بررسی بازی Little Nightmares 2

وقتی در مراسم گیمزکام ٢٠١٩ قرار بود برای بازی‌سنتر از غرفه‌ی بندای نامکو(Bandai Namco) گزارش تهیه کنیم، خبر رسید که عنوانی جدید معرفی خواهد شد. آن زمان کمتر کسی تصور می‌کرد که این عنوان، نسخه‌ی جدید بازی Little Nightmares باشد.اثری که در سال ٢٠١٧ حال و هوای بازی Inside را برایمان زنده کرده بود، این بار قرار بود تا با عرضه‌ی یک نسخه‌ی جدید از عنوان پیشین خود، همه را غافل‌گیر کند. اکنون باید دید استودیوی Tarsier که بعد از پیوستن به THQ Nordic دیگر قرار نیست تا با Bandai Namco همکاری داشته باشد؛ در آخرین همکاری خود با این پابلیشر معروف تا چه اندازه موفق ظاهر شده است؟

برای مشاهده بررسی ویدیویی بازی در یوتوب کلیک کنید

داستان بازی Little Nightmares 2 در خصوص یک شخصیت جدید با نام Mono است. پس از گذشت مدت کوتاهی از بازی، Mono با Six(قهرمان نسخه‌ی اول) برخورد می‌کند. شخصیت Six در این عنوان نقش مکمل قهرمان بازی(Deuteragonist) را بر عهده دارد. متاسفانه یا خوشبختانه نحوه‌ی قصه‌گویی در بازی Little Nightmares 2 به گونه‌ای است که اگر نسخه‌های پیشین آن را تجربه نکرده باشید، نمی‌توانید درک درستی از خط داستانی آن داشته باشید. این بازی از همان ابتدا ذهن شما را پر از سوال‌های ریز و درشت خواهد کرد. در همان ابتدا در یک راهرو پیش‌روی می‌کنید و در حالی که به یک در که روی آن یک چشم طراحی شده نزدیک می‌شوید از خواب بیدار می‌شوید. پشت سر شما یک تلویزیون قرار دارد. به محض بیدار شدن Mono تلویزیون خاموش می‌شود؛ تنها چیزی که از محیط پیرامون خود می‌فهمید حضور Mono و یک تلویزیون خاموش در میان یک جنگل است. خوابی که دیدید یا درب انتهای سالن که در خواب دیدید چه معنایی داشتند؟ چرا Mono روی سرش یک پاکت کاغذی قرار دارد؟ ماجرای تلویزیون چیست؟ این جنگل کجاست؟ و سوالاتی از این قبیل از همان لحظات ابتدایی بازی شما را کنجکاو می‌کنند و البته کمی هم می‌ترسانند.

چیدمان مراحل بازی به گونه‌ای هستند که حال و هوای ترس و اتمسفر نسخه‌ی اول بازی را به خوبی احساس می‌کنید؛ همین مسئله باعث می‌شود مدام در پی ارتباطات داستانی دو نسخه باشید. موسیقی بازی کاملا وفادار به نسخه‌ی اول و در خدمت قصه‌گویی است. پازل‌های بازی نیز بخش دیگری از بدنه‌ی روایت بازی را به دوش می‌کشند؛ این پازل‌ها نه آنقدر سخت هستند که روند قصه‌گویی را کند کنند و نه آنقدر آسان که حس یک معمای آبکی را به شما القا کنند. داستان‌پردازی در عنوان Little Nightmares 2 چارچوب دارد و شلخته نیست؛ اگر چه پیچیدگی آن ممکن است این ذهنیت را به شما القا کند که چرا همه‌چیز در بازی پراکنده مطرح می‌شود. تمرکز روی المان ترس و رمزآلود بودن به یک اندازه بوده و همین مسئله باعث می‌شود در عین‌حالی که از پیش‌روی در بازی می‌ترسید، برای اتفاقات پیش رو نیز کنجکاو باشید. تجربه‌ی ٧ الی ٨ ساعته‌ی بازی اگرچه کوتاه به نظر می‌آید ولی ممکن است برای شما چند روز طول بکشد. تلاش برای درک ابهامات و سوالات بخشی از بازی که پشت سرگذاشته‌اید از یک سو و ترس متفاوت و روانی‌کننده‌ی بازی از سوی دیگر باعث طولانی شدن پروسه‌ی تمام کردن بازی خواهند شد. عنوان Little Nightmares 2 شامل دو پایان به هم پیوسته است. پایان اول برای همه‌ی آن‌هایی که بازی را تمام می‌کنند قابل مشاهده خواهد بود. برای رسیدن به پایان دوم یا پایان مخفی بازی نیز باید به ١٨ آیتم کالکتیبل در طول بازی رسیده باشید تا بتوانید آن را مشاهده کنید. Little Nightmares 2  می‌تواند از بعد قصه‌گویی یکی از بهترین تجربه‌های 12 ماه گذشته باشد اما وابستگی داستان بازی به نسخه‌ی اول باعث می‌شود آنهایی که نسخه‌ی اول این عنوان را تجربه نکرده‌اند به سختی درک درستی از داستان بازی داشته باشند.

