بررسی بازی Kinect Rush: A Disney-Pixar Adventure

هدف مایکروسافت در ابتدا جذب خردسالان و خانواده ها به کینکت بود و در این راستا اقدام به ساخت و نشر عناوین زیادی در سبک های ورزشی و مختلف که مناسب خانواده ها بود کرد. تازه ترین اثر که در راستای این سیاست بوجود آمده Kinect Rush می باشد که قصد دارد هواداران انیمیشن های معروف را به کینکت جذب کند. از ماجراجویی در طبیعت آمازون گرفته تا فرار از مهدکودک ترسناک Sunny Side با Kinect Rush:A Disney-Pixar Adventure همراه می شویم تا به شخصیت های کارتونی انیمیشن های هالیوودی در ماجراجویی هایشان کمک کنیم و با آنها بیشتر آشنا شویم. با ما در ادامه این مطلب همراه شوید تا نقاط ضعف و قوت این اثر را که به تازگی بصورت انحصاری برای Kinect عرضه شده بررسی کنیم.
KR یک پلتفرمر کامل است که در آن باید از دیوار ها بالا بروید و بر روی زیپ لاین سوار شوید تا به مقصد برسید. بازی از تنوع بسیار خوبی برخوردار است اما اشکالی که در طراحی مراحل وجود دارد ساده بودن بیش از حد آن ها است. طبق یک نقشه کوچک که در سمت راست تصویر قرار گرفته شما باید یک مسیر را بدوید تا به پایان مرحله برسید که این کاری بس طاقت فرساست، البته برای جلوگیری از خسته کننده شدن این مسئله سازندگان دست به ایجاد موانعی زده اند که شامل کارهایی همچون سر خوردن، تاب خوردن،بالا رفتن از دیوار راست و سوار شدن بر انواع وسایل نقلیه می شود. بازی شامل 15 اپیزود است که 5 عدد از آنها مختص باس فایت های بازی است که برای کشتن آنها می توان از یک فرمول ثابت یعنی جاخالی دادن و سپس پرتاب اشیا استفاده کرد. با این حال تنوع در محیط و وجود قدرت های مختلف باعث می شود حس یکنواختی از بین رفته و ارزش تکرار بازی هم بالا برود.,مسیری که می توان تا پایان مرحله طی کرد به لطف طراحی راه های فرعی بسیار متنوع است، البته بعضی از این راه های فرعی تنها با قدرت های جانبی قابل دسترسی هستند. با جمع کردن سکه هایی که در مسیر هستند می توان اپیزود های جدیدتر را باز و در ادامه به قدرت ها دسترسی پیدا کرد؛ هر چه سکه ها یا همان امتیازات بیشتری کسب کنیم میتوان قدرت های بیشتری بدست آوریم. قدرت ها واقعا در روند بازی تاثیر گذار هستند و تلاش برای بدست آوردن آنها سزاوار است، بدین ترتیب ارزش تکرار اپیزود ها نیز برای کسب قدرت، افزایش می یابد. متاسفانه بازی از دو مشکل رایج و مشترک بین بازی های کینکتی، یعنی کوتاه بودن و ضعیف بودن داستان رنج میبرد. بازی برای بار اول در 75 دقیقه به اتمام میرسد ولی اگر بخواهید همه قدرت ها را بدست آورید و همه راه های مخفی را کشف کنید نیاز به 3 الی 4 ساعت زمان خواهید داشت.
دقت بالای کینکت در تشخیص حرکات و استفاده بهینه از قابلیت های آن آزادی عمل زیادی را به بازیکنان می دهد. همین مسئله باعث شده تا حد و مرزی در محیط برای بازیکنان وجود نداشته باشد،به همین دلیل بازیکنان میتوانند در آب شنا کنند و یا حتی زیرآبی روند، از ارتفاعات بپرند، سوار بر قایق شوند یا بر روی توپ های بازی بپرند و آن ها را هدایت کنند. اما گاهی اوقات اشتباهاتی که در تشخیص حرکات رخ می دهد امکان دارد شما را از مسیر خودتان منحرف کند و باعث ایجاد مشکل شود. البته با توجه به اینکه حجم زیادی از حرکات متنوع با سرعت بالا بصورت Real-Time پردازش میشود میتوان از این دست مشکلات کوچک چشم پوشی کرد. ولی وقتی تعداد بازیکنان از یک نفر تجاوز کند این دست مشکلات کوچک، بزرگ می شود و دردسر های زیادی را بوجود می‌آورد.
