی و خوب کار شده است . اسلحه ها وزن خود را دارا هستند و به راحتی می توان وزن آنها را هنگام شلیک کردن حس کرد . یکی دیگر از نکات قابل توجه MAG ، سختی تیراندازی آن است که ممکن است در ابتدا بازیکن را با مشکل مواجه کند ، اگر چه این مشکل با کسب تجربه ، تا حد زیادی حل می شود . کنترل کاراکتر نیز به خوبی کار شده است و مشکلی برای بازیکن ایجاد نمی کند ، به خصوص که در طولانی مدت هم خسته کننده نیست و بازیکن را زده نمی کند . با این حال MAG اشکالاتی نیز در بخش Gameplay دارد . یکی از این اشکالات راحت نبودن حرکت در پاره ای از اوقات است . همینطور گاهی اوقات با حرکت دادن آنالوگ سمت راست ، بازیکن خود به خود به حالت نشسته در می آید که بعد از مدتی اذیت کننده می شود .
صدا گذاری بازی نیز در حد مطلوبی قرار دارد . صدای انفجار ها به زیبایی کار شده و اند و از هر سو به گوش می رسند ، اسلحه هر چند با دقتی کم صدای مخصوص خود را دارند . صدای داد و فریاد و ضجه زخمی شدگان به راحتی می تواند محل آنها را مشخص کند . همچنین صدای درخواست نیروهای کمکی ، پشتیبانی ، معالج و … نیز به خوبی کاتر شده است . در کل صدا گذاری بازی خیلی قوی نیست ولی ضعیف هم نیست و برای چنین عنوانی با این سبک مطلوب به نظر می رسد .

جدا از بخش فنی گیم پلی می توان به درگیر کننده بودن MAG اشاره کرد . سازندگان بازی با الهام گرفتن از میدان های جنگ واقعی و هرج و مرج و شیون های موجود در آن MAG را بسیار پر هیجان کرده اند ، طوری که از هر سو هواپیماها ، بمب ها ، ضد هوایی ها و چتر ها حواس شما را به خود جلب می کنند ، از هر سو صدای انفجار و داد و فریاد می آید و همه جا پوشیده از دود و خاکستر است . همین المان ها در آمیزش با همکاری تیمی MAG را به بهشت دوستداران بازی های Multiplayer تبدیل کرده است . همکاری در MAG را می توان مهمترین و حتی تنها عامل پیروزی و برتری یافتن بر حریف دانست . شاید MAG از معدود بازی های Multiplayer باشد که توانایی فردی در آن تاثیر بسزایی ندارد و این کمیت در تعداد نفرات و همکاری است که کلید موفقیت را برای بازیکن و تیم به ارمغان می آورد .

شاید مهمترین جنبه یک بازی صرفا Multiplayer ، کیفیت ارتباط و سرورهای آن باشد . خصوصیتی که MAG را منحصر به فرد میکند تنها کمیت آن نیست ؛ بلکه کمیت در بهرگیری از بالاترین سطح کیفیت است . سرورهای بازی به طور باورنکرنی قوی هستند طوری که با وجود 256 نفر در یک مپ هیچ مشکلی در بازی اعم از لگ و تاخیر وجود ندارد . نکته دیگر که MAG را بی نظیر می کند کیفیت بسیار بالای Voice است . کیفیتی که به شخصه تا به حال در هیچ بازی تجربه نکرده ام . صدای هم تیمی ها بدون هیچ گونه خدشه و نویزی ، بسیار شفاف و رسا به شما می رسد تا بتوانید با همکاری که بالا به آن اشاره شد ، موفقیت را از آن خود کنید . این بخشی تنها بخشی از MAG است که نمی توان هیچ ایرادی به آن وارد کرد .

در بخش پایانی این نقد نگاهی به کمبود ها و مشکلات MAG خواهیم انداخت . اولین ایراد بزرگی که به چشم هر بازیکنی می آید نبود هیچ گونه Leaderboard یی چه در بازی و چه در سایت رسمی MAG است ، البته Zipper Interactive طی بیاینه ای اعلام کرده بود که این امر را با یک Update به بازی اضافه خواهد کرد . نکته ضعیف دیگر باگ های بازیست ، با این که این باگ ها زیاد نیستند اما می تواند آفت یک بازی Multiplayer باشد . یکی از عذاب آور ترین باگ های بازی مشکل Respawn نشدن در پاره ای از اوقات است که واقعا بازیکن را اذیت می کند . نکته قابل توجه دیگر ناتوانی Zipper Interactive در بالانس کامل بین سه ارتش و مود های بازیست . طوری که در هر یک از مودهای بازی ، یکی از ارتش ها برای همیشه از سایر ارتش ها امتیاز بیشتری دارد . برای مثال همیشه S.V.E.R در Domination در رتبه اول قرار دارد و Valor و Raven به ترتیب در رتبه های بعدی قرار دارند . یا در Sabotage همیشه Valor در رده اول قرار دارد . این بالانس نبودن بازی به شدت به لذت بازی ضربه زده است طوری که بسیاری از بازیکن ها وقتی در Domination تیم مقابل خود را S.V.E.R میبینند ، از بازی خارج می شوند و بازی را ترک می کنند . همین امر به پیکر بازی ضربه زده است . همچنین بخشی از این بالانس نبودن بازی متوجه بازیکنان است که با Hype بیجا راجع به ارتش ها و مودهای متخص آنها این ضربه را به بازی وارد آورده اند .

سخن آخر راجع به MAG اینکه کلمه Massive به حق برازنده آن است . شاید جایی جز میدان های شلوغ و پر از داد و فریاد MAG نداشته باشید تا بار سنگین جنگ را روی خود حس کنید ، شاید جایی را نداشته باشید که از مافوق های خود پیروی کنید ، پیشرفت کنید تا جایی که خود یک مافوق شوید ، شاید جایی مانند MAG نباشد تا هنگام پیروزی ارتش خود تا این حد در پوست خود نگنجید و هنگام قبول شکست تا این حد ناراحت شوید و به دنبال اشتباهات خود بروید . با این وجود MAG یک بازی بی نقص و کامل نیست اما می تواند شروع حرکتی رو به جلو برای ادامه بازی هایی با این سبک و با این وسعت باشد .,جاه طلبی 256 نفره,جاه طلبی 256 نفره,

25 سال از هزاره سوم گذشته است . اکنون در سال 2025 همه امید ها و خوش بینی ها از بین رفته است . دولت ها با بحران های جهانی روبرو هستند و کمبود مواد غذایی باعث شورش های بی شماری شده است . ارزش ارز ها کاهش یافته است و ذخایر نفتی رو به پایان است . کشورهای حوزه خاورمیانه و صاحب نفت ، ذخایر یاقی مانده را با جیره بندی مصرف می کنند .
این آینده به تاریکی نفت خام است . آینده تاریکی که گریبانگیر همه انسان ها شده است . دولت ها منابع خود را به کمک های انسان دوستانه ، ایجاد امنیت در خارج از خاک های خود و ایجاد سرویس های اطلاعاتی اختصاص داده اند . پس از پایان یافتن منابع ، ارتش های خصوصی با پیمانکاران نظامی شکل میگیرد . این ارتش های خصوصی ( PMC ) ها که به سه گروه تقسیم می شوند ، با جذب سرباز های بدون کشور ، بزرگ و بزرگ تر می شوند ، تا جایی که ماهیت Shadow War در سال 2025 نمایان می شود . اینجاست که جنگ بین سه ارتش Valor ، Raven و S.V.E.R آغاز می شود .