در بخش گیم‌پلی نسبت به نسخه‌های پیشین این عنوان شاهد تفاوت‌های جالبی هستیم. در Little Nightmares 2 علاوه براستفاده از چراغ قوه مثل DLC نسخه‌ی اول، می‌توانیم از  تبر، میله، ملاقه‌ی آشپزخانه و از این قبیل اجسام، به عنوان یک وسیله‌ی دفاعی استفاده کنیم و با آن‌ها به بعضی از دشمنان بازی ضربه بزنیم؛ نبرد Mobo با بچه‌های عروسکی یا دست بریده شده نمونه‌ی خوبی برای تعریف این موضوع هستند. حضور Six به عنوان نقش مکمل نیز باعث می‌شود تا برای حل بعضی از پازل‌ها یا عبور از موانع شاهد یک همکاری دو نفره باشیم. مواردی مثل قلاب گرفتن و بالا رفتن از موانع و پریدن از پرت‌گاه‌ها با همکاری سیکس مثال‌های خوبی برای این همکاری به شمار می‌آیند.

تلویزیون‌ها بر خلاف نسخه‌ی اول که گاها مشاهده می‌شدند و صرفا نقش یک المان محیطی را داشتند، در نسخه‌ی دوم به کرات دیده می‌شوند و در اواسط بازی متوجه می‌شوید که می‌توانید از آن‌ها برای تلپورت از مکانی به مکان دیگر  یا از زمانی به زمان دیگر نیز استفاده کنید و از این حیث تجربه‌ی جدیدی در گیم‌پلی این عنوان به حساب می‌آیند.

مراحل تعقیب و گریز در بازی همانند نسخه‌ی اول از یک مشکل اساسی رنج می‌برند: ضعف حرکت در بعد. برای درک بهتر این جریان باید به این نکته اشاره کنم که اگرچه عنوان Little Nightmares 2 حال و هوای حال و هوای یک بازی دو بعدی را دارد اما در بخش اعظمی از بازی، حرکت کردن در ابعاد مختلف بازی نیز امکان‌پذیر است و با توجه به محل قرارگیری دوربین بازی تشخیص درست مسیر‌های فرار در هنگام تعقیب و گریز کمی مشکل است. پازل‌ها به مرور و با پیشروی در بازی سخت‌تر می‌شوند اما این سختی لطمه‌ای به تجربه‌ی شما از بازی نخواهد زد. مراحل تعقیب و گریز در Little Nightmares 2 که به نوعی بدنه‌ی اصلی گیم‌پلی این سری به شمار می‌آیند، در این نسخه فوق العاده‌اند. این مراحل بیش از هر بخش دیگری در بازی شمارا می‌ترسانند. یکی از ترسناک‌ترین مراحل تعقیب و گریز در بیمارستان و در هنگام فرار از مانکن‌ها با استفاده از چراغ‌قوه برای شما اتفاق می‌افتد؛ اگرچه فرار از شکارچی یا معلم گردن‌دراز داستان و بسیاری از شخصیت‌های کریه‌المنظر بازی نیز به اندازه‌ی کافی برای شما هیجان و ترس را به همراه خواهند داشت. در مجموع بازی Little Nightmares  2 با اضافه کردن المان‌های جدید به بازی در بخش گیم‌پلی نسبت به نسخه‌ی اول پیشرفت قابل توجهی داشته است.