پازل هایی هم در بازی قرار دارند که راه حل آنها با اینکه ساده است ولی با پیکانی بزرگ و زرد رنگ نمایش داده می شوند تا مشکلی برای بازیکنان خردسال در حل آنها بوجود نیاید.
متاسفانه Asobo Studios نتوانسته از پتانسیل 5 دنیای این 5 انیمیشن به خوبی استفاده کند و داستان درخور توجهی را خلق کند. شخصیت های فرعی (و اصلی در هر باس فایت) دچار مشکلاتی می شوند که باید به آنها در حل این مشکلات کمک کنید اما در این بین، هیچگونه شخصیت پردازی و پیچش داستانی در سناریو اپیزود ها وجود ندارد و KR در این قسمت یک ناامیدی کامل است. البته نباید به Asobo Studios خرده گرفت زیرا نداشتن داستان یا ضعیف بودن آن تقریبا تبدیل به یک ویژگی برای بازی های کینکت شده است.
گرافیک تکنیکی بازی یکی از ضعیفترین بخش های آن است که از جمله مشکلات آن میتوان به دیر لود شدن بافت ها، ناگهانی ظاهر شدن بعضی آبجکت ها وجزئیاتی در حد بازیهای نسل قبل اشاره کرد. البته بخش هنری بازی واقعا چشم نواز است و شبیه به دنیای انیمیشن ها طراحی شده که این مسئله در طراحی شخصیت ها هم به چشم میخورد. کوه ها،صخره ها،جنگل ها،آبشار ها از نظر هنری بسیار عالی طراحی شده‌اند؛ دیگر ویژگی خوبی که در طراحی هنری بازی وجود دارد داینامیک بودن مراحل است که با حمله دشمنان راه های جدیدی باز میشود. اجسام در محیط بطرز وحشتناکی لبه دار هستند و موجب آزار چشم ها میشوند. اصولا چیزی به نام سایه پردازی در بازی وجود ندارد مگر نور های سیاهی که در اطراف شخصیت ها پرسه میزنند! میتوان تلاش Asobo را در خلق دنیای انیمیشن ها و شخصیت هایشان تحسین کرد،ولی ایرادات فاحشی که در بخش گرافیک تکنیکی بازی وجود دارد قابل چشم پوشی نیست.
در عین ناباوری بازی دارای 1 موسیقی اصلی است که در ابتدا و پایان هر اپیزود شنیده میشود. البته یک موسیقی دیگری هم وجود دارد که در حین بازی با ریتم های مختلف تکرار میشود. یکی از نقاط قوت شخصیت های انیمیشنی که باعث محبوبیت آنها میشود صداگذاری‌هایشان است، که انتظار داشتیم در بازی هم از صداگذاران اصلی هر شخصیت استفاده شود، اما متاسفانه تنها نیمی از شخصیت ها از صداگذاران اصلی‌شان بهره می برند که خود ضعف بزرگی به شمار میرود. البته همه صداگذاران در این بازی کار خود را به بدترین شکل ممکن انجام داده‌اند، به طوری که فکر میکنید در حال کتاب خواندن هستند،کتاب هایی که بنظر میرسد بیشتر از دو سه جمله در خود جای نداده اند!Kinect Rush عنوان درخور توجه و خوبی است که بنظر می رسد پتانسیل آن به علت ذیغ وقت و مسایل جانبی هدر رفته است. البته بازی دارای مشکلات ساختاری بسیاری است که به بدنه اصلی آن آسیب وارد کرده و این مشکلات مانع از این میشود که تجربه خوب و کاملی از بازی بدست آید. مطمئنا تجربه این عنوان به صاحبان کینکت توصیه میشود زیرا با وجود اشکالات زیاد میتواند ساعات خوشی را برای بازیکنان رقم بزند. البته پیشبینی منتقد این است که اگر فرصت بیشتری به Asobo Studios داده شود میتوانیم در آینده شاهد عناوین خوب و شاید عالی برای کینکت باشیم که قدرت این سخت افزار جانبی را کاملا نشان میدهد.