بررسی بازی Kingdoms of Amalur: Re-Reckoning

یکی از بهترین عناوین نقش آفرینی نسل هفت که متاسفانه با بی توجهی جامعه گیمینگ مواجه شد، بازی Kingdoms of Amalur: Reckoning بود که با وجود تمام ویژگی‌های مثبت‌اش از نگاه بسیاری از گیمرها و حتی طرفداران پروپاقرص ژانر نقش آفرینی مغفول ماند. برهمین اساس وقتی خبر عرضه نسخه ریمستر این عنوان توسط کمپانی THQ Nordic منتشر شد، بسیاری از طرفداران ژانر نقش آفرینی که این نسخه اصلی را چه تجربه کرده چه نکرده بودند، از دستیابی به فرصتی برای تجربه این بازی بسیار خوشنود شدند. حال سوال این است اکنون که این بازی عرضه شده، موفق به جلب نظر گیمرهای جدید و قدیمی  گشته یا خیر؟ آیا بازی Kingdoms of Amalur: Re-Reckoning یک نسخه ریمستر شده جذاب و قابل توجه است یا یک تلاش برای کسب سود بیشتر در بازار به قیمت سلاخی یک عنوان کلاسیک؟

پاسخ به سوالی که بالا مطرح کردیم چندان ساده نیست و هر کس ممکن است دیدگاهی متفاوت به این نسخه داشته باشد، در نگاه اول گرافیک بازی به هیچ عنوان جلب توجه نکرده و سازندگان تنها به بالا بردن رزلوشن بازی بسنده کرده‌اند. اولین چیزی که با شروع بازی در ذهن مخاطبان متبادر می‌شود، شباهت بیش از اندازه گیم پلی و حال و هوای بازی به عنوان Fable 2 است. رنگ آمیزی بازی تقریبا بی‌نقص بوده و محیط‌های آن هم از تنوع بسیار بالایی برخوردار هستند اما متاسفانه کیفیت فنی گرافیک آن به هیچ عنوان رضایت بخش نیست. درست است که رزلوشن بازی به 4K رسیده و نرخ فریم هم ثابت است اما این نسخه به هیچ عنوان یک بازی ریمستر قابل توجه نیست. سازندگان عناوینی مانند The Last of Us می‌توانند بدون دستکاری در گرافیک بازی و تنها با افزایش رزلوشن بازی خود، نسخه ریمستر منتشر کرده و باز هم نظر مثبت گیمرها را جلب کنند اما برای عنوانی که هشت سال پیش منتشر شده، دست نزدن به جزییات گرافیکی بازی، یک نقطه منفی بسیار بزرگ است که شمای کلی از وضعیت بازی به مخاطب ارائه می‌دهد. برای یک بازی نسل هفتمی که هشت سال پیش روانه بازار شده، لودینگ‌های طولانی و کرش کردن بازی هنگام بارگذاری به هیچ عنوان قابل قبول نیست و تنها کم کاری و تنبلی سازندگان را نشان می‌دهد.

بزرگترین نقطه قوت بازی گیم پلی و به خصوص بخش مبارزات است که هنوز با گذشت هشت سال از عرضه نسخه اصلی، همچنان جذاب و پرعمق است. بازی به هیچ عنوان گیمرها را محدود نمی‌کند و از همان آغاز دریایی از امکانات را در اختیار آنان قرار می‌دهد. بازیکنان می‌توانند با استفاده از شمشمیر، انواع جادو و تیروکمان به جان دشمنان خود بیافتند. از این منظر که به بازی نگاه کنیم، این عنوان یک شاهکار است اما وقتی جنبه‌های دیگر گیم پلی را هم در نظر بگیریم، ضعف های بازی خود را نشان می‌دهند. درست است بسیاری از قابلیت‌های Kingdoms of Amalur: Re-Reckoning در زمان عرضه نسخه اصلی بسیار چشمگیر و جذاب بودند اما امروز این ویژگی‌ها به هیچ عنوان به چشم نمی آیند. صنعت گیم راه درازی را طی کرده و در این سال‌ها بسیاری از استانداردها دچار تغییر شده، همین موضوع باعث شده بسیاری از ویژگی‌های نسخه ریسمتر به هیچ عنوان به چشم نیایند.

تنوع گیم پلی بازی مانند بخش مبارزات بسیار بالا بوده و دنیای بزرگ و متنوع این بازی نظر بسیاری از طرفداران ژانر نقش آفرینی را جلب خواهد کرد. از سوی دیگر داستان بازی با این که کشش و عمق سناریوی عناوین جدیدتر بازار مانند سری بازی The Witcher را ندارد اما تنوع بالای گروه‌های حاضر در آن و ماموریت‌های جانبی، باعث می‌شود که گیمرها برای ده‌ها ساعت در دنیای آن غرق شوند. اگر به صورت عادی بخواهید داستان بازی را به پایان برسانید، بین 30 تا 40 ساعت در دنیای بازی مشغول خواهید بود اما زیر و رو کردن نقشه و سروکله زدن با تمامی گروه های بازی، چیزی نزدیک به 100 ساعت زمان خواهد برد که نشان می‌دهد دنیای Kingdoms of Amalur: Re-Reckoning بسیار پرجزئیات و گسترده است.

یکی از نقاط ضعف اصلی گیم پلی، طراحی بسیار بد سیستم مدیریت دارایی‌ها و منوی بازی است. کوله پشتی کاراکتر اصلی در مرحله نخست ظرفیت هفتاد آیتم را دارد که این ظرفیت براساس وزن و اندازه نبوده و تنها براساس تعداد است. بدین معنا که یک زره سنگین و یک دانه جادویی فضایی مساوی در کوله اشغال می‌کنند این برای یک بازی نقش آفرینی یعنی فاجعه و عملا دست گیمرها را برای جمع آوری منابع اولیه در دنیا می‌بندد. دنیایی که مملو از گیاهان و منابع برای کیمیاگری و آهنگری است. از سوی دیگر منوی بازی هم پیچیدگی‌های خاص خود را داشته و فاقد توضیحات لازم برای راهنمایی بازیکنان است. این مشکلات در کنار یکدیگر باعث  شده‌اند کار با منوی بازی تبدیل به یک شکنجه شود.

با این که داستان اصلی بازی فاقد پیچ و خم‌های مرسوم امروزی است اما موضوعی که این معضل را برای خوره‌های ژانر نقش آفرینی قابل تحمل می‌کند، تاریخچه عظیم و گسترده‌ی دنیای بازی است که گیمرها با جمع آوری کتاب‌ها و گوش فرا دادن به دیالوگ‌ها می‌توانند اطلاعات جالب و گسترده‌ای درباره تاریخچه دنیا کسب کنند. موضوعی که مشابه آن را تنها در سری Elder Scrolls  شاهد بوده‌ایم.

در انتها، با گشت و گذار در دنیای عظیم  Kingdoms of Amalur: Re-Reckoning درک این نکته  است که تنها کاری که سازندگان نسخه ریمستر انجام داده‌اند، افزایش رزلوشن و بهبود نسبی گرافیک فنی بازی بوده. هیچ تغییری در پیکر گیم پلی بازی انجام نشده و وقتی یک بازی متعلق به هشت سال پیش، بدون هیچ تغییری اکنون در ماه‌های پایانی نسل هشتم قابل تجربه و حتی لذت بردن است، نشان می‌دهد که نسخه اصلی دست کمی از یک شاهکار نداشته. شاهکاری در زمان عرضه نه تنها باعث سودآوری سازندگانش نشد، بلکه آن ‌ها را به ورشکستگی کشاند.