از منظر گرافیک ماجرا کمی متفاوت‌تر از بخش گیم‌پلی است. در بخش گیم‌پلی تلاش شده ماهیت هوشمندانه‌ی پازل‌ها همانند نسخه‌ی اول باشد یا به طور کلی با تعداد مشخصی از تغییرات نسبت به نسخه‌ی اول  که قبلا به آن‌ها اشاره کردم گیم‌پلی بازی ایجاد شده است؛ اما در بخش گرافیک نسبت به قبل جهش فوق‌العاده‌ای را شاهد هستیم. اول از همه این‌که شما در طول بازی، محیط‌های متنوعی را تجربه خواهید کرد. جنگل، مدرسه، بیمارستان و بسیاری از مناطق مختلفی که در بازی با آن‌ها سر و کار دارید باعث می‌شوند تا تجربه‌ی بصری بازی، بسیار متنوع باشد. فضاسازی‌ در بازی به گونه‌ای است که المان ترس را در جای جای بازی به ذهن گیمر تزریق کند. طراحی محیط‌ها اعم از رنگ‌بندی، نورپردازی، انیمیشن شخصیت‌های بد بازی و حتی طراحی چهره‌ی آن‌ها تماما به عنوان ستون اصلی ژانر ترس بازی ایفای نقش می‌کنند. در طول تجربه‌ی بازی به هیچ وجه شاهد افت فریم نخواهید بود. یکی از موفقیت‌های اصلی بازی Little Nightmares 2 دقیقا در بخش گرافیک آن اتفاق می‌افتد؛ در حالی که اکثر بازی‌های ترسناک تلاش دارند تا با طراحی صدا و جامپ‌اسکرها ترس شما را مورد هدف قرار بدهند، این عنوان به وسیله‌ی طراحی و ساخت دنیایی ترسناک این وظیفه را به خوبی انجام می‌دهد. استفاده از یک معلم و خط‌کشی که در دست‌هایش قرار دارد و همین‌طور طراحی چهره‌ی این معلم با یک لبخند تمام نشدنی و خشک، ناخوداگاه ترس‌های دوران مدرسه و کودکی شما را مورد هدف قرار می‌دهند. یکی از بهترین سکانس‌های بازی در مدرسه و زمانی اتفاق می‌افتد که در بین دانش‌آموزان مدارس به طور مخفیانه و با یه کلاه فیک جا به جا می‌شوید. طراحی چنین فضایی برای القای ترس بدون موفقیت این بازی در بخش گرافیک امکان‌پذیر نبود.

خلاقیت استودیوی Tarsier در ایجاد ترس فقط به بخش گرافیک بازی خلاصه نمی‌شود. در بخش موسیقی عملا دو وظیفه‌ی مهم بر عهده‌ی صداهایی که در طول بازی می‌شنوید گذاشته شده است. موسیقی متن بازی در خدمت قصه‌گویی و ایجاد رمز و راز در داستان است. در طرف دیگر طراحی صدای خارق‌العاده‌ی بازی، تمام و کمال در کنار گرافیک بازی به خلق ترس و وحشت مشغول هستند . طراحی صدای تک‌تک شخصیت‌های بازی و همینطور طراحی صدای محیط که در صورت تعامل شما با محیط اتفاق می‌افتد طوری در مغز شما رسوخ می‌کند که نمی‌توانید به طور مستمر به تجربه‌ی بازی بپردازید. در اکثر موقعیت‌های تعقیب و گریز در بازی صدای محیط پیرامون شما مثل شکستن جعبه‌ای که پشت آن پناه گرفته‌اید یا شکستن شیشه‌های یک مغازه‌ی متروکه و … همه و همه استرس شما را در آن لحظه افزایش می‌دهند. البته باید به این نکته اشاره کنم که نسخه‌ی پیشین این بازی نیز در این بخش موفق ظاهر شده بود. در حقیقت Little Nightmares 2 در بخش موسیقی نسبت به نسخه پیشین جهش عجیبی نداشته اما توانسته با حفظ کیفیت سابق، اثر خوبی را در اختیار گیمر قرار دهد.

شاید این روز‌ها همه منتظر عناوین نسل نهمی باشند و عرضه‌ی بازی‌های نسل هشتمی مثل سابق پر زرق و برق به نظر نیایند؛ اما Little Nightmares 2 یکی از بهترین آثاری است که می‌توانید در سال ٢٠٢١ به تجربه‌ی آن بپردازید. عنوانی ترسناک که داستان مرموز و پایان حیرت‌انگیزی را برای شما تدارک دیده است